Αδελφοί και αδελφές των Πνευματικών Ερωταπαντήσεων, σας χαιρετώ.

Τα τελευταία χρόνια, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι μάς έχουν πει: «Τώρα είμαστε στην ύστερη περίοδο των εσχάτων ημερών. Όλων των ειδών οι καταστροφές συμβαίνουν όλο και πιο συχνά και πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, και οι προφητείες για την επιστροφή του Κυρίου έχουν βασικά όλες ήδη εκπληρωθεί. Αυτό δείχνει πως ο Κύριος θα επιστρέψει σύντομα. Ωστόσο, προκύπτουν επίσης όλο και περισσότερες αιρέσεις και ψευδείς οδοί, οπότε πρέπει να παρακολουθούμε και να προσευχόμαστε και να μένουμε προσκολλημένοι στην οδό του Κυρίου. Αν κάποιος κηρύττει πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, εμείς πρέπει να αρνηθούμε να ακούσουμε, να διαβάσουμε ή να έρθουμε σ’ επαφή μ’ αυτό, μην τυχόν και εξαπατηθούμε και έτσι εγκαταλειφθούμε από τον Κύριο». Όμως, πολλοί αδελφοί και αδελφές βρίσκονται σε σύγχυση: «Αν δεν ακούμε, δεν διαβάζουμε ούτε ερχόμαστε σε επαφή με τα μηνύματα της επιστροφής του Κυρίου από τον φόβο μήπως εξαπατηθούμε, δεν θα είναι σαν να κλειδώνουμε την πόρτα, αρνούμενοι να αφήσουμε τον Κύριο να εισέλθει; Αν παραιτηθούμε από το φαγητό επειδή φοβόμαστε μήπως πνιγούμε, μπορούμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου;» Έτσι, θέλω να θέσω ένα ερώτημα: είναι σωστό που κλείνουμε τις πόρτες μας και περιμένουμε μόνοι επειδή φοβόμαστε μήπως εξαπατηθούμε; Ποια είναι η γνώμη σας σ’ αυτό το ερώτημα. Παρακαλώ, μοιραστείτε την μαζί μου.

Ειλικρινά δικός σας

Γκουανγκ-μινγκ

1 Νοεμβρίου 2018

Αδελφέ Γκουανγκ-μινγκ, σε χαιρετώ.

Έλαβα το e-mail σου, και το ερώτημα που θέτεις είναι πολύ κρίσιμο, επειδή συνδέεται απευθείας με το αν μπορούμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Στην πραγματικότητα, είναι επίσης η συνηθισμένη σύγχυση για πολλούς αδελφούς και αδελφές εν Κυρίω. Τώρα, ας συναναστραφούμε σχετικά μ’ αυτό.

Όσα προέρχονται από τον Θεό, μας κάνουν αποφασιστικούς και θαρραλέους∙ ο φόβος προέρχεται από τον Σατανά

