Μενού

Οι στόχοι των τριών σταδίων του έργου του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας

Σχετικά λόγια του Θεού:

Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, ένα σχέδιο που εκτείνεται σε διάστημα έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: στην αρχή η Εποχή του Νόμου, η Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και τις έσχατες ημέρες η Εποχή της Βασιλείας. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με την φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο είναι σε συμφωνία με τις ανάγκες του ανθρώπου –ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω την σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του. Είναι για να δείξω τη σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου ενώ ταυτόχρονα ν’ αποκαλύψω την αβάσταχτη αποκρουστικότητα του Σατανά. Ακόμη περισσότερο είναι για να διδάξω στα πλάσματά Μου να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι εχθρός της ανθρωπότητας, ο πιο χαμηλός των χαμηλών, ο σατανικός, και να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιότητας και βρομιάς και τι είναι σημαντικό και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυρας για Μένα, ότι δεν είμαι Εγώ που διαφθείρω την ανθρωπότητα και μόνο Εγώ – ο Κύριος της δημιουργίας – μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να δώσω στον άνθρωπο πράγματα για την απόλαυσή του. Και θα γνωρίσει ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα και αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισης Μου των έξι χιλιάδων ετών χωρίζεται σε τρία στάδια για να επιτευχθεί το παρακάτω αποτέλεσμα: να μπορέσουν οι δημιουργίες Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια.

από «Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο στην Εποχή της Λύτρωσης» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Στόχος των τριών σταδίων του έργου είναι η σωτηρία όλης της ανθρωπότητας – δηλαδή, η ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Αν και κάθε ένα από τα τρία στάδια του έργου έχει διαφορετικό στόχο και σημασία, το καθένα τους αποτελεί μέρος του έργου για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, και αποτελεί διαφορετικό έργο σωτηρίας, το οποίο πραγματοποιείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ανθρωπότητας.

από «Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Σήμερα, θα ξεκινήσουμε συνοψίζοντας τις σκέψεις, τις ιδέες και την κάθε κίνηση του Θεού από τότε που δημιούργησε τον άνθρωπο και θα ρίξουμε μια ματιά στο έργο που εκτέλεσε από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι την επίσημη αρχή της Εποχής της Χάριτος. Μπορούμε τότε να ανακαλύψουμε ποιες σκέψεις και ιδέες του Θεού είναι άγνωστες στον άνθρωπο και, από εκεί, μπορούμε να αποσαφηνίσουμε τη σειρά του σχεδίου του Θεού για διαχείριση και να κατανοήσουμε απόλυτα το πλαίσιο στο οποίο ο Θεός δημιούργησε το έργο της διαχείρισής Του, την πηγή και τη διαδικασία της ανάπτυξής του, καθώς επίσης και να κατανοήσουμε απόλυτα τα αποτελέσματα που επιδιώκει από το έργο της διαχείρισής Του, δηλαδή, τον πυρήνα και τον σκοπό του έργου της διαχείρισής Του. Για να κατανοήσουμε τα πράγματα αυτά, πρέπει να επιστρέψουμε σε μια μακρινή, ήρεμη και ήσυχη εποχή, όπου δεν υπήρχαν άνθρωποι...

