Το Ευαγγέλιο είναι σαν καλό νέο για εμάς. Στην αρχή της Παλαιάς Διαθήκης την εποχή του Νόμου, ο Θεός κάλεσε προσωπικά τον Μωϋσή και τον χρησιμοποίησε για να μεταφέρει 613 εντολές στους Ισραηλίτες για να τους καθοδηγήσει. Για τους Ισραηλίτες, εκείνοι οι νόμοι ήταν καλά νέα που τους δόθηκαν από τον Θεό, το οποίο σήμαινε ότι το ευαγγέλιο του Θεού ήρθε σε εκείνους. Αυτό δείχνει ότι ο Ιεχωβά Θεός τους οδήγησε προσωπικά και εμφανίστηκε ζωντανά ανάμεσά τους. Ο Ιεχωβά Θεός είπε, «Και κάμνων έλεος εις χιλιάδας γενεών των αγαπώντων με και φυλαττόντων τα προστάγματά μου» (Δευτ. 5:10). Ως εκ τούτου, όσο οι Ισραηλίτες είχαν το φόβο του Θεού, τηρώντας τους νόμους Του και δεν απομακρύνονταν από το ευαγγέλιό Του, θα ευλογούνταν από τον Θεό από γενιά σε γενιά.

Στο τέλος της Εποχής του Νόμου, δεδομένου ότι έγιναν όλο και περισσότερο διεφθαρμένοι και έχασαν το φόβο τους για τον Θεό, ολοένα γίνονταν ανίκανοι να τηρήσουν τους νόμους και αμάρταναν όλο και περισσότερο, μέχρι που στο τέλος, οι νόμοι του Ιεχωβά Θεού δεν μπορούσαν πλέον να πετύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα σε εκείνους. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν προσφορές περί αμαρτιών, οι αμαρτίες τους δε μπορούσαν να συγχωρεθούν επειδή διέπραξαν τόσα πολλά αμαρτήματα ώστε δεν υπήρχαν αρκετά πρωτότοκα βόδια και αρνιά χωρίς ψεγάδι για να προσφέρουν, και έτσι έβαζαν αδύναμες και σημαδεμένες προσφορές στο βωμό θυσιών του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, οι αμαρτίες τους έγιναν πολυάριθμες και θα πέθαιναν από τις κατάρες του Θεού λόγω της δίκαιης κρίσης Του. Με αυτή την έννοια, η σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από τον Θεό θα ήταν μάταιη. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τις ανάγκες του διεφθαρμένου ανθρώπου και το σχέδιο του Θεού, ο Κύριος Ιησούς ήρθε στη γη ως ο Υιός του ανθρώπου και εγκαινίασε το έργο της Εποχής της Χάριτος, που είναι το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Κάθε πιστός στον Κύριο γνωρίζει ότι, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε στον κόσμο, οι βοσκοί στα χωράφια της Βηθλεέμ ήταν οι πρώτοι που άκουσαν το καλό μήνυμα του ευαγγελίου. Ο Θεός τους ανακοίνωσε τη χαρούμενη είδηση μέσω ενός αγγέλου: «Μη φοβείσθε· διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν, διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος» (Λουκ. 2:10-11). Ο Κύριος Ιησούς εργάστηκε για τριάμιση χρόνια. Ταξίδεψε στα χωριά της Ιουδαίας και κήρυξε το ευαγγέλιο του ουράνιου βασιλείου για να κάνει τον άνθρωπο να μετανοήσει, επιπλέον, θεράπευσε τους αρρώστους, εκδίωξε δαιμόνια, και έκανε σημεία και θαύματα, επίσης έδωσε άφθονες χάρες στον άνθρωπο, τον ανέχτηκε και τον συγχώρεσε, στο τέλος σταυρώθηκε στο σταυρό για τις αμαρτίες του ανθρώπου και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, ολοκληρώνοντας όλο το έργο της εξιλέωσης του ανθρώπου. Η Βίβλος λέει, «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον διά να κρίνη τον κόσμον, αλλά διά να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού» (Ιωάν. 3:16-17). Αυτά τα λόγια είναι το επίκεντρο του ευαγγελίου στην Εποχή της Χάριτος. Ώστε όλοι όσοι δέχονται το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού θα συγχωρεθούν για τις αμαρτίες τους εφόσον Τον πιστεύουν και Τον δέχονται ως τον Σωτήρα, παραδέχονται τις αμαρτίες τους και μετανοούν.