Τις έσχατες ημέρες, ο Κύριος θα έρθει ξανά, και θα εμφανιστούν όλων των ειδών οι αιρέσεις και οι ψευδείς οδοί. Αυτά είναι δεδομένα. Σ’ αυτήν την κρίσιμη καμπή της υποδοχής της άφιξης το Κυρίου, από φόβο μήπως εξαπατηθούμε, αρνούμαστε να ακούσουμε, να διαβάσουμε ή να έρθουμε σε επαφή με κάθε μήνυμα σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, παρόλο που δεν θα εξαπατηθούμε από ψευδείς οδούς, θα κλείσουμε με ευκολία την πόρτα στον αληθινό Θεό. Μοιάζει ασφαλές αλλά, στην πραγματικότητα, περιέχει τη συνομωσία του Σατανά. Ο Σατανάς φοβάται πως εμείς θα αναζητήσουμε ενεργά τα χνάρια του Θεού και θα επιστρέψουμε ενώπιόν Του, οπότε κάνει ό,τι περισσότερο μπορεί για να μας στείλει τις σκέψεις του ή να διαδώσει αιρέσεις και ψέματα για να μας εξαπατήσει και να μας θέσει περιορισμούς. Ως αποτέλεσμα, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αμυνόμαστε παθητικά και επίσης, ακόμη κι αν έχουμε ακούσει κάποιον να γίνεται μάρτυρας για την επιστροφή του Κυρίου Ιησού, δεν τολμούμε να αναζητήσουμε ή να διερευνήσουμε. Τότε, μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς θα μπορούσαμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου; Στην υποδοχή της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, αν θεωρήσουμε πως η άμυνα ενάντια στις αιρέσεις και τα ψευδή δόγματα είναι η πρωταρχική αποστολή μας, αλλά δεν προσθέσουμε σπουδαιότητα και στην αναζήτηση και διερεύνηση της αληθινής οδού, δεν είναι αυτή η περίπτωση όπου είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι; Στην πραγματικότητα, όσο προσεκτικοί κι αν είμαστε απέναντι στις αιρέσεις και τα ψευδή δόγματα, αν δεν καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου και δεν μπορέσουμε να μεταφερθούμε ενώπιον του θρόνου του Θεού, είμαστε μωρές παρθένοι που στο τέλος θα εξουδετερωθούν και θα εγκαταλειφθούν από τον Θεό. Γνωρίζουμε όλοι πως ο Θεός είναι παντοδύναμος και πως τα πάντα στον κόσμο είναι στα χέρια του Θεού. Ο Ιεχωβάς Θεός είπε: «Μήποτε η καρδία σας χαυνωθή και φοβηθήτε υπό της αγγελίας ήτις θέλει ακουσθή εν τη γή·» (Ιερ. 51:46). Επίσης στη δεύτερη Επιστολή προς Τιμόθεον 1:7 λέει: «Διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού». Από αυτούς τους στίχους, μπορούμε να δούμε πως αυτό που μας δίνει ο Θεός είναι δύναμη και θάρρος και πως η πηγή του φόβου είναι ο Σατανάς. Έχουμε τη φροντίδα και την προστασία του Θεού και την παρουσία και την ηγεσία του Αγίου Πνεύματος∙ έχουμε κάποιον λόγο να ανησυχούμε ή να φοβόμαστε πως θα εξαπατηθούμε; Οι αμνοί του Θεού ακούν τη φωνή του Θεού. Εκείνοι που έχουν αληθινά μυαλό και επίπεδο δεν θα εξαπατηθούν από αιρέσεις και ψευδείς οδούς. Μόνο εκείνοι που βρίσκονται σε σύγχυση και είναι άμυαλοι μπορούν να εξαπατηθούν από αιρέσεις και ψευδείς τρόπους. Πιστεύω πως, όταν αναζητούμε και εξετάζουμε την επιστροφή του Κυρίου, εφόσον στηριζόμαστε ειλικρινώς στον Θεό και Τον σεβόμαστε και αναζητούμε την αλήθεια, θα αποκτήσουμε την ηγεσία και την καθοδήγηση του Θεού και θα είμαστε σε θέση να διακρίνουμε ανάμεσα στην αληθινή οδό και τις ψευδείς οδούς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, και δεν θα εξαπατηθούμε από τις ψευδείς οδούς. Όμως, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι ζητούν από εμάς να μην ακούμε, να μη διαβάζουμε, ούτε να ερχόμαστε σε επαφή με το ευαγγέλιο της επιστροφής του Κυρίου. Προφανώς, αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το θέλημα του Κυρίου. Μας σταματούν από τη διερεύνηση της αληθινής οδού και καταστρέφουν την ευκαιρία μας να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ως προς αυτό.