Όταν ο Θεός σηκώθηκε από το κρεβάτι Του, η πρώτη σκέψη που έκανε ήταν η εξής: να δημιουργήσει ένα ζωντανό άτομο, έναν πραγματικό, ζωντανό άνθρωπο, κάποιον με τον οποίο θα ζει μαζί και ο οποίος θα είναι η μόνιμη συντροφιά Του. Το άτομο αυτό θα μπορούσε να Τον ακούει και ο Θεός θα μπορούσε να του εκμυστηρεύεται πράγματα και να μιλάει μαζί του. Τότε, για πρώτη φορά, ο Θεός πήρε μια χούφτα χώμα και με αυτή δημιούργησε τον πρώτο ζωντανό άνθρωπο που είχε φανταστεί και, στη συνέχεια, έδωσε στο ζωντανό αυτό πλάσμα ένα όνομα: Αδάμ. Μόλις ο Θεός απέκτησε αυτό το άτομο που ζούσε και ανέπνεε, πώς αισθάνθηκε; Για πρώτη φορά, αισθάνθηκε τη χαρά του να έχεις κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, μια συντροφιά. Επίσης, αισθάνθηκε για πρώτη φορά την ευθύνη του να είσαι πατέρας και το ενδιαφέρον που τη συνοδεύει. Το άτομο αυτό, που ζούσε και ανέπνεε, έφερε στον Θεό ευτυχία και χαρά· για πρώτη φορά αισθάνθηκε παρηγορημένος. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που πραγματοποίησε ποτέ ο Θεός, όχι με τις σκέψεις ή τον λόγο Του, αλλά με τα δυο Του χέρια. Όταν το είδος του όντος αυτού —ένα άτομο που ζούσε και ανέπνεε— στάθηκε μπροστά στον Θεό, φτιαγμένο από σάρκα και αίμα, με σώμα και μορφή, και ικανό να μιλήσει με τον Θεό, Αυτός βίωσε ένα είδος χαράς που δεν είχε ξανανιώσει ποτέ. Ένιωσε πραγματικά την ευθύνη Του, ενώ το ζωντανό αυτό ον δεν άγγιξε μόνο την καρδιά Του, αλλά, επιπλέον, η κάθε μικρή του κίνηση συγκίνησε και ζέστανε την καρδιά Του. Έτσι, όταν το ζωντανό αυτό ον στάθηκε ενώπιον του Θεού, ήταν η πρώτη φορά που Αυτός έκανε τη σκέψη να αποκτήσει κι άλλους ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτή ήταν η σειρά των γεγονότων που ξεκίνησε με την πρώτη αυτή σκέψη που έκανε ο Θεός. Για τον Θεό, όλα αυτά τα γεγονότα συνέβαιναν για πρώτη φορά, αλλά, κατά τα πρώτα γεγονότα αυτά, ό,τι κι αν αισθανόταν εκείνη τη στιγμή —χαρά, ευθύνη, ενδιαφέρον— δεν είχε με ποιον να το μοιραστεί. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο Θεός αισθάνθηκε πραγματικά μια μοναξιά, μια θλίψη, που δεν είχε ποτέ Του στο παρελθόν. Ένιωσε πως τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούσαν να δεχτούν ή να κατανοήσουν την αγάπη, το ενδιαφέρον και τις προθέσεις Του για την ανθρωπότητα, κι έτσι αισθανόταν ακόμα λύπη και πόνο στην καρδιά Του. Παρόλο που είχε κάνει τα πράγματα αυτά για τον άνθρωπο, ο άνθρωπος δεν το γνώριζε και δεν μπορούσε να το καταλάβει. Πέρα από την ευτυχία, η χαρά και η παρηγοριά που Του έφερε ο άνθρωπος, γρήγορα Του γέννησε και τα πρώτα αισθήματα λύπης και μοναξιάς. Αυτές ήταν οι σκέψεις και τα συναισθήματα του Θεού εκείνη τη στιγμή. Όσο ο Θεός έκανε όλα αυτά τα πράγματα, στην καρδιά Του περνούσε από τη χαρά στη λύπη και από τη λύπη στον πόνο, ενώ όλα αυτά ήταν ανάμεικτα με άγχος. Το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να σπεύσει να αφήσει αυτό το άτομο, την ανθρώπινη αυτή φυλή, να γνωρίσει αυτό που υπήρχε στην καρδιά Του και να κατανοήσει τις προθέσεις Του νωρίτερα. Τότε, θα μπορούσαν να γίνουν οι ακόλουθοί Του και να είναι σε συμφωνία μ’ Αυτόν. Δεν θα άκουγαν πλέον τον Θεό να μιλά, παραμένοντας άφωνοι· δεν θα αγνοούσαν πλέον τον τρόπο που θα συμμετείχαν στο έργο του Θεού και, πάνω απ’ όλα, δεν θα ήταν πλέον άνθρωποι αδιάφοροι προς τις απαιτήσεις του Θεού. Τα πρώτα αυτά πράγματα που ολοκλήρωσε ο Θεός έχουν μεγάλη σημασία και μεγάλη αξία για το σχέδιο της διαχείρισής Του και για τα ανθρώπινα όντα σήμερα.

