Η αμφιβολία που είχα: το να εργάζεσαι σκληρά για τον Κύριο σημαίνει πως Τον αγαπάς;

Μια μέρα του Οκτωβρίου, όταν ο αδελφός Γιανγκ κι εγώ ήμασταν καθ’ οδόν για το χωριό του Γιανγκ για να διαδώσουμε το ευαγγέλιο, περάσαμε από ένα ρυζοχώραφο και είδαμε τους χωρικούς να θερίζουν το ρύζι κάτω από τον καυτό ήλιο. Δεν μπορούσα παρά να σταθώ και να σκεφτώ: «Και το ρύζι στο σπίτι πρέπει επίσης να θεριστεί. Μπορεί η σύζυγός μου να το κάνει μόνη της;» Εκείνη τη στιγμή φάνηκε σαν ο αδελφός Γιανγκ να διάβαζε το μυαλό μου και είπε: «Αδελφέ Ουέν, και το ρύζι της οικογένειάς σου είναι επίσης έτοιμο για θέρισμα, σωστά; Είναι τόσο σπάνιο να βλέπεις ανθρώπους σαν κι εσένα που είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τις οικογένειές τους για να διαδώσουν το ευαγγέλιο και να δαπανηθούν για τον Κύριο για τόσο πολλά χρόνια!»

Χαμογέλασα αμυδρά και είπα: «Δόξα τω Θεώ! Αδελφέ Γιανγκ, θέλω να συζητήσω κάτι μαζί σου. Σκεφτόμουν πρόσφατα αυτό το ερώτημα: αυτά τα χρόνια, παρόλο που έχουμε εργαστεί σκληρά για τον Κύριο και έχουμε εγκαταλείψει τις οικογένειες και τις δουλειές μας για Εκείνον, διαδίδοντας το ευαγγέλιό Του σε όλα τα μέρη και στηρίζοντας εκείνους τους αρνητικούς και αδύναμους αδελφούς και αδελφές, θεωρούμαστε πραγματικά πως είμαστε εκείνοι που αγαπούν τον Κύριο; Θα μεταφερθούμε στη βασιλεία των ουρανών όταν ο Κύριος επιστρέψει;»

Ο αδελφός Γιανγκ είπε με σιγουριά και σταθερότητα: «“Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν· Αληθώς σας λέγω, δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικίαν ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, δεν θέλει λάβει εκατονταπλασίονα τώρα εν τω καιρώ τούτω […] και εν τω ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον” (Μάρκ. 10:29-30). Ο Κύριος Ιησούς έχει πει πολύ καθαρά πως αν είμαστε ικανοί να εγκαταλείψουμε τα πάντα για να εργαστούμε σκληρά και να πληρώσουμε το τίμημα για τον Κύριο, διαδίδοντας το ευαγγέλιο για να επεκτείνουμε τις εκκλησίες και να καθοδηγήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές, τότε είμαστε ευθυγραμμισμένοι με το θέλημά Του. Αν κάνουμε αυτό που λέει ο Κύριος, τότε είμαστε άνθρωποι που αγαπούν τον Θεό, και όταν ο Κύριος επιστρέψει θα μας φέρει στη βασιλεία των ουρανών. Αυτό δεν χωρά αμφιβολία».

Εγώ είπα: «Αδελφέ Γιανγκ, κάποτε σκεφτόμουν όπως εσύ. Όμως, μια μέρα διάβασα πως ο Κύριος Ιησούς είπε: “Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν” (Ματθ. 7:22-23). Αυτοί οι άνθρωποι που κήρυξαν, εξόρκισαν διαβόλους και έκαναν θαύματα στο όνομα του Κυρίου πρέπει να έχουν υποφέρει και να έχουν παραιτηθεί από πολλά. Είναι λογικό πως αυτοί πρέπει να είναι εκείνοι οι οποίοι αγάπησαν τον Κύριο, αλλά γιατί ο Κύριος Ιησούς εξακολουθεί να τους καταδικάζει και να τους αποκαλεί κακοποιούς; Όταν διάβασα αυτά τα λόγια, ένιωσα πως ίσως να έχουμε ερμηνεύσει λανθασμένα αυτό που είπε ο Κύριος Ιησούς. Δεν μπορούμε απλώς να πούμε τώρα πως εμείς είμαστε εκείνοι που αγαπούν τον Κύριο. Τι σκέφτεσαι;»

Ύστερα από μια σύντομη σιωπή, ο αδελφός Γιανγκ είπε: «Έχεις δίκιο! Αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν έδωσα προσοχή τότε. Τώρα, με τη συναναστροφή σου, συνειδητοποιώ πως δεν είναι ένα μικρό πρόβλημα. Ας ρωτήσουμε τον συνεργάτη Τσιανγκ σχετικά μ’ αυτό, αφού θα τον επισκεφτούμε».