Η πίστη έρχεται ακούγοντας, οπότε μόνο αναζητώντας και διερευνώντας μπορούμε να κερδίσουμε την αληθινή οδό

Η Βίβλος λέει: «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού». (Ρωμ. 10:17). Οπότε, πρέπει πρώτα να ακούσουμε την οδό πριν πιστέψουμε σ’ αυτήν. Μόνο ακούγοντας την οδό μπορούμε να κρίνουμε αν είναι ή όχι η αληθινή οδός και η εμφάνιση και το έργο του Θεού. Αν σκεφτούμε προς τα πίσω, την εποχή όταν ο Κύριος Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, οι Φαρισαίοι Τον συκοφάντησαν ευρέως και Τον καταδίκασαν και αρνήθηκαν πως το έργο Του είναι η αληθινή οδός∙ επίσης, εξαπάτησαν τον ιουδαϊκό λαό ώστε να μην αναζητήσει ούτε να διερευνήσει. Καθώς δεν ήταν σε θέση να τους διακρίνουν, οι Ιουδαίοι άκουγαν τυφλά τα λόγια τους, κι έτσι αρνήθηκαν να ακούσουν το κήρυγμα του Κυρίου Ιησού, και διέπραξαν το μεγαλύτερο αμάρτημα από όλα ακολουθώντας τους στη σταύρωση του Κυρίου Ιησού. Όμως, κάποιοι άνθρωποι όπως ο Πέτρος, ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Ιωάννης, και άλλοι, δεν πίστεψαν τις φήμες των Φαρισαίων, ούτε επέτρεψαν στον φόβο μήπως εξαπατηθούν να τους εμποδίσει να ακούσουν το ευαγγέλιο του Κυρίου. Αντίθετα, άκουγαν τις ομιλίες του Κυρίου Ιησού με μια καρδιά που λαχταρούσε να αναζητήσει, και άκουγαν τις ομιλίες του Κυρίου Ιησού όπου κι αν Εκείνος κήρυττε. Επειδή είχαν μια καρδιά που αναζητούσε και λαχταρούσε αναγνώρισαν πως τα λόγια του Κυρίου Ιησού έχουν εξουσία και είναι η φωνή του Θεού, και τελικά επιβεβαιώθηκαν πως Εκείνος ήταν ο Μεσσίας. Κέρδισαν τη σωτηρία και τις ευλογίες του Θεού. Δεν συνέβησαν όλα αυτά επειδή πήγαιναν να ακούσουν τις ομιλίες με μια καρδιά που αναζητά την αλήθεια;

Στην Αποκάλυψη αναφέρεται πολλές φορές το εξής: «Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». (Αποκ. 2-3). Ο Κύριος Ιησούς επίσης είπε: «Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού». (Ματθ. 25:6). Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε ξεκάθαρα πως θα μιλήσει ξανά όταν επιστρέψει τις έσχατες ημέρες. Και θα μας πει πως έχει έρθει επειδή κάποιος τον κάλεσε. Άρα, στο θέμα του καλωσορίσματος της επιστροφής του Κυρίου, πρέπει να έχουμε μια καρδιά που αναζητά. Όταν ακούμε κάποιον να κηρύττει πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, το γεγονός αυτό είναι ο Κύριος που χτυπά την πόρτα μας. Πρέπει να είμαστε σοφές παρθένοι, να αναζητούμε ενεργά και να διερευνούμε, να δίνουμε προσοχή στο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού, και να καταλάβουμε αν αυτή η οδός έχει την αλήθεια και το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου.

Είναι το κλειδί για να μάθουμε με ποιον τρόπο θα διακρίνουμε την αληθινή οδό από τις ψευδείς οδούς

