Η Βίβλος λέει: «Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ’ υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα» (Γαλ. 1:6-8).

Για όσους από μας πιστεύουμε στον Κύριο, οι στίχοι αυτοί της Γραφής πρέπει να είναι πολύ οικείοι. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι συχνά μιλούν εκτενώς για τους στίχους αυτούς, προειδοποιώντας μας να κρατήσουμε το όνομα του Κυρίου Ιησού και να ακολουθήσουμε την οδό Του, αλλά και ότι δεν πρέπει να πάμε και να ακούσουμε κανένα άλλο κήρυγμα, πόσω μάλλον να αποδεχτούμε κάποιο ευαγγέλιο που κηρύσσεται από οποιονδήποτε άλλον ώστε να μην διαπράξουμε αποστασία και να μην μας καταραστεί ο Θεός. Πιστεύοντας στον Κύριο εδώ και χρόνια, πάντα συμμορφωνόμουν με τους στίχους αυτούς και άκουγα τα όσα έλεγαν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι. Ακόμη και όταν άκουσα ότι πολλοί μαρτυρούσαν ότι ο Κύριος είχε ήδη επιστρέψει, και πάλι δεν τόλμησα να πάω να ακούσω τα κηρύγματά τους ή να αναζητήσω και να διερευνήσω αυτήν την οδό, φοβούμενος ότι ακούγοντας ένα «άλλο ευαγγέλιον» θα προδώσω τον Κύριο. Όμως η εκκλησία μου ερημώνονταν πλέον ολοένα και περισσότερο, η ζωή μου δεν αποκόμιζε τίποτε από καμία συγκέντρωση ή κήρυγμα που έκαναν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι και όλο και περισσότεροι αδελφοί και αδελφές ακολουθούσαν κοσμικές τάσεις και παρεξέκλιναν αναζητώντας πλούτη και φήμη, μετατρέποντας μάλιστα και τις συγκεντρώσεις μας σε εμπορικούς χώρους, όπου μπορούσαν να γίνουν επαφές. Το πνεύμα μου είχε μαραζώσει, δεν ένιωθα καμία έμπνευση όταν διάβαζα τη Βίβλο και δεν δοκίμαζα καμία απόλαυση παρευρισκόμενος στις συγκεντρώσεις της εκκλησίας μου. Η επίμονη προσήλωσή μου στην εκκλησία μου συμφωνούσε πραγματικά με το θέλημα του Θεού; Προσευχήθηκα στον Κύριο ως προς αυτό πολλές φορές, ζητώντας Του να με διαφωτίσει και να με καθοδηγήσει και να μου δείξει το μονοπάτι της πρακτικής εφαρμογής.

Μία ημέρα, ο Μου Ντάο, ένας παλιός φίλος που δεν είχα δει για χρόνια, επέστρεψε από αλλού όπου δούλευε και κήρυττε και μιλήσαμε σχετικά με το πώς κατανοούμε τους στίχους 6-8 στο πρώτο κεφάλαιο της προς Γαλάτας επιστολής. Είπα: «Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι συχνά μας μιλούν εκτενώς για αυτούς τους στίχους και λένε ότι βρισκόμαστε πλέον στις έσχατες ημέρες και ότι ο Κύριος Ιησούς σύντομα θα επιστρέψει για μας. Λένε ότι, σε αυτήν την κρίσιμη εποχή, υπάρχουν πολλοί γύρω μας που κηρύσσουν την αίρεση και ψευδείς οδούς και ότι πρέπει να προσηλωθούμε στην εκκλησία μας και να μην βγούμε σε αναζήτηση και διερεύνηση άλλων οδών διότι, αν το πράξουμε αυτό, θα καταλήξουμε να ακολουθούμε άλλο ευαγγέλιο και θα προδώσουμε τον Κύριο. Προσηλώθηκα κι εγώ στην ιδέα αυτή για χρόνια και, μολονότι έχω ακούσει ανθρώπους να μαρτυρούν ότι ο Κύριος επέστρεψε, δεν τόλμησα να αναζητήσω αυτήν την οδό επειδή επηρεάστηκα από τη συγκεκριμένη άποψη. Παραμένω προσηλωμένος σε όσα λένε οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι, πώς λοιπόν αισθάνομαι ότι το πνεύμα μου γίνεται όλο και σκοτεινότερο; Αισθάνομαι πολύ μπερδεμένος και δεν ξέρω εάν το να το κάνω αυτό συνάδει με το θέλημα του Θεού ή όχι. Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι, ωστόσο, αντλούν κι αυτοί τα όσα παραθέτουν από τη Βίβλο, κι έτσι δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω αυτό το ζήτημα. Εσύ τι πιστεύεις γι’ αυτό;»