«Σωστά! Ακούω πως ο συνεργάτης Τσιανγκ έχει κερδίσει πολλή φώτιση από τις σπουδές σε άλλα μέρη. Ίσως ο Κύριος μάς οδηγήσει και λύσει τις αμφιβολίες μας όταν επικοινωνήσουμε μαζί του», απάντησα.

Η απάντηση του αδελφού Τσιανγκ (1): Το να κρίνεις κάποιος με γνώμονα τις πράξεις του προς τα έξω, δεν είναι ακριβές

Όταν φθάσαμε στο σπίτι του συνεργάτη Τσιανγκ, είδαμε πως η αδελφή Ουάνγκ και ο αδελφός Σουν ήταν επίσης εκεί. Αφού χαιρετηθήκαμε, ρώτησα τον συνεργάτη Τσιανγκ σχετικά μ’ αυτό το ερώτημα που είχα συζητήσει νωρίτερα με τον αδελφό Γιανγκ. Ο αδελφός Γιανγκ είπε επίσης: «Αδελφέ Τσιανγκ, η κατανόησή μου σχετικά μ’ αυτό το ερώτημα είναι πως για να πιστεύω στον Θεό, έπρεπε να υποστώ την κοροϊδία και την απόρριψη των συγγενών και φίλων. Για να πιστεύω στον Θεό έπρεπε να παρατήσω τη δουλειά μου σαν δημόσιος υπάλληλος και τον γάμο μου… Νομίζω πως πρέπει να θεωρούμαι ως ένας από τους ανθρώπους που αγαπούν τον Κύριο!»

Ο συνεργάτης Τσιανγκ χαμογέλασε και είπε: «Δόξα τω Θεώ. Στο παρελθόν, πάντα σκεφτόμασταν πως το να εγκαταλείψουμε τη δουλειά μας, τα παιδιά και τους γονείς μας για να διαδώσουμε το ευαγγέλιο του Κυρίου, και πως το να υποφέρουμε, να πληρώσουμε οποιοδήποτε τίμημα και να κάνουμε πολλή δουλειά για τον Κύριο, αυτό είναι το να αγαπάς τον Κύριο. Όμως, πρόσφατα πήγα σε κάποια άλλα μέρη για να διερευνήσω και να μελετήσω τις διδασκαλίες, και τώρα έχω νέα κατανόηση γι’ αυτό το θέμα. Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Αληθώς σας λέγω, δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικίαν ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, δεν θέλει λάβει εκατονταπλασίονα τώρα εν τω καιρώ τούτω […] και εν τω ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον” (Μάρκ. 10:29-30). Αυτό σημαίνει πως αν εμείς αληθινά δαπανούμαστε για τον Κύριο μόνο για να Τον ευαρεστήσουμε, χωρίς να κάνουμε συμφωνίες με τον Κύριο ή να ανακατεύουμε κι άλλα πράγματα, μέσα, τότε αυτό που κάνουμε είναι ευθυγραμμισμένο με το θέλημα του Θεού. Αν οι πράξεις μας είναι ακάθαρτες ή εμπλέκουν συναλλαγές και τα δικά μας προσωπικά κίνητρα και στόχους, και θεωρούμε την εργασία μας για τον Κύριο ως κεφάλαιο για την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών, ή χρησιμοποιούμε αυτή την ευκαιρία για να εξυψώσουμε τους εαυτούς μας και να κάνουμε επίδειξη επειδή θέλουμε οι άνθρωποι να έχουν υψηλή γνώμη για εμάς και να μας λατρεύουν, τότε δεν είμαστε οι άνθρωποι που αγαπούν τον Θεό, αλλά μάλλον είμαστε σαν τους Φαρισαίους που εναντιώθηκαν στον Θεό.