Τώρα, γνωρίζουμε πως εάν θέλουμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, πρέπει να αναζητούμε ενεργά αντί να αμυνόμαστε παθητικά. Επίσης, η πιο κρίσιμη πτυχή είναι πως πρέπει να αντιληφθούμε τις αρχές της διάκρισης ανάμεσα στην αληθινή οδό και τις ψευδείς οδούς. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα εξαπατηθούμε. Οπότε, πώς πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσά τους; Κατ’ αρχάς, ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα εδάφιο: «Ποια είναι η πιο βασική αρχή στην αναζήτηση της αληθινής οδού; Πρέπει να εξετάσεις εάν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος σ’ αυτήν την οδό, εάν ή όχι αυτά τα λόγια είναι η έκφραση της αλήθειας, ποιος μαρτυρείται και τι μπορεί να σου φέρει. Η διάκριση μεταξύ της αληθινής οδού και της ψεύτικης οδού απαιτεί διάφορες πτυχές της βασικής γνώσης, η πιο θεμελιώδης από τις οποίες είναι να διαπιστώσεις αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι. Γιατί η ουσία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό είναι η πίστη στο Πνεύμα του Θεού και ακόμη και η πίστη του στον ενσαρκωμένο Θεό είναι επειδή αυτή η σάρκα είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι μια τέτοια πίστη εξακολουθεί να είναι η πίστη στο Πνεύμα. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Πνεύματος και της σάρκας, αλλά επειδή αυτή η σάρκα προέρχεται από το Πνεύμα και ο Λόγος ενσαρκώνεται, αυτό που πιστεύει ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι η έμφυτη ουσία του Θεού. Κι έτσι, διακρίνοντας εάν είναι ή όχι η αληθινή οδός, πάνω απ’ όλα πρέπει να δεις αν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, μετά από το οποίο θα πρέπει να δεις αν υπάρχει ή όχι η αλήθεια σε αυτή την οδό. Αυτή η αλήθεια είναι η διάθεση της ζωής της κανονικής ανθρώπινης φύσης, δηλαδή εκείνη που απαίτησε από τον άνθρωπο όταν ο Θεός τον δημιούργησε στην αρχή, δηλαδή όλη η κανονική ανθρώπινη φύση (συμπεριλαμβανομένης της ανθρώπινης λογικής, της διορατικότητας, της σοφίας και της βασικής γνώσης του τι σημαίνει να είναι άνθρωπος). Δηλαδή, πρέπει να εξετάσεις κατά πόσον ή όχι μπορεί αυτή η οδός να οδηγήσει τον άνθρωπο σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης, κατά πόσον ή όχι η αλήθεια που λέγεται απαιτείται σύμφωνα με την πραγματικότητα της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είτε αυτή η αλήθεια είναι πρακτική και πραγματική ή όχι, κι εάν είναι ή όχι πιο επίκαιρη. Εάν υπάρχει αλήθεια, τότε είναι σε θέση να μεταφέρει τον άνθρωπο σε κανονικές και πραγματικές εμπειρίες. Ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο κανονικός, η ανθρώπινη σύνεση γίνεται ολοένα και πιο ολοκληρωμένη, η ανθρώπινη ζωή στη σάρκα και στην πνευματική ζωή γίνονται όλο και πιο οργανωμένες και τα συναισθήματα του ανθρώπου γίνονται όλο και πιο κανονικά. Αυτή είναι η δεύτερη αρχή. Υπάρχει μια άλλη αρχή, η οποία είναι το εάν ο άνθρωπος έχει μια αυξανόμενη γνώση του Θεού, εάν το ότι βιώνει ή όχι τέτοιο έργο και αλήθεια μπορεί να εμπνεύσει την αγάπη του Θεού μέσα του και να τον φέρει πολύ πιο κοντά στον Θεό. Έτσι μπορεί να μετρηθεί αν είναι ή όχι η αληθινή οδός. Το πιο σημαντικό είναι το αν αυτή η οδός είναι ρεαλιστική και όχι υπερφυσική και αν είναι ή όχι ικανή να προσφέρει τη ζωή του ανθρώπου. Εάν συμμορφώνεται με αυτές τις αρχές, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι αυτή η οδός είναι η αληθινή οδός».

«Αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο κανονικός και η ανθρώπινη φύση του γίνεται όλο και πιο κανονική. Ο άνθρωπος έχει αυξανόμενη γνώση της σατανικής, διεφθαρμένης διάθεσής του, καθώς και της ουσίας του ανθρώπου, και έχει όλο και μεγαλύτερο πόθο για την αλήθεια. Δηλαδή, η ζωή του ανθρώπου ολοένα και μεγαλώνει και η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου γίνεται ικανή για όλο και περισσότερες αλλαγές — όλες αυτές συνοψίζονται στο ότι ο Θεός γίνεται η ζωή του ανθρώπου. Αν μια οδός δεν είναι σε θέση να αποκαλύψει εκείνα τα πράγματα που συνιστούν την ουσία του ανθρώπου, είναι ανίκανη να αλλάξει τη διάθεση του ανθρώπου και επιπλέον δεν είναι ικανή να τον φέρει ενώπιον του Θεού ή να του προσφέρει μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και προκαλεί ακόμη την ανθρώπινη φύση του να γίνεται όλο και πιο ποταπή και τη σύνεσή του να είναι πιο ανώμαλη, τότε αυτή η οδός δεν πρέπει να είναι η αληθινή οδός και μπορεί να είναι το έργο ενός κακού πνεύματος, ή η παλιά οδός. Εν ολίγοις, δεν μπορεί να είναι το τωρινό έργο του Αγίου Πνεύματος».

Από αυτό το εδάφιο, μπορούμε να δούμε πως εάν είναι η αληθινή οδός, εκεί πρέπει να υπάρχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό είναι το κλειδί για τη διάκριση ανάμεσα στην αληθινή οδό και τις ψευδείς οδούς. Εφόσον είναι η αληθινή οδός, είναι σίγουρα το έργο του ίδιου του Θεού, και πρέπει να επικυρώνεται από το Άγιο Πνεύμα. Για παράδειγμα, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να εργαστεί, έθεσε τέλος στην Εποχή του Νόμου, εγκαινίασε την Εποχή της Χάριτος και έφερε την οδό της μετανοίας. Όλοι εκείνοι που ακολουθούσαν τον Κύριο Ιησού, εφόσον τον καλούσαν ειλικρινώς, λάμβαναν το έργο του Αγίου Πνεύματος και απολάμβαναν την άφθονη χάρη που εναπόθετε πάνω τους ο Κύριος. Αν οι άνθρωποι αμάρταναν, από τη στιγμή που προσεύχονταν ειλικρινώς στον Κύριο, οι αμαρτίες τους συγχωρούνταν και η καρδιά τους γέμιζε γαλήνη και ευτυχία. Όποιες δυσκολίες και προβλήματα κι αν συναντούσαν, εφόσον έκαναν πράξη σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, η ψυχή τους θα κέρδιζε ελευθερία και ανακούφιση. Αν δεν το έκαναν μ’ αυτόν τον τρόπο, θα γέμιζαν με ενοχή και μέσα στην καρδιά τους θα ήταν υπόχρεοι στον Κύριο. Καθώς οι άνθρωποι συνεχώς αποκτούσαν εμπειρία από τα λόγια και το έργο του Κυρίου, είχαν όλο και μεγαλύτερη πίστη στον Κύριο, και η αγάπη τους για τον Κύριο σταδιακά γινόταν βαθύτερη, οπότε ήταν πρόθυμοι να τα παραμερίσουν όλα για τον Κύριο και να προσφέρουν ολόκληρη την ύπαρξή τους στον Κύριο Ιησού διαδίδοντας το ευαγγέλιό Του. Έτσι, παρόλο που το έργο του Κυρίου Ιησού συνάντησε την ασυγκράτητη καταδίκη και δίωξη της ρωμαϊκής κυβέρνησης και του ιουδαϊκού θρησκευτικού κόσμου, ωστόσο το ευαγγέλιό Του διαδόθηκε με θεαματικό τρόπο σε ολόκληρη την Ιουδαία. Όλοι οι άνθρωποι που πίστευαν αληθινά στον Θεό και λαχταρούσαν για την εμφάνιση του Θεού, αποδέχθηκαν τη σωτηρία του Κυρίου Ιησού και επέστρεψαν ενώπιον του Θεού. Δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού έχει κηρυχθεί μέχρι τα πέρατα της οικουμένης και ο χριστιανισμός έχει επισημοποιηθεί ως επίσημη θρησκεία σε πολλές χώρες. Και όλα αυτά είναι ο καρπός του έργου του Αγίου Πνεύματος.Αντίθετα, οι ψευδείς οδοί δεν έχουν καθοδήγηση ούτε προστασία από το έργο του Αγίου Πνεύματος, οπότε οι ακόλουθοί τους δεν θα έχουν αληθινή πίστη στον Θεό ή αληθινή αγάπη για τον Θεό. Επίσης, ανεξάρτητα από το πόσο παθιασμένοι είναι στην αρχή όσον αφορά τι δείχνουν προς τα έξω, θα φύγουν πριν περάσει πολύς καιρός. Αυτό είναι όπως αυτό που λέμε συχνά: «Ό,τι είναι του Θεού θα ευδοκιμήσει και ό,τι είναι του ανθρώπου θα χαθεί». Έτσι, μπορούμε να διακρίνουμε αν είναι η αληθινή οδός σύμφωνα με το αν υπάρχει το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι.

