Όταν έπεσε η νύχτα, η Τζιαμίν στάθηκε στο παράθυρο, παρατηρώντας τον ήσυχο ουρανό με το φωτεινό φεγγάρι. Σκεφτόταν αρκετά εδάφια που είχε βρει ενώ διάβαζε τη Βίβλο λίγες μέρες πριν: «Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:27). «Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:37). «Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης» (Λουκ. 17:24-25). Η Τζιαμίν βυθίστηκε σε σκέψη: Όλα αυτά τα εδάφια αναφέρονται στην «παρουσία του Υιού του Ανθρώπου». Σημαίνει αυτό ότι ο Κύριος θα εμφανιστεί με την εικόνα του Υιού του Ανθρώπου όταν έρθει ξανά; Η Γραφή επίσης λέει: «Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης». Ο Κύριος Ιησούς απορρίφθηκε από εκείνη τη γενιά. Αλλά θα απορριφθεί ξανά στις έσχατες μέρες. Θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι ο Κύριος για άλλη μια φορά θα υποστεί τη δίωξη και την απόρριψη του κόσμου όταν επιστρέψει, όπως ακριβώς όταν ενσαρκώθηκε ανάμεσα στους ανθρώπους την πρώτη φορά;
Η Τζιαμίν δε μπορούσε παρά να κοιτάξει πίσω στο σημείο που εργάστηκε ο Κύριος Ιησούς. Έφερε το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, δίδαξε τον άνθρωπο να εξομολογείται και να μετανοεί ενώπιον του Θεού, και πραγματοποίησε πολυάριθμα θαύματα, όπως θεράπευσε ασθενείς, εκδίωξε δαιμόνια, κατεύνασε τον άνεμο και τη θάλασσα, τάισε 5000 με πέντε φρατζόλες ψωμί και δύο ψάρια, ανάστησε νεκρούς, και ούτω καθεξής. Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι το έργο και οι λόγοι του Κυρίου Ιησού ήταν σημάδια της εξουσίας και της δύναμης του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, αφού ο Κύριος Ιησούς έμοιαζε συνηθισμένος στην εμφάνιση, οι άνθρωποι εκείνη την εποχή Τον θεωρούσαν ως το γιο του Ιωσήφ, του ξυλουργού, και κανείς δεν Του φερόταν ως Θεό. Μόνο όταν ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε τρεις μέρες μετά αφού σταυρώθηκε, εμφανίστηκε στους αποστόλους Του για 40 μέρες και έπειτα αναλήφθηκε στον ουρανό μέσα στα σύννεφα πίστεψαν ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός, ο ενσαρκωμένος Θεός. Προφανώς, αν η ανθρωπότητα δε γνωρίζει τον ενσαρκωμένο Υιό του ανθρώπου, σίγουρα θα τον απορρίψει και θα αντισταθεί στο Θεό.
Η Τζιαμίν σκέφτηκε ότι αν είχε γεννηθεί εκείνη την εποχή που ο Κύριος Ιησούς εργάστηκε και Τον έβλεπε, μοιάζοντας Εκείνος με συνηθισμένο και φυσιολογικό άνθρωπο, τότε θα Τον είχε αναγνωρίσει ότι ήταν ο Χριστός, θα Τον είχε πιστέψει και θα Τον είχε ακολουθήσει; Χάθηκε σε σκέψεις.
Σήμερα, είναι η κρίσιμη στιγμή να υποδεχτούμε τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου. Αν ο Κύριος ερχόταν στη γη ως ο Υιός του ανθρώπου ξανά, τότε θα κάναμε το ίδιο λάθος με τους Ιουδαίους της εποχής εκείνης και θα βαδίζαμε στο δρόμο της πίστης στο Θεό αλλά αντιστεκόμενοι στο Θεό; Σκεπτόμενη αυτά, συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να γνωρίζει το Θεό αν ήθελε να υποδεχτεί την επιστροφή Του Κυρίου.
