Την Εποχή της Χάριτος, ο Ιωάννης άνοιξε την οδό για τον Ιησού. Δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο του Θεού ο ίδιος και απλώς εκπλήρωνε το καθήκον του ως άνθρωπος. Παρόλο που ο Ιωάννης ήταν ο πρόδρομος του Κυρίου, δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα. … Ο Ιωάννης χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα. Δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό και δεν ήταν δυνατόν να εκπροσωπήσει τον Θεό. Αν ήθελε να το κάνει αυτό, το Άγιο Πνεύμα δεν θα το είχε επιτρέψει, επειδή δεν θα μπορούσε να επιτελέσει το έργο που ο ίδιος ο Θεός σκόπευε να επιτύχει. … Παραδείγματος χάριν, το Άγιο Πνεύμα έγινε μάρτυρας του Ιωάννη και του αποκάλυψε επίσης ότι θα ήταν αυτός που θα άνοιγε την οδό για τον Ιησού, αλλά το έργο που επιτελέστηκε μέσα του από το Άγιο Πνεύμα ήταν καλά μετρημένο. Το μόνο που ζητήθηκε από τον Ιωάννη ήταν να γίνει εκείνος που θα άνοιγε την οδό για τον Ιησού, θα προετοίμαζε την οδό για Αυτόν. Με άλλα λόγια, το Άγιο Πνεύμα απλώς υποστήριξε το έργο του στο να ανοίξει την οδό και του επέτρεψε να επιτελέσει μόνο αυτό το έργο και κανένα άλλο. Ο Ιωάννης εκπροσωπούσε τον Ηλία, τον προφήτη που άνοιξε την οδό. Αυτό είχε την υποστήριξη του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον το έργο του ήταν να ανοίξει την οδό, το Άγιο Πνεύμα το υποστήριζε. Ωστόσο, αν είχε εγείρει την αξίωση να είναι ο ίδιος ο Θεός και να έλθει να περατώσει το έργο της λύτρωσης, το Άγιο Πνεύμα έπρεπε να τον κάνει να πειθαρχήσει. Όσο σπουδαίο κι αν ήταν το έργο του Ιωάννη, όσο κι αν το υποστήριζε το Άγιο Πνεύμα, το έργο του παρέμενε εντός ορίων. Είναι πράγματι αλήθεια ότι το έργο του είχε την υποστήριξη του Αγίου Πνεύματος, αλλά η εξουσία που του δόθηκε εκείνον τον καιρό περιοριζόταν στο να ανοίξει την οδό. Δεν μπορούσε, επ’ ουδενί, να επιτελέσει οποιοδήποτε άλλο έργο, γιατί ήταν απλώς ο Ιωάννης, ο οποίος άνοιξε την οδό και όχι ο Ιησούς. Επομένως, η μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ σημαντική, αλλά το έργο που επιτρέπει το Άγιο Πνεύμα να επιτελέσει ο άνθρωπος είναι ακόμα πιο κρίσιμο. Μήπως ο Ιωάννης δεν έγινε μεγάλος μάρτυρας; Δεν ήταν και το έργο του σπουδαίο; Εντούτοις, το έργο που επιτέλεσε δεν μπορούσε να υπερβεί εκείνο του Ιησού, γιατί δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει άμεσα τον Θεό και συνεπώς, το έργο που επιτέλεσε ήταν περιορισμένο.

από «Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (1)»

Εάν ο άνθρωπος ήταν εκείνος έπρεπε να πραγματώσει το εν λόγω έργο, τότε αυτό θα ήταν πολύ περιορισμένο: Θα μπορούσε να φθάσει τον άνθρωπο μέχρις ενός σημείου, αλλά δεν θα μπορούσε να τον φέρει στον αιώνιο προορισμό. Ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να αποφασίζει για το πεπρωμένο του και, ακόμα λιγότερο, να εξασφαλίζει τις προοπτικές και τον μελλοντικό προορισμό του. Ωστόσο, το έργο που επιτελείται από τον Θεό, είναι διαφορετικό. Αφού Εκείνος ήταν που έπλασε τον άνθρωπο, Εκείνος και τον καθοδηγεί• αφού Εκείνος είναι που σώζει τον άνθρωπο, τότε θα τον σώσει τελείως και θα τον κερδίσει απόλυτα• αφού Εκείνος καθοδηγεί τον άνθρωπο, τότε θα τον φέρει και στον σωστό προορισμό• και, αφού Εκείνος έπλασε και διαχειρίζεται τον άνθρωπο, Εκείνος πρέπει να αναλάβει και την ευθύνη για το πεπρωμένο και τις προοπτικές του. Τούτο είναι το έργο που επιτελείται από τον Δημιουργό.

