Αγαπητέ αδελφέ Σιαντζίν,

Σε μια στιγμή, έχουμε αποχωριστεί για δυο χρόνια. Είναι όλα καλά; Από τότε που μου κήρυξες το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού πριν δυο χρόνια, μελετώ τη Βίβλο με ζήλο, και παρακολουθώ συναντήσεις σύμφωνα με ένα πρόγραμμα, νιώθω ότι έχω επιτύχει κάποια αποτελέσματα. Ιδίως από το εδάφιο που διάβασα πρόσφατα ότι ο Κύριος τάισε πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε άρτους και δυο ψάρια, βλέπω τη μοναδική εξουσία και δύναμη του Θεού, ώστε η πίστη μου στον Θεό αυξάνει σε μεγάλο βαθμό και πιστεύω ακόμα πιο σταθερά ότι ο Κύριος στον οποίο πιστεύω είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Αλλά μελετώντας αναρωτιέμαι: Ο σκοπός του Κυρίου Ιησού κάνοντας αυτό το θαύμα είναι μόνο το να δούμε την εξουσία του Θεού; Τα έργα που κάνει ο Θεός συμπεριλαμβάνουν την πρόθεσή Του, άρα μέσα από αυτό το θαύμα θα πρέπει να υπάρχει μια αλήθεια να ψάξουμε. Έτσι την αναζήτησα από τους αδελφούς και τις αδελφές γύρω μου, αλλά κανείς δε μου έδωσε ικανοποιητική απάντηση. Σήμερα, σου γράφω για να σε ρωτήσω αν έχεις νέες γνώσεις σχετικά με αυτό το θέμα. Αν έχεις, σε παρακαλώ γράψε μου για να επικοινωνήσεις μαζί μου ώστε να μπορέσουμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλο.

Ανυπομονώ να λάβω την απάντησή σου.

Ο αδελφός σου εν Κυρίω, Γι εν

1 Μαρτίου, 2018

Αγαπητέ αδελφέ Γι’εν,

Χαίρομαι που έλαβα το γράμμα σου. Έχουν περάσει δυο χρόνια από την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε και μου λείπεις πάρα πολύ. Χάρη στη συντροφιά του Κυρίου, όλα είναι εντάξει, οπότε μην ανησυχείς για εμένα. Κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων ασχολούμαι με το να παρέχω υπηρεσίες στην εκκλησία και έχω βιώσει πολλά πράγματα μέσω της καθοδήγησης του Θεού. Ευχαριστώ τον Θεό! Από την ερώτησή σου βλέπω την εξέλιξή σου στη ζωή. Σοβαρολογείς τόσο όσον αφορά την αλήθεια, αυτή είναι πραγματικά μια ευλογία από τον Κύριο. Ο Κύριος είπε, «Διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Λουκ. 11:10). Είθε ο Κύριος να ηγηθεί της συναναστροφής μας αυτή τη φορά έτσι ώστε να καταλάβουμε περισσότερα για το θέλημά Του.

Ας διαβάσουμε πρώτα το κατά Ιωάννη, 6:10-13: «Είπε δε ο Ιησούς·Κάμετε τους ανθρώπους να καθήσωσιν· ήτο δε χόρτος πολύς εν τω τόπω. Εκάθησαν λοιπόν οι άνδρες τον αριθμόν έως πεντακισχίλιοι. Και έλαβεν ο Ιησούς τους άρτους και ευχαριστήσας διεμοίρασεν εις τους μαθητάς, οι δε μαθηταί εις τους καθημένους· ομοίως και εκ των οψαρίων όσον ήθελον. Αφού δε εχορτάσθησαν, λέγει προς τους μαθητάς αυτούς· Συνάξατε τα περισσεύσαντα κλάσματα, διά να μη χαθή τίποτε. Εσύναξαν λοιπόν και εγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων εκ των πέντε άρτων των κριθίνων, τα οποία επερίσσευσαν εις τους φαγόντας».

Πράγματι μπορούμε να καταλάβουμε από το θαύμα ότι ο Κύριος Ιησούς κατέχει τη μοναδική εξουσία και ότι είναι παντοδύναμος. Αυτό αποδεικνύει περισσότερο την ταυτότητα και το καθεστώς του Κυρίου Ιησού: Ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ίδιος ο Θεός ενσαρκωμένος. Αλλά ποιες σκέψεις του Κυρίου Ιησού περιλαμβάνονταν πραγματικά πίσω από το θαύμα; Διάβασα κάποτε κάποια αποσπάσματα των λόγων σε ένα βιβλίο, τα οποία μας είναι βοηθητικά στο να καταλάβουμε αυτή την ερώτηση.

Τα λόγια λένε: «Όταν ο Κύριος Ιησούς είδε αυτούς τους πέντε χιλιάδες ανθρώπους, αυτοί πεινούσαν και το μόνο που σκέφτονταν ήταν να φάνε και να χορτάσουν, επομένως σ’ αυτό το πλαίσιο ικανοποίησε ο Κύριος Ιησούς τις επιθυμίες τους. Όταν ικανοποίησε τις επιθυμίες τους, τι υπήρχε μέσα στην καρδιά Του; Ποια ήταν η στάση Του προς τους ανθρώπους αυτούς, που το μόνο που ήθελαν ήταν να φάνε και να χορτάσουν; Την ώρα εκείνη, οι σκέψεις και η στάση του Κυρίου Ιησού είχαν να κάνουν με τη διάθεση και την ουσία του Θεού. Απέναντι σ’ αυτούς τους πέντε χιλιάδες ανθρώπους με τα άδεια στομάχια, που το μόνο που ήθελαν ήταν να φάνε ένα πλήρες γεύμα, απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που ήταν γεμάτοι περιέργεια και ελπίδες γι’ Αυτόν, το μόνο που σκέφτηκε ο Κύριος Ιησούς ήταν να αξιοποιήσει αυτό το θαύμα για να τους απονείμει χάρη. Ωστόσο, δεν έτρεφε ελπίδες πως θα γίνονταν ακόλουθοί Του, γιατί ήξερε πως το μόνο που ήθελαν ήταν να συμμετάσχουν στη διασκέδαση και να χορτάσουν φαγητό, οπότε αξιοποίησε στο μέγιστο αυτά που είχε και χρησιμοποίησε πέντε καρβέλια ψωμί και δύο ψάρια για να ταΐσει πέντε χιλιάδες ανθρώπους. Άνοιξε τα μάτια σ’ αυτούς τους ανθρώπους, στους οποίους άρεσε η διασκέδαση, οι οποίοι ήθελαν να δουν θαύματα, κι έτσι είδαν με τα μάτια τους τα πράγματα που μπορούσε να ολοκληρώσει ο Θεός ενσαρκωμένος. […] Παρόλο που οι άνθρωποι αυτοί δε γνώριζαν ποιος ήταν, δεν Τον κατανοούσαν και δεν είχαν κάποια συγκεκριμένη εντύπωση γι’ Αυτόν ή ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό Του, ακόμα και αφού έφαγαν τους άρτους και τα ψάρια, αυτό δεν ήταν κάτι με το οποίο διαφώνησε ο Θεός —έδωσε στους ανθρώπους αυτούς μια υπέροχη ευκαιρία να απολαύσουν τη χάρη του Θεού».

«Επομένως, διατύπωσε καμία απαίτηση από τους ανθρώπους αυτούς; Υπήρχε καθόλου μίσος; Δεν υπήρχε τίποτε τέτοιο· απλώς δεν ήθελε να δώσει άλλη σημασία στους ανθρώπους αυτούς που δε θα Τον ακολουθούσαν και, την ώρα εκείνη, η καρδιά Του πονούσε. Επειδή είχε δει την εξαχρείωση και είχε νιώσει την απόρριψη της ανθρωπότητας, όταν είδε και συναναστράφηκε μ’ αυτούς τους ανθρώπους, η ανθρώπινη αμβλύνοια και άγνοια Τον στενοχώρησαν πολύ και έκαναν την καρδιά Του να πονά, επομένως, το μόνο που ήθελε ήταν να φύγει απ’ αυτούς τους ανθρώπους το συντομότερο. Ο Κύριος δεν είχε καμία απαίτηση απ’ αυτούς στην καρδιά Του, δεν ήθελε να τους δώσει σημασία, δεν ήθελε, ιδίως, να δαπανήσει την ενέργειά Του σ’ αυτούς και γνώριζε πως δεν μπορούσαν να Τον ακολουθήσουν· παρ’ όλα αυτά, η στάση Του προς αυτούς παρέμεινε ιδιαίτερα ξεκάθαρη. Ήθελε απλώς να τους φερθεί με ευγένεια, να τους απονέμει χάρη· αυτή ήταν η στάση του Θεού προς κάθε πλάσμα υπό τη διακυβέρνησή Του: να φέρεται σε κάθε πλάσμα με ευγένεια, να το φροντίζει και να το τρέφει. Για τον λόγο ακριβώς που ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Θεός ενσαρκωμένος, αποκάλυψε πολύ φυσικά την ίδια την ουσία του Θεού και φέρθηκε στους ανθρώπους αυτούς με ευγένεια. Τους φέρθηκε με ευγένεια, με μια καρδιά ελέους και μακροθυμίας» (Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄).

Από αυτά τα λόγια, βλέπουμε ότι οι πέντε χιλιάδες άνθρωποι που έφαγαν τη μερίδα τους δεν ακολούθησαν πραγματικά τον Κύριο ούτε έψαξαν για να γνωρίσουν τον Κύριο. Ήθελαν απλώς να ανοίξουν τα μάτια τους από περιέργεια αφού άκουσαν τα πράγματα που έγιναν από τον Κύριο Ιησού. Ο Κύριος Ιησούς γνώριζε ότι αφού θα έτρωγαν τη μερίδα τους δε θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικοί Του ακόλουθοι, αλλά αντί να νιώσει απέχθεια, ή να τους απορρίψει ή να μην τους φροντίσει επειδή δεν θα Τον ακολουθούσαν, ο Κύριος Ιησούς τους αντιμετώπισε με καλοσύνη. Αντιμετώπισε εκείνους που ήταν απομακρυσμένοι από Εκείνον με καρδιά ευσπλαχνίας. Από αυτό βλέπουμε ότι η ουσία του Θεού είναι η αγάπη. Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι ακολουθούν τον Θεό ή όχι, ο Θεός είναι γεμάτος έλεος και χάρη γι’ αυτούς, δίνοντάς τους φαγητό για να τους κρατήσει ζωντανούς στον κόσμο που δημιουργήθηκε από τον Θεό.

Επιπλέον, αυτό το θαύμα μας επιτρέπει να δούμε ότι η καρδιά του Κυρίου Ιησού πονούσε. Όταν εμφανίστηκε σε εκείνους που έφαγαν τη μερίδα τους, κανείς από αυτούς δεν μπόρεσε να καταλάβει το θέλημά Του ή να γνωρίσει τη φωνή της καρδιάς Του. Όλοι απλώς ήθελαν να δουν τη δύναμή Του και να ζητήσουν τη χάρη Του. Ο Κύριος Ιησούς είχε δει την κακομοιριά και την εξαχρείωση του ανθρώπου, και την απόρριψή Του από τον άνθρωπο. Εκείνη τη στιγμή, η καρδιά Του πονούσε υπερβολικά. Έτσι ούτε ήθελε να μείνει εκεί, ούτε ήθελε να κάνει περισσότερα ή να πει περισσότερα λόγια ή να εκφράσει το θέλημα του Θεού σε εκείνους όπως έκανε στους αποστόλους Του που Τον ακολούθησαν πραγματικά. Έτσι αφού αυτοί οι άνθρωποι έφαγαν τη μερίδα τους, ο Κύριος Ιησούς έφυγε αμέσως, φέροντας μόνος Του τον πόνο που του έδωσε η ανθρωπότητα. Αυτές είναι οι σκέψεις του Κυρίου Ιησού που μπορούμε να δούμε.

Πέντε χιλιάδες άνθρωποι ήταν εκείνοι που έφαγαν τη μερίδα τους. Ώστε, ανάμεσα σε εμάς που ακολουθούμε τον Κύριο σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε τη μερίδα τους; Μετά από προσεκτική παρατήρηση, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί. Ανάμεσα σε εμάς τους πιστούς στον Κύριο, κάποιοι θεωρούν την πίστη στον Κύριο ως πνευματική τροφή και τη χρησιμοποιούν για να γεμίσουν την πνευματική τους κενότητα. Κάποιοι πιστεύουν στον Κύριο απλώς και μόνο για να λάβουν τη χάρη Του, έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν ομαλά, να είναι ασφαλής η οικογένειά τους, και ούτω καθεξής. Κάποιοι διαβάζουν τη Βίβλο κάθε μέρα αλλά ποτέ δε συμμορφώνονται με τα λόγια του Κυρίου στην πράξη, απλώς θέλουν να ακολουθούν τον Κύριο όπως πριν, επιθυμώντας αδικαιολόγητα την αιώνια ζωή και την είσοδο στο βασίλειο των ουρανών… Δεν είναι αυτού του είδους οι άνθρωποι εκείνοι που τρώνε τη μερίδα τους και βασίζονται στη χάρη για τη σωτηρία τους; Θα μπορούσε τέτοια πίστη στον Κύριο να λάβει τον έπαινό Του; Διαφέρει από εκείνη των πέντε χιλιάδων ανθρώπων που τράφηκαν από τον Κύριο Ιησού;

Τότε, γιατί ο Κύριος Ιησούς είπε τόσους λόγους στους αποστόλους που Τον ακολούθησαν εκείνο τον καιρό; Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πλειονότητα αληθινά Τον ακολούθησε και αναζήτησε το να γνωρίσει τον Κύριο. Ειδικά ο Απόστολος Πέτρος, ήταν υπόδειγμα και πρωτοπόρος στην αγάπη για τον Θεό. Έδωσε προσοχή στα λόγια του Κυρίου Ιησού, γνώριζε τις δικές του ελλείψεις στα λόγια του Κυρίου, και αναζήτησε τη δική του είσοδο. Με αυτό τον τρόπο, κέρδισε περισσότερη διαφώτιση από τον Θεό, κατάλαβε περισσότερες αλήθειες, έγινε ο ένας που υπάκουσε στον Θεό, γνώρισε τον Θεό, και αγάπησε τον Θεό, και στο τέλος σταυρώθηκε ανάποδα για τον Θεό. Έτσι ο Κύριος ιδιαίτερα εστίασε στον Πέτρο: Εμπιστεύτηκε τα πρόβατα του Θεού στον Πέτρο να τα ποιμαίνει και παρέδωσε το κλειδί του ουράνιου βασιλείου στον Πέτρο. Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια μπορούν να λάβουν τον έπαινό Του, την αλήθεια, και τη ζωή. Αντίθετα, για εκείνους που τρώνε τη μερίδα τους, μπορούν μόνο να λάβουν κάποια χάρη λόγω της ευσπλαχνίας του Θεού αλλά όχι τον έπαινο του Θεού. Δεδομένου ότι δεν αγαπούν την αλήθεια καθόλου, ούτε ζητούν να γνωρίσουν τον Θεό ή να αγαπήσουν τον Θεό, τέτοιοι άνθρωποι δεν θα κερδίσουν την αλήθεια ή τη ζωή τελικά. Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι: Ο Θεός είναι ηθικός στο να φροντίζει διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά αυτό αποφασίζεται από τη δικαιοσύνη Του. Έτσι αν θέλουμε να αποκτήσουμε τον έπαινο του Κυρίου, τότε δε θα πρέπει απλά να είμαστε ικανοποιημένοι στο να τρώμε τη μερίδα μας όταν πιστεύουμε στον Θεό, ή να έχουμε οποιαδήποτε παράλογη επιθυμία για τον Θεό. Αντίθετα, θα πρέπει να εμπιστευτούμε την καρδιά μας στον Θεό, να κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια στο να καταλάβουμε και να κάνουμε πράξη τα λόγια του Κυρίου. Αν πράττουμε έτσι συνεχώς, ο Θεός σίγουρα θα μας οδηγήσει στο να κερδίσουμε περισσότερα.

Αδελφέ Γι’εν, θα μπορούσε μια τέτοια συναναστροφή να σε βοηθήσει να καταλάβεις λίγα για την πρόθεση του Θεού πίσω από το θαύμα με τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια;

Ο αδελφός εν Κυρίω, Σιαντζιν

16 Μαρτίου, 2018