Κατά το διάστημα που ο Κύριος Ιησούς εργάστηκε στη σάρκα, οι περισσότεροι από τους ακόλουθούς Του δεν μπορούσαν να επαληθεύσουν πλήρως την ταυτότητά Του και τα όσα είπε. Όταν ανέβηκε στον σταυρό, οι ακόλουθοί Του διατηρούσαν μια στάση προσμονής· από τη στιγμή που καρφώθηκε στον σταυρό έως ότου ενταφιάστηκε, οι άνθρωποι διατηρούσαν μια στάση απογοήτευσης προς Αυτόν. Κατά το διάστημα αυτό, οι άνθρωποι είχαν ήδη περάσει, στις καρδιές τους, από την αμφιβολία στην άρνηση των πραγμάτων που είχε πει ο Κύριος Ιησούς κατά τον χρόνο Του στη σάρκα. Επιπλέον, όταν εξήλθε από τον τάφο και εμφανίστηκε σ’ έναν-έναν στους ανθρώπους, η πλειοψηφία των ανθρώπων που Τον είχαν δει με ίδια τους τα μάτια ή είχαν ακούσει τα νέα της ανάστασής Του, έκαναν σταδιακή στροφή από την άρνηση στον σκεπτικισμό. Μόνο αφότου ο Κύριος Ιησούς ζήτησε από τον Θωμά να αγγίξει το πλευρό Του με το χέρι του και μόνο αφότου ο Κύριος Ιησούς έκοψε το ψωμί και το έφαγε μπροστά στο πλήθος μετά την ανάστασή Του και, κατόπιν, έφαγε ψητό ψάρι μπροστά τους, δέχτηκαν αυτοί πραγματικά το γεγονός πως ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός στη σάρκα. Μπορείτε να πείτε πως ήταν λες και το πνευματικό αυτό σώμα με τη σάρκα και το αίμα, που στεκόταν τότε ενώπιον εκείνων των ανθρώπων, αφύπνιζε τον καθένα τους από κάποιο όνειρο: Ο Υιός του ανθρώπου που στεκόταν μπροστά τους ήταν Εκείνος που υπήρχε από αμνημονεύτων χρόνων. Είχε μορφή, σάρκα και οστά, και είχε ήδη ζήσει και φάει με την ανθρωπότητα για μεγάλο διάστημα... Τη στιγμή εκείνη, οι άνθρωποι αισθάνθηκαν πως η ύπαρξή Του ήταν τόσο αληθινή, τόσο υπέροχη· ήταν επίσης τόσο περιχαρείς και ευτυχισμένοι και, ταυτόχρονα, κατακλυσμένοι από συναισθήματα. Επιπλέον, η επανεμφάνισή Του επέτρεψε στους ανθρώπους να δουν πραγματικά την ταπεινότητά Του και να νιώσουν την εγγύτητά Του, τη λαχτάρα Του και την προσήλωσή Του στην ανθρωπότητα. Η σύντομη αυτή επανασύνδεση, έκανε τους ανθρώπους που είδαν τον Κύριο Ιησού να νιώσουν σαν να είχε περάσει μια ζωή. Οι χαμένες, μπερδεμένες, φοβισμένες, ανήσυχες, γεμάτες λαχτάρα και μουδιασμένες τους καρδιές βρήκαν παρηγοριά. Δεν είχαν πια αμφιβολίες και δεν ήταν πια απογοητευμένοι, γιατί ένιωθαν πως πλέον υπήρχε ελπίδα και κάτι στο οποίο μπορούσαν να στηριχτούν. Ο Υιός του ανθρώπου που στεκόταν μπροστά τους θα τους υποστήριζε για όλη την αιωνιότητα, θα ήταν ο ισχυρός τους πύργος και το παντοτινό τους καταφύγιο.

Παρόλο που ο Κύριος Ιησούς είχε αναστηθεί, η καρδιά και το έργο Του δεν είχαν αφήσει την ανθρωπότητα. Με την εμφάνισή Του, είπε στους ανθρώπους πως σε όποια μορφή κι αν Αυτός υπήρχε, θα συνόδευε τους ανθρώπους, θα βάδιζε μαζί τους και θα ήταν μαζί τους παντού και πάντα. Επιπλέον, παντού και πάντα, θα φρόντιζε την ανθρωπότητα και θα την καθοδηγούσε, θα τους επέτρεπε να Τον βλέπουν και να Τον αγγίζουν, και θα φρόντιζε να μη νιώσουν ποτέ ξανά αβοήθητοι. Ο Κύριος Ιησούς ήθελε να μάθουν οι άνθρωποι και το εξής: Οι ζωές τους σ’ αυτόν τον κόσμο δεν είναι μόνες τους. Η ανθρωπότητα έχει τη φροντίδα του Θεού και ο Θεός είναι μαζί της· οι άνθρωποι μπορούν πάντοτε να στηρίζονται στον Θεό και Αυτός είναι η οικογένεια του κάθε ακόλουθού Του. Με στήριγμα τον Θεό, η ανθρωπότητα δε θα νιώθει πια μόνη ή αβοήθητη, ενώ εκείνοι που Τον δέχονται ως την θυσία υπέρ αμαρτίας τους, δε θα είναι πια δέσμιοι της αμαρτίας. Στα μάτια των ανθρώπων, αυτά τα τμήματα του έργου Του που εκτέλεσε ο Κύριος Ιησούς μετά την ανάστασή Του, ήταν πολύ μικρά πράγματα, αλλά, όπως το βλέπω Εγώ, το κάθε ένα ήταν τόσο γεμάτο νόημα, τόσο πολύτιμο, ενώ όλα τους ήταν τόσο σημαντικά και βαρυσήμαντα.