από «Αποκαθιστώντας την Κανονική Ζωή του Ανθρώπου και Οδηγώντας τον σε έναν Θαυμαστό Προορισμό»

Ο Ησαΐας, ο Ιεζεκιήλ, ο Μωυσής, ο Δαβίδ, ο Αβραάμ και ο Δανιήλ υπήρξαν ηγέτες ή προφήτες του εκλεκτού λαού του Ισραήλ. Γιατί άραγε δεν αποκαλέστηκαν Θεός; Γιατί δεν έγιναν μάρτυρες του Αγίου Πνεύματος; Γιατί ο Ιησούς δεν έγινε μάρτυρας του Αγίου Πνεύματος μόλις ξεκίνησε το έργο Του και άρχισε να εκφράζει τον λόγο Του; Και γιατί άλλοι δεν φέρουν τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος; Αυτοί όλοι, άνθρωποι θνητοί, αποκαλούνταν «Κύριος». Ανεξάρτητα από το πώς αποκαλούνταν, το έργο τους αντιπροσωπεύει την υπόσταση και την ουσία τους, ενώ η υπόσταση και η ουσία τους αντιπροσωπεύουν την ταυτότητά τους. Η ουσία τους δεν σχετίζεται με τις ονομασίες τους. Αντιπροσωπεύεται απ’ όσα εξέφρασαν και απ’ όσα βίωσαν. Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν συνηθισμένο να αποκαλείται κανείς Κύριος, ενώ κάποιος μπορούσε να αποκαλείται με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά η ουσία και η εγγενής του ταυτότητα παρέμεναν ίδιες.

από «Ονομασίες και Ταυτότητα»

Η εγγενής φύση του ανθρώπου είναι ανήμπορη να αντιπροσωπεύσει απευθείας τον Θεό. Ο άνθρωπος πρέπει να απεκδυθεί την εγγενή φύση του μέσω της τελείωσης του Θεού και τότε, ενδιαφερόμενος μόνο για το θέλημα του Θεού, εκπληρώνοντας το θέλημα του Θεού και επιπλέον, έχοντας υποστεί το έργο του Αγίου Πνεύματος, μπορεί η ζωή του να εγκριθεί από τον Θεό. Κανείς που ζει στη σάρκα δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει άμεσα τον Θεό, εκτός κι αν είναι άνθρωπος που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, ακόμη και για έναν άνθρωπο σαν αυτόν, η διάθεσή του και ό,τι βιώνει, δεν μπορεί να ειπωθεί πως αντιπροσωπεύουν εντελώς τον Θεό· μπορεί μόνο να ειπωθεί ότι ο τρόπος που ζει καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα. Η διάθεση ενός τέτοιου ανθρώπου δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον Θεό.

