Την πρώτη φορά που βλέπω ένα διαδικτυακό παιχνίδι, κατακλύζομαι από περιέργεια

Όταν σπούδαζα στο επαγγελματικό σχολείο, διάλεξα ως κύριο πεδίο την επιστήμη των υπολογιστών. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός που ήμουν στο σχολείο όταν άκουσα από έναν συμμαθητή πως πολλοί άνθρωποι έπαιζαν διαδικτυακά παιχνίδια και πόσο διασκεδαστικά και ενδιαφέροντα ήταν και πως εκείνοι που δεν μπορούσαν να τα παίξουν ήταν πίσω από την εποχή τους. Ακούγοντας τον συμμαθητή μου να το λέει αυτό, το ενδιαφέρον μου για να παίξω αυτά τα παιχνίδια κορυφώθηκε κι άλλο, και έτσι, με το μυαλό μου γεμάτο περιέργεια, ξεκίνησε η καριέρα μου στα παιχνίδια.

Πριν περάσει πολύς καιρός από την πρώτη μου επαφή με τα διαδικτυακά παιχνίδια, με είχαν κυριεύσει. Αυτό συνέβη επειδή, σ’ αυτά τα παιχνίδια, μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω στην πραγματική ζωή. Μπορούσα, για παράδειγμα, να οδηγώ αυτοκίνητα και να πηγαίνω όπου ήθελα, και αυτό με έκανε να νιώθω υπέροχα. Μπορούσα, επίσης, να οδηγήσω ένα άρμα μάχης ή να πιλοτάρω ένα σκάφος και να πολεμήσω με τους εχθρούς, και όταν νικούσα έμενα με μια υπέροχη αίσθηση ολοκλήρωσης. Το απολάμβανα πολύ, είτε έπαιζα απλώς ένα παιχνίδι είτε νικούσα σε μια μάχη. Κάθε φορά που σταματούσα να παίζω ένα παιχνίδι, σκεφτόμουν συνεχώς πώς να νικήσω τους εχθρούς μου στο συντομότερο δυνατό διάστημα και να σημειώσω ένα ακόμη καλύτερο σκορ στη μάχη… Μ’ αυτόν τον τρόπο, το μυαλό μου σταδιακά κατακλύστηκε με όλων των ειδών τα παιχνίδια. Τα σκεφτόμουν όλη μέρα κι όλη νύχτα, κι είχα φτάσει στο σημείο να φωνάζω τα ονόματα αυτών των παιχνιδιών στα όνειρά μου.

Παγιδευμένος στα διαδικτυακά παιχνίδια, δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο παρά να συνεχίσω

