Η Αποκάλυψη 3:11 λέει: «Ιδού, έρχομαι ταχέως […]». Πολλοί αδελφοί και αδελφές εν Κυρίω διαβάζουν αυτόν τον στίχο και πιστεύουν ότι όταν ο Κύριος επιστρέψει, θα συνέχιζε να κατεβαίνει μεταξύ των ειλικρινών πιστών Του με τη μορφή και την ενδυμασία ενός Ιουδαίου επειδή ο Κύριος Ιησούς αναλήφθηκε στους ουρανούς με τη μορφή ενός Ιουδαίου. Έτσι, όταν επιστρέψει, θα κατέλθει ανάμεσα στους ειλικρινείς πιστούς Του, ακόμη με τη μορφή και την ενδυμασία ενός Ιουδαίου. Ακριβώς όπως λέει η Βίβλος: «Άνδρες Γαλιλαίοι, τι ίστασθε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ’ υμών εις τον ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω καθ’ ον τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πράξεις 1:11). Περιμέναμε τόσα πολλά χρόνια, και τώρα κατά τις έσχατες ημέρες, οι προφητείες για την επιστροφή του Κυρίου έχουν εκπληρωθεί. Ωστόσο, κανένας από εμάς δεν βλέπει τον Κύριο Ιησού να κατέρχεται ανάμεσά μας με την εικόνα ενός Ιουδαίου. Δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: Θα εμφανιστεί πραγματικά ο Κύριος σε εμάς με την εικόνα ενός Ιουδαίου όταν επιστρέψει; Πρέπει να διευκρινίσουμε αυτό το ζήτημα, διότι αυτό αφορά το μεγάλο ζήτημα αν μπορούμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Ας κοιτάξουμε πίσω για το τι είδους μορφές πήρε ο Θεός όταν εμφανίστηκε στους ανθρώπους.
Την εποχή του Νόμου, ο Θεός εμφανίστηκε στον Μωυσή στην καιόμενη βάτο (αναφορά στο Έξοδος 3:1-4). Την Εποχή της Χάριτος, παρόλο που ο Θεός ενσαρκώθηκε με τη μορφή του Κυρίου Ιησού και επιτέλεσε το έργο του στην Ιουδαία για πολλά χρόνια, δεν ζήτησε από τους ανθρώπους να απομνημονεύσουν την ιουδαϊκή μορφή Του. Για παράδειγμα, ο Κύριος Ιησούς κάποτε μεταμορφώθηκε μπροστά στους μαθητές Του, με το πρόσωπό Του να λάμπει σαν τον ήλιο, κάτι το οποίο, σίγουρα, δεν ήταν η μορφή ενός Ιουδαίου (αναφέρεται στο Κατά Ματθαίον 17:2)· έπειτα από τη σταύρωση και την ανάστασή Του, η μορφή Του δεν ήταν η προηγούμενη, έτσι οι δύο μαθητές στην πορεία τους προς Εμμαούς, και η Μαρία η Μαγδαληνή δεν Τον αναγνώρισαν. Από αυτό, γνωρίζουμε πως η μορφή στην οποία ο Θεός εμφανίζεται στον άνθρωπο δεν είναι αμετάβλητη και ότι η μορφή του Κυρίου είναι πέρα από τον ορισμό του ανθρώπου. Τα λόγια του Θεού λένε: «Θα μπορούσε ο Θεός, που είναι ο μεγαλύτερος απ’ άκρη σε άκρη σε όλο το σύμπαν και στη βασιλεία άνωθεν, να εξηγήσει πλήρως τον εαυτό Του χρησιμοποιώντας την εικόνα μιας σάρκας; Ο Θεός ενδύεται αυτήν τη σάρκα για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου Του. Αυτή η εικόνα της σάρκας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, δεν έχει καμία σχέση με το πέρασμα των εποχών, ούτε έχει καμία σχέση με τη διάθεση του Θεού. […] Όταν ενσαρκώνεται ο Θεός, απλώς κατέρχεται από τον ουρανό σε μια συγκεκριμένη σάρκα. Το Πνεύμα Του κατέρχεται σε μια σάρκα, μέσω της οποίας Εκείνος επιτελεί το έργο του Πνεύματος. Το Πνεύμα είναι Εκείνο που εκφράζεται στη σάρκα και το Πνεύμα είναι Εκείνο που επιτελεί το έργο Του στη σάρκα. Το έργο που επιτελείται στη σάρκα αντιπροσωπεύει πλήρως το Πνεύμα, και η σάρκα υπάρχει χάριν του έργου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η εικόνα της σάρκας υποκαθιστά την αληθινή εικόνα του ίδιου του Θεού· δεν είναι αυτός ο σκοπός ούτε είναι αυτή η σημασία του ενσαρκωμένου Θεού. Αυτός ενσαρκώνεται μόνο ούτως ώστε το Πνεύμα να μπορέσει να βρει ένα μέρος να διαμένει