Το να είναι σε θέση να καλωσορίσουν τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Ιησού είναι η μεγαλύτερη ευχή εκείνων που πιστεύουν ειλικρινώς στον Κύριο. Οπότε, με ποιον τρόπο μπορούμε να καλωσορίσουμε τον Κύριο Ιησού; Το κείμενο που ακολουθεί είναι συναναστροφή σχετικά με τα τρία κύρια μονοπάτια για να μπορέσουμε να καλωσορίσουμε μαζί την επιστροφή του Κυρίου.
1. Μη στηρίζεσαι σε αντιλήψεις και φαντασιώσεις, να έχεις μια καρδιά που σέβεται τον Θεό
Ο Θεός λέει: «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Ιεχωβά. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών» (Ησ. 55:8-9). «Θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι φτιαγμένοι από σάρκα, έχουν όλοι διαφθαρεί από τον Σατανά. Είναι στη φύση τους να αντιτίθενται στον Θεό και δεν είναι ισότιμοι του Θεού, πόσο μάλλον είναι ικανοί να παρέχουν συμβουλές σχετικά με το έργο του Θεού. Ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο αποτελεί έργο του ίδιου του Θεού. Ο άνθρωπος θα πρέπει να υποτάσσεται και δεν θα πρέπει να έχει τη μία ή την άλλη άποψη, καθώς ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά χώμα» (Τι σημαίνει να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό). Ο Θεός είναι ο Κύριος της πλάσης, και το έργο και τα λόγια Του αποκαλύπτουν την εξουσία, τη δύναμη, τη θαυμασιότητα και τη σοφία Του. Ασχέτως με το αν οι πράξεις του Θεού είναι ευθυγραμμισμένες με τις αντιλήψεις μας και αν μπορούμε να τις καταλάβουμε, πρέπει όλοι να αναζητήσουμε, να αποδεχθούμε και να υποταχθούμε με μια καρδιά που σέβεται τον Θεό, καθώς Εκείνος είναι ο Δημιουργός. Αυτού του είδους τη λογική πρέπει να έχουμε εμείς, ως ανθρώπινα όντα. Αν είμαστε αλαζόνες και στηριζόμαστε στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις για να οριοθετήσουμε το έργο του Θεού, αν είμαστε πάντα προσκολλημένοι σε πολλές από τις δικές μας ιδέες αναφορικά με την επιστροφή του Κυρίου, απαιτώντας να κάνει ο Θεός το ένα ή το άλλο, θα είμαστε επιρρεπείς στο να κάνουμε πράγματα που αντιτίθενται στον Θεό. Ακριβώς όπως όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να εργαστεί —οι Φαρισαίοι δεν διέθεταν ούτε στο ελάχιστο καρδιά με σεβασμό προς τον Θεό, οπότε δεν ασχολήθηκαν με την αναζήτηση σχετικά με το έργο Του. Γνώριζαν καλά πως τα λόγια που έλεγε ο Κύριος Ιησούς είχαν εξουσία και δύναμη, αλλά εξακολούθησαν αλαζονικά να θεωρούν τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις ως την αλήθεια, πιστεύοντας πως, όταν θα ερχόταν ο Θεός, το όνομά του θα ήταν Μεσσίας και πως θα γεννιόταν μέσα σε μια αριστοκρατική γενιά για να γίνει ο Βασιλεύς των Ιουδαίων. Όμως, όταν ο Θεός ήρθε, το όνομά του ήταν Ιησούς και γεννήθηκε μέσα σε μια συνηθισμένη οικογένεια. Ούτε και ενεργούσε σαν βασιλιάς τους, έτσι οι Φαρισαίοι τον έκριναν σκεφτόμενοι πως ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ο Μεσσίας και δεν ήταν Θεός. Και βασισμένοι σ’ αυτά που φαντάζονταν, οι Φαρισαίοι πίστευαν πως όταν θα ερχόταν ο Μεσσίας, θα διαφώτιζε πρώτα εκείνους και θα αποκαλυπτόταν πρώτα σε εκείνους και πως θα εργαζόταν μέσα στον ναό. Δεν σκέφτονταν πως Εκείνος θα εργαζόταν και θα κήρυττε ανάμεσα σε ανθρώπους τόσο χαμηλού επιπέδου όπως πόρνες, ταβερνιάρηδες και ψαράδες∙ πίστευαν πως Εκείνος θα συνέχιζε να τους καθοδηγεί να τηρούν τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης. Όμως, ο Κύριος Ιησούς, στην εκτέλεση του έργου Του, βγήκε από τον ναό και συχνά καθόταν για να μοιραστεί το ψωμί μαζί με αμαρτωλούς. Δίδασκε και εργαζόταν ανάμεσα στους συνηθισμένους ανθρώπους, εργαζόταν το Σάββατο, επέτρεπε στους μαθητές του να μαζεύουν και να τρώνε σιτηρά τη μέρα του Σαββάτου, και απαιτούσε από τους ακολούθους Του να τηρούν τις διδαχές της νέας