Πολλοί αδελφοί και αδελφές εν Κυρίω νιώθουν μπερδεμένοι: την Εποχή του Νόμου, ο Ιεχωβάς Θεός επιτέλεσε το έργο του και οδήγησε τους Ισραηλίτες ως Πνεύμα, οπότε γιατί έπρεπε ο Θεός να ενσαρκωθεί για να εργασθεί και να σώσει τους ανθρώπους την Εποχή της Χάριτος; Δεν μπορούσε να επιτελέσει αυτό το έργο μέσα σε ένα πνευματικό σώμα;

Σχετικά μ’ αυτό το ερώτημα, θα μοιραστώ μαζί σας λίγη από την κατανόησή μου. Στην πραγματικότητα, κάθε στάδιο του έργου του Θεού γίνεται βασισμένο στις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και επίσης σύμφωνα με τα στάδια του σχεδίου του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας. Την Εποχή του Νόμου, επειδή οι άνθρωποι ήταν ελάχιστα διεφθαρμένοι, αυτό που χρειάζονταν δεν ήταν το έργο της λύτρωσης του Θεού. Χρειάζονταν μόνο την εγκαθίδρυση νόμων και εντολών από τον Θεό, έτσι ώστε να έχουν γνώση των αμαρτημάτων τους και να γνωρίζουν με ποιον τρόπο να λατρεύουν τον Θεό και πώς να ζουν πάνω στη γη. Εκείνον τον καιρό, εφόσον οι άνθρωποι υπάκουαν στους νόμους και τις εντολές, μπορούσαν να λάβουν τη φροντίδα, την προστασία, τις ευλογίες και τη χάρη του Θεού. Γι’ αυτό, την Εποχή του Νόμου, δεν υπήρχε λόγος να ενσαρκωθεί ο Θεός για να επιτελέσει το έργο Του.

Στο τέλος της Εποχής του Νόμου ωστόσο, από τη στιγμή που οι άνθρωποι είχαν γίνει όλο και περισσότεροι διεφθαρμένοι, δεν μπορούσαν πια να τηρήσουν τους νόμους. Ύστερα από τη διάπραξη των αμαρτημάτων τους, δεν είχαν επαρκείς θυσίες να προσφέρουν και έτσι έκαναν κατώτερες προσφορές στον Ιεχωβά Θεό. Όλοι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να καταδικασθούν σε θάνατο σύμφωνα με τους νόμους. Έτσι, για να σώσει την ανθρωπότητα από το να είναι καταδικασμένη σύμφωνα με τους νόμους, ο Θεός ο ίδιος ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε για χάρη της ανθρωπότητας, για να τους γλυτώσει από τα νύχια του Σατανά, έτσι ώστε πλέον οι άνθρωποι να μην εκτελούνται σύμφωνα με τους νόμους επειδή αμάρταναν.

Οπότε, γιατί ο Θεός δεν εκτέλεσε το έργο της λύτρωσης ως Πνεύμα; Επειδή ο Θεός είναι Πνεύμα, δεν έχει σχήμα ούτε μορφή, οπότε αν δεν ενσαρκωθεί, δεν μπορεί να καρφωθεί στον σταυρό και δεν μπορεί να θυσιαστεί για τις αμαρτίες των ανθρώπων. Ακριβώς όπως ο Ιεχωβάς Θεός είπε στον Μωυσή: «Δεν δύνασαι να ίδης το πρόσωπόν μου· διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει» (Έξ. 33:20). Το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος δεν μπορεί να έρθει σε άμεση επαφή με το Πνεύμα του Θεού. Αν οι άνθρωποι έρχονταν σε επαφή με το Πνεύμα του Θεού, θα πατάσσονταν από τον Θεό. Αν συνέβαινε αυτό, πώς θα μπορούσε ο Θεός να λυτρώσει την ανθρωπότητα; Επίσης, από τη στιγμή που ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει το Πνεύμα του Θεού, μπορεί μόνο να χρησιμοποιήσει το μυαλό του για να φανταστεί τι είδους Θεός είναι ο Θεός, ποια διάθεση έχει και ποια είναι η ουσία Του. Όμως μια τέτοια κατανόηση δεν είναι ούτε πρακτική ούτε ακριβής. Εξάλλου, αν το Πνεύμα του Θεού κατεργαζόταν τον άνθρωπο, δίνοντάς του διαφώτιση, φώτιση, ώθηση και καθοδήγηση, αυτό θα έδινε στον άνθρωπο μια αίσθηση του ανεξήγητου και του αδιανόητου. Έτσι, δεν θα ήταν εύκολο για τον άνθρωπο που διαθέτει ένα μυαλό και που έχει διαφθαρεί σε βάθος από τον Σατανά, να καταλάβει με ακρίβεια το θέλημα του Θεού, οπότε ο άνθρωπος θα είχε ένα αίσθημα αποξένωσης από τον Θεό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα ήταν αδύνατον να είναι αποτελεσματικό το έργο της λύτρωσης του Θεού.

Όμως του έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι διαφορετικό. Ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί πρακτικά να αλληλεπιδράσει με τους ανθρώπους, να ζήσει ανάμεσά τους, να πάρει μέρος στις ζωές τους και να τους στηρίξει, να τους προμηθεύσει και να τους διδάξει οποιαδήποτε στιγμή. Μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα των ανθρώπων για να πει ξεκάθαρα στην ανθρωπότητα τις απαιτήσεις Του, το θέλημά Του, τη διάθεσή Του, και όλα όσα έχει και είναι. Μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να χρειάζεται να αναζητούν και να ψάχνουν, οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν με σαφήνεια το θέλημα του Θεού και να γνωρίσουν το έργο του Θεού, έτσι ώστε να έχουν σαφή στόχο και κατεύθυνση και το ακριβές μονοπάτι για να κάνουν πράξη την πίστη τους στον Θεό. Για παράδειγμα, από τα λόγια του Κυρίου Ιησού μπορούμε να κατανοήσουμε ποιο είδος ανθρώπων μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, και πως πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους εις τον αιώνα τον άπαντα, να αγαπάμε τους πλησίον μας όπως τους εαυτούς μας, και να είμαστε ανεκτικοί και υπομονετικοί με τους άλλους, και ούτω καθεξής. Από τις ομιλίες και το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, μπορούμε πρακτικά να νιώσουμε την αγάπη και τη συμπόνια του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Ο ενσαρκωμένος Θεός δείχνει συμπόνια για την αδυναμία του ανθρώπινου γένους και δίνει στους αμαρτωλούς ευκαιρίες για να μετανοήσουν. Εφόσον ο άνθρωπος μετανοήσει ειλικρινά και εξομολογηθεί ενώπιον του Θεού, μπορεί να κερδίσει τη συγχώρεση και την άφεση του Θεού χωρίς να πρέπει να δώσει προσφορές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πια να ανησυχεί πως θα καταδικαστεί σε θάνατο σύμφωνα με τους νόμους όταν αμαρτάνει και δεν έχει κάτι να προσφέρει, και μπορεί να δραπετεύσει από τα δεσμά και τις αρπάγες του νόμου. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού μπορεί επίσης να αποκαλύψει ποιοι πιστοί έχουν πραγματική πίστη και ποιοι είναι υποκριτές, και επιτρέπει στον άνθρωπο να γνωρίσει ποιον τύπο ανθρώπου προτιμά ο Θεός και ποιος τύπος ανθρώπου Τον αηδιάζει. Για παράδειγμα: οι Φαρισαίοι ήταν οι ηγέτες στις συναγωγές και διάβαζαν καλά τη Βίβλο, ακολουθούσαν με αυστηρότητα τους κανονισμού του νόμου, έκαναν επίτηδες μεγάλες προσευχές και έγραφαν αποσπάσματα από τις γραφές στις φούντες των ενδυμάτων του. Όλοι οι Ιουδαίοι νόμιζαν πως αυτοί ήταν οι άνθρωποι που υπηρετούσαν ευσεβώς τον Θεό, και γι’ αυτό τους μιμούνταν και τους ακολουθούσαν. Ωστόσο, ο Κύριος Ιησούς αποκάλυψε την ουσία και την αλήθεια της υποκρισίας των Φαρισαίων, και τους καταδίκασε και τους καταράστηκε επανειλημμένως, λέγοντας: «Ουαί υμίν», και αυτό έδωσε στους πιστούς του Θεού την ικανότητα να τους διακρίνουν. Όλα αυτά δόθηκαν στους ανθρώπους από τον ενσαρκωμένο Θεό, και το έργο του Πνεύματος απλώς δεν μπορεί να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα.

Όπως λέει ο λόγος του Θεού: «Το έργο που έχει τη μεγαλύτερη αξία για τον διεφθαρμένο άνθρωπο είναι αυτό που παρέχει ακριβείς λέξεις, σαφείς στόχους που πρέπει να επιδιώξει, και που μπορεί να δει και να αγγίξει. Μόνο το πραγματικό έργο και η έγκαιρη καθοδήγηση ταιριάζουν στις προτιμήσεις του ανθρώπου και μόνο το αληθινό έργο μπορεί να σώσει τον άνθρωπο από τη διεφθαρμένη και εξαθλιωμένη διάθεσή του. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τον ενσαρκωμένο Θεό. Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο από την πρώην διεφθαρμένη και εξαθλιωμένη διάθεσή του».