Αφού δημιούργησε τα πάντα και τους ανθρώπους, ο Θεός δεν αναπαύτηκε. Ανυπομονούσε να φέρει εις πέρας τη διαχείρισή Του, όπως και ανυπομονούσε να αποκτήσει, μέσα από την ανθρωπότητα, τους ανθρώπους που τόσο αγαπούσε.

[…]

[…] Ο Θεός βλέπει αυτήν την περίπτωση διαχείρισης της ανθρωπότητας και της σωτηρίας των ανθρώπων ως πιο σημαντικό απ’ οτιδήποτε άλλο. Κάνει τα πράγματα αυτά, όχι μόνο με το μυαλό Του, ούτε μόνο με τον λόγο Του, ενώ σίγουρα δεν τα κάνει με προχειρότητα· τα κάνει όλα αυτά με σχέδιο, με στόχο, με πρότυπα και με το θέλημά Του. Είναι ξεκάθαρο πως το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας έχει μεγάλη σημασία και για τον Θεό και για τον άνθρωπο. Όσο δύσκολο κι αν είναι το έργο, όσο μεγάλα κι αν είναι τα εμπόδια, όσο αδύναμοι κι αν είναι οι άνθρωποι ή όσο βαθιά κι αν είναι η επαναστατικότητα της ανθρωπότητας, τίποτε από αυτά δεν είναι δύσκολο για τον Θεό. Ο Θεός παραμένει απασχολημένος, καταβάλλοντας Τις επίμοχθες προσπάθειές Του και διαχειρίζοντας το έργο που Αυτός ο ίδιος θέλει να φέρει εις πέρας. Επίσης, κανονίζει τα πάντα και κυβερνά όλους τους ανθρώπους και το έργο που θέλει να ολοκληρώσει· τίποτε από αυτά δεν έχει ξαναγίνει. Είναι η πρώτη φορά που ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει αυτές τις μεθόδους και έχει πληρώσει μεγάλο τίμημα για το τεράστιο αυτό έργο της διαχείρισης και της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Όσο ο Θεός εκτελεί αυτό το έργο, εκφράζει στους ανθρώπους, λίγο-λίγο και χωρίς επιφύλαξη, το δύσκολο έργο Του, αυτό που Αυτός έχει και είναι, τη σοφία και την παντοδυναμία Του, καθώς και την κάθε πτυχή της διάθεσής Του. Όλα αυτά, τα αποκαλύπτει ανεπιφύλακτα και σιγά-σιγά στην ανθρωπότητα, αποκαλύπτοντας και εκφράζοντας τα πράγματα αυτά όπως δεν έχει ξανακάνει ποτέ Του. Επομένως, σ’ ολόκληρο το σύμπαν, πέρα από τους ανθρώπους που ο Θεός σκοπεύει να διαχειριστεί και να σώσει, δεν έχουν υπάρξει ποτέ πλάσματα τόσο κοντά με τον Θεό, που να έχουν τόσο στενή σχέση μ’ Αυτόν. Στην καρδιά Του, η ανθρωπότητα που Αυτός θέλει να διαχειριστεί και να σώσει είναι ό,τι πιο σημαντικό, ενώ εκτιμά την ανθρωπότητα αυτή περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο· παρόλο που έχει πληρώσει μεγάλο τίμημα για τους ανθρώπους και παρόλο που Τον πληγώνουν και Τον παρακούν συνεχώς, Αυτός δεν τους εγκαταλείπει ποτέ και συνεχίζει το έργο Του ακούραστα, δίχως παράπονα ή μετάνοια. Αυτό συμβαίνει γιατί γνωρίζει πως, αργά ή γρήγορα, θα έρθει η μέρα που οι άνθρωποι θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά Του, θα συγκινηθούν από τον λόγο Του, θα αναγνωρίσουν πως Αυτός είναι ο Κύριος της κτίσης και θα επιστρέψουν στο πλευρό Του...