Εκείνο τον καιρό, αυτό το πρόβλημα συνέχισε να παραμένει στο μυαλό της. Δεν είχε ιδέα πώς να γνωρίσει τον Υιό του ανθρώπου. Γι’ αυτό, γονάτισε στο έδαφος και προσευχήθηκε στον Κύριο: «Ω, Κύριε, σε παρακαλώ άνοιξε τα πνευματικά μου μάτια ώστε από τη γραφή να μπορέσω να Σε γνωρίσω, να Σε αναγνωρίσω και να Σε ακολουθήσω όταν επιστρέψεις». Μετά από την προσευχή της, θυμήθηκε ξαφνικά μια γραφή: «Λέγει προς αυτόν ο Φίλιππος· Κύριε, δείξον εις ημάς τον Πατέρα και αρκεί εις ημάς. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ’ υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ’ εμαυτού δεν λαλώ· αλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα. Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί· ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιωάν. 14:8-11).
Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ’ εμαυτού δεν λαλώ· αλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα» και «[…] διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι». Ο Κύριος Ιησούς μας διδάσκει ότι είναι ένας συνηθισμένος και φυσιολογικός άνθρωπος στην εμφάνιση. Αλλά αν ο άνθρωπος θέλει να γνωρίσει τη θεϊκή ουσία του Κυρίου Ιησού και να αναγνωρίσει τον Πατέρα Του στον ουρανό, θα πρέπει να γνωρίσει τα λόγια του Κυρίου Ιησού και το έργο Του. Κι αυτό γιατί ο Υιός του ανθρώπου έχει θεϊκή ουσία. Τα λόγια και το έργο του εκπροσωπούν τον ουράνιο Πατέρα και είναι η άμεση έκφραση του Αγίου Πνεύματος. Μπορούσε να μιλήσει σε όλη την ανθρωπότητα εκ μέρους του Θεού, να διδάξει τον άνθρωπο να αγαπά τους εχθρούς του και να συγχωρεί τους ανθρώπους 77 φορές, αυτό που αποκάλυψε ήταν η διάθεση του Θεού και της ύπαρξής Του. Έδειξε έλεος στον άνθρωπο, και συγχώρησε τις αμαρτίες του ανθρώπου, ο Κύριος έχει την εξουσία και τη δύναμη να πραγματοποιεί θαύματα: να αναστήσει τους νεκρούς… Όσο περισσότερο μελετούσε, τόσο πιο ξεκάθαρο της γινόταν. Μόνο από τα λόγια και το έργο του Υιού του ανθρώπου μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι Αυτός είναι ο Χριστός, η ενσάρκωση του Θεού.
Στη σκέψη αυτή, αισθάνθηκε ότι κέρδισε κάτι σήμερα διαβάζοντας τη Βίβλο και ήταν πολύ χαρούμενη.
Την επόμενη νύχτα, έπειτα από μια πολυάσχολη μέρα, ήρθε ενώπιον του Κυρίου μια ακόμη φορά για να σκεφτεί και να μελετήσει τις Γραφές. Ωστόσο, σήμερα ένας από τους συναδέλφους της της έδωσε ένα βιβλίο. Άνοιξε το βιβλίο και είδε αυτές τις λέξεις: «Η ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος είναι η σωτηρία του ανθρώπου και γίνεται για χάρη της ίδιας της διαχείρισης του Θεού. Παρομοίως, το έργο του Χριστού είναι η σωτηρία του ανθρώπου και γίνεται για χάρη του θελήματος του Θεού». «Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα φέρνει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Για να διερευνήσει ο άνθρωπος αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το προσδιορίσει από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, πρέπει να κριθεί από την ουσία του Θεού κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωσή Του και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το σημαντικότερο είναι να δίνουμε προσοχή στην ουσία Του (στο έργο Του, τον λόγο Του, τη διάθεσή Του και πολλά άλλα), παρά στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος κοιτάζει μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και παραβλέπει την ουσία Του, τότε αυτό καταδεικνύει την άγνοια και την αφέλεια του ανθρώπου».
