Τα τελευταία χρόνια, γίνονται όλο και σοβαρότερες οι καταστροφές όπως σεισμοί, επιδημίες, πυρκαγιές, πλημμύρες και ούτω καθεξής. Πολλοί άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι συχνές καταστροφές αποτελούν σημάδια της επιστροφής του Κυρίου κι ότι πλησιάζει η ημέρα Του. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 4:17). Είναι σαφές ότι μόνον όσοι μετανοήσουν αληθινά θα μπορούν να προστατευτούν από τον Θεό και δεν θα χαθούν στις καταστροφές. Ποια είναι λοιπόν η αληθινή μετάνοια; Πώς μπορούμε να την επιτύχουμε; Ας διερευνήσουμε μαζί αυτό το θέμα.

Γρήγορη πλοήγηση

Ποια είναι η αληθινή μετάνοια;

Αναλογιζόμενοι εάν έχουμε μετανοήσει αληθινά

Γιατί δεν έχουμε επιτύχει την αληθινή μετάνοια;

Πώς να επιτύχετε αληθινή μετάνοια

Ποια είναι η αληθινή μετάνοια;

Ποια είναι η αληθινή μετάνοια; Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται: «Εφόσον προσευχόμαστε στον Κύριο για να μετανοήσουμε, να κάνουμε πράξη ταπεινότητα και υπομονή, να υποφέρουμε, να αντέξουμε τον σταυρό και να κάνουμε πολλές καλές πράξεις, τότε αυτό σημαίνει ότι έχουμε επιτύχει αληθινή μετάνοια». Αυτή η άποψη είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού; Τι λέει ο Θεός; Ο Θεός λέει: «θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευιτικόν 11:45). Η Αποκάλυψη 22:14 προφητεύει: «Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν». Ο Θεός είναι άγιος και μισεί την αμαρτία του ανθρώπου. Έτσι, η αληθινή μετάνοια αναφέρεται όταν οι άνθρωποι δεν αμαρτάνουν πλέον ούτε αντιστέκονται στον Θεό. Μόνο όταν επιτύχουμε τον εξαγνισμό και την αλλαγή στις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, όπως ο εγωισμός, η απάτη, η αλαζονεία, το κακό, η απληστία και τα λοιπά, απαλλαγούμε εντελώς από τα δεσμά και τους περιορισμούς της αμαρτίας, είμαστε σε θέση να υπακούμε εντελώς και να αγαπάμε τον Θεό και ποτέ να μην επαναστατούμε εναντίον Του και να μην αντισταθούμε στον Θεό, μπορούμε να είμαστε άνθρωποι που έχουν αληθινή μετάνοια και είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών.

Αναλογιζόμενοι εάν έχουμε μετανοήσει αληθινά

Ας συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός για να δούμε αν έχουμε αληθινή μετάνοια. Κάνουμε εξωτερικά κάποιες καλές πράξεις, αλλά αυτό σημαίνει ότι δεν αμαρτάνουμε ούτε αντιστεκόμαστε στον Θεό πια; Αυτό σημαίνει ότι έχουμε καθαριστεί; Ζούμε συχνά σε κατάσταση αμαρτίας και εξομολόγησης και δεν μπορούμε να κάνουμε πράξη τα λόγια του Κυρίου, οπότε πώς μπορούμε να αποκληθούμε άνθρωποι που πραγματικά μετανοούν; Για παράδειγμα, αν και μπορούμε να εργαστούμε σκληρά, συχνά μετράμε τις δικές μας συνεισφορές και κάνουμε επίδειξη έτσι ώστε οι άλλοι να μας εκτιμούν και να μας προσβλέπουν. Μπορούμε ακόμα να αγωνιστούμε για φήμη και συμφέρον και να εμπλεκόμαστε σε ζήλιες και διαμάχες. Στην καθημερινή μας ζωή, μπορούμε να είμαστε ανεκτικοί και υπομονετικοί με τους άλλους και να μην μαλώνουμε με τους άλλους, όταν άλλοι άνθρωποι παραβιάζουν τα συμφέροντά μας ή θίγουν την υπερηφάνειά μας, ωστόσο, ερχόμαστε να τους μισούμε ή ακόμη και να τους εκδικούμαστε. Στην οικιακή μας ζωή, ισχυριζόμαστε ότι ο Χριστός είναι ο επικεφαλής του σπιτιού μας, αλλά είμαστε εγωκεντρικοί, πάντα θέλουμε να έχουμε τον τελευταίο λόγο για τα πάντα και θέλουμε να μας ακούσουν οι άλλοι. Όταν αντιμετωπίζουμε φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, κατηγορούμε και παρεξηγούμε τον Θεό και μπορούμε ακόμη και να προδώσουμε τον Θεό…