από «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Θεός ή τα μέσα με τα οποία το κάνει, ανεξάρτητα από το κόστος ή τον στόχο Του, ο σκοπός των πράξεών Του δεν αλλάζει. Ο σκοπός του είναι να προσθέσει στον άνθρωπο τα λόγια του Θεού, τις απαιτήσεις του Θεού και το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, είναι να προσθέσει στον άνθρωπο ό,τι πιστεύει ο Θεός ότι είναι θετικό σύμφωνα με τα στάδιά Του, επιτρέποντας στον άνθρωπο να καταλάβει την καρδιά του Θεού και να κατανοήσει την υπόσταση του Θεού και να του επιτρέψει να υπακούσει στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει τον σεβασμό για τον Θεό και την αποφυγή του κακού— όλα αυτά είναι μια πτυχή του σκοπού του Θεού σε όλα όσα κάνει. Η άλλη άποψη είναι ότι, επειδή ο Σατανάς είναι το αντιθετικό στοιχείο και το αντικείμενο υπηρεσίας στο έργο του Θεού, ο άνθρωπος συχνά παραδίδεται στον Σατανά. Αυτό είναι το μέσο που χρησιμοποιεί ο Θεός για να επιτρέψει στους ανθρώπους να δουν την κακία, την ασχήμια και την ασέβεια του Σατανά εν μέσω των πειρασμών και των επιθέσεων του Σατανά, κάνοντας έτσι τους ανθρώπους να μισούν τον Σατανά και να είναι σε θέση να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν ό,τι είναι αρνητικό. Αυτή η διαδικασία τούς επιτρέπει να απελευθερωθούν σταδιακά από τον έλεγχο του Σατανά και από τις κατηγορίες, τις παρεμβάσεις και τις επιθέσεις του Σατανά — μέχρι που, χάρη στα λόγια του Θεού, στις γνώσεις τους για τον Θεό και χάρη στην υπακοή τους σ’ Αυτόν, και στην πίστη τους στον Θεό και στον σεβασμό τους γι’ Αυτόν, νικούν θριαμβευτικά τις επιθέσεις και τις κατηγορίες του Σατανά. Μόνο τότε θα έχουν σωθεί εντελώς από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Η σωτηρία των ανθρώπων σημαίνει ότι ο Σατανάς έχει ηττηθεί, σημαίνει ότι δεν αποτελούν πια το φαγητό στο στόμα του Σατανά — ότι αντί να τους καταπιεί, ο Σατανάς τους έχει αφήσει ελεύθερους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ακέραιοι, επειδή διαθέτουν πίστη, υπακοή και σεβασμό για τον Θεό και επειδή διακόπτουν κάθε σχέση με τον Σατανά. Ταπεινώνουν τον Σατανά, κάνουν τον Σατανά να δειλιάσει, και καταφέρνουν να κατατροπώσουν τον Σατανά. Η αποφασιστικότητά τους να ακολουθήσουν τον Θεό, και η υπακοή και ο σεβασμός για τον Θεό νικούν τον Σατανά και κάνουν τον Σατανά να τους εγκαταλείψει οριστικά. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν πραγματικά κερδηθεί από τον Θεό, και αυτός είναι ο απώτερος στόχος του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου.