Επιπλέον, εάν είναι η αληθινή οδός, πρέπει να είναι η έκφραση της αλήθειας και της ζωής. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή·» (Ιωάν. 14:6). Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής. Μόνο ο Θεός μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, να μας δώσει ζωή και να μας παρέχει όσα χρειαζόμαστε για τις παρούσες ανάγκες μας, και μόνο ο Θεός μπορεί να μας δείξει πρακτικά μονοπάτια, να λύσει όλα τα προβλήματά μας, τα μπερδέματα και τις δυσκολίες μας. Για παράδειγμα, στο τέλος της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν μπορούσε να τηρήσει τους νόμους και τις εντολές του Θεού, και όλοι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να καταδικαστούν και να εκτελεστούν. Έτσι, ως απάντηση στις ανάγκες των ανθρώπων εκείνης της εποχής, ο Θεός ξεκίνησε το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας. Ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε πολλές αλήθειες, δίδαξε σε εμάς τους ανθρώπους να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, να είμαστε ανεκτικοί και υπομονετικοί, να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να συγχωρούμε τους άλλους στον αιώνα τον άπαντα, και επίσης μάς είπε πως εκείνοι που διψούν και πεινούν για δικαιοσύνη και έχουν υποστεί διώξεις για χάρη της δικαιοσύνης, είναι ευλογημένοι και είναι άνθρωποι που έχουν την έγκριση του Θεού, ενώ εκείνοι που είναι υποκριτές, εξαπατούν τους άλλους και μισούν την αλήθεια θα είναι μισητοί στον Θεό και θα τους καταδικάσει. Εξάλλου, ο Κύριος Ιησούς απαίτησε διάφορα πράγματα από εμάς τους ανθρώπους, όπως το να κουβαλάμε τον σταυρό για να ακολουθούμε τον Κύριο, λατρεύοντας τον Κύριο εν πνεύματι και εν αληθεία, αγαπώντας τον Θεό με όλη την καρδιά και την ψυχή μας, ακολουθώντας το θέλημα του Θεού, να είμαστε τίμιοι άνθρωποι, και ούτω καθεξής. Από τα λόγια του Κυρίου Ιησού μπορούμε να καταλάβουμε το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού και να ξέρουμε ποιο είδος ανθρώπων συμπαθεί και αντιπαθεί ο Θεός, ποιο είδος ανθρώπων μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, πώς οι άνθρωποι πρέπει να επιδιώκουν να αγαπούν τον Θεό, πώς να αντιμετωπίζουν τους άλλους, κλπ. Όταν κάνουμε πράξη σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, οι δυσκολίες, τα προβλήματα και τα μπερδέματά μας λύνονται, μεγαλώνει η κατανόηση που έχουμε για την αλήθεια όλο και περισσότερο, η ανθρώπινη φύση μας γίνεται όλο και περισσότερο κανονική, και η σχέση μας με τον Θεό γίνεται όλο και πιο στενή. Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα των λόγων του Θεού σε εμάς. Από αυτό μπορούμε να δούμε πως η αληθινή οδός έχει την έκφραση της αλήθειας και της ζωής, και μπορεί να παρέχει όσα χρειάζονται οι άνθρωποι και να φέρει στους ανθρώπους νέα μονοπάτια για να κάνουν πράξη. Εάν μια οδός δεν μπορεί να φέρει στους ανθρώπους την αλήθεια ούτε να τους δείξει μια νέα οδό για να κάνουν πράξη, αλλά επαναλαμβάνει μόνο το προηγούμενο έργο και τα προηγούμενα λόγια του Θεού, επιτρέπει στους ανθρώπους να κατανοούν μόνο κάποια δόγματα που μοιάζουν αληθινά αλλά στην πραγματικότητα είναι ψευδή, ή απλώς αφήνει τους ανθρώπους να εμμένουν σε κάποιους παλιούς κανόνες, τότε δεν είναι η αληθινή οδός∙ ίσως να είναι η παλαιά οδός ή η ψευδής οδός, ή ίσως να είναι το έργο των κακών πνευμάτων και του Σατανά που μιμείται το προηγούμενο έργο του Θεού για να εξαπατήσει τους ανθρώπους.