Χωρίς να το συνειδητοποιήσω, τα διαδικτυακά παιχνίδια έγιναν το κύριο θέμα της ζωής μου και ήμουν τρελαμένος και πωρωμένος μ’ αυτά. Κάθε φορά που πήγαινα στο μάθημα των υπολογιστών, ο καθηγητής μιλούσε από το βήμα του κι εγώ ήμουν από κάτω, παίζοντας στα κρυφά διαδικτυακά παιχνίδια με πολλούς από τους συμμαθητές μου. Ήμουν πλήρως απασχολημένος με το παιχνίδι και ξεχνούσα τελείως ακόμη και την ύπαρξη του καθηγητή. Ο καθηγητής με προειδοποίησε πολλές φορές, αλλά εγώ παρέμενα ασυγκίνητος και συνέχιζα να επιδεικνύω την ίδια συμπεριφορά, ό,τι κι αν έλεγε εκείνος. Όταν το παιχνίδι αναβαθμιζόταν, εγώ και οι συμμαθητές μου σκαρφαλώναμε το βραδάκι τον τοίχο και πηγαίναμε σε ένα Internet καφέ και παίζαμε μανιωδώς διαδικτυακά παιχνίδια όλη τη νύχτα. Τα τριακόσια γιουάν (περίπου σαράντα ευρώ) που μου έδιναν οι γονείς μου κάθε μήνα για τα έξοδα διαβίωσής μου, ξοδεύονταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στα διαδικτυακά παιχνίδια. Αργότερα, άρχισα να σκαρφίζομαι κάθε είδους δικαιολογία για να πάρω άδεια για να παίξω διαδικτυακά παιχνίδια. Όταν δεν μου έδιναν άδεια, τότε απλώς έκανα κοπάνα από τα μαθήματα και, από τη Δευτέρα ως την Παρασκευή, έπαιζα κάθε μέρα έως περίπου τις τέσσερις το επόμενο πρωί. Τα Σαββατοκύριακα, έπαιζα όλη τη νύχτα και, αν δεν έπαιρνα έναν υπνάκο κατά τη διάρκεια της ημέρας, τότε σκεφτόμουν πώς να βελτιώσω τις δεξιότητές μου και τα σκορ μου στις μάχες. Δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση να μελετήσω και οι βαθμοί μου στο σχολείο έπεσαν σημαντικά. Μερικές φορές, όταν έβλεπα τους φρικτούς βαθμούς μου, ένιωθα άσχημα για τους γονείς μου, καθώς σκεφτόμουν πόσο δύσκολο ήταν γι’ αυτούς να εργάζονται σκληρά για να βγάλουν τα χρήματα για να με στείλουν σ’ αυτό το σχολείο, και πως δεν πρέπει να εγκαταλείψω τις σπουδές μου επειδή ήμουν πολύ απασχολημένος με το να παίζω παιχνίδια. Όμως τη στιγμή που ξεκινούσα να παίζω ένα παιχνίδι, το μυαλό μου κυριευόταν από το πώς μπορούσα να παίξω καλά στο παιχνίδι και τα αισθήματα ενοχής και μετάνοιας για τους γονείς μου εξαφανίζονταν τελείως. Επειδή ήμουν ξύπνιος κάθε βράδυ παίζοντας διαδικτυακά παιχνίδια στο Internet καφέ για τόσο μεγάλο διάστημα και επειδή δεν είχα μια κανονική καθημερινότητα και συχνά έτρωγα μόνο στιγμιαίες συσκευασίες νουντλς, υποσιτιζόμουν, παρουσίασα υπόταση και η υγεία μου πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Μια φορά, σε ένα μάθημα φυσικής αγωγής στο σχολείο, επειδή δεν είχα αρκετή σωματική δύναμη, σχεδόν λιποθύμησα πάνω στο παρκέ. Παρόλο που συνειδητοποιούσα πως το να παίζω διαδικτυακά παιχνίδια έβλαπτε την υγεία μου, πως ήταν κακό για τη φυσική μου ανάπτυξη, πως είχε μεγάλη επίδραση στις σπουδές μου και ήθελα να τα παρατήσω και να μην τα ξαναπαίξω, κάθε φορά που άκουγα τους συμμαθητές μου να συζητούν για το πώς να παίξουν αυτά τα παιχνίδια, η επιθυμία μου να τα παίξω άρχιζε να μεγαλώνει και σύντομα συμμετείχα ξανά στα παιχνίδια —απλώς δεν είχα τον έλεγχο του εαυτού μου! Στην κατάσταση που βρισκόμουν ήταν πιο εύκολο να πω πως θα απαλλαχθώ από τον εθισμό μου στα παιχνίδια παρά να το κάνω. Γι’ αυτό, ένιωθα αβοήθητος και πιεσμένος, όμως εξακολουθούσα να μην έχω τη δύναμη να απελευθερωθώ από αυτόν.