Ας διαβάσουμε τη Βίβλο, που λέει: “Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Ιεχωβά σταθμίζει τα πνεύματα” (Παρ. 16:2). Οι Φαρισαίοι εξηγούσαν τις γραφές και δίδασκαν τους πιστούς στις συναγωγές, και ήταν επίσης ικανοί να ταξιδεύουν και να εργάζονται σκληρά και να υποφέρουν για τον Κύριο. Οι άνθρωποι πίστευαν πως οι Φαρισαίοι είναι αυτοί που αγαπούσαν τον Θεό στον ύψιστο βαθμό, και πως ήταν επίσης αυτοί που ευαρεστούσαν τον Θεό στον ύψιστο βαθμό. Όμως, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να επιτελέσει το έργο Του, εκείνοι όχι μόνο δεν αναζήτησαν τον Θεό με ταπεινότητα, αλλά αντίθετα, Τον καταδίκασαν με μανία και Του αντιστάθηκαν, και έφτασαν μέχρι το σημείο να καρφώσουν τον Κύριο Ιησού στον σταυρό. Αυτό εξηγεί πως οι ιδέες και οι κρίσεις των ανθρώπων δεν είναι αξιόπιστες! Αν οι Φαρισαίοι αγαπούσαν αληθινά τον Κύριο, τότε όταν θα αναγνώριζαν πως τα κηρύγματα του Κυρίου Ιησού ήταν πολύ ανώτερα από τα δικά τους, θα έπρεπε να απαλλαχθούν από τις συλλήψεις και τις φαντασίες τους και να ακούσουν τον Κύριο Ιησού. Όμως αντίθετα, καταδίκασαν άμεσα και απέρριψαν τον Κύριο Ιησού. Αυτό σημαίνει πως εξηγούσαν τις γραφές με σκοπό να κάνουν επίδειξη και ο κόσμος να τους λατρεύει και να τους μιμείται. Χρησιμοποιούσαν την επιφανειακή ευσέβειά τους και την σκληρή δουλειά τους για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και ήθελαν να κάνουν τους ανθρώπους να λατρεύουν, να ακολουθούν και να υπακούν εκείνους, έτσι ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν το κύρος τους και τη δουλειά τους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι αυτοί που αγαπούν τον Κύριο, αλλά μάλλον εκείνοι που Του εναντιώνονται. Και γι’ αυτό ο Κύριος Ιησούς τούς καταδίκασε: “Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι ομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν όμως γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας. Ούτω και σεις έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας” (Ματθ. 23:27-28).

Μπορούμε να συγκρίνουμε το παράδειγμα των Φαρισαίων με τους εαυτούς μας. Είμαστε εξοπλισμένοι με μεγάλη γνώση της Βίβλου και γνωρίζουμε πώς να εξηγούμε κείμενα και δόγματα στους αδελφούς και τις αδελφές. Όμως, όταν γυρνάμε στο σπίτι μας, τον περισσότερο καιρό δεν ξέρουμε πώς να κάνουμε πράξη τα λόγια του Θεού, και ζούμε σε έναν κύκλο διάπραξης αμαρτιών και εξομολόγησης. Όταν καταφέρνουμε κάποια αποτελέσματα στην εργασία μας για τον Κύριο, ή φυλακιζόμαστε και υποφέρουμε εξαιτίας της πίστης μας στον Κύριο, το κύρος μας στην εκκλησία βελτιώνεται. Τότε, επιδεικνύουμε συνεχώς την παλαιότητά μας, και επωφελούμαστε από την εξέχουσα θέση μας για να κάνουμε διαλέξεις στους ανθρώπους. Όταν έχουμε δαπανηθήκαμε και εγκαταλείψαμε πολλά για τον Κύριο, αλλά στο τέλος δεν λάβαμε την επιβράβευση και τις ευλογίες του Θεού, και αντίθετα, καταστροφές έπεσαν πάνω στις οικογένειές μας, τότε κάναμε πολλά παράπονα και φτάσαμε ακόμη και στο σημείο να αρνηθούμε και να προδώσουμε τον Θεό. Όταν πήγαμε να στηρίξουμε αρνητικούς και αδύναμους αδελφούς και αδελφές πολλές φορές, αλλά αποτύχαμε να τους κρατήσουμε μέσα στους κόλπους της εκκλησίας, γίναμε απρόθυμοι να το ξανακάνουμε και φθάσαμε ακόμη και στο σημείο να τους υποτιμήσουμε. Από όλα αυτά μπορούμε να δούμε πως έχουμε ακάθαρτες σκέψεις μέσα μας όταν δαπανούμε τους εαυτούς μας και υποφέρουμε για τον Θεό. Ίσως επιθυμούμε φήμη και κύρος, ή θέλουμε ύμνους από τους ανθρώπους∙ ίσως θέλουμε να είναι οι οικογένειές μας ασφαλείς από τις καταστροφές και ελπίζουμε να αποκτήσουμε επιβράβευση και ευλογίες από τον Θεό. Τα κίνητρα και οι απόψεις μας είναι λανθασμένα, κι εμείς κινούμαστε από αυτά όταν υπηρετούμε τον Θεό, γι’ αυτό δεν μπορούμε να αποκαλούμαστε άνθρωποι που αγαπούν τον Θεό».