από «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Έτσι είναι η διαχείριση του Θεού: να παραδίδει την ανθρωπότητα στον Σατανά – μια ανθρωπότητα που δεν γνωρίζει τι είναι ο Θεός, τι είναι ο Δημιουργός, πώς να λατρεύει τον Θεό και γιατί είναι απαραίτητο να υποτάσσεσαι στον Θεό – και να δίνει απόλυτη ελευθερία στη διαφθορά του Σατανά. Ύστερα, βήμα-βήμα, ο Θεός ανακτά τον άνθρωπο από τα χέρια του Σατανά, έως ότου ο άνθρωπος να λατρεύει απόλυτα τον Θεό και να απορρίπτει τον Σατανά. Αυτή είναι η διαχείριση του Θεού. Όλα αυτά ακούγονται σαν μυθοπλασία· και φαίνονται περίπλοκα. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι είναι σαν μυθοπλασία, κι αυτό γιατί δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πόσα έχουν συμβεί στον άνθρωπο κατά τη διάρκεια των τελευταίων αρκετών χιλιάδων χρόνων, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν πόσες ιστορίες έχουν συμβεί στην έκταση αυτού του σύμπαντος. Και, επιπλέον, αυτό συμβαίνει γιατί δεν μπορούν να εκτιμήσουν τον πιο εκπληκτικό κόσμο, τον κόσμο που προξενεί μεγαλύτερο φόβο και που υπάρχει πέρα από τον υλικό κόσμο, αλλά τον οποίο δεν τους επιτρέπουν να δουν τα θνητά τους μάτια. Δείχνει ακατανόητο στον άνθρωπο, κι αυτό γιατί ο άνθρωπος δεν έχει καμία κατανόηση της σημασίας της σωτηρίας της ανθρωπότητας από τον Θεό και της σημασίας του έργου της διαχείρισης του Θεού, και δεν καταλαβαίνει πώς ο Θεός επιθυμεί τελικά να είναι η ανθρωπότητα. Είναι μια ανθρωπότητα παρόμοια με τον Αδάμ και την Εύα, που δεν έχει διαφθαρεί από τον Σατανά; Όχι! Η διαχείριση του Θεού έχει ως σκοπό να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων που λατρεύουν τον Θεό και υποτάσσονται σ’ Αυτόν. Αυτή η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, αλλά δεν βλέπει πλέον τον Σατανά ως πατέρα της· αναγνωρίζει το άσχημο πρόσωπο του Σατανά και το απορρίπτει, και έρχεται ενώπιον του Θεού για να δεχτεί την κρίση και την παίδευσή Του. Γνωρίζει τι είναι άσχημο και πώς αντιπαραβάλλεται με αυτό που είναι άγιο, και αναγνωρίζει το μεγαλείο του Θεού και την κακία του Σατανά. Μια τέτοια ανθρωπότητα δεν θα εργάζεται πλέον για τον Σατανά, ούτε θα λατρεύει τον Σατανά, ούτε θα θεωρεί τον Σατανά σαν κάτι ιερό. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι μια ομάδα ανθρώπων που πραγματικά έχει κερδηθεί από τον Θεό. Αυτή είναι η σημασία της διαχείρισης της ανθρωπότητας από τον Θεό. […]

[…]

Η αγάπη και η συμπόνια του Θεού εισχωρούν σε κάθε λεπτομέρεια του έργου διαχείρισής Του και, ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι είναι σε θέση να κατανοήσουν τις καλές προθέσεις του Θεού, Εκείνος εξακολουθεί να κάνει ακούραστα το έργο που προτίθεται να επιτελέσει. Ανεξάρτητα από το πόσο κατανοούν οι άνθρωποι τη διαχείριση του Θεού, τα οφέλη και η βοήθεια από το έργο που γίνεται από τον Θεό είναι κάτι που μπορούν να εκτιμήσουν όλοι. Ίσως, σήμερα, να μην έχεις αισθανθεί καθόλου από την αγάπη ή τη ζωή που παρέχει ο Θεός, μα όσο δεν εγκαταλείπεις τον Θεό και δεν χάνεις την αποφασιστικότητά σου για την επιδίωξη της αλήθειας, τότε πάντοτε θα έρχεται η μέρα που το χαμόγελο του Θεού θα σου αποκαλύπτεται. Γιατί ο στόχος του έργου της διαχείρισης του Θεού είναι να ανακτήσει την ανθρωπότητα που βρίσκεται υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά, όχι να εγκαταλείψει την ανθρωπότητα που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και αντιτίθεται στον Θεό.