Η τρίτη αρχή που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας στη διάκριση της αληθινής οδού είναι να δούμε εάν η οδός αυτή δίνει στους ανθρώπους μια επαυξημένη γνώση του Θεού και αν εμπνέει μέσα τους μια αγάπη για τον Θεό. Όλοι γνωρίζουμε πως από τη στιγμή που ο Θεός έρχεται για να επιτελέσει έργο, αναπόφευκτα θα εγκαθιδρύσει τη διάθεσή Του καθώς και όλα όσα Εκείνος έχει και είναι επιτρέποντας στους ανθρώπους να φθάσουν σε μια γνήσια κατανόηση του Θεού. Αυτό είναι ακριβώς όπως και στην Εποχή του Νόμου, όταν ο Ιεχωβάς Θεός εγκαθίδρυσε νόμους για να καθοδηγεί τις ζωές των ανθρώπων πάνω στη γη. Ανεξάρτητα από το αν κάποιος ήταν ιερέας που υπηρετούσεσε τον Θεό ή ένας απλός άνθρωπος, εφόσον συμμορφώνονταν με τον νόμο και τις εντολές και ενεργούσαν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, λάμβαναν τις ευλογίες και την έγκριση του Θεού. Αντίθετα, αν οι ιερείς δεν συμμορφώνονταν με τον νόμο και τις εντολές, καίγονταν από τις φλόγες του ουρανού∙ αν κάποιος από τους απλούς ανθρώπους παραβίαζε τους νόμους και τις εντολές, λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Από την εμπειρία τους με το έργο του Θεού, αναγνώριζαν πως ο Θεός είναι πνεύμα και είναι παντού, πως ο Θεός επιβλέπει όλη τη γη και κοιτάζει στα κατάβαθα της καρδιάς των ανθρώπων, και πως η διάθεση του Θεού είναι μεγαλοπρέπεια, οργή, κατάρα, φωτιά, και πως είναι απρόσβλητη από οποιονδήποτε. Έτσι ανέπτυξαν μια καρδιά με σεβασμό για τον Θεό. Την Εποχή της Χάριτος, ο ενσαρκωμένος Θεός ήρθε στη γη για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου της λύτρωσης της ανθρωπότητας. Ο Κύριος Ιησούς θεράπευσε τους αρρώστους και εξόρκισε δαίμονες, εναπόθεσε άφθονη χάρη σε εμάς τους ανθρώπους, μας δίδαξε να είμαστε ανεκτικοί και υπομονετικοί, να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να συγχωρούμε τους άλλους εις τον αιώνα τον άπαντα, και ούτω καθεξής. Στο τέλος, σταυρώθηκε για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα. Μέσα από την εμπειρία μας από το έργο του Ιησού Χριστού, αναγνωρίσαμε πως η διάθεση του Θεού είναι καλοσύνη και έλεος. Είδαμε επίσης πως ο Θεός μπορούσε όχι μόνο να εργαστεί ως Πνεύμα, αλλά μπορούσε να πάρει επίσης μια ταπεινή ανθρώπινη μορφή και να μιλήσει πρόσωπο με πρόσωπο με εμάς. Είναι γεμάτος από αγάπη για τους ανθρώπους. Είναι γεμάτος ανοχή… Και όλα αυτά μας έκαναν να φθάσουμε σε μια νέα κατανόηση του Θεού και μας επέτρεψαν να δούμε πόσο ταπεινόφρων και άξιος να λατρευτεί είναι ο Θεός.  Στη συνέχεια, δεν μπορούμε παρά να αναπτύξουμε μια καρδιά γνήσιας λατρείας, σεβασμού και υποταγής στον Θεό. Γι’ αυτό, εάν είναι η αληθινή οδός, θα κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν περισσότερα σχετικά με τον Θεό και θα εμπνεύσει μεγαλύτερη κατανόηση σχετικά με τη διάθεση του Θεού, και έτσι οι άνθρωποι θα αναπτύξουν μια καρδιά γνήσιας αγάπης και σεβασμού προς τον Θεό. Όμως, η ψευδής οδός δεν είναι το έργο του Θεού. Δεν εμπεριέχει ούτε στο παραμικρό τη διάθεση του Θεού ούτε όλα όσα ο Θεός έχει και είναι, ούτε μπορεί να επιτρέψει στους ανθρώπους να έχουν μια γνήσια ή πρακτική κατανόηση του Θεού, πολύ δε λιγότερο μπορεί να φέρει στους ανθρώπους θετικούς καρπούς ή να τους εμπνεύσει να αγαπούν τον Θεό.