Μετά την αποφοίτηση, ξεκίνησα κατευθείαν να δουλεύω, όμως μια τέτοια ανιαρή, μονότονη δουλειά με έκανε να βαριέμαι πολύ, οπότε ρίχτηκα ακόμη περισσότερο στα διαδικτυακά παιχνίδια. Ο μισθός ενός μήνα ουσιαστικά ξοδευόταν σε εξοπλισμό παιχνιδιών και συνδρομές στο διαδίκτυο. Επειδή συχνά ξενυχτούσα όλη τη νύχτα παίζοντας παιχνίδια, είχα λίγη ενέργεια, έκανα συχνά λάθη στη δουλειά και έκοψα πολλές φορές τα δάχτυλά μου στις μηχανές. Μια φορά, καθώς πήγαινα σε ένα Internet καφέ νωρίς το πρωί, με λήστεψε, μάλιστα, μια συμμορία κλεφτών με την απειλή μαχαιριού. Με χτύπησαν και με κλώτσησαν και παραλίγο να πεθάνω. Παρόλο που το να ενδίδω στα διαδικτυακά παιχνίδια μού προκαλούσε τόσο κακό, εξακολουθούσα να έλκομαι βαθιά από αυτά και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να συνεχίσω να παίζω.

Πού είναι το μονοπάτι για να απελευθερωθώ από τον εθισμό μου στα διαδικτυακά παιχνίδια;

Προτού περάσει πολύς καιρός, οι γονείς μου ανακάλυψαν ότι με είχαν ληστέψει υπό την απειλή μαχαιριού και με προειδοποίησαν ξανά και ξανά να μην ενδίδω πλέον στα διαδικτυακά παιχνίδια. Καθώς τους άκουγα, σκεφτόμουν τη ζημιά που μου είχαν προκαλέσει τα διαδικτυακά παιχνίδια όλα τα χρόνια που ήμουν στο σχολείο και στη δουλειά, και σκεφτόμουν τους ανθρώπους που είχα συναντήσει διαδικτυακά και πολλούς από τους συμμαθητές μου και φίλους μου, μερικοί από τους οποίους είχαν γίνει αφηρημένοι επειδή έπαιζαν διαδικτυακά παιχνίδια για τόσο πολύ καιρό και στη συνέχεια πέθαναν ξαφνικά μέσα σε Internet καφέ, μερικοί από τους οποίους είχαν επιδοθεί σε ληστείες και κλοπές για να έχουν τα χρήματα να παίζουν αυτά τα παιχνίδια και είχαν ξεκινήσει να προχωρούν σε ένα παράνομο, αμαρτωλό μονοπάτι, και μερικοί από τους οποίους είχαν φτάσει ακόμη και στο σημείο να νομίζουν πως οι άνθρωποι γύρω τους ήταν τέρατα και τους δολοφόνησαν… Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά, ένιωσα κάπως φοβισμένος και είδα πως το να ενδίδω στα διαδικτυακά παιχνίδια ήταν πραγματικά κάτι κακό και πως δεν είχε κανένα απολύτως όφελος για τη ζωή μου, αλλά, αντίθετα, επέφερε πολλές κακές συνέπειες. Συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να συνεχίσω να παίζω αυτά τα παιχνίδια και έτσι έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα μερικές μεθόδους για να τα παρατήσω. Όμως, με όποιον τρόπο κι αν προσπαθούσα να συγκρατηθώ από το να παίξω, όποτε ο εθισμός μου άρχιζε να εκτινάσσεται, ένιωθα σαν δέκα χιλιάδες μυρμήγκια να δαγκώνουν τα κόκαλά μου και να γρατζουνούν την καρδιά μου, και δεν μπορούσα να το αντέξω άλλο και άρχιζα ξανά να παίζω, ανίκανος να ελέγξω τον εαυτό μου. Αφού έπαιζα, βυθιζόμουν σε βαθιά μετάνοια και ήμουν αποφασισμένος να μην παίξω ξανά. Όμως την επόμενη φορά, ήμουν και πάλι ανίκανος να ελέγξω τον εαυτό μου. Και έτσι, ένιωθα απίστευτο πόνο, υπέφερα πολύ και ευχόμουν τόσο πολύ να με βοηθήσει κάποιος να απελευθερωθώ από τα διαδικτυακά παιχνίδια.