Αφού με άκουσε να μιλάω, ο Μου Ντάο συναναστράφηκε μαζί μου λέγοντας: «Τα αποσπάσματα που χρησιμοποιούν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι είναι τα όσα λέει ο Παύλος στη Βίβλο. Τα πράγματα που είπε ο Παύλος δεν ήταν λανθασμένα την Εποχή της Χάριτος, αν όμως τα αποσπάσματα αφαιρεθούν από το πλαίσιο της Βίβλου και χρησιμοποιηθούν αδιακρίτως, τότε είναι ικανά να μας παραπλανήσουν! Στην πραγματικότητα, υπήρχε κάποιο υπόβαθρο στα όσα είπε ο Παύλος. Εκείνη την εποχή, το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού εξαπλώνονταν σαν πυρκαγιά και πολλοί στη Γαλατία αποδέχονταν το νέο έργο του Κυρίου και ίδρυαν εκκλησίες. Ήταν τότε μια μεταβατική περίοδος μεταξύ της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος, κι ανάμεσα στους Εβραίους της εποχής υπήρχαν δύο ομάδες που διέδιδαν το ευαγγέλιο: η μία ομάδα κήρυττε το παλαιό έργο της Εποχής του Νόμου, προστάζοντας τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο του Ιεχωβά και να κάνουν περιτομή, να τηρούν την αργία του Σαββάτου και να πηγαίνουν στον ναό και ούτω καθεξήςˑ η άλλη ομάδα (που αποτελείτο κυρίως από τους 12 μαθητές του Ιησού) κήρυττε το νέο έργο της Εποχής της Χάριτος και πρόσταζε τους ανθρώπους να αποδεχτούν τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα τους, να ενεργούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Κυρίου, να εξομολογούνται και να μετανοούν, να βαφτίζονται, να αγαπούν αλλήλους και να δείχνουν ο ένας στον άλλον ανεκτικότητα και υπομονή και ούτω καθεξής. Οι Φαρισαίοι, που παρέμειναν πιστοί στον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, δήλωναν ότι το ευαγγέλιο που κήρυτταν οι μαθητές του Κυρίου Ιησού ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που κήρυτταν οι ίδιοι και έλεγαν ότι η οδός του Κυρίου Ιησού υπερέβαινε την Παλαιά Διαθήκη. Συνεπώς, αρνήθηκαν να αποδεχτούν το νέο έργο του Κυρίου Ιησού και, επιπλέον, προσπάθησαν να διαταράξουν όσους αποδέχονταν τη σωτηρία του Κυρίου επάνω στον σταυρό. Εκείνη την εποχή, επειδή ήταν πολύ απασχολημένος με το έργο του, ο Παύλος έφυγε από τις εκκλησίες της Γαλατίας κι εκείνοι που κήρυτταν τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης εκμεταλλεύτηκαν αυτήν την ευκαιρία και μετέβησαν στις εκκλησίες της Γαλατίας για να διαταράξουν τους εκεί πιστούς. Στο τέλος, επειδή οι Γαλάτες εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν να κάνουν τη διάκριση, εγκατέλειπαν το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού και άρχιζαν να ακολουθούν το ευαγγέλιο που κήρυττε τον νόμο. Όταν το διαπίστωσε αυτό, ο Παύλος έγραψε στις εκκλησίες της Γαλατίας, λέγοντας: “Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ’ υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα” (Γαλ. 1:6-8). Γράφοντας στις εκκλησίες, ο Παύλος παρότρυνε τους Γαλάτες να επιστρέψουν στην αληθινή οδό.