από «Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο εν μέσω της διαχείρισης του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα, την τοποθέτησε επί γης και την έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια, έσωσε την ανθρωπότητα και τον εαυτό Του ως θυσία εξιλέωσης για την ανθρωπότητα. Στο τέλος, πρέπει να κατακτήσει την ανθρωπότητα, να σώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα και να την αποκαταστήσει στην αρχική της ομοίωση. Αυτό είναι το έργο με το οποίο ασχολείται από την αρχή μέχρι το τέλος - η αποκατάσταση του ανθρώπου στην αρχική του εικόνα και στην αρχική του ομοίωση. Θα εδραιώσει τη βασιλεία Του και θα αποκαταστήσει την αρχική ομοίωση του ανθρώπου, που σημαίνει ότι θα αποκαταστήσει την εξουσία Του στη γη και θα αποκαταστήσει την εξουσία Του σε κάθε δημιουργία. Ο άνθρωπος έχασε την θεοσεβούμενη καρδιά του αφού διαφθάρηκε από τον Σατανά, και έχασε τη λειτουργία που ένα από τα πλάσματα του Θεού θα έπρεπε να έχει, με το να μετατραπεί σε εχθρό ανυπάκουο στον Θεό. Ο άνθρωπος έζησε κάτω από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και ακολούθησε τις εντολές του Σατανά· οπότε ο Θεός δεν είχε τρόπο να δουλέψει μεταξύ των πλασμάτων Του και ήταν ακόμη πιο αδύναμος ως προς το να εισπράξει σεβασμό από τα πλάσματά Του. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό και όφειλε να λατρεύει τον Θεό, αλλά ο άνθρωπος, στην πραγματικότητα, γύρισε την πλάτη του προς τον Θεό και λάτρεψε τον Σατανά. Ο Σατανάς έγινε το είδωλο στην καρδιά του ανθρώπου. Έτσι, ο Θεός έχασε τη θέση Του στην καρδιά του ανθρώπου, έχασε δηλαδή ουσιαστικά την σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον, κι έτσι, για να αποκαταστήσει τη σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον, πρέπει να αποκαταστήσει την αρχική ομοίωση του ανθρώπου και να τον απαλλάξει από τη διεφθαρμένη του διάθεση. Για να διεκδικήσει τον άνθρωπο από τον Σατανά, πρέπει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκαταστήσει σταδιακά την αρχική ομοίωση του ανθρώπου και να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία του ανθρώπου και, τελικά, τη βασιλεία Του. Η τελική καταστροφή αυτών των υιών της ανυπακοής θα πραγματοποιηθεί επίσης για να επιτρέψει στον άνθρωπο να λατρεύει καλύτερα τον Θεό και να ζήσει καλύτερα πάνω στη γη. Από τη στιγμή που ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, θα κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει· αφού επιθυμεί να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία του ανθρώπου, θα την αποκαταστήσει πλήρως και χωρίς καμία νόθευση. Η αποκατάσταση της εξουσίας Του σημαίνει πως θα κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει και θα τον κάνει να Τον υπακούει· σημαίνει ότι θα κάνει τον άνθρωπο να ζει εξαιτίας Αυτού και να ωθεί τους εχθρούς Του στο να χάνονται εξαιτίας της εξουσίας Του. Αυτό σημαίνει ότι θα βοηθήσει κάθε τελευταίο κομμάτι Του να κυριαρχήσει μεταξύ της ανθρωπότητας και χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε αντίσταση από τον άνθρωπο. Η βασιλεία που επιθυμεί να εγκαθιδρύσει είναι η δική Του βασιλεία. Η ανθρωπότητα που επιθυμεί είναι εκείνη που Τον λατρεύει, που Τον υπακούει πλήρως και έχει τη δόξα Του. Εάν δεν σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, η σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον θα καταλήξει στο μηδέν. Δεν θα έχει άλλη εξουσία στον άνθρωπο και η βασιλεία Του δεν θα είναι πλέον σε θέση να υπάρχει πάνω στη γη. Εάν δεν καταστρέψει εκείνους τους εχθρούς που είναι ανυπάκουοι σ’ Αυτόν, δεν θα μπορέσει να αποκτήσει την πλήρη δόξα Του, ούτε θα μπορέσει να εδραιώσει τη βασιλεία Του πάνω στη γη. Αυτά είναι τα σύμβολα της ολοκλήρωσης του έργου Του και τα σύμβολα της ολοκλήρωσης του μεγάλου επιτεύγματός Του: να καταστρέψει τελείως εκείνους μεταξύ της ανθρωπότητας που είναι ανυπάκουοι σ’ Αυτόν και να φέρει αυτούς που έχουν καταστεί ολοκληρωμένοι, στην ανάπαυση. Όταν η ανθρωπότητα έχει αποκατασταθεί στην αρχική της ομοίωση, όταν η ανθρωπότητα μπορεί να εκπληρώσει τα αντίστοιχα καθήκοντά της, να διατηρήσει τη δική της θέση και να υπακούει σε όλες τις ρυθμίσεις του Θεού, ο Θεός θα έχει αποκτήσει μια ομάδα ανθρώπων πάνω στη γη που Τον λατρεύει και θα έχει επίσης εγκαθιδρύσει μια βασιλεία πάνω στη γη που Τον λατρεύει. Θα έχει αιώνια νίκη επί της γης και όσοι αντιτίθενται σ’ Αυτόν, θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτό θα αποκαταστήσει την αρχική Του πρόθεση στη δημιουργία του ανθρώπου. Θα αποκαταστήσει την πρόθεσή Του να δημιουργήσει όλα τα πράγματα και θα αποκαταστήσει επίσης την εξουσία Του στη γη, την εξουσία Του ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και την εξουσία Του ανάμεσα στους εχθρούς Του. Αυτά είναι τα σύμβολα της συνολικής νίκης Του. Από εκεί και πέρα, η ανθρωπότητα θα εισέλθει στην ανάπαυση και θα εισέλθει σε μια ζωή που ακολουθεί το σωστό δρόμο. Ο Θεός θα εισέλθει επίσης στην αιώνια ανάπαυση με τον άνθρωπο και θα εισέλθει σε μια αιώνια ζωή, την οποία θα μοιράζονται ο Θεός και ο άνθρωπος. Η βρωμιά και η ανυπακοή στη γη θα εξαφανιστούν, όπως και ο θρήνος στη γη. Όλοι στη γη που αντιτίθενται στον Θεό, δεν θα υπάρχουν. Μόνο ο Θεός και εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν σώσει, θα παραμείνουν· μόνο η δημιουργία Του θα παραμείνει.