… Είναι η διεφθαρμένη, σατανική διάθεση ικανή να αντιπροσωπεύσει τον Θεό; Όποιος δηλώνει ότι η διάθεσή του είναι αντιπροσωπευτική του Θεού, ο άνθρωπος αυτός βλασφημεί τον Θεό και προσβάλλει το Άγιο Πνεύμα! Από την πλευρά του τρόπου με τον οποίο εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, το έργο που εκτελεί ο Θεός στην γη είναι μόνο η κατάκτηση. Αυτός είναι ο λόγος που μεγάλο μέρος της διεφθαρμένης, σατανικής διάθεσης του ανθρώπου δεν έχει ακόμη εξαγνιστεί, και ο λόγος που ο άνθρωπος βιώνει ακόμη την εικόνα του Σατανά. Είναι η καλοσύνη του ανθρώπου και αντιπροσωπεύει τις πράξεις της σάρκας του ανθρώπου ή, για να το θέσουμε ακριβέστερα, αντιπροσωπεύει τον Σατανά και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιπροσωπεύει τον Θεό. Ακόμη κι αν ένας άνθρωπος αγαπά ήδη τον Θεό σε σημείο που μπορεί να απολαύσει μία παραδείσια ζωή επί γης, αν μπορεί να κάνει δηλώσεις όπως: «Ω, Θεέ μου, Δεν μπορώ να Σε αγαπήσω επαρκώς,» και έχει φτάσει στο υψηλότερο βασίλειο, δεν μπορείς να πεις ότι βιώνει τον Θεό ή αντιπροσωπεύει τον Θεό, διότι η ουσία του ανθρώπου είναι διαφορετική από εκείνη του Θεού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να βιώσει τον Θεό, πόσο μάλλον να γίνει ο Θεός. Όσα έχει ορίσει το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο να βιώνει, βρίσκονται μόνο σε συμφωνία με όσα ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο.

Όλες οι πράξεις και οι ενέργειες του Σατανά εκδηλώνονται στον άνθρωπο. Τώρα όλες οι πράξεις και οι ενέργειες του ανθρώπου αποτελούν μία έκφραση του Σατανά κι έτσι, δεν μπορούν να αντιπροσωπεύουν τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι η ενσάρκωση του Σατανά και η διάθεση του ανθρώπου είναι ανίκανη να αντιπροσωπεύσει την διάθεση του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι έχουν καλό χαρακτήρα. Ο Θεός ίσως εργαστεί μέσα από το χαρακτήρα τέτοιων ανθρώπων και το έργο που επιτελούν καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, η διάθεσή τους είναι ανίκανη να αντιπροσωπεύσει τον Θεό. Το έργο που κάνει ο Θεός σε αυτούς είναι απλώς να εργάζεται και να επεκτείνει όσα ήδη υπάρχουν εγγενώς. Είτε είναι προφήτες είτε άνθρωποι που χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό τις εποχές που πέρασαν, κανείς δεν μπορεί άμεσα να Τον αντιπροσωπεύσει.

από «Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι ανίκανος να αντιπροσωπεύει τον Θεό»

