Καθώς κοίταξα έξω από το τζάμι του αυτοκινήτου, είδα ένα ουράνιο τόξο να εμφανίζεται στον ουρανό. Είχε μόλις βρέξει. Μου θύμισε την ιστορία του μεγάλου κατακλυσμού κατά τις μέρες του Νώε που κατέστρεψε τη γη, και πως ο Θεός χρησιμοποίησε ένα ουράνιο τόξο για να εγκαθιδρύσει τη διαθήκη Του με τον άνθρωπο.

Στη Γένεση 6:13 ο Θεός είπε: «Το τέλος πάσης σαρκός ήλθεν ενώπιόν μου, διότι η γη ενεπλήσθη αδικίας απ’ αυτών· και ιδού, θέλω εξολοθρεύσει αυτούς και την γην». Όταν πρωτοδιάβασα αυτό το εδάφιο, το μόνο που γνώριζα ήταν πως την εποχή του Νώε οι άνθρωποι ήταν αμαρτωλοί, σεξουαλικά ανήθικοι και διεφθαρμένοι, έτσι ο Θεός έπρεπε να καταστρέψει τη γη μέσω ενός μεγάλου κατακλυσμού. Ωστόσο μόνο ο Νώε λάτρευε τον Θεό, η οκταμελής οικογένειά του κατασκεύασε την κιβωτό σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού και τελικά επέζησαν του μεγάλου κατακλυσμού. Αργότερα, διάβασα τα λόγια του Θεού στη Γένεση 9:11-13: «Και στήνω την διαθήκην μου προς εσάς· και δεν θέλει πλέον εξολοθρευθή πάσα σαρξ από των υδάτων του κατακλυσμού· ουδέ θέλει είσθαι πλέον κατακλυσμός διά να φθείρη την γην. Και είπεν ο Θεός, Τούτο είναι το σημείον της διαθήκης, την οποίαν εγώ κάμνω μεταξύ εμού και υμών και παντός εμψύχου ζώου το οποίον είναι με σας, εις γενεάς αιωνίους· Θέτω το τόξον μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ εμού και της γής». Απόρησα και αναρωτήθηκα γιατί χρησιμοποιήθηκε το ουράνιο τόξο ως σημάδι της διαθήκης και ποιος ήταν ο σκοπός πίσω από αυτή τη διαθήκη μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου. Μια μέρα, διάβασα δυο παραγράφους από ένα βιβλίο που άγγιξαν την καρδιά μου, και μου αποκάλυψαν περισσότερα σχετικά με τον λόγο που ο Θεός χρησιμοποίησε το ουράνιο τόξο για να καθιερώσει τη διαθήκη Του με τον άνθρωπο.

Και ο Θεός λέει: «Αρχικά, ο Θεός δημιούργησε μια ανθρωπότητα που στα μάτια Του ήταν πολύ καλή και βρισκόταν κοντά Του, αλλά καταστράφηκε από κατακλυσμό αφού επαναστάτησε εναντίον Του. Πόνεσε τον Θεό το γεγονός ότι μια τέτοια ανθρωπότητα απλώς εξαφανίστηκε έτσι, σε μια στιγμή; Φυσικά και Τον πόνεσε! Πώς εξέφρασε, λοιπόν, τον πόνο αυτόν; Πώς καταγράφηκε στη Βίβλο; Καταγράφηκε ως εξής: “Και στήνω την διαθήκην μου προς εσάς· και δεν θέλει πλέον εξολοθρευθή πάσα σαρξ από των υδάτων του κατακλυσμού· ουδέ θέλει πλέον είσθαι κατακλυσμός διά να φθείρη την γην”. Αυτή η απλή πρόταση αποκαλύπτει τις σκέψεις του Θεού. Η καταστροφή του κόσμου Τον πόνεσε πάρα πολύ. Με ανθρώπινα λόγια, λυπήθηκε πολύ».

«Ήταν η καταστροφή του κόσμου αυτή τη φορά κάτι που ήθελε ο Θεός; Σίγουρα δεν ήταν αυτό που ήθελε ο Θεός. Μπορούμε να είμαστε ικανοί να φανταστούμε ένα μικρό κομμάτι από το θλιβερό βλέμμα της γης μετά την καταστροφή του κόσμου, αλλά δεν μπορούμε καν να πλησιάσουμε στο να φανταστούμε πώς ήταν εκείνη την ώρα το σκηνικό στα μάτια του Θεού. Μπορούμε να πούμε ότι, είτε πρόκειται για τους ανθρώπους του τότε ή του τώρα, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ή να αντιληφθεί αυτό που ένοιωσε ο Θεός, βλέποντας εκείνη τη σκηνή, την εικόνα του κόσμου μετά την καταστροφή του από τον κατακλυσμό. Ο Θεός αναγκάστηκε να το πράξει εξαιτίας της ανυπακοής του ανθρώπου, αλλά ο πόνος που ένοιωσε η καρδιά του Θεού από την καταστροφή του κόσμου από τον κατακλυσμό, αποτελεί μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ή να αντιληφθεί. Γι’ αυτό ο Θεός έκανε μια διαθήκη με την ανθρωπότητα, η οποία ήταν να πει στους ανθρώπους να θυμούνται ότι ο Θεός κάποτε έπραξε κάτι τέτοιο και να τους ορκιστεί ότι ο Θεός δεν επρόκειτο να καταστρέψει ποτέ τον κόσμο με τέτοιο τρόπο ξανά. Στην εν λόγω διαθήκη, βλέπουμε την καρδιά του Θεού —βλέπουμε ότι η καρδιά του Θεού πονούσε όταν κατέστρεψε τη συγκεκριμένη ανθρωπότητα. Στην ανθρώπινη γλώσσα, όταν ο Θεός κατέστρεψε το ανθρώπινο γένος και το παρακολούθησε να χάνεται, η καρδιά Του θρηνούσε και αιμορραγούσε. Υπάρχει καλύτερος τρόπος να το περιγράψουμε; Οι λέξεις αυτές χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους για να απεικονίσουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά καθώς η γλώσσα των ανθρώπων είναι υπερβολικά ελλιπής, η χρήση τους για να περιγραφούν τα αισθήματα και τα συναισθήματα του Θεού δεν Μου φαίνεται και πολύ κακή, ούτε υπερβολικά υπέρμετρη. Τουλάχιστον, σας δίνει μια πολύ ζωντανή, πολύ απτή κατανόηση της διάθεσης του Θεού τη δεδομένη στιγμή. Τι θα σκέφτεστε τώρα, όποτε βλέπετε ξανά το ουράνιο τόξο; Θα θυμάστε, τουλάχιστον, ότι, κάποτε, ο Θεός θρήνησε επειδή κατέστρεψε τον κόσμο με κατακλυσμό» (Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Α’).

Πριν διαβάσω αυτά τα λόγια, πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι τις ημέρες του Νώε ήταν πονηροί και διεφθαρμένοι, έτσι λόγω του θυμού του Θεού και του μίσους Του ενάντια στον άνθρωπο, νόμιζα πως θα ήταν πολύ ευχαριστημένος όταν κατέστρεψε την ανθρωπότητα. Όμως αφότου διάβασα αυτά τα λόγια, συνειδητοποίησα πως ήμουν εντελώς λάθος. Η ουσία του Θεού είναι αγάπη. Ήταν απολύτως πληγωμένος όταν είδε ότι η ανθρωπότητα καταστράφηκε από τον κατακλυσμό. Δεν ήταν πρόθυμος να καταστρέψει τη δημιουργία Του, την οποία δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια. Συνεπώς, ο Θεός έδωσε εντολή στον Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό και να κηρύξει για τον ερχομό του μεγάλου κατακλυσμού. Ο Θεός επέτρεπε στους ανθρώπους να μετανοήσουν, για πάνω από εκατό χρόνια, τόσο χρειάστηκε ο Νώε για να κατασκευάσει την κιβωτό. Εφόσον οι άνθρωποι θα μετανοούσαν, θα τους επέτρεπε να συνεχίσουν να ζουν. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο Θεός τους υπενθύμιζε και τους προέτρεπε, κανείς δεν ήταν πρόθυμος να δεχθεί την καλή πρόθεση του Θεού και να μετανοήσει. Δεν πίστευαν ότι θα έρθει ο μεγάλος κατακλυσμός, τόσο που και ακόμα κορόιδευαν τον Νώε και την οικογένειά του επειδή ακολούθησαν την εντολή του Θεού να κατασκευάσουν την κιβωτό. Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και άγια, και δεν επέτρεψε καμιά βρωμιά ή διαφθορά να παραμείνει. Τελικά, έπρεπε να καταστρέψει αυτούς που ήταν διεφθαρμένοι και πονηροί και δεν μετανοούσαν.