από «Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν τα τρία στάδια του έργου φτάσουν στο τέλος τους, θα συσταθεί μια ομάδα από όσους είναι μάρτυρες του Θεού, μια ομάδα από εκείνους που γνωρίζουν τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί θα γνωρίζουν όλοι τον Θεό και θα είναι ικανοί να κάνουν την αλήθεια πράξη. Θα κατέχουν την ανθρώπινη φύση και τη λογική και όλοι θα γνωρίζουν τα τρία στάδια του έργου του Θεού για τη σωτηρία. Τούτο είναι το έργο που θα εκπληρωθεί στο τέλος και αυτοί οι άνθρωποι είναι η αποκρυστάλλωση του έργου των 6.000 χρόνων διαχείρισης και είναι η ισχυρότερη μαρτυρία για την τελική συντριβή του Σατανά.

από «Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Μετά την επιτέλεση του 6.000 ετών έργου μέχρι σήμερα, ο Θεός έχει ήδη αποκαλύψει πολλές από τις πράξεις Του, κυρίως για να νικήσει τον Σατανά και να σώσει όλη την ανθρωπότητα. Χρησιμοποιεί αυτή την ευκαιρία για να επιτρέψει στα πάντα στον ουρανό, στη γη, μέσα στις θάλασσες, αλλά και στο πιο ασήμαντο αντικείμενο της δημιουργίας του Θεού στη γη, να δει την παντοδυναμία του Θεού και όλες τις πράξεις Του. Αρπάζει την ευκαιρία να νικήσει τον Σατανά, για να αποκαλύψει όλες Του τις πράξεις στην ανθρωπότητα, και για να επιτρέψει στους ανθρώπους να καταστούν ικανοί να Τον δοξάζουν και να εξυμνήσουν τη σοφία Του που νίκησε τον Σατανά. Τα πάντα στη γη, στον ουρανό, μέσα στις θάλασσες, Του αποδίδουν τιμή, δοξάζουν την παντοδυναμία Του, όλες Του τις πράξεις και φωνάζουν το άγιο όνομά Του. Αυτό είναι η απόδειξη ότι νίκησε τον Σατανά· είναι η απόδειξη ότι κατέκτησε τον Σατανά· και το σημαντικότερο, είναι η απόδειξη ότι έσωσε την ανθρωπότητα. Ολόκληρη η δημιουργία του Θεού, Του αποδίδει τιμή, Τον δοξάζει που νίκησε τον εχθρό Του και επέστρεψε νικητής και Τον δοξάζει ως τον μεγάλο νικηφόρο Βασιλιά. Σκοπός Του δεν ήταν μόνο να νικήσει τον Σατανά, κι έτσι, το έργο Του συνεχίστηκε για 6.000 χρόνια. Χρησιμοποιεί τη νίκη επί του Σατανά, για να σώσει την ανθρωπότητα. Χρησιμοποιεί τη νίκη επί του Σατανά, για να αποκαλύψει όλες τις πράξεις Του και όλη τη δόξα Του. Θα αποκτήσει δόξα, και όλες οι στρατιές των αγγέλων θα δουν όλη τη δόξα Του. Οι αγγελιοφόροι του ουρανού, οι άνθρωποι πάνω στη γη και όλα τα δημιουργήματα στη γη θα δουν τη δόξα του Δημιουργού. Αυτό είναι το έργο που επιτελεί. Η δημιουργία Του στον ουρανό και στη γη θα δουν επίσης την δόξα Του, και θα επιστρέψει θριαμβευτής αφού νικήσει ολοκληρωτικά τον Σατανά και επιτρέψει στην ανθρωπότητα να Τον δοξάσει. Έτσι, θα πραγματοποιήσει με επιτυχία και τις δύο αυτές πτυχές. Στο τέλος, όλη η ανθρωπότητα θα κατακτηθεί από Εκείνον, και θα αφανίσει όλους όσοι εναντιώνονται ή επαναστατούν, δηλαδή, θα αφανίσει όλους αυτούς που ανήκουν στον Σατανά.

από «Θα πρέπει να γνωρίζεις πώς εξελίχθηκε η ανθρωπότητα στο σύνολό της μέχρι την σήμερον ημέρα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Εργάζομαι στη γη εδώ και χιλιάδες χρόνια και μέχρι σήμερα επιτελώ το έργο Μου με αυτόν τον τρόπο. Παρόλο που το έργο Μου περιλαμβάνει πάρα πολλά πράγματα, ο σκοπός του έργου αυτού παραμένει αμετάβλητος. Όπως, για παράδειγμα, αν και είμαι γεμάτος με κρίση και παίδευση προς τον άνθρωπο, αυτό που κάνω είναι για τη σωτηρία του και για να διαδώσω καλύτερα το ευαγγέλιο Μου και να επεκτείνω περισσότερο το έργο Μου σε όλα τα έθνη των Εθνικών μόλις ο άνθρωπος έχει ολοκληρωθεί. […] Είναι ώστε σε αυτήν την τελευταία εποχή να δοξαστεί το όνομα Μου από τα έθνη των Εθνικών, οι πράξεις Μου να γίνουν αντιληπτές από τους Εθνικούς και εκείνοι να Με αποκαλούν Παντοδύναμο για τις πράξεις Μου, και ο λόγος Μου να πραγματοποιηθεί σύντομα. Θα κάνω όλους τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, αλλά και ο Θεός όλων των εθνών των Εθνικών, ακόμα και εκείνων που έχω καταραστεί. Θα αφήσω όλους να δουν ότι είμαι ο Θεός όλης της δημιουργίας. Αυτό είναι το μέγιστο έργο Μου, ο σκοπός του σχεδίου Μου για τις έσχατες μέρες και το μόνο έργο που πρέπει να εκπληρωθεί τις έσχατες ημέρες.

από «Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι επίσης το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αφήστε σχόλια