Μενού

Η διδασκαλία του Κυρίου: Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ

«Μακάριοι οι καθαροί την καρδίαν, διότι αυτοί θέλουσιν ιδεί τον Θεόν» (Ματθ. 5:8).

Τι σημαίνει να είσαι καθαρός στην καρδιά; Γιατί πρέπει να είμαστε καθαροί στην καρδιά; Τι πρέπει να κάνουμε για να λογιζόμαστε ως άνθρωποι καθαροί στην καρδιά; Αυτά τα ερωτήματα είναι όλα πολύ σημαντικά για εμάς, διότι μόνον όταν ενεργούμε ως άνθρωποι με καθαρή καρδιά, μπορούμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, να Τον δούμε και να ακούσουμε τη φωνή Του τις έσχατες ημέρες κι έτσι να έχουμε την ευκαιρία να σωθούμε από Αυτόν.

Ας μελετήσουμε τώρα τη Βίβλο μαζί και ας δούμε κατά την περίοδο του έργου του Κυρίου Ιησού ποιοι άνθρωποι Τον αποδέχτηκαν με καθαρή καρδιά και ποιοι έχασαν τη σωτηρία Του επειδή δεν είχαν καθαρή καρδιά.

Εκείνη την εποχή, ο Κύριος Ιησούς κήρυττε σε πολλά μέρη για να διαδώσει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, κι έκανε επίσης πολλά θαύματα. Ωστόσο, οι Φαρισαίοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι κάνει ο Κύριος Ιησούς, ούτε σκέφτονταν ότι ήταν πράξεις του Θεού. Πίστευαν ότι ο Κύριος Ιησούς δεν μπορούσε να είναι ο Μεσσίας επειδή -είτε λόγω του ονόματός Του, της εμφάνισής Του, της καταγωγής Του ή των όσων είχε κάνει- τίποτα σχετικά με Αυτόν δεν ταίριαζε με τις προφητείες για τον Μεσσία στην Παλαιά Διαθήκη. Όχι μόνο δεν δέχτηκαν το λυτρωτικό έργο του Κυρίου Ιησού, αλλά και εξαπάτησαν τον εβραϊκό λαό να κρίνει και να βλασφημήσει τον Κύριο Ιησού μαζί τους. Ωστόσο, υπήρχαν δύο είδη ανθρώπων που αντιμετώπιζαν διαφορετικά τον ερχομό του Κυρίου Ιησού, ακόμη και αφού άκουσαν τις φήμες και τις συκοφαντίες.

Καταρχάς, ας ρίξουμε μια ματιά στο πρώτο είδος ανθρώπων. Στο Κατά Ιωάννην 10 λέγεται ότι την ημέρα του Σαββάτου ο Κύριος Ιησούς θεράπευσε έναν τυφλό στον ναό και έδωσε μαρτυρία ότι ο ίδιος ήταν ο καλός Ποιμένας, ο Υιός του Θεού και ότι η εξουσία Του προέρχονταν από τον Θεό. Επειδή όμως άκουσαν τις φήμες από τους Φαρισαίους, κάποιοι Εβραίοι λιθοβόλησαν τον Κύριο Ιησού και είπαν: «Δαιμόνιον έχει και είναι μαινόμενος· τι ακούετε αυτόν;» (Ιωάν.10:20). «Ούτοι οι λόγοι δεν είναι δαιμονιζομένου· μήπως δύναται δαιμόνιον να ανοίγη οφθαλμούς τυφλών;» (Ιωάν. 10:21). «Περί καλού έργου δεν σε λιθοβολούμεν, αλλά περί βλασφημίας, και διότι συ άνθρωπος ων κάμνεις σεαυτόν Θεόν» (Ιωάν. 10:33). Εδώ μπορούμε να δούμε ότι ο εβραϊκός λαός δεν πήρε στα σοβαρά τον λόγο ή το έργο του Κυρίου. Δεν συλλογίστηκε κατά πόσον υπήρχε αλήθεια στο κήρυγμα του Κυρίου Ιησού, εάν το κήρυγμά Του ήταν επωφελές και εποικοδομητικό γι’ αυτόν, ή αν η εξουσία Του να εκτελεί θαύματα προέρχεται από τον Θεό. Αντιθέτως, ακολούθησε τυφλά τους Φαρισαίους, καταδικάζοντας, κρίνοντας και βλασφημώντας τον Κύριο Ιησού, ακόμη και λιθοβολώντας Τον. Τέλος, ο εβραϊκός λαός ακολούθησε τους θρησκευτικούς ηγέτες του στη σταύρωση του Μεσσία, τον οποίο περίμεναν στα εύκολα και στα δύσκολα. Αυτό που έκαναν προσέβαλε σοβαρά τη δίκαιη διάθεση του Θεού, κάτι το οποίο οδήγησε το Ισραήλ στο να υποστεί καταστροφή και έκανε τους Ισραηλίτες να χάσουν την ευκαιρία να ακολουθούν τον Κύριο για πάντα. Αυτό ήταν το θλιβερό τέλος όσων δεν διερεύνησαν προσεκτικά το έργο και τον λόγο του Κυρίου Ιησού με καθαρή καρδιά.

Τώρα ας ρίξουμε μια ματιά στο δεύτερο είδος ανθρώπων, που είχαν καθαρή καρδιά. Πάρτε τον Πέτρο και τον Ιωάννη ως παραδείγματα. Ενώ ο Κύριος Ιησούς κήρυττε και έπραττε το έργο Του, άκουγαν τη συκοφαντία και τις βλασφημίες από τους θρησκευτικούς ηγέτες και τους Φαρισαίους κι έβλεπαν τις επιθέσεις τους και τις δοκιμασίες του Κυρίου Ιησού. Ωστόσο, δεν τους ακολούθησαν, ούτε καταδίκασαν τυφλά τον Κύριο Ιησού. Αντιθέτως, διερεύνησαν πρακτικά το έργο του Κυρίου ακούγοντας το κήρυγμά Του και παρακολουθώντας τα θαύματα που επιτελούσε. Αφού ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού για ένα χρονικό διάστημα, απέκτησαν τελικά κάποια αληθινή γνώση του Κυρίου Ιησού και στη συνέχεια πίστεψαν σταθερά ότι όσα είχε πει και είχε κάνει προέρχονταν πράγματι από τον Θεό και δεν μπορούσαν να επιτευχθούν από κανέναν άνθρωπο. Επομένως, μολονότι οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι Φαρισαίοι αντιστέκονταν και καταδίκαζαν τον Κύριο Ιησού, ο Πέτρος και ο Ιωάννης δεν εξαπατήθηκαν από τις φήμες τους. Συνέχισαν να ακολουθούν τον Κύριο με καθαρή καρδιά επειδή παρακολουθούσαν και άκουγαν μόνον τον Θεό πιστεύοντας παράλληλα σ’ Αυτόν. Ένας από τους μαθητές του Κυρίου Ιησού, ο Σίμων Πέτρος, είπε: «Κύριε, προς τίνα θέλομεν υπάγει; λόγους ζωής αιωνίου έχεις· και ημείς επιστεύσαμεν και εγνωρίσαμεν ότι συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Ιωάν. 6:68-69). Από αυτό μπορούμε να δούμε ότι ο Πέτρος είχε νηφάλιο και καθαρό μυαλό, αναγνώρισε συνεπώς μέσω των ενεργειών και συμπεριφορών του Κυρίου Ιησού ότι η ταυτότητά Του ήταν του ίδιου του Θεού κι ότι είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή, ότι είναι ο Μεσσίας τον οποίο περίμεναν για τόσο πολύ. Στο τέλος, ο Πέτρος επαινέθηκε και ευλογήθηκε από τον Κύριο Ιησού.

Από αυτά τα δύο διαφορετικά αποτελέσματα που προκλήθηκαν από διαφορετικές επιλογές, μπορούμε να δούμε ότι όσοι δεν έχουν καθαρή καρδιά θα υποφέρουν από κακοτυχία, ενώ όσοι έχουν καθαρή καρδιά θα ευλογηθούν. Συνεπώς, το να έχουμε καθαρή καρδιά είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Θεού. Το να έχουμε καθαρή καρδιά σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε διάκριση μεταξύ των σωστών και λανθασμένων απόψεων και να μην ακούμε, ούτε να υπακούμε τους άλλους ανόητα, να μην προσπαθούμε να μετρήσουμε στην τύχη το έργο και τον λόγο του Θεού, αλλά να διερευνούμε προσωπικά το έργο Του. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αποφύγουμε να διαπράξουμε το μεγάλο σφάλμα να εγκαταλείψουμε τον Μεσσία ενώ τον αναμένουμε, κι έτσι να έχουμε την ευκαιρία να δούμε τον Θεό και να ακούσουμε τη φωνή Του.

Λέει στη Βίβλο: «Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν» (1 1Κορ. 10:11). Έχουν ήδη περάσει πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια από τότε που οι Φαρισαίοι εξαπάτησαν τους πιστούς να σταυρώσουν τον Κύριο. Η καταγραφή αυτού του γεγονότος στη Βίβλο αποτελεί κόλαφο για μας: όταν ασχολούμαστε με την επιστροφή του Κυρίου τις έσχατες ημέρες, δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε ή να καταδικάζουμε τυφλά το έργο και τον λόγο του Θεού χωρίς να αναζητούμε ή να ερευνούμε, όπως οι Φαρισαίοι κι ο άμυαλος εβραϊκός λαός που δεν μπορούσε να κάνει τη διάκριση. Για να μπορέσουμε να υποδεχθούμε τον Κύριο σαν τον Πέτρο, πρέπει να έχουμε καθαρό και νηφάλιο νου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να λάβουμε την υπόσχεση του Θεού: «Μακάριοι οι καθαροί την καρδίαν, διότι αυτοί θέλουσιν ιδεί τον Θεόν» (Ματθ. 5:8).

Από τον Λι Ζονγκ, Ιταλία

Αφήστε σχόλια