Παρόλο που ο χρόνος που πέρασε ο Κύριος Ιησούς εκτελώντας έργο στη σάρκα ήταν γεμάτος κακουχίες και βάσανα, μέσω της εμφάνισής Του στο πνευματικό Του σώμα από σάρκα και αίμα, εκπλήρωσε ολοκληρωτικά και απόλυτα το έργο της εποχής εκείνης στη σάρκα, για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Ξεκίνησε τη διακονία Του με την ενσάρκωσή Του και ολοκλήρωσε τη διακονία Του με την εμφάνισή Του στην ανθρωπότητα στη σαρκική Του μορφή. Προανήγγειλε την Εποχή της Χάριτος και ξεκίνησε την Εποχή της Χάριτος μέσω της ταυτότητάς Του ως Χριστός. Μέσω της ταυτότητάς Του ως Χριστός, έφερε εις πέρας το έργο στην Εποχή της Χάριτος, ενώ ενδυνάμωσε και οδήγησε όλους τους ακόλουθούς Του στην Εποχή της Χάριτος. Για το έργο του Θεού, μπορεί να ειπωθεί πως Αυτός πραγματικά ολοκληρώνει αυτό που αρχίζει. Υπάρχουν βήματα και σχέδιο, και είναι γεμάτο με τη σοφία του Θεού, την παντοδυναμία Του και τις θαυμαστές Του πράξεις. Είναι επίσης γεμάτο με την αγάπη και το έλεος του Θεού. Φυσικά, ο κύριος άξονας που διέρχεται από όλο το έργο του Θεού, είναι η φροντίδα Του για την ανθρωπότητα· είναι διαποτισμένος με το ενδιαφέρον που Αυτός νιώθει και που ποτέ δεν μπορεί να παραμερίσει. Σε αυτά τα εδάφια της Βίβλου, σε καθετί που ο Κύριος Ιησούς έκανε μετά την ανάστασή Του, αυτό που αποκαλυπτόταν ήταν οι αμετάβλητες ελπίδες και το ενδιαφέρον του Θεού για την ανθρωπότητα, όπως και η σχολαστική φροντίδα του Θεού και η αγάπη Του για τους ανθρώπους. Μέχρι τώρα, τίποτε από αυτά δεν έχει αλλάξει — το βλέπετε; Όταν το βλέπετε αυτό, η καρδιά σας δεν έρχεται αυτομάτως κοντά στον Θεό; Αν ζούσατε σ’ εκείνη την εποχή και σας εμφανιζόταν ο Κύριος Ιησούς, μετά την ανάστασή Του, σε μια υλική μορφή για να Τον δείτε και, αν καθόταν μπροστά σας, έτρωγε ψωμί και ψάρι, σας εξηγούσε τις γραφές και μιλούσε μαζί σας, τότε πώς θα αισθανόσασταν; Θα αισθανόσασταν ευτυχισμένοι; Μήπως ένοχοι; Οι πρότερες παρανοήσεις και η αποφυγή του Θεού, οι διαμάχες με τον Θεό και οι αμφιβολίες γι’ Αυτόν, δε θα εξαφανίζονταν όλες έτσι απλά; Η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, δε θα γινόταν πιο πρέπουσα;

Μέσα από την ερμηνεία των περιορισμένων αυτών κεφαλαίων της Βίβλου, ανακαλύψατε καμιά ατέλεια στη διάθεση του Θεού; Ανακαλύψατε καμιά νόθευση στην αγάπη του Θεού; Είδατε καθόλου δόλο ή κακό στην παντοδυναμία ή στη σοφία του Θεού; Σίγουρα όχι! Τώρα, μπορείτε να πείτε με σιγουριά πως ο Θεός είναι άγιος; Μπορείτε να πείτε με σιγουριά πως τα συναισθήματα του Θεού είναι όλα μια αποκάλυψη της ουσίας και της διάθεσής Του; Ελπίζω πως αφού διαβάσατε τον λόγο αυτό, αυτό που κατανοήσατε από αυτόν θα σας βοηθήσει και θα σας αποφέρει οφέλη στην επιδίωξή σας για αλλαγή διάθεσης και σεβασμό στον Θεό. Ελπίζω επίσης πως ο λόγος αυτός θα σας αποφέρει καρπούς που θα αυξάνονται μέρα με τη μέρα, φέρνοντάς σας, μ’ αυτόν τον τρόπο, όλο και πιο κοντά στον Θεό κατά τη διαδικασία αυτής της επιδίωξης, φέρνοντάς σας όλο και πιο κοντά στα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός, ώστε να μη βαριέστε πια την επιδίωξη της αλήθειας και να μη νιώθετε πια πως η επιδίωξη της αλήθειας και η αλλαγή της διάθεσης είναι κάτι το φορτικό και το περιττό. Αντιθέτως, είναι η έκφραση της πραγματικής διάθεσης του Θεού και η αγία ουσία του Θεού που σας παρακινούν να λαχταράτε το φως, να λαχταράτε τη δικαιοσύνη και να αγωνίζεστε για να επιδιώκετε την αλήθεια, να επιδιώκετε την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού και να γίνετε ένας άνθρωπος που έχει αποκτηθεί από τον Θεό· να γίνετε ένας πραγματικός άνθρωπος.

Προτεινόμενα:

Ο Ιησούς τρώει ψωμί και εξηγεί τις Γραφές μετά την ανάστασή Του (1)