Αυτές είναι οι τρεις αρχές της διάκρισης ανάμεσα στην αληθινή οδό και την ψευδή οδό. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή». (Ματθ. 7:7). Πιστεύω πως, εφόσον αναζητούμε ειλικρινώς την αλήθεια, διερευνούμε ενεργά, ζυγίζουμε και διακρίνουμε βασισμένοι σε αυτές τις τρεις αρχές όταν ακούμε κάποιον να κηρύττει τον ερχομό του Κυρίου, θα κερδίσουμε την καθοδήγηση και τη διαφώτιση του Θεού, θα ακούσουμε τη φωνή του Θεού και θα καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Αντιθέτως, αν υιοθετούμε τυφλά μια προσέγγιση σύμφωνα με την οποία δεν ακούμε, δεν διαβάζουμε, δεν ερχόμαστε σε επαφή, και απομονωθούμε πίσω από κλειστές πόρτες από φόβο μήπως εξαπατηθούμε από τις ψευδείς οδούς, τότε δεν θα καλωσορίσουμε ποτέ την επιστροφή του Κυρίου επειδή δεν τρώμε από φόβο μήπως πνιγούμε.

Αδελφέ Γκουανγκ-μινγκ, ελπίζω πως αυτή η συναναστροφή θα σε βοηθήσει. Αν έχεις οποιαδήποτε άλλα προβλήματα, παρακαλώ επικοινώνησε ξανά.

με εκτίμηση

Πνευματικές Ε & Α

Προτεινόμενο:

Πώς θα ξέρουν οι άνθρωποι ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει;