Από όταν πίστεψα στον Θεό, έχω μπερδευτεί σχετικά με το όνομα του Θεού. Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει: «Ιεχωβά […] θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών» (Έξ. 3:15). Με άλλα λόγια, μόνο το όνομα Γιαχβέ είναι το όνομα του Θεού για πάντα. Αλλά η Καινή Διαθήκη λέει: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» (Πράξ. 4:12). Αυτό δείχνει επίσης ότι μόνο το Ιησούς είναι το όνομα του Θεού και πως δεν υπάρχει άλλο όνομα εκτός του Ιησούς. Αλλά γιατί αυτά τα λόγια λένε ότι ο Θεός ονομάζεται Γιαχβέ κι Ιησούς επίσης; Δεν είναι μια αντίφαση αυτό; Ήμουν τυλιγμένος σε σύννεφα αμφιβολιών και πάντα ένιωθα πολύ προβληματισμένος γι ‘αυτά. Παρόλο που έχω συμβουλευτεί πολλά πνευματικά βιβλία και ρώτησα μερικούς αδελφούς και αδελφές εν Κυρίω, δεν πήρα ακόμα μια ικανοποιητική απάντηση.

Μια μέρα, είδα ότι ο αδελφός Zhen ήταν συνδεδεμένος στο Skype. Ήμουν πολύ χαρούμενος: ο αδελφός Zhen έχει καλά θεμέλια στην πίστη του στον Κύριο. Όταν επικοινώνησα προηγούμενα μαζί του, βρήκα ότι είχε μια ξεκάθαρη κατανόηση και πολλές μοναδικές ιδέες για τη Βίβλο και ότι αυτά που έλεγε ανέκαθεν διαπαιδαγωγούσαν άλλους πάρα πολύ. Ωστόσο, πήγε σε άλλη χώρα για να παρακολουθήσει βιβλική εκπαίδευση πριν από λίγο καιρό, οπότε δεν τον έχω δει από τότε, ούτε τον είχα δει να είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο. Σήμερα ήταν επιτέλους συνδεδεμένος. Έτσι, τον ρώτησα αν είχε απροσδόκητα κέρδη από την εκπαίδευση του και του είπα επίσης τη σύγχυση μου για το όνομα του Θεού. Μη γνωρίζοντας τι συνέβαινε, δεν έχω λάβει ακόμη την απάντηση του Αδελφού Zhen μετά από κάποιο καιρό αναμονής.

Μετά το δείπνο γύρισα στον υπολογιστή μου και είδα ένα email από τον αδερφό Zhen στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Τότε το άνοιξα και διάβασα…

Αδερφέ Mu Guang:

Έλαβα το μήνυμά σου. Λυπάμαι που δεν σου απάντησα εγκαίρως, καθώς η κατάστασή μου στο Skype ήταν ανενεργή. Αυτή τη φορά όντως κέρδισα πολλά στην εκπαίδευση. Επιπλέον, έχω μια έκπληξη για σένα, παρακαλώ επέτρεψέ μου να σε κρατήσω σε απορία. Αύριο θα έρθω στο σπίτι σου και θα την μοιραστώ μαζί σου.

Όσο για το πρόβλημα σχετικά με το όνομα του Θεού που έθεσες ήταν επίσης ένα μπέρδεμα για εμένα. Αλλά ευτυχώς έτυχε να συναντήσω έναν αδελφό λίγες μέρες νωρίτερα. Μέσα από την επικοινωνία μου μαζί του το πρόβλημά μου έχει λυθεί.

Μέσα από την επικοινωνία με τον αδελφό γνώρισα ότι ο Θεός δεν είχε όνομα στην αρχή. Γι’ αυτό το σημείο μπορούμε να δούμε στη Γένεση: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» (Γέν. 1:1). «Και πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων» (Γέν. 1:2). «Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φώς» (Γέν. 1:3). «Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων» (Γέν. 1:6), και ούτω καθεξής. Αυτοί οι στίχοι αναφέρουν μόνο τον Θεό και όχι τον Γιαχβέ ή τον Ιησού. Συμβαίνει έτσι γιατί είναι πριν η ανθρωπότητα διαφθαρεί από τον Σατανά. Ο Θεός δεν χρειαζόταν να κάνει το έργο της σωτηρίας. Γι’ αυτό ο Θεός δεν είχε ακριβώς όνομα στην αρχή και ο Θεός απλά καλείται Θεός.