Αυτά τα δύο κείμενα τη διαφώτισαν λίγο, επιτρέποντάς της να καταλάβει μια πτυχή του μυστηρίου: Το να αναγνωρίσεις ότι ο Υιός του ανθρώπου είναι η ενσάρκωση του Θεού, δε στηρίζεται στη συνηθισμένη και φυσιολογική εμφάνιση του Υιού του ανθρώπου, αλλά βασίζεται στα λόγια και το έργο Του. Κι αυτό γιατί ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου έχει τη θεϊκή ουσία και μπορεί να εκφράσει αυτό που ο Θεός έχει και είναι, όπως ακριβώς είπε ο Κύριος Ιησούς: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν. 14:6). Μετά θυμήθηκε γιατί οι Φαρισαίοι δεν είχαν καμία γνώση του Κυρίου Ιησού και Τον καταδίκασαν για βλασφημία. Όσο για το λόγο, είναι επειδή παραήταν αλαζόνες, επιμένοντας πεισματικά τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασία. Δεν έψαξαν ούτε δέχτηκαν την αλήθεια, γεμάτη από έννοιες για τα λόγια και τα έργα του Κυρίου όπως επίσης την τυπική ανθρώπινη φύση, συκοφαντώντας Τον, καταδικάζοντάς Τον, αντιστεκόμενοι σε Εκείνον. Λόγω της στάσης τους προς την αλήθεια, όχι μόνο Του επιτέθηκαν άμεσα και βλασφήμησαν τη θεϊκή ουσία του Κυρίου Ιησού, αλλά και συντάχτηκαν με τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση για να Τον καρφώσουν στο σταυρό, διαπράττοντας ένα ειδεχθές έγκλημα εναντίον του Θεού, και γι’ αυτό ο Θεός τους τιμώρησε και τους καταράστηκε. Βλέποντας την αποτυχία των Φαρισαίων, η Τζιαμίν όχι μόνο ένιωσε τρόμο αλλά και ευγνωμοσύνη για το έλεος του Θεού. Δόξα τον Θεό που τις επέτρεψε να καταλάβει αυτή την πτυχή της αλήθειας.
Εκείνη τη στιγμή, η Τζιαμίν σκέφτηκε: Έχει προφητευθεί ότι ο Κύριος θα εμφανιστεί στον άνθρωπο ως ο Υιός του ανθρώπου όταν επιστρέψει. Έτσι θα πρέπει να είναι ότι ο Θεός θα μιλήσει και θα εργαστεί ως ο ενσαρκωμένος Θεός.
Η Τζιαμίν ήταν πολύ χαρούμενη μέσα της. Είχε καταλάβει κάτι από την προφητεία της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου: Αν θέλουμε να υποδεχτούμε το δεύτερο ερχομό του Κυρίου, θα πρέπει να ψάξουμε τα λόγια και τα έργα του Αγίου Πνεύματος, και να δούμε ποιος μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, ποιου τα λόγια και τα έργα μπορούν να εκφράσουν τη διάθεση του Θεού και το τι είναι και τι έχει. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον ενσαρκωμένο Χριστό. Δεν θα πρέπει να ακολουθήσουμε τα βήματα των Φαρισαίων, πεισματικά προσκολλημένοι στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασία ή να εκτιμήσουμε τον ενσαρκωμένο Υιό του ανθρώπου από την εμφάνιση και την καταγωγή Του.
Εκείνο το βράδυ, η Τζιαμίν είδε ένα ωραίο όνειρο.
Από Μα Λινγκ
Συνιστώμενο άρθρο:
Η αληθινή σημασία της «έλευσης του Υιού του ανθρώπου»
Με ποιον τρόπο ο Κύριος θα χτυπήσει την πόρτα μας όταν επιστρέψει