Πρώτον, ο Θεός δημιούργησε τον αέρα, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί αναπνέει. Αυτός ο «αέρας» δεν είναι ο αέρας της καθημερινής ζωής, με τον οποίο οι άνθρωποι βρίσκονται σε συνεχή επαφή; Αυτός ο αέρας δεν είναι εκείνο στο οποίο βασίζονται οι άνθρωποι σε κάθε στιγμή, ακόμα και στον ύπνο τους; Ο αέρας που δημιούργησε ο Θεός, είναι μνημειωδώς σημαντικός για την ανθρωπότητα: Είναι το ουσιώδες συστατικό της κάθε ανάσας τους και της ίδιας της ζωής. Αυτή η ουσία, η οποία μπορεί να γίνει μόνο αισθητή αλλά όχι ορατή, υπήρξε το πρώτο δώρο του Θεού σε όλα τα πράγματα. Μήπως, μετά τη δημιουργία του αέρα, ο Θεός τα παράτησε; Έχοντας δημιουργήσει τον αέρα, ο Θεός σκέφτηκε καθόλου την πυκνότητά του; Μήπως σκέφτηκε το περιεχόμενό του; (Ναι.) Τι είχε ο Θεός στο μυαλό Του, όταν έφτιαχνε τον αέρα; Γιατί ο Θεός έφτιαξε τον αέρα και ποια ήταν η συλλογιστική Του; Οι άνθρωποι χρειάζονται τον αέρα και έχουν ανάγκη να αναπνέουν. Πρώτα απ' όλα, η πυκνότητα του αέρα έπρεπε να ανταποκρίνεται στους ανθρώπινους πνεύμονες. Ξέρει κανείς ποια είναι η πυκνότητα του αέρα; Δεν είναι κάτι που χρειάζεται να γνωρίζουν οι άνθρωποι̇ η γνώση αυτή δεν είναι αναγκαία. Δεν χρειαζόμαστε έναν ακριβή αριθμό σε σχέση με την πυκνότητα του αέρα, μια γενική ιδέα είναι αρκετή. Ο Θεός έφτιαξε τον αέρα με την απολύτως κατάλληλη πυκνότητα για την αναπνοή των ανθρώπινων πνευμόνων. Δηλαδή, οι άνθρωποι νοιώθουν άνετα και η αναπνοή τους δεν πρόκειται να βλάψει το σώμα. Τούτο είναι το σκεπτικό πίσω από την πυκνότητα του αέρα. Στη συνέχεια, θα μιλήσουμε για το περιεχόμενο του αέρα. Πρώτον, το περιεχόμενο του αέρα δεν είναι δηλητηριώδες για τον άνθρωπο, οπότε δεν πρόκειται να βλάψει τους πνεύμονες και το σώμα. Ο Θεός έπρεπε να τα μελετήσει όλα αυτά. Ο Θεός ήταν υποχρεωμένος να σκεφτεί ότι ο αέρας που αναπνέει ο άνθρωπος πρέπει να εισέρχεται και να εξέρχεται ομαλά, και ότι, μετά την εισπνοή, το περιεχόμενο και η ποσότητα του αέρα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε το αίμα, καθώς και ο άχρηστος αέρας στους πνεύμονες και το σώμα να μεταβολίζονται σωστά και, επίσης, ότι ο αέρας δεν πρέπει να περιέχει κανένα δηλητηριώδες συστατικό. Όσον αφορά σε αυτά τα δύο πρότυπα, δεν θέλω να σας κατακλίσω με όγκο γνώσεων, αλλά, μάλλον, να σας ενημερώσω απλώς ότι ο Θεός, όταν δημιουργούσε το κάθε ένα πράγμα, είχε μια συγκεκριμένη διαδικασία σκέψης –την καλύτερη. Όσο για την ποσότητα σκόνης στον αέρα, την ποσότητα σκόνης, άμμου και ρύπων στη γη, καθώς και για τη σκόνη που παρασύρεται και πέφτει από τον ουρανό, ο Θεός είχε και για αυτά ένα σχέδιο, έναν τρόπο για να ξεκαθαρίσει ή να επιλύσει αυτά πράγματα. Παρά την ύπαρξη σκόνης, ο Θεός το κανόνισε έτσι, ώστε να μη βλάπτει το σώμα και την αναπνοή του ανθρώπου, και τα θραύσματα σκόνης να έχουν μέγεθος αβλαβές για το σώμα. Δεν ήταν μυστηριώδης η δημιουργία του αέρα από τον Θεό; Ήταν τόσο απλή, όσο μια απλή πνοή από το στόμα Του; (Όχι.) Το μυστήριο του Θεού, το μυαλό Του, οι σκέψεις και η σοφία Του είναι όλα εμφανή ακόμη και στη δημιουργία των απλούστερων πραγμάτων. Ο Θεός είναι ρεαλιστικός; (Ναι.) Δηλαδή, ακόμη και για τη δημιουργία ενός απλού πράγματος, ο Θεός σκεπτόταν την ανθρωπότητα. Πρώτα απ' όλα, ο αέρας που αναπνέουν οι άνθρωποι είναι καθαρός, το περιεχόμενο είναι κατάλληλο για την ανθρώπινη αναπνοή, δεν είναι τοξικό ούτε προκαλεί βλάβη στους ανθρώπους, και η πυκνότητα είναι βαθμονομημένη για την ανθρώπινη αναπνοή. Ο αέρας που εισπνέουν και εκπνέουν οι άνθρωποι είναι ουσιώδης για το σώμα τους, τη σάρκα τους. Άρα, οι άνθρωποι μπορούν να αναπνέουν ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς ή ανησυχίες. Μπορούν να αναπνέουν κανονικά. Ο αέρας είναι αυτό που δημιούργησε ο Θεός στην αρχή και που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη αναπνοή.

Προηγούμενο: 2η ιστορία. Ένα μεγάλο βουνό, ένα μικρό ρυάκι, ένας σφοδρός άνεμος κι ένα γιγάντιο κύμα

Επόμενο: Το βασικό περιβάλλον διαβίωσης που δημιουργεί ο Θεός για την ανθρωπότητα – Η θερμοκρασία