Από αυτά τα γεγονότα, μπορούμε να δούμε ότι ανεξάρτητα από το πόσες καλές πράξεις κάνουμε επιφανειακά, πόσο σκληρά εργαζόμαστε και πόσο ικανοί είμαστε να υποφέρουμε και να πληρώσουμε τίμημα, αυτά δεν σημαίνουν ότι έχουμε αληθινή μετάνοια. Μόνο με την απομάκρυνση των διεφθαρμένων διαθέσεών μας και χωρίς αμαρτία να αντισταθούμε στον Θεό, μπορούμε να είμαστε άνθρωποι που πραγματικά μετανοούν. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να είναι συμβατοί με τον Θεό και είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στο ουράνιο βασίλειο.

Γιατί δεν έχουμε επιτύχει την αληθινή μετάνοια;

Ίσως μερικοί άνθρωποι να ρωτήσουν: «Οι αμαρτίες μας συγχωρούνται επειδή αποδεχθήκαμε τη σωτηρία του Κυρίου Ιησού. Γιατί όμως εξακολουθούμε να ζούμε στην αμαρτία και δεν μπορούμε να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια;» Ας διαβάσουμε δύο χωρία του λόγου του Θεού και μετά θα καταλάβουμε αυτήν την ερώτηση.

Ο Θεός λέει: «Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειονότητα των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα, κι απλώς εξομολογείται το βράδυ. Έτσι, παρόλο που η προσφορά περί αμαρτίας είναι αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Έχει ολοκληρωθεί μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση». «Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία».

Από τα λόγια του Θεού μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι ο Κύριος Ιησούς, σύμφωνα με τις ανάγκες του ανθρώπου εκείνη την εποχή, επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης, κατέστη προσφορά περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα μέσω της σταύρωσης και απάλλαξε τον άνθρωπο από τις κατάρες και την καταδίκη του νόμου. Επομένως, εφόσον εξομολογούμαστε και μετανοούμε για τις αμαρτίες μας στον Κύριο, τότε οι αμαρτίες μας συγχωρούνται κι είμαστε έτσι κατάλληλοι να απολαύσουμε την άφθονη χάρη Του. Ωστόσο, αυτό που έκανε ο Κύριος Ιησούς ήταν απλώς το έργο της λύτρωσης που δεν περιελάμβανε την αλλαγή των διαθέσεων των ανθρώπων. Εξακολουθούν να παραμένουν μέσα μας και να αποτελούν την πηγή της αμαρτίας μας οι σατανικές διαθέσεις που είναι βαθιά ριζωμένες μέσα μας, όπως η αλαζονεία και η έπαρση, ο εγωισμός και η ποταπότητα, η ατιμία και η δολιότητα και η απληστία και το κακό. Εάν δεν μπορέσουμε να απαλλαγούμε από τις διεφθαρμένες αυτές διαθέσεις, θα αμαρτάνουμε συχνά και θα αντιστεκόμαστε στον Θεό παρά τη θέλησή μας. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Με άλλα λόγια, εάν δεν μπορεί να διορθωθεί η αμαρτωλή μας φύση κι η πηγή της αμαρτίας μας, ανεξάρτητα από το πόσον καιρό πιστεύουμε στον Κύριο, και πάλι δεν μπορούμε να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια ή να σταματήσουμε να αμαρτάνουμε και δεν θα εισέλθουμε ποτέ στη βασιλεία του Θεού.

Πώς να επιτύχετε αληθινή μετάνοια

Άρα, πώς μπορούμε να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια; Ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). Η Αγία Γραφή προφητεύει: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17). Γίνεται φανερό από τα εδάφια αυτά ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν μας είχε πει ο Κύριος Ιησούς όταν επιτελούσε το έργο Του. Έτσι, ο Κύριος Ιησούς μας υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε τις έσχατες ημέρες, θα εξέφραζε όλο και περισσότερες αλήθειες, και θα εκτελούσε το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού του ανθρώπου, επιτρέποντάς μας έτσι να απελευθερωθούμε εντελώς από τα δεσμά της αμαρτίας, να εξαγνιστούμε και να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια.