το οποίο αρμόζει στο έργο Του, για να επιτύχει το έργο Του στη σάρκα πιο αποτελεσματικά, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να δουν τις πράξεις Του, να κατανοήσουν τη διάθεσή Του, να ακούσουν τα λόγια Του και να γνωρίσουν το θαύμα του έργου Του. Το όνομά Του αντιπροσωπεύει τη διάθεσή Του, το έργο Του αντιπροσωπεύει την ταυτότητά Του, αλλά δεν έχει πει ποτέ ότι η εμφάνισή Του στη σάρκα αντιπροσωπεύει την εικόνα Του· αυτό αποτελεί μονάχα μια ανθρώπινη αντίληψη. […] Ο άνθρωπος ζωγράφισε την εικόνα του Ιησού για να Τον λατρέψει. Εκείνον τον καιρό, το Άγιο Πνεύμα δεν έδωσε ειδικές οδηγίες, οπότε ο άνθρωπος μετέφερε εκείνη την εικόνα, την οποία είχε φανταστεί, μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την αρχική πρόθεση του Θεού, ο άνθρωπος δεν θα έπρεπε να το είχε κάνει αυτό. Από τον ζήλο του ανθρώπου και μόνο έχει παραμείνει η εικόνα του Ιησού μέχρι σήμερα. Ο Θεός είναι Πνεύμα και ο άνθρωπος δεν θα είναι ποτέ ικανός να γενικεύσει αυτό που είναι η εικόνα Του σε τελική ανάλυση. Η εικόνα Του μπορεί να αντιπροσωπεύεται μόνο από τη διάθεσή Του».
Από τα λόγια του Θεού, γνωρίζουμε πως ο Θεός είναι ο υπέρτατος Κυβερνήτης. Είναι το αόρατο Πνεύμα, το οποίο δεν έχει σχήμα και μορφή. Ο Θεός μπορεί να ανέλθει στο υψηλότερο σημείο και επίσης να ταπεινώσει τον εαυτό Του με το να γίνει άνθρωπος. Ανεξάρτητα από το με ποια μορφή εμφανίζεται, η ουσία Του είναι ακόμη αυτή του ίδιου του Θεού. Όταν ο Θεός ενσαρκώνεται για να φέρει σε πέρας το έργο Του, αυτό οφείλεται πλήρως στις ανάγκες του έργου Του και όχι με σκοπό να αντικαταστήσει την αληθινή εικόνα του ίδιου του Θεού με την εικόνα της ενσάρκωσής Του. Η εμφάνιση της ενσάρκωσής Του δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει τη διάθεση του Θεού ή την αληθινή ταυτότητα του Θεού. Η μορφή του ενσαρκωμένου Θεού δεν έχει καμία σχέση με την ουσία του Θεού ή με την αληθινή μορφή του Θεού. Μόνο από το έργο και τα λόγια Του μπορούμε να γνωρίζουμε τη διάθεση του Θεού, την ουσία και την ταυτότητά Του, και πως ο Θεός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. δεν πρέπει να θεωρούμε την εμφάνιση της ενσάρκωσης του Θεού σαν την πραγματική εικόνα του Θεού ή να φθάνουμε σε τέτοια συμπεράσματα όπως «ο Θεός πήρε μια φορά τη μορφή ενός Ιουδαίου, άρα ο Θεός θα έχει αυτήν την εμφάνιση για πάντα». Αυτό είναι βλασφημία και συκοφαντία ενάντια στον Θεό. Όποια μορφή κι αν παίρνει ο Θεός, Όποια εικόνα παίρνει ο Θεός, καθορίζεται από τον ίδιο τον Θεό, όχι από εμάς, τους ανθρώπους, Επιπλέον, ποια εικόνα παίρνει ο Θεός σχετίζεται με τον τόπο όπου εκτελεί το έργο Του. Για παράδειγμα, την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός ενσαρκώθηκε στην Ιουδαία και επιτέλεσε το έργο Του ανάμεσα στους Ιουδαίους, οπότε πήρε ιουδαϊκή μορφή, φόρεσε την ενδυμασία των Ιουδαίων και μιλούσε εβραϊκά. Με τον τρόπο αυτό, ήταν σχετικά εύκολο για τους Ιουδαίους να έρθουν σε επαφή μαζί Του και να γνωρίσουν περισσότερα για τα λόγια και για το έργο Του, και έτσι, να λάβουν τη σωτηρία Του. Έτσι, είναι πολύ λογικό πως όπου ο Θεός ενσαρκώνεται για να επιτελέσει το έργο Του, θα παίρνει τη μορφή των ανθρώπων σ’ εκείνον τον τόπο. Όμως, πρέπει να γνωρίζουμε πως, ανεξάρτητα με τη μορφή των ανθρώπων της χώρας με τους οποίους ομοιάζει στην εμφάνιση ο ενσαρκωμένος Θεός, η ουσία Του παραμένει ο Θεός ο ίδιος, κι αυτό είναι πέρα από κάθε αμφιβολία.