Τώρα είναι οι έσχατες ημέρες. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε διαφθαρεί σε βάθος από τον Σατανά και όλοι ακολουθούμε τις κακές τάσεις της κοινωνίας. Οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους χτίζονται πάνω στη βάση του χρήματος και του κέρδους. Οι άνθρωποι έχουν ήδη χάσει κάθε συνείδηση και λογική, και εκείνοι που πίστευαν στον Κύριο για πολλά χρόνια δεν αποτελούν εξαίρεση. Όλες οι ενέργειές τους γίνονται σύμφωνα με τη δική τους βούληση. Επιτίθενται και μειώνουν ο ένας τον άλλο για χάρη της φήμης, της περιουσίας και των αξιωμάτων τους. Είναι αλαζόνες και δεν έχουν φόβο Θεού, καθώς ζουν στην κατάσταση όπου διαπράττουν αμαρτίες και τις εξομολογούνται. Οι αμαρτίες τους είναι πιο σοβαρές από εκείνες των ανθρώπων που έζησαν την Εποχή του Νόμου, και είναι πιο κακοί και διαφθαρμένοι. Ακριβώς όπως λέει στη Βίβλο: «Διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι» (2Τιμ. 3:2-4). Αν στις έσχατες ημέρες ο Θεός εργαζόταν ως Πνεύμα για να θέσει ένα τέλος στην εποχή, τότε κανείς από εμάς τους διεφθαρμένους ανθρώπους δεν θα μπορούσε να σωθεί και θα μπορούσε μόνο να παταχθεί από τον Θεό και να χαθεί. Δεν ήταν αυτή η αρχική πρόθεση του Θεού όταν δημιούργησε τον άνθρωπο. Το σχέδιο διαχείρισής Του είναι να σώσει τον άνθρωπο και να φέρει εκείνους που έχουν εξαγνιστεί σε έναν νέο ουρανό και μια νέα γη. Γι’ αυτό, ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί ξανά τις έσχατες ημέρες για να εργαστεί και να σώσει την ανθρωπότητα, κι αυτό εμπεριέχει τις καλές Του προθέσεις για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Η Βίβλος λέει: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13). «Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού» (Λουκ. 17:24). «Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκ. 2:29). «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Ιωάν. 10:27).

Από αυτές τις προφητείες, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα πως όταν ο Θεός επιστρέψει τις έσχατες ημέρες, θα έρθει κρυφά σαν Υιός του Ανθρώπου να εκφράσει την αλήθεια και να επιτελέσει το έργο Του. Όσον αφορά τον Υιό του Ανθρώπου, αναφέρεται στον ενσαρκωμένο Θεό που έχει γεννηθεί από έναν άνθρωπο και που έχει και την κανονική ανθρώπινη φύση και την πλήρη θεότητα. Ο Κύριος Ιησούς επίσης προφήτευσε πως όταν επιστρέψει τις έσχατες μέρες, εμείς, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα, θα αντισταθούμε και θα Τον απορρίψουμε επειδή δεν αγαπάμε την αλήθεια και δεν γνωρίζουμε τον Θεό. Ακριβώς όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης» (Λουκ. 17:25). Όμως, για εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και προσδοκούν την εμφάνιση του Θεού, όταν ακούσουν τα νέα της επιστροφής του Κυρίου, θα είναι σε θέση να αναζητήσουν και να διερευνήσουν με μια καρδιά γεμάτη από φόβο Θεού. Όπως ο Πέτρος, ο Ιωάννης και άλλοι μαθητές: όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε για να εργαστεί, εκείνοι μπορούσαν να αναζητήσουν ταπεινά και να δώσουν προσοχή για να ακούσουν τη φωνή του Κυρίου. Στο τέλος, ακολούθησαν τον Κύριο και έλαβαν τη σωτηρία Του. Ελπίζουμε πως όλοι εμείς μπορούμε να είμαστε σαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη, να αναζητήσουμε ταπεινά, να αφήσουμε στην άκρη τις δικές αντιλήψεις και να δεχθούμε την αλήθεια, έτσι ώστε να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη φωνή του Θεού ακούγοντας τα λόγια Του, να ακολουθήσουμε τα βήματά Του και να λάβουμε τη σωτηρία Του των εσχάτων ημερών.

Από τον Σιάνγκ Ουάνγκ, Κίνα

Προτεινόμενο:

Η αλήθεια της ενσάρκωσης (1)