Μέσα στην ανημπόρια μου, η σωτηρία του Θεού έρχεται σε μένα

Μια μέρα, ένας φίλος μού κήρυξε το ευαγγέλιο του Θεού των εσχάτων ημερών και διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Κανείς δεν αναζητά ενεργά τα βήματα ή την εμφάνιση του Θεού και κανείς δεν επιθυμεί να υπάρξει υπό τη φροντίδα και τη συντήρηση του Θεού. Αντίθετα, είναι πρόθυμοι να στηριχθούν στη διάβρωση του Σατανά και του κακού προκειμένου να προσαρμοστούν σε αυτόν τον κόσμο και στους κανόνες της ζωής που ακολουθεί η διαβολική ανθρωπότητα. Σε αυτό το σημείο, η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου έχουν γίνει το αντικείμενο φόρου τιμής του ανθρώπου στον Σατανά και η τροφή του Σατανά. Επιπλέον, η ανθρώπινη καρδιά και το πνεύμα γίνονται ένα μέρος στο οποίο ο Σατανάς μπορεί να κατοικεί και ένας κατάλληλος τόπος που αυτός μπορεί να παίξει» (Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). «Ένας κόσμος στην καρδιά του ανθρώπου χωρίς καμιά θέση για τον Θεό είναι σκοτεινός, κενός, χωρίς ελπίδα» (Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας). Τα λόγια του Θεού μίλησαν πραγματικά στην καρδιά μου. Είχα ζήσει σ’ αυτόν τον κόσμο κι όμως ποτέ δεν ήξερα πως υπάρχει Θεός, πολύ δε λιγότερο πως θα πρέπει να στηρίζομαι σε Εκείνον. Απλώς παρασυρόμουν από την παλίρροια της ζωής και ήμουν απλώς ανίκανος να διακρίνω το σωστό από το λάθος, τι πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι και τι πρέπει να απορρίπτουν. Όταν οι άνθρωποι γύρω μου έπαιζαν παιχνίδια, λέγοντας πόσο υπέροχο και πόσο διασκεδαστικό ήταν το να παίζεις παιχνίδια και πως εκείνοι που δεν τα έπαιζαν ήταν πίσω από την εποχή τους, κατακλύστηκα από περιέργεια γι’ αυτά και ξεκίνησα να παίζω. Όμως, στη συνέχεια, όλο αυτό ξέφυγε από τον έλεγχό μου και χωρίς να το θέλω βούλιαξα μέσα του, το μυαλό μου ολόκληρο κατακλύστηκε από αυτό, και όχι μόνο άφησα στην άκρη τις σπουδές μου, αλλά κατασπατάλησα επίσης και όλη μου την ενέργεια. Αυτό επηρέασε την υγεία μου και με έκανε να υποφέρω στη ζωή μου κάθε είδους ατυχή πράγματα, μέχρι το σημείο όπου παραλίγο να χάσω τη ζωή μου όταν μια συμμορία κλεφτών με λήστεψε με την απειλή μαχαιριού καθώς πήγαινα να παίξω διαδικτυακά παιχνίδια. Παρόλο που ήξερα πως το να παίζω διαδικτυακά παιχνίδια ήταν κακό για μένα και ήθελα να τα παρατήσω, δεν μπορούσα να απελευθερωθώ από αυτά ό,τι κι αν έκανα, ζούσα μέσα σε μια κατάσταση κενότητας και πόνου, και είχα μια τόσο έντονη αίσθηση σκότους και ανημπόριας. Μόνο όταν διάβασα τα λόγια του Θεού κατανόησα πως όλο αυτό είχε συμβεί επειδή δεν είχα προσέλθει ενώπιον του Θεού, επειδή δεν είχα καταλάβει την αλήθεια και επειδή ζούσα υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και βλαπτόμουν απ’ αυτόν. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, ένιωσα πόσο πολύ χρειαζόμουν τη σωτηρία του Θεού. Ειδάλλως, αν στηριζόμουν απλώς στον εαυτό μου, θα ήμουν απλά ανίκανος να απαλλαχθώ από τον εθισμό μου στα παιχνίδια. Ήξερα πως έπρεπε να προσέλθω ενώπιον του Θεού για να Του αποδώσω λατρεία, να επιδιώξω την αλήθεια, να πράξω σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να στηριχθώ στον Θεό για να απελευθερωθώ από τον εθισμό μου στα παιχνίδια. Αργότερα, άρχισα να εκτελώ ενεργά το καθήκον μου στην εκκλησία και συχνά διέδιδα το ευαγγέλιο μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Πραγματικά απολάμβανα τη ζωή όπου παρευρισκόμουν σε συναντήσεις και εκτελούσα το καθήκον μου μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές μου, και ένιωθα ιδιαίτερα εμπλουτισμένος και χαρούμενος. Σταδιακά, ο χρόνος που ξόδευα παίζοντας διαδικτυακά παιχνίδια ελαττώθηκε, η ζωή μου γινόταν όλο και πιο ελεγχόμενη και όλο μου το πνεύμα και η συμπεριφορά βελτιώθηκαν πολύ σε σχέση με το πώς ήμουν πριν.

Βλέπω καθαρά την ουσία των διαδικτυακών παιχνιδιών και τα αποφεύγω εντελώς

Ωστόσο, επειδή κατανοούσα πολύ λίγες αλήθειες, παρόλο που ξόδευα πολύ λιγότερο χρόνο παίζοντας διαδικτυακά παιχνίδια από ό,τι παλιότερα, εξακολουθούσα να είμαι ανίκανος να αντισταθώ στον δελεασμό να τα παίξω και εξακολουθούσα να τα παίζω περιστασιακά όποτε το επέτρεπε ο χρόνος μου. Κάθε φορά που τελείωνα το παίξιμο, ένιωθα μια αίσθηση δυσαρέσκειας με τον εαυτό μου και, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούσα να μην έχω τρόπο να ελέγξω τον εαυτό μου. Μέσα στον πόνο μου, προσευχήθηκα στον Θεό, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Ξέρω πως το να ενδίδω στα διαδικτυακά παιχνίδια δεν είναι το σωστό και πως είναι αντίθετο στο θέλημά Σου. Όμως δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου και δεν μπορώ να απελευθερωθώ από αυτά όσο πολύ κι αν το θέλω. Ω, Θεέ μου! Δεν θέλω να συνεχίσει να παίζει μαζί μου ο Σατανάς και να με βλάπτει μ’ αυτόν τον τρόπο. Επιθυμώ να πράττω σύμφωνα με τις δικές Σου απαιτήσεις και να αποδεχθώ τον δικό Σου εξονυχιστικό έλεγχο. Ζητώ να με καθοδηγήσεις να απελευθερωθώ από τα διαδικτυακά παιχνίδια».