Υπάρχουν πολλές μεγάλες θρησκείες στον κόσμο και η καθεμιά έχει τον δικό της επικεφαλής ή ηγέτη, ενώ οι οπαδοί είναι διασκορπισμένοι σε διάφορες χώρες και περιοχές σε όλον τον κόσμο· κάθε χώρα, μεγάλη ή μικρή, φιλοξενεί διαφορετικές θρησκείες στο εσωτερικό της. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσες θρησκείες υπάρχουν σε όλον τον κόσμο, όλοι οι άνθρωποι στο σύμπαν τελικά υπάρχουν υπό την καθοδήγηση ενός μόνο Θεού, και την ύπαρξή τους δεν καθοδηγούν θρησκευτικοί αρχηγοί ή ηγέτες. Που σημαίνει ότι η ανθρωπότητα δεν καθοδηγείται από έναν συγκεκριμένο θρησκευτικό αρχηγό ή ηγέτη· αντίθετα, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος καθοδηγείται από τον Δημιουργό, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα και, επίσης, δημιούργησε το ανθρώπινο γένος – και αυτό είναι γεγονός. Αν και ο κόσμος έχει πολλές μεγάλες θρησκείες, ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι, υπάρχουν όλες υπό το κράτος του Δημιουργού και καμιά τους δεν μπορεί να υπερβεί το πεδίο του κράτους αυτού. Η εξέλιξη της ανθρωπότητας, η κοινωνική πρόοδος, η εξέλιξη των φυσικών επιστημών – η κάθε μία είναι αδιαχώριστη από τις διευθετήσεις του Δημιουργού και το έργο αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να πραγματοποιήσει ένας συγκεκριμένος θρησκευτικός αρχηγός. Οι θρησκευτικοί αρχηγοί είναι απλώς οι ηγέτες μιας συγκεκριμένης θρησκείας και δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τον Θεό ή Εκείνον που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα. Οι θρησκευτικοί αρχηγοί μπορούν να καθοδηγούν όσους βρίσκονται μέσα στο σύνολο της θρησκείας, αλλά δεν μπορούν να διοικούν όλα τα πλάσματα υπό τον ουρανό – τούτο είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο γεγονός. Οι θρησκευτικοί αρχηγοί είναι απλώς ηγέτες και δεν γίνεται να είναι ισότιμοι με τον Θεό (τον Δημιουργό). Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Δημιουργού και, τελικά, όλα θα επιστρέψουν στα χέρια του Δημιουργού. Το ανθρώπινο γένος πλάστηκε αρχικά από τον Θεό και, ανεξάρτητα από τη θρησκεία, κάθε άνθρωπος θα επιστρέψει υπό το κράτος του Θεού – τούτο είναι αναπόφευκτο. Μόνο ο Θεός είναι ο Ύψιστος μεταξύ όλων των πραγμάτων και ακόμα και ο πιο σπουδαίος κυβερνήτης μεταξύ όλων των πλασμάτων πρέπει να επιστρέψει υπό το κράτος Του. Ανεξάρτητα από το πόσο υψηλή είναι η θέση του ανθρώπου, δεν μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε έναν κατάλληλο προορισμό και κανείς δεν είναι ικανός να ταξινομήσει όλα τα πράγματα ανάλογα με το είδος τους. Ο ίδιος ο Ιεχωβά δημιούργησε το ανθρώπινο γένος και ταξινόμησε τον καθένα ανάλογα με το είδος του και όταν έρθει η έσχατη ώρα, Εκείνος θα εξακολουθεί να επιτελεί το έργο Του ο ίδιος, κατατάσσοντας τα πάντα ανάλογα με το είδος τους – και αυτό δεν μπορεί να γίνει από κανέναν άλλον εκτός από τον Θεό. Τα τρία στάδια του έργου, που επιτελέστηκαν από την αρχή μέχρι σήμερα, πραγματοποιήθηκαν όλα από τον ίδιο τον Θεό και πραγματοποιήθηκαν από τον ένα Θεό. Το γεγονός των τριών σταδίων του έργου είναι το γεγονός της ηγεσίας του Θεού σε όλη την ανθρωπότητα, ένα γεγονός, που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Στο τέλος των τριών σταδίων του έργου, τα πάντα θα ταξινομηθούν ανάλογα με το είδος τους και θα επιστρέψουν υπό το κράτος του Θεού, διότι σε ολόκληρο το σύμπαν υπάρχει μόνο αυτός ο ένας Θεός και δεν υπάρχουν άλλες θρησκείες. Αυτός που είναι ανίκανος να δημιουργήσει τον κόσμο θα είναι και ανίκανος να τον οδηγήσει στο τέλος του, ενώ Εκείνος που δημιούργησε τον κόσμο, θα τον οδηγήσει σίγουρα στο τέλος· έτσι, αν κάποιος είναι ανίκανος να οδηγήσει την εποχή στο τέλος της και είναι απλώς ικανός να βοηθήσει τον άνθρωπο στο να καλλιεργήσει το μυαλό του, τότε αυτός σίγουρα δεν είναι Θεός και σίγουρα δεν είναι ο Κύριος της ανθρωπότητας. Θα είναι ανίκανος να επιτελέσει τέτοιο σπουδαίο έργο· μόνο ένας μπορεί να επιτελέσει τέτοιο έργο και όλοι όσοι είναι ανίκανοι να εκτελέσουν το έργο αυτό, είναι σίγουρα οι εχθροί και όχι ο Θεός. Εάν είναι λατρείες, τότε είναι ασυμβίβαστες με τον Θεό και εάν είναι ασυμβίβαστες με τον Θεό, τότε είναι εχθροί Του. Όλο το έργο επιτελείται από αυτόν τον έναν και αληθινό Θεό και ολόκληρο το σύμπαν διοικείται από αυτόν τον έναν Θεό.

από «Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό»

Προτεινόμενα:

Η διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου (2)

Η διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου (1)