Έπειτα, η ανθρωπότητα διεφθάρει από τον Σατανά. Και τότε ο Θεός ξεκίνησε το σχέδιο διαχείρισης της σωτηρίας της ανθρωπότητας, που σημαίνει, ότι ο Θεός ξεκίνησε να διεξάγει το έργο του στη γη. Εξαιτίας των απαιτήσεων του έργου, ο Θεός έλαβε το όνομα Γιαχβέ. Μπορούμε να δούμε στην Έξοδο 3:15, «Και είπεν έτι ο Θεός προς τον Μωϋσήν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Κύριος ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών». Από αυτό το στίχο μπορούμε να δούμε ότι Γιαχβέ ήταν το όνομα του Θεού όταν ο Μωυσής οδήγησε τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο. Τότε, γιατί ο Θεός πήρε το όνομα Γιαχβέ εκείνη την εποχή; Γιατί έκτοτε ο Θεός θα χρησιμοποιούσε το όνομα Γιαχβέ για να ξεκινήσει το έργο στην Εποχή του Νόμου και να οδηγήσει τους ανθρώπους να ζήσουν στη γη.

Βλέποντας αυτά ίσως ακόμα έχεις αμφιβολίες: «Εφόσον το όνομα Γιαχβέ δεν εμφανίζεται μέχρι ο Μωυσής να οδηγήσει τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο, πώς και εμφανίζεται το όνομα Γιαχβέ στη Γένεση 2 στη Βίβλο; Πώς μπορείς να το εξηγήσεις αυτό;» Στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις αυτή την ερώτηση. Πρώτα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπήρχε το Βιβλίο της Γένεσης όταν ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα: Η Γένεση γράφτηκε από τον Μωυσή ύστερα από όταν ο Γιαχβέ Θεός οδήγησε τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο. Εκείνη την εποχή, ο Μωυσής γνώριζε ήδη ότι το όνομα του Θεού ήταν Γιαχβέ. Έτσι, δεν είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό ότι ο Μωυσής ονόμασε τον Θεό «Ιεχωβά» όταν έγραψε τη Γένεση. Αλλά αυτό δεν αντιπροσωπεύει ότι ο Θεός ονομαζόταν αρχικά Γιαχβέ.

Γιαχβέ ήταν το όνομα που πήρε ο Θεός όταν έκανε το έργο στην Εποχή του Νόμου. Τότε, γιατί ο Θεός πήρε το όνομα Γιαχβέ στην Εποχή του Νόμου; Εδώ θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα απόσπασμα των λόγων του Θεού: «“Ιεχωβάς” είναι το όνομα που πήρα κατά τη διάρκεια του έργου μου στο Ισραήλ, και σημαίνει ο Θεός των Ισραηλιτών (ο εκλεκτός λαός του Θεού) ο οποίος μπορεί να λυπηθεί τον άνθρωπο, να καταραστεί τον άνθρωπο και να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου. Σημαίνει τον Θεό που κατέχει μεγάλη δύναμη και είναι γεμάτος σοφία. […] Το όνομα Ιεχωβά είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τον λαό του Ισραήλ που έζησε κάτω από τον νόμο. Σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο του έργου, το όνομά μου δεν είναι αβάσιμο, αλλά έχει αντιπροσωπευτική σημασία: Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει μία εποχή. Το “Ιεχωβά” αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου και είναι τιμητικό για τον Θεό που λατρεύτηκε από τον λαό του Ισραήλ».

