1) Οι Μακαρισμοί (Μτ. 5, 3-12)

2) Άλας και Φως (Μτ. 5, 13-16)

3) Νόμος (Μτ. 5, 17-20)

4) Θυμός (Μτ. 5, 21-26)

5) Μοιχεία (Μτ. 5, 27-30)

6) Διαζύγιο (Μτ. 5, 31-32)

7) Όρκοι (Μτ. 5, 33-37)

8) Οφθαλμόν αντί Οφθαλμού (Μτ. 5, 38-42)

9) Αγάπα τους Εχθρούς σου (Μτ. 5, 43-48)

10) Διδαχή για την Ελεημοσύνη (Μτ. 6, 1-4)

11) Προσευχή (Μτ. 6, 5-8)

Ας ρίξουμε πρώτα μια ματιά σε κάθε μέρος της «Επί του Όρους Ομιλίας». Με τι σχετίζονται όλα αυτά; Είναι βέβαιο πως όλα αυτά είναι πιο εξυψωμένα, πιο απτά και πιο κοντά στις ζωές των ανθρώπων απ’ ό,τι οι κανονισμοί της Εποχής του Νόμου. Για να το θέσουμε με σύγχρονους όρους, είναι πιο σχετικά με την πραγματική πράξη των ανθρώπων.

Ας διαβάσουμε το συγκεκριμένο περιεχόμενο των ακολούθων: Πώς πρέπει να κατανοείς τους μακαρισμούς; Τι πρέπει να γνωρίζεις για τον νόμο; Πώς πρέπει να προσδιορίζεται ο θυμός; Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι μοιχοί; Τι λέγεται και τι είδους κανόνες υπάρχουν για το διαζύγιο και για το ποιος μπορεί να διαζευχθεί και ποιος όχι; Για τους όρκους, το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», το «αγάπα τους εχθρούς σου», τη διδαχή για την ελεημοσύνη, κτλ.; Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την κάθε πτυχή της ανθρωπότητας που κάνει πράξη την πίστη της στον Θεό και που ακολουθεί τον Θεό. Κάποιες απ’ αυτές τις πράξεις παραμένουν εφαρμόσιμες σήμερα, αλλά είναι πιο υποτυπώδεις από τις ισχύουσες απαιτήσεις των ανθρώπων. Είναι σχετικά στοιχειώδεις αλήθειες που συναντούν οι άνθρωποι στην πίστη τους στον Θεό. Από τότε που άρχισε να εργάζεται ο Κύριος Ιησούς, είχε ήδη ξεκινήσει να εργάζεται στη διάθεση ζωής των ανθρώπων, αλλά βασιζόταν στο θεμέλιο των νόμων. Οι κανόνες και τα ρητά γι’ αυτά τα θέματα, είχαν καμιά σχέση με την αλήθεια; Φυσικά και είχαν! Όλοι οι προηγούμενοι κανονισμοί, οι αρχές και η ομιλία στην Εποχή της Χάριτος, σχετίζονταν όλα με τη διάθεση του Θεού, με αυτό που Αυτός έχει και είναι και, φυσικά, με την αλήθεια. Ό,τι κι αν εκφράζει ο Θεός, με όποιον τρόπο και σε όποια γλώσσα κι αν το εκφράζει, το θεμέλιο, η προέλευση και η αφετηρία του, βασίζονται όλα στις αρχές της διάθεσής Του και σε αυτό που Αυτός έχει και είναι. Αυτό είναι αλάνθαστο. Επομένως, ακόμα κι αν τα πράγματα που Αυτός είπε φαίνονται πλέον λίγο ρηχά, και πάλι δεν μπορείς να πεις πως δεν είναι η αλήθεια, γιατί ήταν πράγματα που ήταν απαραίτητα στους ανθρώπους την Εποχή της Χάριτος, ώστε να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού και να επιτύχουν μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους. Μπορείς να πεις πως κάποιο από τα πράγματα στην ομιλία δε συνάδει με την αλήθεια; Δεν μπορείς! Κάθε ένα από αυτά είναι η αλήθεια, επειδή ήταν όλα τους οι απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα· ήταν όλα τους οι αρχές και το πλαίσιο που δόθηκε από τον Θεό για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ο άνθρωπος, και αντιπροσωπεύουν τη διάθεση του Θεού. Ωστόσο, βάσει του επιπέδου της ανάπτυξής τους στη ζωή την εποχή εκείνη, ήταν ικανοί μόνο να δεχθούν και να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα. Επειδή το αμάρτημα της ανθρωπότητας δεν είχε επιλυθεί ακόμα, ο Κύριος Ιησούς μπορούσε μόνο να διατυπώσει αυτόν τον λόγο και να αξιοποιήσει τέτοιες απλές διδαχές μέσα σ’ αυτού του είδους το πλαίσιο, για να πει στους ανθρώπους της εποχής πώς πρέπει να ενεργούν, τι πρέπει να κάνουν, εντός ποιων αρχών και ποιου πλαισίου πρέπει να κάνουν πράγματα και πώς πρέπει να πιστεύουν στον Θεό και να πληρούν τις απαιτήσεις Του. Όλα αυτά καθορίστηκαν βάσει του αναστήματος της ανθρωπότητας την εποχή εκείνη. Δεν ήταν εύκολο για τους ανθρώπους που ζούσαν υπό τον νόμο να δεχθούν τις διδαχές αυτές, επομένως, αυτά που δίδασκε ο Κύριος Ιησούς έπρεπε να παραμένουν μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο.