Με καταστροφές να συμβαίνουν σε όλα τα έθνη και σε όλα τα μέρη, οι περισσότερες από τις προφητείες για την επιστροφή του Κυρίου έχουν εκπληρωθεί. Τώρα, ολόκληρος ο θρησκευτικός κόσμος έχει ερημωθεί. Οι πιστοί είναι αδύναμοι ως προς την πίστη και την αγάπη, και οι περισσότεροι από αυτούς ικανοποιούνται με τον κόσμο, και απασχολούνται με κοσμικά πράγματα, χωρίς την επιθυμία να σκεφτούν να εργαστούν για τον Κύριο. Οι ποιμένες και οι πρεσβύτεροι μηχανορραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, και προκαλούν τη ζήλια και τη διαμάχη μεταξύ τους. Χωρίζονται ακόμα και σε παρατάξεις, σχηματίζουν κλίκες, κλέβουν τις προσφορές, διαπράττουν μοιχεία, και ούτω καθεξής. Βλέποντας αυτή την κατάσταση, πολλοί αδελφοί και αδελφές με μια καρδιά κι ένα πνεύμα, και που πιστεύουν γνήσια στον Θεό έχουν αρχίσει να ξυπνούν και να συνειδητοποιούν ότι οι εκκλησίες στις οποίες ανήκουν, δεν έχουν έργο του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτόν τον λόγο, αρχίζουν να ψάχνουν παντού για μια εκκλησία που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ωστόσο, σήμερα υπάρχει πληθώρα δογμάτων και κάθε ένα ισχυρίζεται πως ακολουθεί το θέλημα του Θεού περισσότερο από τα άλλα. Όμως ποιο είδος εκκλησίας είναι αυτό που πραγματικά ακολουθεί το θέλημα του Θεού; Κάποιος λέει: «Για να αξιολογήσουμε αν είναι η αληθινή εκκλησία ή όχι, πρέπει να δούμε πόσα μέλη έχει». Κάποιος άλλος λέει: «Πρέπει να δούμε αν οι ποιμένες της μπορούν να κηρύξουν καλά». Ενώ άλλοι λένε: «Πρέπει να δούμε σε ποιο θρήσκευμα ανήκει». Με μια λέξη, καθένας έχει τα δικά του πρότυπα για να αξιολογήσει κάτι τέτοιο. Σήμερα, θα μοιραστώ μαζί σας δύο αρχές που πρέπει να κατανοήσουμε έτσι ώστε να βρούμε την αληθινή εκκλησία.

Όλοι γνωρίζουμε πως, αρχικά, ο ναός ήταν πλήρης με τη δόξα του Ιεχωβά Θεού. Όπως είπε ο Ιεχωβά Θεός στον Σολομώντα: «Διότι τώρα εξέλεξα και ηγίασα τον οίκον τούτον, διά να ήναι το όνομά μου εκεί έως αιώνος· και οι οφθαλμοί μου και η καρδία μου θέλουσιν είσθαι εκεί πάσας τας ημέρας» (2Χρ. 7:16). Εξαιτίας της δόξας του Ιεχωβά Θεού, οι άνθρωποι εκείνης της εποχής υπηρετούσαν τον Θεό στον ναό με σεβασμό και κανένας τους δεν τολμούσε να πράξει όπως ήθελε. Αν κάποιος, ενάντια στον νόμο του Ιεχωβά Θεού, έμπαινε στον ναό χωρίς άδεια, θα υπέμενε τη δίκαιη τιμωρία του Θεού, ακόμα κι αν ήταν ο βασιλιάς του Ισραήλ (δες Β΄ Χρονικών 26). Ωστόσο, όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς για να εργαστεί, ο ναός έγινε «σπήλαιο ληστών» όπου ανταλλάσσονταν χρήματα, βόδια, αρνιά, και περιστέρια που πωλούνταν από τους ανθρώπους. Όμως η πειθαρχία του Θεού δεν έπεσε πάνω τους. Τώρα όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό έγινε επειδή ο Θεός είχε αφήσει τον ναό, και ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού για να ξεκινήσει ένα στάδιο του νέου έργου έξω από τον ναό. Εδώ μπορούμε να δούμε ότι μόνο ο ναός με τη δόξα του Ιεχωβά Θεού ήταν ο ναός που συμμορφωνόταν με την καρδιά του Θεού, ωστόσο, όταν μετατράπηκε σε σπήλαιο ληστών, απορρίφθηκε από τον Θεό και δεν συμμορφωνόταν πλέον με την καρδιά του Θεού. Επομένως, η βασική αρχή της διαφοροποίησης μεταξύ της αληθινής εκκλησίας και των ψευδών εκκλησιών είναι να μετράμε αν έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν ναι, τότε είναι η αληθινή που επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Αν όχι, είναι η ψευδής εκκλησία. Αυτό είναι σίγουρο.

Η δεύτερη αρχή είναι να ψάχνουμε αν οι πιστοί διαβάζουν και συναναστρέφονται σχετικά με τον λόγο του Θεού στις συναντήσεις τους, αν η ζωή των αληθινών πιστών αυξάνεται, και περισσότερο, αν οι ποιμένες και οι πρεσβύτεροι αγαπούν και αναζητούν την αλήθεια, αν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και αν πραγματικά καταλαβαίνουν και πράττουν την αλήθεια. Επιπλέον, θα πρέπει επίσης να κρίνουμε αν η εκκλησία κυβερνάται από την αλήθεια ή από αντίχριστους, και αν διακυβερνάται από αυτούς που αναζητούν την αλήθεια, ή από πονηρούς ανθρώπους και από αυτούς που χάνουν τον χρόνο τους.

Αν τα κηρύγματα των ποιμένων και των πρεσβυτέρων μπορούν να εφοδιάσουν τη ζωή των πιστών, και να τους οδηγήσουν να γνωρίσουν τον Θεό και να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού, τότε μέσω των κηρυγμάτων τους, οι πιστοί μπορούν να έχουν γνώση για τον Θεό όλο και περισσότερο, να δημιουργήσουν μια κανονική σχέση με τον Θεό, να έρχονται όλο και περισσότερο πιο κοντά στον Θεό, να απορρίπτουν αδιάκοπα τη σατανική τους διάθεση, να ζήσουν σταδιακά μια κανονική ανθρώπινη φύση, και ούτω καθεξής. Αν επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα, αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι ποιμένες και οι πρεσβύτεροι κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, και είναι σίγουρα άνθρωποι που ακολουθούν την αλήθεια. Λόγω της οδηγίας των καλών ποιμένων, η πνευματική ζωή των πιστών είναι σε θέση να αυξηθεί σταδιακά. Όμως, αν οι ποιμένες και οι πρεσβύτεροι εξηγούν μόνο τα δόγματα και τα λόγια της Βίβλου κυριολεκτικά, και δεν επικοινωνούν την αλήθεια, τότε οι πιστοί θα εξακολουθήσουν να μην γνωρίζουν τίποτα ακόμα κι αν έχουν περάσει χρόνια ακούγοντας τα κηρύγματά τους. Το πολύ να καταλαβαίνουν μερικές επιστολές, δόγματα και πνευματικές θεωρίες, αλλά δεν έχουν πραγματική γνώση του Θεού και δεν κατανοούν ούτε τον εαυτό τους, πόσο μάλλον να ζουν μια κανονική ανθρώπινη ομοιότητα στην πραγματική ζωή.

Επιπλέον, αυτός που πραγματικά ακολουθεί την αλήθεια, στηρίζει σίγουρα τις προσπάθειές του στον λόγο του Θεού, και αναζητά και συλλογίζεται την αλήθεια. Δεν ακολουθεί τυφλά τους ποιμένες και τους πρεσβύτερους. Αντίθετα, θα διακρίνει αν τα λόγια και οι πράξεις τους βρίσκονται σε συμφωνία με την αλήθεια των λόγων του Θεού, ή αν βασίζονται στον λόγο του Θεού. Αν τα λόγια και οι πράξεις τους ταιριάζουν με την αλήθεια, θα τα δεχθεί, αν όχι, θα τα αρνηθεί. Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει μια θέση για τον Θεό στην καρδιά του, μεγαλύνει τον Θεό στα πάντα, και βλέπει τα πράγματα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Καταλαβαίνει την αλήθεια και έχει διάκριση, και είναι άνθρωπος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Αν οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο τυφλά στον Θεό, ζητούν να γεμίσουν την κοιλιά τους με ψωμί, χαζολογάνε, κι ακόμα απεχθάνονται και μισούν την αλήθεια, τότε είναι τα ζιζάνια, μεταμφιεσμένα δαιμόνια μέσα στην εκκλησία. Στο τέλος, θα είναι τα αντικείμενα που θα καούν στη φωτιά (δες Ματθαίος 13:30).

Αν αυτοί που αναζητούν την αλήθεια κατέχουν δύναμη στην εκκλησία, και όλοι εκτελούν τα καθήκοντά τους κανονικά, αναζητούν την αλήθεια, αυξάνονται στην πνευματική ζωή, καταλαβαίνουν περισσότερες αλήθειες και έχουν περισσότερη γνώση του Θεού, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως εκεί υπάρχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, και πως αυτή είναι η αληθινή εκκλησία που επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Διαφορετικά, σίγουρα είναι μια ψευδής εκκλησία. Επειδή οι Γραφές λένε: «Ούτω παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς, το δε σαπρόν δένδρον κάμνει κακούς καρπούς. Δεν δύναται δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη καρπούς καλούς. Παν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται. Άρα από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς» (Ματθ. 7:17-20).

Περιληπτικά, το στοιχείο που θα αποφασίσει αν μια εκκλησία είναι αληθινή ή ψευδής, είναι να ερευνήσουμε αν υπάρχει μέσα της το έργο του Αγίου Πνεύματος, αν είναι μια συνάθροιση ανθρώπων που πιστεύουν αληθινά στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια. Όταν μπορούμε να διακρίνουμε τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων στην εκκλησία, τότε θα μπορέσουμε εύκολα να διακρίνουμε την εκκλησία, σύμφωνα με αυτές τις αρχές και την τωρινή της κατάσταση.

Από την Νάνζι, Νότια Κορέα

Προτεινόμενα:

Δεν ήμουν πια σε κατάσταση τυφλού συναγερμού όταν κατάλαβα την αλήθεια σχετικά με τη διάκριση του αληθινού Χριστού από τους ψευδείς(Ι)

Δεν ήμουν πια σε κατάσταση τυφλού συναγερμού όταν κατάλαβα την αλήθεια σχετικά με τη διάκριση του αληθινού Χριστού από τους ψευδείς(II)