Αυτό το απόσπασμα των λόγων του Θεού μας λέει ξεκάθαρα τη σημασία του να πάρει ο Θεός το όνομα Γιαχβέ. Το όνομα Γιαχβέ αντιπροσωπεύει τη συμπόνοια ανθρώπου, την διάθεση κατάρας του ανθρώπου που εξέφρασε ο Θεός στην Εποχή του Νόμου και τι Αυτός έχει και είναι, δηλαδή ότι είναι γεμάτος μεγάλη δύναμη και σοφία. Αντιπροσωπεύει επίσης το έργο του Θεού που οδηγεί τον άνθρωπο να ζει στη γη στην Εποχή του Νόμου. Όλοι οι άνθρωποι στην Εποχή του Νόμου σεβάστηκαν το όνομα Γιαχβέ ως ένα άγιο όνομα. Λάτρευαν τον Γιαχβέ, προσεύχονταν στον Γιαχβέ, ύμνησαν τον Γιαχβέ και πρόσφεραν θυσίες στον Γιαχβέ στους βωμούς τους. Οι Ισραηλίτες βίωσαν επίσης απτά το έργο του Γιαχβέ Θεού, είδαν την οργή Του και πήραν μια γεύση από τη διάθεση ελέους και κατάρας έναντι του ανθρώπου που εξέφραζε ο Θεός. Κάτω από την ηγεσία του Γιαχβέ Θεού, τήρησαν το νόμο και έμαθαν να ζουν κανονικά στη γη μέχρι το τέλος της Εποχής του Νόμου. Και ο Γιαχβέ Θεός είπε: «Ιεχωβά […] θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών»·(Έξ. 3:15). Σημαίνει ότι το όνομα του Θεού ήταν Γιαχβέ στην Εποχή του Νόμου και ότι αυτό το όνομα δεν θα άλλαζε ποτέ στην Εποχή του Νόμου. Ο Θεός το είπε αυτό ώστε να αποτρέψει τους ανθρώπους που υπόκεινται στον νόμο να καλοπιαστούν από τους Εθνικούς να ώστε να προσεύχονται σε ένα άλλο όνομα, να μπερδεύονται από έναν ψεύτικο θεό και να χάνουν την προστασία και τη φροντίδα του Θεού. Από αυτό, μπορεί να φανεί ότι κάθε λέξη που ο Θεός έχει μιλήσει φέρει τη διάθεση του Θεού και περιέχει τη μεγάλη αγάπη του Θεού προς εμάς, την ανθρωπότητα.

Τότε γιατί αργότερα ο Θεός ονομάστηκε Ιησούς; Κι αυτό επίσης σχετίζεται με το έργο και τη διάθεση του Θεού.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, καθώς η ανθρωπότητα είχε διαφθαρεί ακόμη περισσότερο από τον Σατανά, στο τέλος της Εποχής του Νόμου, δεν υπήρχε κανένας τρόπος για τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο και στο τέλος είχαν όλο και λιγότερη ευλάβεια για τον Θεό: για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους, ύστερα από τη διάπραξη αμαρτιών, άρχισαν να προσφέρουν προβληματικέςς θυσίες στον Θεό στους βωμούς τους. Εάν συνέχιζαν έτσι, θα καταδικάζονταν για παραβίαση των νόμων και προσβολή της διάθεσης του Θεού, που σημαίνει να λιθοβοληθούν μέχρι θανάτου έτσι στο θάνατο ή να αποτεφρωθούν στην πυρά. Στην περίπτωση αυτή η δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό δεν θα είχε νόημα. Για να σώσει την ανθρωπότητα, ο Θεός ξεκίνησε ένα νέο έργο - το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας - με βάση το έργο της Εποχής του Νόμου. Μόλις άρχισε να εργάζεται ο Κύριος Ιησούς, απένειμε στον άνθρωπο ατέλειωτο έλεος και χάρη. Τελικά, καρφώθηκε στον σταυρό για να απολυτρώσει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του ως προσφορά έναντι της αμαρτίας. Επειδή η διάθεση που εξέφρασε ο Θεός και το έργο που έκανε στην Εποχή της Χάριτος ήταν διαφορετική από εκείνη της Εποχής του Νόμου, το όνομα του Θεού άλλαξε μαζί με το έργο Του και έτσι πήρε το όνομα του Ιησού.

Το όνομα Ιησούς είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για το έργο του Θεού την Εποχή της Χάριτος. Ποια είναι η σημασία αυτού του ονόματος; Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ένα άλλο απόσπασμα από τα λόγια του Θεού: «Ο “Ιησούς” είναι ο Εμμανουήλ και σημαίνει την προσφορά περί αμαρτίας που είναι γεμάτη αγάπη, γεμάτη συμπόνια και λυτρώνει τον άνθρωπο. Εκείνος έκανε το έργο της Εποχής της Χάριτος κι αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης. […] Μόνο ο Ιησούς είναι ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Είναι η προσφορά περί αμαρτίας που λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Δηλαδή, το όνομα του Ιησού ήρθε από την Εποχή της Χάριτος και υπήρχε εξαιτίας του έργου της λύτρωσης στην Εποχή της Χάριτος. Το όνομα του Ιησού υπήρξε για να επιτρέψει στους ανθρώπους της Εποχής της Χάριτος να ξαναγεννηθούν και να σωθούν, κι είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας».

