Σχετικά αποσπάσματα από τις Γραφές:

«Και είπεν ο Θεός προς τον Αβραάμ, Σάραν την γυναίκα σου, δεν θέλεις καλέσει πλέον το όνομα αυτής Σάραν, αλλά Σάρρα θέλει είσθαι το όνομα αυτής. Και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλω προσέτι δώσει εις σε υιόν εξ αυτής· και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλει γείνει μήτηρ εθνών· βασιλείς λαών θέλουσιν εξέλθει εξ αυτής. Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;» (Γέν. 17:15-17).

«Αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ. Αφού δε ετελείωσε να λαλή μετ’ αυτού, ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ» (Γέν. 17:21-22).

«Και είπε, Λάβε τώρα τον υιόν σου τον μονογενή, τον οποίον ηγάπησας, τον Ισαάκ, και ύπαγε εις τον τόπον Μοριά, και πρόσφερε αυτόν εκεί εις ολοκαύτωμα, επί ενός των ορέων, το οποίον θέλω σοι ειπεί. Σηκωθείς δε Αβραάμ ενωρίς το πρωΐ, εσαμάρωσε την όνον αυτού και έλαβε μεθ’ εαυτού δύο εκ των δούλων αυτού και Ισαάκ τον υιόν αυτού· και σχίσας ξύλα διά την ολοκαύτωσιν, εσηκώθη και υπήγεν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός» (Γέν. 22:2-3).

«Αφού δε έφθασαν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός, ωκοδόμησεν εκεί ο Αβραάμ το θυσιαστήριον και διέθεσε τα ξύλα, και δέσας τον Ισαάκ τον υιόν αυτού έβαλεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων· και εκτείνας ο Αβραάμ την χείρα αυτού, έλαβε την μάχαιραν διά να σφάξη τον υιόν αυτού» (Γέν. 22:9-10).

«Και είπεν, Ώμοσα εις εμαυτόν, λέγει Κύριος, ότι, επειδή έπραξας το πράγμα τούτο και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου, ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γής· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου» (Γέν. 22:16-18).

Πολλοί αδελφοί αρέσκονται να διαβάσουν την ιστορία του Αβραάμ που προσέφερε τον Ισαάκ, στη Βίβλο. Μέσα από την ανάγνωσή της, όλοι κερδίζουμε κάποιες γνώσεις για τον ίδιο τον Αβραάμ ή για τον Θεό και κάποιοι αδελφοί και αδελφές έχουν νέο τρόπο να κάνουν πράξη την πίστη τους στον Θεό. Στη συνέχεια, επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας κάποιες γνώσεις περί Θεού που έχω αποκομίσει από την ιστορία.

1. Η παντοδυναμία του Θεού είναι ακατάληπτη και τα Λόγια Του τα καταφέρνουν όλα

Οι γραφές καταγράφουν πως όταν ο Αβραάμ ήταν στην ηλικία των 100 ετών και η Σάρα στην ηλικία των 90 ετών, ο Θεός τους υποσχέθηκε έναν γιο. Αλλά εκείνη την εποχή είχαν γεράσει και η Σάρα πέρασε την ηλικία της τεκνοποίησης, οπότε αφού άκουσε τον λόγο του Θεού, ο Αβραάμ ντράπηκε πάρα πολύ, γέλασε και σκέφτηκε μέσα του «Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;» (Γέν. 17:17). Για τον Αβραάμ, αυτό ήταν αδύνατο: ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, αλλά μοιάζει σαν να μην έχει ιδέα ότι κάποιος τόσο μεγάλος είναι ανίκανος να γεννήσει παιδιά. Αυτό το θέμα, στα μάτια μας, είναι ανέφικτο για τον άνθρωπο, αλλά για τον Θεό, αυτό είχε επιτευχθεί. Έτσι, όπως είχε υποσχεθεί ο Ιεχωβά Θεός, η Σάρα πραγματικά γέννησε τον Ισαάκ στην ηλικία των 90 ετών.