Όταν ο Θεός είδε πως όλη η γη ήταν καλυμμένη με νερό, ότι δεν υπήρχαν πλέον δάση και ανθρώπινη ανάσα, στεναχωρήθηκε πολύ. Ακόμα και με την καρδιά Του γεμάτη στενοχώρια, εξακολουθούσε να ενδιαφέρεται για την ανθρωπότητα. Ως σημάδι προειδοποίησης προς τους ανθρώπους να μην πράττουν πονηρά, ο Θεός έθεσε την διαθήκη Του με τον άνθρωπο χρησιμοποιώντας το ουράνιο τόξο και ορκίστηκε πως δεν θα κατέστρεφε ξανά το ανθρώπινο γένος με κατακλυσμό. Όπως γράφει σ’ ένα βιβλίο: «Αποχαιρετώντας την προηγούμενη ανθρωπότητα, ο Θεός έπραξε, επιφανειακά, κάτι εύκολο, διευθετώντας το παρελθόν και σχεδιάζοντας μια τέλεια κατάληξη στην καταστροφή του κόσμου από τον κατακλυσμό. Ωστόσο, ο Θεός είχε θάψει βαθιά μέσα στην καρδιά Του την οδύνη εκείνης της στιγμής. Σε μια εποχή που ο Θεός δεν είχε κανέναν για να κάνει τις εκμυστηρεύσεις Του, συνήψε μια διαθήκη με το ανθρώπινο γένος, λέγοντας ότι δεν επρόκειτο να καταστρέψει ξανά τον κόσμο με κατακλυσμό. Η εμφάνιση του ουρανίου τόξου συμβαίνει για να υπενθυμίζει στους ανθρώπους ότι κάτι τέτοιο είχε συμβεί κάποτε, να τους προειδοποιεί να μην κάνουν κακές πράξεις. Ακόμη και σε εκείνη την τόσο οδυνηρή κατάσταση, ο Θεός δεν λησμόνησε την ανθρωπότητα, δείχνοντας και πάλι το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον Του για αυτήν. Τούτη δεν είναι η αγάπη και η ανιδιοτέλεια του Θεού;» (Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Α΄).

Ναι, είναι η άνευ όρων αγάπη του Θεού. Κράτησε όλο τον πόνο βαθιά στην καρδιά Του, τον οποίον επέφερε η καταστροφή των ανθρώπων, ενδιαφέρθηκε γι αυτήν την ανθρωπότητα και οδήγησε τη ζωή του Νώε και της οικογένειάς του πάνω στη γη. Ο Θεός δίνει την απόλυτη φροντίδα Του στους ανθρώπους και η αγάπη Του για τους ανθρώπους είναι πραγματική και γνήσια. Επομένως, από τότε που καθιερώθηκε η διαθήκη, από τις ημέρες του Νώε μέχρι τώρα, δεν συνέβη ποτέ ένας ίδιος κατακλυσμός. Ο Θεός είναι αξιόπιστος και ποτέ δεν θα αθετήσει τις υποσχέσεις Του. Αυτή είναι η απόδειξη της εξουσίας Του. Όπως λέει ο λόγος του Θεού: «Εννοώ αυτό που λέω και αυτό που εννοώ θα επιτευχθεί και αυτό που θα επιτύχω θα διαρκέσει για πάντα». Από τότε, το ουράνιο τόξο εμφανίζεται μετά τη βροχή και μας υπενθυμίζει ότι ο Θεός ποτέ ξανά δεν θα καταστρέψει την ανθρωπότητα με κατακλυσμό, κάτι που με κάνει να νιώθω την αγάπη του Θεού και τον τρόπο με τον οποίο φροντίζει και υπεραγαπά τα ανθρώπινα όντα.