«Ο Παύλος είπε επίσης: “Ω ανόητοι Γαλάται, τις σας εβάσκανεν, ώστε να μη πείθησθε εις την αλήθειαν σεις, έμπροσθεν εις τους οφθαλμούς των οποίων ο Ιησούς Χριστός, διεγράφη εσταυρωμένος μεταξύ σας; Τούτο μόνον θέλω να μάθω από σάς· Εξ έργων νόμου ελάβετε το Πνεύμα, ή εξ ακοής της πίστεως;” (Γαλ. 3:1-2). Από αυτό, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα ότι τα λόγια ένα “άλλο ευαγγέλιον” που είπε ο Παύλος σήμαιναν το ευαγγέλιο που ζητούσε από τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο και αποτελούσαν προειδοποίηση προς τον λαό εκείνης της εποχής ότι, στην Εποχή της Χάριτος, μόνο με την αποδοχή του ευαγγελίου του λυτρωτικού έργου του Κυρίου Ιησού θα μπορούσαν να σωθούν, και δεν είχε καμία σχέση με το αν πηγαίνουμε τώρα ή όχι να ακούσουμε κι άλλα κηρύγματα ή να αναζητήσουμε και να διερευνήσουμε άλλες οδούς. Εκτός αυτού, ο Παύλος ήταν απλά ένας απόστολος που κήρυττε το ευαγγέλιο την Εποχή της Χάριτοςˑ δεν ήταν προφήτης, ούτε μάντης. Αυτή η επιστολή που έγραψε είχε αποκλειστικά ως στόχο τα ζητήματα που υφίσταντο στις εκκλησίες της Γαλατίας εκείνη την εποχή και γράφτηκε για να τις παροτρύνει και να τις ενθαρρύνει. Εάν παίρναμε τις προτροπές του Παύλου και τις εφαρμόζαμε συλλήβδην στις έσχατες ημέρες, πιστεύοντας ότι δεν μπορούμε να ακούμε καμία οδό που κηρύσσει οποιοσδήποτε άλλος, ούτε και να αναζητούμε ή να διερευνούμε καμία άλλη οδό, τότε δεν ακολουθούμε απλώς τυφλά κανόνες;»

Τα λόγια του Μου Ντάο με έκαναν να νιώσω σαν να ξύπνησα από όνειρο. «Ναι», σκέφτηκα. «Υπήρχε υπόβαθρο στα όσα είπε ο Παύλος και τα λόγια του απευθύνονταν αποκλειστικά στις εκκλησίες της Γαλατίας την Εποχή της Χάριτος. Ο Παύλος δεν ήταν προφήτης και δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, πώς θα μπορούσα εγώ λοιπόν να παίρνω τοις μετρητοίς τα λόγια που είπε ο Παύλος πριν από δύο χιλιάδες χρόνια; Πώς μπορούσα να είμαι τόσο ανόητος!» Σκεπτόμενος αυτά, είπα, λίγο αμήχανος: «Έχεις δίκιο. Ποτέ δεν αναζήτησα, ούτε εξέτασα το τι κρύβεται πίσω από αυτά τα πράγματα που λέει ο Παύλος στη Βίβλο, αλλά αντίθετα πίστευα απλώς τυφλά τα όσα εξέθεταν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι και η κατανόησή μου είναι πραγματικά εντελώς λανθασμένη».