Αν και οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί, η αμαρτωλή φύση μας παραμένει. Έτσι, ενώ πιστεύουμε στον Κύριο και Τον ακολουθούμε, εξακολουθούμε να πηγαίνουμε ενάντια στη διδασκαλία του Κυρίου, και ενδίδουμε στις σαρκικές επιθυμίες μας στην αμαρτία, όπως να κυνηγώντας τη φήμη και αρπάζοντας τα πλεονεκτήματα, συνωμοτώντας ο ένας εναντίον του άλλου, λέγοντας ψέματα και εξαπατώντας, όντας κακοί και έκφυλοι, και περισσότερα, μπορούμε ακόμα να ακολουθήσουμε τις τάσεις του κόσμου, να αναζητήσουμε το κύρος, τη φήμη, το κέρδος και την περιουσία, και να υποκύψουμε στις χαρές της αμαρτίας, ζώντας σε κατάσταση αμαρτίας κατά τη διάρκεια της ημέρας και εξομολογούμενοι την αμαρτία μας το βράδυ. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι άγιος, και ότι αν πάντα διαπράττουμε αμαρτίες και δεν επιτύχουμε τον εξαγνισμό, δε θα μπορέσουμε να εισέλθουμε στο βασίλειο του Θεού. Η Βίβλος λέει, «Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος» (1Πέτ. 1:16), «Και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Εβρ. 12:14). Ο Θεός λέει, «Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού». Από αυτά τα λόγια, γνωρίζουμε ότι, προκειμένου να μας σώσει επιμελώς από την αμαρτία και να εξαγνίσει και να μεταμορφώσει την αμαρτωλή μας φύση, ο Θεός θα μας φέρει ευαγγέλιο όταν έρθει τις έσχατες ημέρες. Όπως ακριβώς προφητεύει η Βίβλος, «Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν, και έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού» (Αποκ. 14:6-7). Εδώ, αναφέρει, «Όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης» και «διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού». Ως εκ τούτου, πρέπει να δεχτούμε το ευαγγέλιο που ο Θεός έχει προετοιμάσει για εμάς τις έσχατες ημέρες, και να δεχτούμε το έργο της κρίσης του Θεού έτσι ώστε η διεφθαρμένη μας προδιάθεση να μπορέσει να εξαγνιστεί, και έτσι να μπορέσουμε τελικά να ελευθερωθούμε από την αμαρτωλή μας φύση και να εισέλθουμε στο βασίλειο του Θεού. Μπορούμε να καταλάβουμε ότι μόνο εκείνοι που μπορούν να δεχτούν αυτό το αιώνιο ευαγγέλιο είναι οι πιο ευλογημένοι.

Άρα, πώς μπορούμε να κερδίσουμε το αιώνιο ευαγγέλιο; Η Βίβλος το λέει τόσο ξεκάθαρα, «Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Ματθ. 25:6). Εδώ, η Γραφή μας λέει για τον τρόπο να αποδεχτούμε το ευαγγέλιο: Όταν ο Κύριος έλθει με το ευαγγέλιο, θα υπάρξει κάποιος που θα ανακοινώσει τη χαρούμενη είδηση. Όπως ακριβώς εκείνο τον καιρό, το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού κηρύχτηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στην ερημιά, «Και λέγων· Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 3:2). Ως εκ τούτου, τις έσχατες ημέρες, όταν ακούσουμε κάποιον έξω να φωνάζει «Ο γαμπρός έχει επιστρέψει» θα πρέπει να είμαστε σαν τις φρόνιμες παρθένες και να βγούμε έξω για να αναζητήσουμε και να ερευνήσουμε.

Γουάν, Κίνα