Τα λόγια του Θεού μας λένε: Το όνομα Ιησούς είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για την λύτρωση του ανθρώπου στην Εποχή της Χάριτος. Αντιπροσωπεύει τη συμπονετική και αγαπητική διάθεση που εξέφρασε ο Θεός στην Εποχή της Χάριτος και αντιπροσωπεύει επίσης το έργο του Θεού που απολυτρώνει την ανθρωπότητα ως προσφορά για αμαρτία. Έτσι, στην Εποχή της Χάριτος, μόνο με την κλήση του ονόματος του Ιησού και την πίστη και την εξάρτηση από τον Κύριο Ιησού, οι άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν άφθονη χάρη που διανεμήθηκε από τον Κύριο Ιησού και μπορούν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. Εκτός από το όνομα του Ιησού, δεν υπάρχει άλλο όνομα στο οποίο μπορούμε να βασιστούμε για σωτηρία. Έτσι, η Καινή Διαθήκη αναφέρει: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» (Πράξ. 4:12). Γι’ αυτό και αυτοί οι δύο στίχοι δεν είναι αντιθετικοί αλλά απλώς αντιπροσωπεύουν τα διαφορετικά ονόματα του Θεού όταν έκανε έργο σε διαφορετικές εποχές.

Ύστερα από αυτά τα λόγια αδελφέ Mu Guang πιστεύω ότι μέρος από τη σύγχυσή σου ξεδιαλύθηκε. Ωστόσο, έχω μια ερώτηση να σε εξετάσω: Καταγράφεται στην Αποκάλυψη 2: 17, «Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη από του μάννα του κεκρυμμένου, και θέλω δώσει εις αυτόν ψήφον λευκήν, και επί την ψήφον όνομα νέον γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή ο λαμβάνων». Εδώ αναφέρει «την όνομα νέον». Αναρωτιέμαι πώς το αντιλαμβάνεσαι. Ανυπομονώ για την απάντησή σου (Στοιχείο: Υπάρχουν σχετικές προφητείας στην Αποκάλυψη).

Παρεμπιπτόντως, μπορώ να σε επισκεφτώ αύριο; Αν σε βολεύει παρακαλώ επικοινώνησε μαζί μου

Ειλικρινά δικός σου

Zhen Zhongdao

16 Απριλίου

Έχοντας δει αυτή την κοινωνία του αδελφού Zhen έλυσα το πρόβλημά μου όντως. Κατάλαβα: Το όνομα που ο Θεός παίρνει αντιπροσωπεύει μόνο το έργο και τη διάθεση του Θεού σε εκείνη την εποχή και ποτέ δεν θα αλλάξει σε εκείνη την εποχή. Αλλά όταν ο Θεός ξεκινά το καινούργιο έργο του και εισέρχεται σε μια νέα εποχή, το όνομα του Θεού αλλάζει αντίστοιχα. Δόξα τω θεώ! Η κοινωνία του αδελφού Zhen ήταν πραγματικά διαφωτιστική. Ωστόσο, όσον αφορά την προφητεία του «την όνομα νέον». στην Αποκάλυψη, σε τι αναφέρεται;

Πριν πάω στο κρεβάτι, άνοιξα και διάβασα το βιβλίο της Αποκάλυψης και επιτέλους βρήκα διάφορους στίχους που φαίνονται να είναι προφητείες σχετικά με το νέο όνομα του Θεού: «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ» (Αποκ. 1:8). «Και έψαλλον την ωδήν Μωϋσέως του δούλου του Θεού και την ωδήν του Αρνίου, λέγοντες· Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ· δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων» (Αποκ. 15:3). «Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού, και ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων· Αλληλούϊα· διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ» (Αποκ. 19:6). Μετά από προσεκτική ανάγνωση και επεξεργασία αυτών των λέξεων, διαπίστωσα ότι ο «Παντοδύναμος» αναφέρεται σε αυτούς τους στίχους. Έχουν κάτι να κάνουν με το νέο όνομα του Θεού; Πρέπει να υπάρχουν μυστήρια μέσα τους! Γι ‘αυτό και απάντησα γρήγορα στο μήνυμα του Αδελφού Zhen: «Αύριο νωρίς το πρωί, θα σε περιμένω να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου!»

Προτεινόμενα:

Οι ιδέες μου για την ονομασία «Χριστός»

Γιατί ο Κύριος Ιησούς έλεγε παραβολές όταν εργαζόταν