Ο Μου Ντάο συνέχισε: «Δεν πρέπει να το κάνεις αυτό. Τώρα, βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες κι αυτή είναι η κρίσιμη εποχή της επιστροφής του Κυρίου. Πρέπει να βασίζουμε την προσέγγισή μας ως προς τον ερχομό του Κυρίου στα λόγια Του και όχι απλώς να πιστεύουμε τυφλά το τι λένε οι άλλοι, αλλιώς θα χάσουμε την ευκαιρία να καλωσορίσουμε τον ερχομό του Κυρίου και η πίστη μας σ’ Αυτόν όλα αυτά τα χρόνια θα πάει χαμένη. Σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες, και στην Αποκάλυψη λέει: “Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν” (Αποκ. 14:6). Αναφέρει εδώ ότι θα υπάρξει ένα αιώνιο ευαγγέλιο που κηρύσσεται σε όλα τα έθνη και τους λαούς, αυτό λοιπόν σημαίνει ότι κάποιος θα έλθει να κηρύξει το ευαγγέλιο σε μας τις έσχατες ημέρες;»

Το μυαλό μου σαν να διαφωτίστηκε ξαφνικά και είπα με ενθουσιασμό στον Μου Ντάο: «Τώρα που το αναφέρεις, μου θυμίζει την πρώτη επιστολή του Πέτρου 1:5: “Οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ”. Αυτό σημαίνει ότι ο Κύριος θα επιστρέψει τις έσχατες ημέρες και θα μας αποκαλύψει τη σωτηρία Του;»

Ο Μου Ντάο το σκέφτηκε για λίγο και είπε: «Πολύ πιθανόν. Επιπλέον, αυτήν τη σωτηρία θα μας την κηρύξουν άνθρωποι, ίσως όπως ακριβώς όταν οι μαθητές του Κυρίου Ιησού κήρυτταν το ευαγγέλιό Του πριν από δύο χιλιάδες χρόνια».

«Πω πω, άρα σε αυτήν την περίπτωση η σταθερή μου προσήλωση στην εκκλησία μου και η μη αποδοχή οιουδήποτε άλλου ευαγγελίου είναι ο λάθος τρόπος να ενεργώ στην πράξη και, κάνοντάς το αυτό, είναι πολύ πιθανό να κλείνω την πόρτα μου στη σωτηρία του Κυρίου τις έσχατες ημέρες! Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε τώρα;» ρώτησα ειλικρινά.

«Νομίζω ότι θα πρέπει να πάμε να αναζητήσουμε την εμφάνιση και το έργο του Κυρίου τις έσχατες ημέρες. Όταν ακούμε κάποιον να μαρτυρά τη σωτηρία του Κυρίου τις έσχατες ημέρες, πρέπει να σπεύδουμε να την αναζητήσουμε και να τη διερευνήσουμε. Όσον αφορά το ζήτημα της υποδοχής του ερχομού του Κυρίου, ο Ιησούς είπε σαφέστατα: “Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού” (Ματθ. 25:6). “Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού” (Αποκ. 3:20). “Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι” (Ιωάν.10:27). Από αυτό, μπορούμε να δούμε ότι θα πρέπει να φροντίζουμε πολύ και να δίδουμε μεγάλη προσοχή στο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού και, τη στιγμή που θ’ ακούσουμε κάποιον να μαρτυρά ότι ο Νυμφίος έφτασε, θα πρέπει να σπεύσουμε να Τον συναντήσουμε!» Ο Μου Ντάο ξεφύλλισε τη Βίβλο και μου έδειξε αυτούς τους στίχους.

Ένευσα συμφωνώντας με χαρά ενώ διάβαζα και είπα: «Πρέπει πραγματικά να προσέχουμε να ακούσουμε τη φωνή του Θεού, γιατί μόνον η προνοητικότητα όσον αφορά την αναζήτηση και τη διερεύνηση συνάδει με το θέλημα του Θεού! Στο μέλλον, αν κάποιος μου κηρύξει το ευαγγέλιο της επιστροφής του Κυρίου, δεν πρέπει να προσηλωθώ στα όσα είπε ο Παύλος και να μην ακούσω, ή να μην διερευνήσω αυτήν την οδό!» Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο ήλιος έλαμψε μέσα από τα σκοτεινά σύννεφα και η καρδιά μου ανυψώθηκε.

Από τον Λι Κιανγκ, Κίνα