Ο ήχος μιας κόρνας αυτοκινήτου με ξύπνησε. Υπήρχαν στον δρόμο ακόμα περισσότερα αυτοκίνητα και άνθρωποι. Ακόμα μια φορά χάθηκα στις σκέψεις μου: Οι άνθρωποι σήμερα είναι ακόμα πιο διεφθαρμένοι απ’ όσο ήταν την εποχή του Νώε. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:37-39). Είναι μια προφητεία της δεύτερης έλευσης του Χριστού κατά τις έσχατες ημέρες. Κοιτάζοντας γύρω, όλους αυτούς που απολαμβάνουν την κοσμική ζωή, είναι σεξουαλικά ανήθικοι και λατρεύουν το κακό, η κάθε τους λέξη και πράξη εναντιώνεται σ’ αυτό που είναι σωστό, και δεν ενδιαφέρονται για τα θετικά πράγματα. Όλοι είναι άπληστοι και εγωιστές και συναγωνίζονται μεταξύ τους με μοχθηρία και προδοσία. Ακόμα και οι γονείς με τα παιδιά καταφέρονται ο ένας εναντίον του άλλου για το δικό τους όφελος. Επιπλέον, η καρδιά των ανθρώπων είναι γεμάτη με αιρέσεις που απαρνούνται και αντιστέκονται στον Θεό, και δεν πιστεύουν ότι Αυτός έχει επιστρέψει. Πώς θα φερθεί ο Θεός σ’ αυτό το είδος ανθρώπων;

Όταν ο Νώε κήρυξε για πρώτη φορά πως ο Θεός θα κατέστρεφε τον κόσμο με κατακλυσμό, ο Θεός έδωσε στην ανθρωπότητα μια ευκαιρία να μετανοήσει, ωστόσο κανείς δεν Τον πίστεψε. Λόγω της διαφθοράς τους και της επαναστατικής φύσης τους, τελικά ο Θεός τους κατέστρεψε με τον μεγάλο κατακλυσμό. Ομοίως, ο Θεός μισεί την κακή συμπεριφορά των ανθρώπων σήμερα, αλλά είναι και φιλεύσπλαχνος προς τον άνθρωπο. Συνεπώς, ο Θεός μας δίνει την ευκαιρία να μετανοήσουμε, φέρνοντας το παντοτινό ευαγγέλιο στις έσχατες ημέρες. Μας μιλά και μας σώζει από την διαφθορά. Όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψη 14:6: «Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν». Και όπως αναφέρεται στον Ιωάννη 16:12-13: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα».

Παρόλο που είμαστε πονηροί και διεφθαρμένοι, ο Θεός εξακολουθεί να εκτελεί το έργο Του, την σωτηρία της ανθρωπότητας, με όλες τις αλήθειες που χρειαζόμαστε, έτσι ώστε να σωθούμε τις έσχατες ημέρες. Τότε, πώς θα ανταποκριθούμε σ’ αυτούς που μοιράζονται το ευαγγέλιο της βασιλείας με εμάς; Θα είμαστε ίδιοι με αυτούς από την εποχή του Νώε, πείσμονες και αμετανόητοι; Ο Κύριός μας Ιησούς είπε: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5:3). «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Ιωάν. 10:27). Όταν ακούμε το ευαγγέλιο της βασιλείας να κηρύττεται, θα πρέπει να είμαστε ταπεινοί και να αναζητούμε με ανοιχτό μυαλό, να ακούμε τη φωνή του Θεού προσεκτικά, και να αφήνουμε το λόγο του Θεού να μας οδηγήσει, και να μην αναζητούμε ποτέ τις πονηρές τάσεις αυτού του κόσμου. Πρέπει να απέχουμε από όλα τα αρνητικά πράγματα και να ζούμε στο φως του Θεού παντοτινά. Αυτή είναι η σωστή επιλογή που πρέπει να κάνουμε.

Καθώς σταμάτησα τις σκέψεις και κοίταξα ξανά τον ουρανό, το ουράνιο τόξο ήταν ακόμα εκεί, και η καρδιά μου γέμισε με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό. Προσευχήθηκα σιωπηλά στην καρδιά μου: «Θεέ, είμαι πρόθυμη να μετανοήσω, κι όταν κάποιος μού κηρύττει το ευαγγέλιο της δεύτερης έλευσής Σου, θα ακούσω τη φωνή Σου και θα ακολουθήσω τα βήματά Σου».

Από την Λίου Φανγκ, Κίνα

Προτεινόμενα:

Ο Θεός ορίζει το ουράνιο τόξο ως σύμβολο της διαθήκης Του με τον άνθρωπο