Αυτό το θέμα μου δείχνει ότι η παντοδυναμία του Θεού είναι ακατάληπτη και τα λόγια Του καταφέρνουν τα πάντα. Μόλις ο λόγος φύγει από το στόμα του Θεού, το έργο ολοκληρώνεται. Ακριβώς όπως στην αρχή ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν και όλα τα πράγματα, το έκανε με τα λόγια Του. Ο Θεός είπε «Γενηθήτω φώς· και έγεινε φώς», και γεννήθηκε το φως, κι έπειτα τα πάντα καθιερώθηκαν και συμπληρώθηκαν από τα λόγια Του. Τα λόγια του Θεού έχουν εξουσία και ισχύ. Όπως λένε τα λόγια του Θεού: «Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος. Ούτος ήτο εν αρχή παρά τω Θεώ. Πάντα δι’ αυτού έγειναν, και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν, το οποίον έγεινεν» (Ιωάν. 1:1-3).

Αφού έχουμε αποκτήσει κάποια γνώση για την παντοδυναμία και την κυριαρχία του Θεού, την εξουσία και τη δύναμή Του, θα αναπτύξουμε την αληθινή πίστη στον Θεό, έτσι ώστε να μπορέσουμε να υποταχθούμε στην κυριαρχία και το σχέδιό Του αντί να τον καθορίσουμε με βάση τις ιδέες και τις φαντασίες μας. Έτσι ακριβώς όπως ο Αβραάμ. Αφού έζησε αυτά τα γεγονότα, απέκτησε κάποια αληθινή κατανόηση και γνώση της παντοδυναμίας και της σοφίας του Θεού. Έτσι, όταν ο Θεός του ζήτησε να προσφέρει τον Ισαάκ ως προσφορά ολοκαυτώματος, υπάκουσε στον Θεό χωρίς όρους. Τελικά, λόγω της ειλικρίνειας και της υπακοής του, ο Θεός τον ευλόγησε εξαιρετικά, υποσχόμενος του ότι οι απόγονοί του θα ήταν τόσο πολυάριθμοι όσο τα αστέρια στον ουρανό και όση η άμμος στην ακτή της θάλασσας.

2. Κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει το έργο που ο Θεός θα ολοκληρώσει

Ο Αβραάμ επιλέχθηκε από τον Θεό μετά την καταστροφή του κόσμου από πλημμύρα. Ο Θεός αποφάσισε να αρχίσει να εκτελεί το έργο του για την σωτηρία της ανθρωπότητας μέσω του Αβραάμ. Αλλά ο Αβραάμ δεν είχε ούτε ένα γιο εκείνη την εποχή. πώς ήταν ικανός να φέρει εις πέρας αυτό το έργο; Όταν ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ να αποκτήσει έναν γιο στην ηλικία των 100 ετών, σκέφτηκε: «Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;» (Γέν. 17:17). Από τη σκέψη του Αβραάμ, μπορεί να φανεί ότι δεν πίστευε ότι θα αποκτούσε έναν γιο στην ηλικία των 100 ετών, γιατί αυτός και η Σάρα ήταν πολύ γέροι για να γεννήσουν παιδιά. Αλλά το γεγονός αποδείχθηκε ότι ήταν μια μεγάλη αντεπίθεση ενάντια στις αντιλήψεις του, όπως και στις δικές μας: ο Ισαάκ γεννήθηκε την ώρα που έθεσε ο Θεός.

Από αυτό, μπορούμε να δούμε ότι το έργο του Θεού δεν παρεμποδίστηκε λόγω της λίγης πίστης του Αβραάμ. Αυτό το θέμα, ανεξάρτητα από το τι νόμιζε ο Αβραάμ, θα ολοκληρωνόταν όπως σχεδίαζε ο Θεός. Ακριβώς όπως η λέξη «θα» σε αυτό το στίχο «Αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ» (Γέν. 17:21), εκφράζει την εξουσία και τη δύναμη του Θεού. Το έργο που επιτελεί ο Θεός δεν μπορεί να παρεμποδιστεί από κανέναν και θα γίνει ακριβώς σύμφωνα με το σχέδιό Του. Αυτή είναι η διάθεση και η εξουσία του Θεού και η αντανάκλαση της παντοδυναμίας Του.

Όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε για να κάνει το έργο του για την απολύτρωση της ανθρωπότητας, η μετριότητα και κανονικότητά του και η ταπεινή καταγωγή του ήταν ασυμβίβαστες με τις ιδέες και τις φαντασίες του ανθρώπου, έτσι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν πίστευε ότι ήταν ο ερχόμενος Μεσσίας, ούτε Τον ακολούθησαν. Οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, ειδικότερα, έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια να καταδικάσουν και να αντισταθούν στον Κύριο Ιησού, μέχρι το σημείο που τελικά τον σταύρωσαν σε συνεννόηση με το κυβερνών καθεστώς. Ωστόσο, το έργο του Θεού για τη λύτρωση δεν παρεμποδίστηκε. Αφού ο Κύριος ο Ιησούς αναστήθηκε και ανέβηκε στον ουρανό, το ευαγγέλιο Του για τη λύτρωση της ανθρωπότητας εξαπλώθηκε μέσω των μαθητών Του. Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού έχει εξαπλωθεί στα άκρα του σύμπαντος. Μπορούμε να δούμε από αυτό ότι το έργο που ο Θεός επιθυμεί να ολοκληρώσει δεν μπορεί να παρεμποδιστεί από κανέναν.

Μόνο αφού αποκτήσουμε αυτή τη γνώση για τον Θεό γνωρίζουμε ότι όσο και το έργο του Θεού είναι ασυμβίβαστο με τις ιδέες μας, δεν πρέπει να το μετράμε, να το αναλύουμε ή να το μελετούμε με βάση τις φαντασιώσεις μας. Αντίθετα, πρέπει να υπακούμε στο έργο και την καθοδήγηση του Θεού και να κάνουμε όπως λέει. Αυτή είναι η αίσθηση που πρέπει να έχουμε και τι πρέπει να κάνουμε ως δημιουργημένα όντα.

3. Αυτό για το οποίο φροντίζει ο Θεός είναι η ειλικρίνεια του ανθρώπου

Στην ιστορία του Αβραάμ που προσέφερε τον Ισαάκ, όταν ο Θεός τον υποσχέθηκε έναν γιο σε ηλικία 100 ετών, είχε κάποιες μικρές σκέψεις και ήταν λίγο καχύποπτος για τον Θεό, όπως καταγράφεται στις γραφές: «Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει;» (Γέν. 17:17). Ωστόσο, το γεγονός ολοκληρώθηκε. Μετά, όταν ο Ισαάκ έγινε έφηβος ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να δώσει τον Ισαάκ ως προσφορά ολοκαυτώματος. Εκείνη τη στιγμή, ο Αβραάμ δεν λογίκευσε τον Θεό ούτε διαμαρτυρήθηκε για το Θεό, πολύ λιγότερο αντιστάθηκε στον Θεό. Απεναντίας, έκανε ακριβώς όπως ζήτησε ο Θεός. Οι γραφές καταγράφουν: «Σηκωθείς δε Αβραάμ ενωρίς το πρωΐ, εσαμάρωσε την όνον αυτού και έλαβε μεθ’ εαυτού δύο εκ των δούλων αυτού και Ισαάκ τον υιόν αυτού· και σχίσας ξύλα διά την ολοκαύτωσιν, εσηκώθη και υπήγεν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός» (Γέν. 22:3), «Αφού δε έφθασαν εις τον τόπον τον οποίον είπε προς αυτόν ο Θεός, ωκοδόμησεν εκεί ο Αβραάμ το θυσιαστήριον και διέθεσε τα ξύλα, και δέσας τον Ισαάκ τον υιόν αυτού έβαλεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων· και εκτείνας ο Αβραάμ την χείρα αυτού, έλαβε την μάχαιραν διά να σφάξη τον υιόν αυτού» (Γέν. 22:9-10).

Ο Θεός είδε ολόκληρη τη διαδικασία - από την αρχή, όταν ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον Ισαάκ, ωσότου ο Αβραάμ πραγματικά σήκωσε το μαχαίρι του κι ήταν έτοιμος να σφάξει τον γιο του. Ο Θεός είδε την ειλικρίνεια του Αβραάμ. Στην καρδιά του, ο Θεός ήταν ο μοναδικός του και η θέση του Θεού ξεπερνούσε κατά πολύ εκείνη του Ισαάκ. Έτσι, θυσίασε τον μοναδικό γιο του Ισαάκ για να ικανοποιήσει το Θεό. Η ειλικρίνεια και η υπακοή του απέναντι στο Θεό ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε ο Θεός. Ο Θεός δεν νοιαζόταν αν ήταν ανόητος, ή εάν είχε υποθέσει ότι τον είχε παρεξηγήσει προηγουμένως. Είδε μόνο την ειλικρίνειά του. Έτσι, όταν ο Θεός είδε την ειλικρίνεια και την υπακοή του στη θυσία του Ισαάκ, ο Θεός τον ευλόγησε πολύ με απογόνους τόσο πολυάριθμους όσο τα αστέρια στον ουρανό και όσο η άμμος στην ακτή της θάλασσας.

Μέσα από αυτό, μπορούμε να δούμε ότι η αγάπη του Θεού είναι τόσο απεριόριστη όσο ο ουρανός και οι θάλασσες και είναι γεμάτος έλεος και αγάπη προς εμάς τους ανθρώπους. Δεν θα επιπλήξει και θα μας καταδικάσει επειδή κάνουμε κάποια μικρά λάθη ή παραβιάσεις, ή έχουμε κάποιες εικασίες, αμφιβολίες ή παρεξηγήσεις γι ’Αυτόν. Αυτό που εκτιμά ο Θεός είναι η ειλικρίνεια, η πίστη και η υπακοή μας. Πολλές φορές δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως το έργο του Θεού, αλλά αν γνωρίζουμε ότι η ουσία του Θεού είναι η αγάπη και όλες οι προθέσεις Του προς τον άνθρωπο είναι καλές, θα υπακούμε στο έργο που κάνει για εμάς. Τότε θα λάβουμε βεβαίως τις ευλογίες του Θεού όπως ο Αβραάμ.

4. Ο Θεός ευλογεί τον άνθρωπο βασισμένος σε μια αρχή

Όταν ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον Ισαάκ, ο Αβραάμ υπάκουσε στον Θεό και έπραξε όπως ζήτησε Αυτός, χωρίς όρους και δικαιολογίες. Η ειλικρίνεια, η πίστη και η απεριόριστη υπακοή του οδήγησαν τον Θεό να τον ευλογήσει με απογόνους τόσο πολυάριθμους όσο τα αστέρια στον ουρανό και όσο η άμμος στην ακτή της θάλασσας. Μέσα από αυτό, μπορεί να φανεί ότι στην ευλογία του ανθρώπου, ο Θεός έχει τις δικές του αρχές και δεν μπορούν ο καθένας να λάβει τις ευλογίες Του. Εκείνοι που αγαπούν πραγματικά τον Θεό, αυτοί που υπακούουν ειλικρινά σε αυτόν και όσοι μπορούν να φέρουν μαρτυρία γι’ αυτόν, μπορούν να λάβουν τις ευλογίες Του.

Πάρτε για παράδειγμα τον Ιώβ. Ευλογήθηκε ύστερα αφού έφερε μαρτυρία για τον Θεό μέσω δοκιμασιών. Όταν ο Θεός αφάνισε τα ανείπωτα πλούτη του και όλα τα παιδιά του, δεν αμάρτησε μέσω των λόγων του, αλλά εξακολούθησε να επαινεί το όνομα του Θεού. Αργότερα, όταν ολόκληρο το σώμα του ήταν καλυμμένο με πληγές και είχε αφόρητο πόνο, εξακολούθησε και υπάκουε και σεβόταν το Θεό και ξόρκιζε το κακό, έχοντας αυτές τις μαρτυρίες υπακοής του Θεού. Τελικά ο Θεός διπλασίασε τις ευλογίες Του προς τον Ιώβ και διεύρυνε το προσδόκιμο ζωής του δύο φορές.

Αφού έχουμε αυτή τη γνώση της αρχής του Θεού για ευλογία του ανθρώπου, γνωρίζουμε τη δίκαιη διάθεσή Του. Με αυτή τη γνώση, δεν θα διατηρήσουμε την πεποίθηση ότι είμαστε τυχεροί και ότι μπορούμε να κερδίσουμε τις ευλογίες του Θεού ακολουθώντας την τάση της πίστης στον Θεό. Αντίθετα, ελπίζουμε ότι μπορούμε να πιστέψουμε και να υπακούμε στον Θεό όπως ο Αβραάμ και ο Ιώβ και έτσι να κερδίσουμε τις ευλογίες Του.

Από τον Ζουνγκουάνγκ, Ηνωμένες Πολιτείες

Προτεινόμενα:

Είσαι ο Θωμάς ή ο Πέτρος;

Ποια είναι η πρόθεση του Κυρίου Ιησού πίσω από το θαύμα των πέντε άρτων και των δύο ψαριών