Όταν άκουσε τη συναναστροφή του αδελφού Τσιανγκ, ο αδελφός Γιανγκ έμεινε για λίγο σκεφτικός και είπε αμήχανα: «Όλα όσα είπες συμφωνούν απόλυτα με τα γεγονότα. Πραγματικά εγκατέλειψα τη δουλειά μου και παραιτήθηκα από τον γάμο μου για να μεταφερθώ στη βασιλεία των ουρανών. Αν δεν ήταν για τις όμορφες προσδοκίες και τις υποσχέσεις, δεν θα είχα εγκαταλείψει τίποτα».

Εγώ είπα: «Αδελφέ Γιανγκ, έπειτα από την ανάλυση που έκανες στο γιατί οι Φαρισαίοι εργάζονταν σκληρά, δεν αναγνώρισα πως υπήρχαν τόσο πολλά πράγματα που δεν ήταν ευθυγραμμισμένα με το θέλημα του Θεού όσον αφορά τη δαπάνη του εαυτού τους για τον Θεό. Και έτσι, η κρίση για το αν ένα άτομο αγαπά αληθινά τον Θεό δεν θα πρέπει να βασίζεται στις εξωτερικές πράξεις του ή πράξεις της, αλλά στην πρόθεση πίσω από τις πράξεις τους και τις συνέπειες αυτών που έχουν κάνει. Αν δεν γνωρίζουμε πώς να κάνουμε τη διαφοροποίηση, θα πάρουμε το λάθος μονοπάτι και θα γίνουμε άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό!»

Απάντηση (2): Ποιο είδος ανθρώπων θεωρείται πραγματικά ότι είναι εκείνοι που αγαπούν τον Κύριο;

Ο αδελφός Γιανγκ συνέχισε: «Αδελφέ Τσιανγκ, μέσα από τη συναναστροφή σου μπορώ να δω πως παίρνουμε το ίδιο μονοπάτι όπως και οι Φαρισαίοι, που είναι τόσο επικίνδυνο! Αδελφέ Τσιανγκ, ποιο είδος ανθρώπων θεωρείται πραγματικά ότι είναι εκείνοι που αγαπούν τον Κύριο; Τι πρέπει να κάνουμε για να γίνουμε σαν αυτούς; Σε παρακαλώ, συζήτησε μαζί μας λίγο περισσότερο».