Τώρα ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε και επέστρεψε. Εκφράζει όλες τις αλήθειες για να εξαγνίσει και να σώσει την ανθρωπότητα και επιτελεί το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού ώστε να ξεριζώσει εντελώς την αιτία των αμαρτιών της ανθρωπότητας, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να επιτύχουν αληθινή μετάνοια και αλλαγή και να μην αμαρτάνουν πλέον, ούτε να αντιστέκονται στον Θεό. Έτσι εκπληρώνεται η προφητεία του Κυρίου Ιησού: «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). Τότε πώς ο Θεός χρησιμοποιεί λόγους για να επιτελέσει το έργο της κρίσεως ώστε να μας εξαγνίσει και να μας δώσει τη δυνατότητα να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια; Ας διαβάσουμε ένα χωρίο του λόγου του Θεού.

Ο λόγος του Θεού λέει: «Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον».

Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για να κάνει τους ανθρώπους να επιτύχουν αληθινή μετάνοια. Ο λόγος Του αποκαλύπτει με απόλυτη σαφήνεια τη σατανική μας φύση που αντιστέκεται και προδίδει τον Θεό, τις στάσεις μας απέναντί Του και έναντι της αλήθειας, καθώς και τις λανθασμένες επιδιώξεις στην πίστη μας, και αναλύει λεπτομερώς τις πράξεις και τις εσώτερες σκέψεις μας. Σαν δίκοπο σπαθί, ο λόγος του Θεού διαπερνά την καρδιά μας και μας κάνει να γνωρίσουμε τη ρίζα της αμαρτίας μας και να δούμε ξεκάθαρα την αλήθεια της διαφθοράς μας στα χέρια του Σατανά, επιτρέποντάς μας να αναγνωρίσουμε το πώς η φύση και η ουσία μας είναι γεμάτες αλαζονεία, έπαρση, εγωισμό και προδοσία. Γνωρίζουμε ξεκάθαρα τις απαιτήσεις του Θεού, όμως μας ελέγχουν πάντοτε οι σατανικές αυτές διαθέσεις, επαναστατούμε εναντίον Του και Του αντιστεκόμαστε παρά τη θέλησή μας και δεν μπορούμε να κάνουμε πράξη την αλήθεια, έτσι έχουμε γίνει η ενσάρκωση του Σατανά. Αντιμέτωποι με την κρίση και την παίδευση του Θεού, έχουμε πειστεί απόλυτα από τον λόγο Του, γονατίζουμε βαθιά ενώπιόν Του και αρχίζουμε να μισούμε και να καταριόμαστε τον εαυτό μας, κι έτσι μετανοούμε αληθινά. Εν τω μεταξύ, αισθανόμαστε επίσης βαθιά ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, είναι όλη η αποκάλυψη της διάθεσής Του και τού τι είναι η ζωή Του. Βλέπουμε ότι η δίκαιη διάθεσή Του δεν ανέχεται την προσβολή κι ότι η ουσία της αγιοσύνης Του δεν ανέχεται κηλίδες. Το αποτέλεσμα είναι να γεννιέται μια καρδιά που σέβεται τον Θεό και αρχίζουμε να αναζητούμε την αλήθεια με όλη μας τη δύναμη και να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με τον λόγο Του. Με βάση την εκ μέρους μας σταδιακή κατανόηση της αλήθειας, γνωρίζουμε όλο και περισσότερο τη σατανική μας φύση και διάθεση, αλλά και τον Θεό. Σταδιακά, μπορούμε να κάνουμε πράξη την αλήθεια για να επανορθώσουμε τις προηγούμενες αμαρτίες μας και, στη συνέχεια, μπορούν να εξαγνιστούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Θα ξεφύγουμε σταδιακά από τα δεσμά της αμαρτίας, δεν θα μας ελέγχουν πλέον οι σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν θα πράττουμε πια το κακό ούτε θα αψηφούμε τον Θεό και θα είμαστε σε θέση να Τον υπακούμε αληθινά και να Τον λατρεύουμε και να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια. Άρα, το μοναδικό μονοπάτι για να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια είναι αποδεχόμενοι το έργο κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες.

Τώρα, το έργο κρίσεως του Θεού πλησιάζει στο τέλος του και κάθε είδους καταστροφές συμβαίνουν η μία μετά την άλλη, οπότε δεν έχουμε πολλές πιθανότητες να μετανοήσουμε. Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή, μόνο αποδεχόμενοι το έργο κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες μπορούμε να ξεφύγουμε από τις αμαρτίες και να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια. Διαφορετικά, το όνειρό μας να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ.

Από την Έμιλυ

Δείτε επίσης:

Ο Θεός βλέπει την ειλικρινή μετάνοια μέσα στα βάθη της καρδιάς των κατοίκων της Νινευή