Εν συντομία, ανεξάρτητα με το ποια μορφή παίρνει ο Θεός, πού εμφανίζεται ή με ποιον τρόπο εμφανίζεται στους ανθρώπους, ο Θεός εξακολουθεί να πραγματοποιεί το δικό Του έργο. Δεν θα έπρεπε να περιορίζουμε τον Θεό μέσα σε ένα περιορισμένο πεδίο ή μέσα στις δικές μας έννοιες και φαντασίες, σκεπτόμενοι πως ο Θεός σίγουρα θα εμφανιστεί ξανά με τη μορφή του Κυρίου Ιησού. Πρέπει να εξέλθουμε από τις δικές μας έννοιες και φαντασίες για να αναζητήσουμε και να διερευνήσουμε την αλήθεια, και μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο θα δούμε την εμφάνιση του Θεού και πραγματικά θα καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Όπως λένε τα λόγια του Θεού: «Ο σκοπός της εμφάνισης του Θεού, απαλλαγμένης από οποιονδήποτε περιορισμό οποιασδήποτε μορφής ή χώρας, είναι να μπορέσει Εκείνος να ολοκληρώσει το έργο του σχεδίου Του. Για παράδειγμα, όταν ο Θεός ενσαρκώθηκε στην Ιουδαία, ο στόχος Του ήταν να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αλλά οι Εβραίοι πίστευαν ότι ήταν αδύνατον ο Θεός να το πράξει και θεωρούσαν ότι ήταν αδύνατον ο Θεός να ενσαρκωθεί και να λάβει τη μορφή του Κυρίου Ιησού. Η θεωρία τους περί “αδύνατου” έγινε η βάση πάνω στην οποία καταδίκασαν και αντιτάχθηκαν στον Θεό και, τελικά, οδήγησε στην καταστροφή του Ισραήλ. Στις μέρες μας, πολλοί άνθρωποι έχουν υποπέσει σε παρόμοιο λάθος. Διακηρύσσουν με όλη τους τη δύναμη την επερχόμενη εμφάνιση του Θεού, μα συνάμα την καταδικάζουν· αυτό που γι’ αυτούς είναι “αδύνατο”, ακόμη μια φορά περιορίζει την εμφάνιση του Θεού μέσα στα όρια της φαντασίας τους. […] Βάλε τις αντιλήψεις σου στην άκρη! Σταμάτησε και διάβασε προσεκτικά αυτά τα λόγια. Αν λαχταράς την αλήθεια, ο Θεός θα σε διαφωτίσει να καταλάβεις το θέλημά Του και τα λόγια Του. Βάλε στην άκρη τις αντιλήψεις σου περί “αδύνατου”! Όσο περισσότερο οι άνθρωποι πιστεύουν ότι κάτι είναι αδύνατο, τόσο πιθανότερο είναι αυτό να συμβεί, διότι η σοφία του Θεού υπερβαίνει τον ουρανό, οι σκέψεις του Θεού είναι υψηλότερες από τις σκέψεις του ανθρώπου και το έργο του Θεού υπερβαίνει τα όρια της σκέψης και της αντίληψης του ανθρώπου. Όσο πιο αδύνατο είναι κάτι, τόσο περισσότερο υπάρχει η αλήθεια που πρέπει να αναζητηθεί· όσο περισσότερο κείται κάτι πέραν της αντίληψης και της φαντασίας του ανθρώπου, τόσο περισσότερο περιέχει το θέλημα του Θεού».