Ο συνεργάτης Τσιανγκ είπε: «Για να απαντήσω σ’ αυτήν την ερώτηση, πρώτα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού από εκείνους που αγαπούν τον Θεό. Ας διαβάσουμε μερικές γραφές, Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει […] Ο μη αγαπών με τους λόγους μου δεν φυλάττει” (Ιωάν. 14:23-24). “Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου” (Ιωάν. 8:31). “Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν” (Ματθ. 22:37-39). Ο Κύριος Ιησούς απαίτησε από εμάς να κάνουμε πράξη τα λόγια του Θεού και να αγαπάμε τον Θεό μας με όλη την καρδιά, την ψυχή και το μυαλό μας. Μόνο εκείνοι που καλύπτουν αυτές τις απαιτήσεις είναι θεωρούνται πως είναι άνθρωποι που αληθινά αγαπούν τον Θεό. Εδώ μιλά για το να αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, πράγμα το οποίο σημαίνει πως όταν εργαζόμαστε για τον Κύριο, δεν πρέπει να το κάνουμε μηχανικά, αλλά με μια τίμια καρδιά. Όταν συναντούμε δυσκολίες, δεν πρέπει ούτε να κάνουμε πίσω εύκολα ούτε να παραπονιόμαστε, αλλά να κάνουμε πράξη σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να υπακούμε τον Θεό, όπως επίσης να αναζητούμε και το θέλημά Του. Ανεξάρτητα από το τι απαιτεί ο Θεός από εμάς, ακόμη κι αν αυτό συγκρούεται με τις αντιλήψεις μας, δεν πρέπει να βρίσκουμε δικαιολογίες ή να θέτουμε όρους, ούτε πρέπει να επιδιώκουμε πράγματα για χάρη της φήμης, του κύρους ή για την ικανοποίηση των σωμάτων μας. Πρέπει να εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας σιωπηλά και είναι είμαστε πιστοί μέχρι θανάτου στην αποστολή του Θεού. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι που αγαπούν αληθινά τον Θεό, είναι πιστοί και υπάκουοι στον Θεό και πάντοτε Τον εξυψώνουν στις καρδιές τους. Δεν κάνουν παράπονα, και ακόμη και αν πρέπει να κάνουν τεράστιες θυσίες, εξακολουθούν να ακολουθούν και να αγαπούν τον Θεό. Ακριβώς όπως ο Ιώβ: σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό∙ ήταν ένας απολύτως ακέραιος άνθρωπος. Ανεξάρτητα από το αν ο Θεός έδινε ή έπαιρνε, αν ο Θεός εναπόθετε ευλογίες ή έστελνε καταστροφές, εκείνος μπορούσε να λατρεύει και να δοξολογεί τον Θεό και έπραττε τα πάντα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, γι’ αυτό πήρε την έγκριση από τον Θεό. Ή, όπως ο Πέτρος, που πρόσφερε ολόκληρη τη ζωή του στον Θεό. Δεν προσπάθησε ποτέ να χρησιμοποιήσει όλα τα βάσανα που άντεξε και τις θυσίες που έκανε ως κεφάλαιο. Επίσης, ποτέ δεν εξύψωσε τον εαυτό του ούτε κατέθεσε μαρτυρία για τον εαυτό του, αλλά αντίθετα, ένιωθε συνεχώς μετανιωμένος και αναστατωμένος που δεν μπορούσε πάντοτε να ευαρεστήσει τον Κύριο. Όσον αφορά την αποστολή του Κυρίου, ο Πέτρος καθοδηγούσε τις εκκλησίες αυστηρά σύμφωνα με το θέλημά Του και τις απαιτήσεις Του. Ποτέ δεν ικέτευσε τον Κύριο για κάτι για το δικό του υλικό όφελος, παρά μόνο για μια καρδιά που θα μπορούσε να αγαπάει τον Κύριο. Στο τέλος, ο Πέτρος καρφώθηκε ανάποδα στον σταυρό, αλλά ήταν υποταγμένος στον Κύριο μέχρι τον θάνατο, χωρίς παράπονα. Αυτός είναι κάποιος που αγάπησε αληθινά τον Κύριο και ο οποίος πήρε την έγκριση και τις ευλογίες Του. Γι’ αυτό ο Θεός έδωσε στον Πέτρο το κλειδί για τη βασιλεία των ουρανών. Οπότε, ο καθορισμός για το αν ένα άτομο αγαπά αληθινά τον Θεό δεν βασίζεται στις εξωτερικές πράξεις της εγκατάλειψης και της δαπάνης του εαυτού και της σκληρής εργασίας, αλλά μάλλον στο αν αυτός ή αυτή έχει μια τίμια καρδιά, σέβεται αληθινά τον Θεό, είναι πιστός στον Θεό όταν αντιμετωπίζει δοκιμασίες και μπορεί να υποταχθεί ολοκληρωτικά στον Θεό όταν το έργο του Θεού συγκρούεται με τις αντιλήψεις του. Αν ένα άτομο μπορεί να αγαπά και να υποτάσσεται απόλυτα στον Θεό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, τότε αυτό αγαπά αληθινά τον Θεό και έχει τα προσόντα για να λάβει τις υποσχέσεις του Θεού για την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών».

Κατάλαβε την αλήθεια και βρες πνευματική απελευθέρωση

Εγώ είπα: «Αδελφέ Τσιανγκ, μετά από τη συναναστροφή σου συνειδητοποιώ πως όταν εργαζόμαστε για τον Κύριο, το πιο σημαντικό είναι να το πράττουμε σύμφωνα με τα λόγια Του και με μια καρδιά που αγαπά τον Θεό. Ανεξάρτητα από το τι αντιμετωπίζουμε, πρέπει να προσευχόμαστε και να βασιζόμαστε στον Κύριο χωρίς προσωπικά κίνητρα και ακάθαρτες σκέψεις, να είμαστε αληθινά “το άλας της γης και το φως του κόσμου”. Τότε μπορούμε σίγουρα να θεωρούμαστε ως άνθρωποι που αγαπούν τον Κύριο. Όμως, για πάνω από δέκα χρόνια, εγώ ασχολιόμουν μόνο με την εργασία και προσπαθούσα να έχουν οι άλλοι άνθρωποι μια υψηλή γνώμη για μένα και να με υμνούν. Παρόλο που ταξίδεψα πολύ, που έκανα πολύ έργο και επίσης υπέφερα πολύ, δεν εστίασα στο να κάνω πράξη τα λόγια του Κυρίου. Ακόμη και τώρα εξακολουθώ να μην καλύπτω τις απαιτήσεις της αγάπης για τον Κύριο με όλη μου την καρδιά, την ψυχή και το μυαλό, ούτε μπορώ να αγαπήσω τους άλλους ανθρώπους όπως αγαπώ τον εαυτό μου. Επίσης, συχνά λέω ψέματα και αμαρτάνω. Είναι αλήθεια. Εξακολουθώ να είμαι ένα βρώμικο και διεφθαρμένο άτομο. Η πίστη μου στον Θεό είναι σαν αυτήν των Φαρισαίων. Πώς μπορώ να θεωρηθώ ως ένας από αυτούς που αγαπούν τον Κύριο; Πραγματικά δεν είμαι τίποτα σε σύγκριση με τον Ιώβ και τον Πέτρο. Πρέπει να επιδιώξω στο μέλλον να είμαι κάποιος που αγαπά τον Θεό. Αν δεν το κάνω, θα εγκαταλειφθώ από Εκείνον όταν ο Κύριος επιστρέψει».

Ο αδελφός Γιανγκ ξαφνικά συνειδητοποίησε και είπε: «Τώρα καταλαβαίνω! Το να κρίνουμε αν ένα άτομα πραγματικά αγαπά τον Θεό θα πρέπει να εξαρτάται κυρίως στο αν μπορεί να υποταχθεί στον Θεό και να ακολουθήσει την οδό Του, και να δαπανήσει ειλικρινά τον εαυτό του για Εκείνον. Αν δαπανά τον εαυτό του για τον Κύριο για προσωπικά κίνητρα και υπερβολικές επιθυμίες, τότε δεν αγαπά ακόμη τον Θεό. Μόνο η λατρεία του Θεού στο πνεύμα και στην αλήθεια θεωρείται πως είναι αγάπη για τον Θεό. Όλα αυτά τα χρόνια, έχω εγκαταλείψει τη δουλειά μου, έχω παραιτηθεί από τον γάμο μου, έχω δαπανήσει τον εαυτό μου και εργαστεί σκληρά για τον Κύριο, όμως όλα αυτά τα έκανα για να λάβω επιβραβεύσεις και να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση κάποιος που αγαπά τον Θεό!»

Η αδελφή Ουάνγκ και ο αδελφός Σουν επίσης είπαν πως δεν θα συνέχιζαν την αναζήτησή τους όπως έκαναν πριν, αλλά θα επιδίωκαν να αγαπούν τον Κύριο όπως ο Ιώβ και ο Πέτρος. Όλοι έγνεψαν καταφατικά, χαρούμενοι.

Του Ουέν Μπιν