εποχής, και ούτω καθεξής. Αλλά οι Φαρισαίοι, αλαζονικά και με πείσμα, παρέμειναν προσκολλημένοι στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις, αντιστεκόμενοι, καταδικάζοντας, κρίνοντας και βλασφημώντας τον Κύριο Ιησού με όλη τους τη δύναμη. Στο τέλος, συνωμότησαν με τη ρωμαϊκή κυβέρνηση για να Τον σταυρώσουν∙ αυτό ήταν πολύ σοβαρή ύβρις προς τη διάθεση του Θεού και υπέστησαν τη δίκαιη τιμωρία του Θεού. Η αποτυχία των Φαρισαίων μάς δείχνει ξεκάθαρα πως το να στηριζόμαστε στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις όσον αφορά την προσέγγισή μας στα λόγια και το έργο του Θεού, κάνει πιθανόν για εμάς το να αντισταθούμε στον Θεό και να εξυβρίσουμε τη διάθεσή Του. Αυτό οδηγεί στην απόρριψη και την τιμωρία από τον Θεό. Άρα, για να καλωσορίσουμε τον ερχομό του Κυρίου, δεν μπορούμε με κανέναν τρόπο να οριοθετούμε ή να κρίνουμε την έλευση του Θεού βασισμένοι στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις. Αντίθετα, πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτά τα πράγματα, να διατηρούμε μια καρδιά που έχει φόβο Θεού και να αναζητούμε την αλήθεια με ανοιχτό μυαλό, βασισμένοι στα λόγια του Κυρίου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Ακριβώς όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. […] Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή» (Ματθ. 5:3,6).
2. Να αναζητάς και να διερευνάς ενεργά την αληθινή οδό
Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Ματθ. 25:6). Αυτός ο στίχος δείχνει πως ο Κύριος Ιησούς απαιτεί από εμάς να είμαστε σοφές παρθένοι∙ όταν κάποιος κραυγάζει πως ο Νυμφίος έχει έρθει, δηλαδή, στις έσχατες ημέρες, αν κάποιος κηρύττει πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, πρέπει αυτό να το αναζητήσουμε και να το διερευνήσουμε ενεργά. Πρέπει να εστιάσουμε στο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε τον Κύριο και να αρπαχθούμε ενώπιον του θρόνου Του. Ωστόσο, κάποιοι αδελφοί και αδελφές έχουν παραβλέψει αυτήν τη σημαντική απαίτηση του Κυρίου. Ακούν απλώς όσα έχουν να πουν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι, και πιστεύουν πως εφόσον μένουν σφιχτά προσκολλημένοι στο όνομα του Κυρίου, προσεύχονται και διαβάζουν συχνά τη Βίβλο και κάνουν επιμελώς το έργο του Κυρίου, όταν Εκείνος έρθει αυτοί θα είναι σε θέση να Τον καλωσορίσουν —δεν θα χρειαστεί να βγουν έξω για να αναζητήσουν και να διερευνήσουν. Υπάρχουν ακόμη και κάποιοι πάστορες και πρεσβύτεροι που λένε στους αδελφούς και τις αδελφές πως βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες, οπότε υπάρχουν όλο και περισσότεροι ψευδόχριστοι και αντίχριστοι, γι’ αυτό δεν πρέπει να ακούν, να παρακολουθούν ή να έρχονται σε επαφή με κανέναν απολύτως ο οποίος διαδίδει ειδήσεις για την επιστροφή του Κυρίου. Λένε πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μην εξαπατηθούν. Εγώ βλέπω πως, συγκρινόμενος με την απαίτηση του Κυρίου Ιησού από εμάς, ο δικός μας τρόπος σκέψης δεν είναι ευθυγραμμισμένος ούτε με την αλήθεια ούτε με το θέλημα του Κυρίου. Την κρίσιμη στιγμή στην οποία θα έρθει ο Κύριος, αν ακούσουμε κάποιον να καταθέτει πως ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει, όμως εμείς συνεχίσουμε να περιμένουμε παθητικά αντί να αναζητήσουμε και να διερευνήσουμε προληπτικά, πώς θα μπορούσαμε να καλωσορίσουμε τον Κύριο; Αν απλώς αποκλείσουμε τον αληθινό Χριστό επειδή φοβόμαστε πως θα παραπλανηθούμε από ψευδόχριστους, δεν είναι σαν να βάζουμε τα χέρια μας και να βγάζουμε τα μάτια μας; Δεν θα ήταν τότε πολύ πιθανόν να χάσουμε την ευκαιρία μας να καλωσορίσουμε τον ερχομό του Κυρίου; Ο Κύριος Ιησούς μάς έδωσε μια υπόσχεση: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή» (Ματθ. 7:7). Και στη Βίβλο λέει: «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού» (Ρωμ. 10:17). Από αυτό μπορούμε να δούμε πως μόνο εάν ακούμε ενεργά τα κηρύγματα και επικεντρωνόμαστε στην αναζήτηση και τη διερεύνηση θα είμαστε σε θέση να κερδίσουμε την καθοδήγηση του Θεού. Ιδιαίτερα όσον αφορά την υποδοχή της έλευσης του Κυρίου, πρέπει να προσευχόμαστε με ειλικρίνεια στον Κύριο και όταν ακούμε ειδήσεις για τον ερχομό Του, να αναζητούμε ενεργά∙ μ’ αυτόν τον τρόπο θα κερδίσουμε τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και θα καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Ακριβώς όπως ο Πέτρος την Εποχή της Χάριτος, προτού λάβει το κάλεσμα του Κυρίου, άκουσε για τις πράξεις του Κυρίου Ιησού και λαχταρούσε να δει Εκείνον που μοιραζόταν με τους άλλους το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών. Όταν άκουσε τον αδελφό του, τον Ανδρέα, να λέει: «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν» (Ιωάν. 1:41), ο Πέτρος πήρε την πρωτοβουλία να ακολουθήσει τον Ανδρέα για να πάει να δει τον Κύριο Ιησού, και μέσα από το έργο και τα λόγια Του, αποφάσισε πως Εκείνος ήταν ο Μεσσίας. Στο τέλος, εγκατέλειψε τα πάντα για να ακολουθήσει τον Κύριο Ιησού και να λάβει τη σωτηρία Του. Αυτός είναι ο λόγος που είναι κρίσιμο να καταπιανόμαστε με την ενεργή αναζήτηση και διερεύνηση όταν ακούμε κάποιον να μοιράζεται τα νέα της επιστροφής του Κυρίου Ιησού.
3. Εστίασε στο να ακούσεις τη φωνή του Θεού
Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε με σαφήνεια: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13). «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου» (Ιωάν. 10:27). Αυτό έχει επίσης προφητευτεί πολλές φορές στην Αποκάλυψη, κεφάλαια 2 και 3: «Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». Και στο κεφάλαιο 3, στίχος 20, λέει: «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού». Από τα λόγια του Κυρίου Ιησού και τις προφητείες στην Αποκάλυψη μπορούμε να καθορίσουμε πως όταν ο Κύριος Ιησούς επιστρέψει τις έσχατες ημέρες, θα πει περισσότερα λόγια για να μας ποτίσει και να μας συντηρήσει, λέγοντας σε εμάς τις αλήθειες που δεν κατανοούμε.Όταν ακούσουμε τα νέα της επιστροφής του Κυρίου και αναγνωρίσουμε τη φωνή του Θεού από τις ομιλίες Του, μπορούμε να ακολουθήσουμε τα βήματα του Κυρίου και να παρευρεθούμε στο γεύμα του Αμνού. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να εστιάσουμε στο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού για να μπορέσουμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου Ιησού.
Άρα, με ποιον τρόπο μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; Αυτό δεν εξαρτάται από το πόσο υψηλό είναι το επίπεδό μας ή για πόσο πολύ καιρό πιστεύουμε, αλλά εξαρτάται από το ένστικτό μας, τη σύνεση μέσα στο πνεύμα μας, εκείνο το μοιρασμένο συναίσθημα μέσα στην καρδιά μας. Οποιοσδήποτε έχει καρδιά και πνεύμα μπορεί χωρίς αμφιβολία να το νιώσει. Ακριβώς όπως είπε ο Ιεχωβάς: «Ανταποδίδων τας αμαρτίας των πατέρων επί τα τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς των μισούντων με· και κάμνων έλεος εις χιλιάδας γενεών των αγαπώντων με και φυλαττόντων τα προστάγματά μου» (Δευτ. 5:9-10). Όταν ο Ιεχωβά Θεός έδωσε μια υπόσχεση στον Αβραάμ, είπε: «Και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντάς σε […] και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή· και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης» (Γέν. 12:2-3). Και ο Κύριος Ιησούς είπε το εξής: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού» (Ματθ. 5:10-11). Επίσης, όταν ο Κύριος Ιησούς καταράστηκε τους Φαρισαίους, είπε: «Αλλ’ ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί» (Ματθ. 23:13). «Όφεις, γεννήματα εχιδνών· πως θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης;» (Ματθ. 23:33). Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, όλοι μας μπορούμε να δούμε πως είναι η αλήθεια, πως κατέχουν δύναμη και εξουσία και είναι πράγματα που δεν θα μπορούσαν να προέρχονται από το στόμα κανενός ανθρώπου. Τα λόγια του Θεού ξεκλειδώνουν τα μυστήρια και μας λένε για το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, το οποίο δεν ξέραμε ποτέ πριν. Τα λόγια του Θεού μπαίνουν κατευθείαν στην καρδιά της διεφθαρμένης ουσίας των ανθρώπων και μπορούν ακόμη και να εκθέσουν τη διαφθορά που κρύβεται στα άδυτα της καρδιάς μας. Αυτό μας επιτρέπει να δούμε τη φύση και την ουσία κάθε είδους ανθρώπου. Επίσης, τα λόγια του Θεού παρέχουν τρόπους συντήρησης για τη ζωή μας, καταδεικνύοντας σε εμάς ένα συγκεκριμένο μονοπάτι για να κάνουμε πράξη και λύνοντας τις πρακτικές δυσκολίες μας, ακριβώς όπως ο Κύριος Ιησούς μίλησε για αλήθειες τέτοιου είδους όπως με ποιον τρόπο να συμπεριφερόμαστε στους άλλους και πώς να προσεγγίζουμε τους εχθρούς μας. Αυτό μας έδωσε ένα ξεκάθαρο μονοπάτι για να κάνουμε πράξη στην αλληλεπίδρασή μας με άλλους και τότε μάθαμε πώς να συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους. Αυτές είναι οι αρχές σχετικά με τον τρόπο για να διακρίνουμε εάν κάτι είναι η φωνή του Θεού ή όχι.
Στην πραγματικότητα, οι μαθητές που ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού την Εποχή της Χάριτος, όπως ο Πέτρος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, ήταν όλοι άνθρωποι που Τον άκουσαν να μιλά και να κηρύττει και ένιωσαν πως τα λόγια Του ήταν γεμάτα από εξουσία και δύναμη, πως κατείχαν την αλήθεια. Ένιωσαν πως ήταν ο Θεός που μιλούσε, και γι’ αυτόν τον λόγο αναγνώρισαν πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που θα ερχόταν, κι έτσι ακολούθησαν τον Κύριο και κέρδισαν τη σωτηρία Του. Και ήταν και ο Ναθαναήλ, που κατάλαβε μέσα στην καρδιά του πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Υιός του Θεού όταν άκουσε τον Κύριο να του λέει: «Ιδού, αληθώς Ισραηλίτης, εις τον οποίον δόλος δεν υπάρχει» (Ιωάν 1:47). «Πριν ο Φίλιππος σε φωνάξη, όντα υποκάτω της συκής, είδόν σε» (Ιωάν. 1:48). Κατάλαβε τότε πως ο Κύριος ήταν ο Βασιλεύς των Ισραηλιτών, επειδή, παρόλο που ο Κύριος Ιησούς δεν τον είχε συναντήσει ποτέ πριν, ωστόσο γνώριζε πως εκείνος προσευχόταν σιωπηλά, και είπε πως ο Ναθαναήλ δεν είχε καθόλου πονηριά. Ο Ναθαναήλ σκέφτηκε πως μόνο ο Θεός μπορεί να εξετάζει την καρδιά του ανθρώπου∙ οι κοινοί άνθρωποι δεν έχουν σε καμία περίπτωση αυτήν την ικανότητα, αυτήν την εξουσία. Γι’ αυτό, όταν συναντήσουμε τα λόγια που έχουν ειπωθεί από τον Κύριο τις έσχατες ημέρες, εφόσον τα επεξεργαστούμε ειλικρινά και προσεκτικά και ακούσουμε με την καρδιά μας, θα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τη φωνή του Θεού. Όλοι εκείνοι που είναι σε θέση να ακούσουν τη φωνή του Θεού και που Τον αποδέχονται και υποτάσσονται σε Εκείνον, θα καλωσορίσουν την επιστροφή του Κυρίου και θα αρπαχθούν ενώπιον του θρόνου του Θεού για να παρευρεθούν στο γαμήλιο γεύμα του Αμνού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι σοφές παρθένοι και είναι οι περισσότερο ευλογημένοι από όλους.
Τώρα, έχουμε κερδίσει κάποια κατανόηση των τριών μονοπατιών για να καλωσορίσουμε την έλευση του Κυρίου. Το πρώτο είναι να μη στηριζόμαστε σε αντιλήψεις και φαντασιώσεις, και να έχουμε μια καρδιά που σέβεται τον Θεό. Το δεύτερο, να αναζητούμε και να διερευνούμε ενεργά την αληθινή οδό. Το τρίτο, να εστιάζουμε στο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού. Πιστεύω πως εάν κάνουμε πράξη σύμφωνα με αυτά τα τρία μονοπάτια, σίγουρα θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου Ιησού.
Ο Θεός μεθ’ ημών, Αμήν!
Γιαν-τσιν