Στη συνέχεια διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Ο διαβολικός Σατανάς πράττει αυτά τα πράγματα, προκειμένου να παρασύρει τους ανθρώπους, να τους ωθήσει στον εκφυλισμό. Όσοι ζουν στους εικονικούς κόσμους, δεν δείχνουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τη ζωή των κανονικών ανθρώπων·δεν έχουν τη διάθεση ούτε να εργαστούν ούτε να σπουδάσουν. Νοιάζονται μονάχα για τη μετάβασή τους στους εικονικούς κόσμους, σαν κάτι να τους τραβάει. Τη στιγμή που θα βαρεθούν, ή όταν επιτελούν κάποια πραγματική εργασία, θέλουν, αντ’ αυτών, να παίξουν και, σταδιακά, τα παιχνίδια γίνονται όλη τους η ζωή. Τα παιχνίδια είναι σαν τα ναρκωτικά. Μόλις κάποιος εθιστεί σε αυτά, είναι δύσκολο να τους ξεφύγει ή να σταματήσει εντελώς. Επομένως, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για νέους ή ηλικιωμένους, όποιος κολλάει αυτή την κακή συνήθεια, είναι δύσκολο να την εγκαταλείψει. […] Πες Μου, είναι τα παιχνίδια κάτι που πρέπει να κάνει ένας κανονικός άνθρωπος; Αν τα παιχνίδια χρειάζονταν στους κανονικούς ανθρώπους, εάν αποτελούσαν το σωστό μονοπάτι, τότε πώς κι οι άνθρωποι δεν έχουν τη δύναμη να τα εγκαταλείψουν; Πώς γίνεται να γοητεύονται σε τέτοιον βαθμό από αυτά; Τούτο αποδεικνύει ένα πράγμα: Το μονοπάτι αυτό δεν είναι καλό. Το σερφάρισμα στο διαδίκτυο, η παρακολούθηση πραγμάτων που δεν είναι υγιή και τα παιχνίδια —τίποτε από αυτά δεν συνιστά καλό δρόμο. Δεν είναι τα σωστά μονοπάτια. […] Αυτός ο κακός κόσμος χρησιμοποιεί όλους τους τρόπους για να δελεάσει όσους δεν κατανοήσει τον κόσμο, και τις κακές τάσεις της ανθρωπότητας. Προσελκύει ειδικά τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Εάν δεν μπορείς να έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, εάν η καρδιά και το μυαλό σου είναι συχνά κενά, τότε θα βρεθείς σε κίνδυνο» (Οι πιστοί πρέπει πρώτα να διακρίνουν τις κακές τάσεις του κόσμου).

Μόνο μέσα από τις αποκαλύψεις στα λόγια του Θεού κατάλαβα πως τα διαδικτυακά παιχνίδια ήταν ένα τρόπος μέσω του οποίου ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους. Από τη στιγμή που θα μολυνθεί από αυτόν, το άτομο θα παρακμάζει και θα εκφυλίζεται όλο και περισσότερο, και στο τέλος θα του κάνει κακό και θα το καταβροχθίσει ο Σατανάς. Συνήθιζα να έχω μια τόσο απλοϊκή άποψη γι’ αυτά τα παιχνίδια, πιστεύοντας πως το να παίζω διαδικτυακά παιχνίδια ήταν απλώς ένα τρόπος να περνώ την ώρα και να μένω απασχολημένος διασκεδάζοντας· όλοι οι άλλοι τα έπαιζαν, οπότε δεν ήταν και τίποτε σπουδαίο αν τα έπαιζα και εγώ. Όμως, στην πραγματικότητα, πίσω από αυτά τα παιχνίδια βρίσκονταν τα πονηρά σχέδια του Σατανά· οι κόσμοι αυτών των παιχνιδιών είναι γεμάτοι βία, φόνους και ανομία, και μέσα σ’ αυτούς τους εικονικούς κόσμους μπορεί κάποιος να ικανοποιήσει προσωρινά όλες τις επιθυμίες του. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Σατανάς μάς βάζει σε πειρασμό και μας διαφθείρει, επιτρέποντάς μας να ικανοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό κάθε είδους επιθυμίες και κάνοντάς μας να ξετρελαθούμε τόσο με τα παιχνίδια που δεν έχουμε δύναμη να απελευθερωθούμε από αυτά. Όταν το σκέφτηκα αυτό, κάθε φορά που οδηγούσα ένα αυτοκίνητο οπουδήποτε μέσα σε ένα παιχνίδι και το απολάμβανα, ένιωθα τόσο ενθουσιασμένος και ένιωθα μεγάλη χαρά και απόλαυση· μερικά παιχνίδια μπορούσαν να ικανοποιήσουν την επιθυμία μου να είμαι ήρωας, και κάθε φορά που νικούσα έναν εχθρό σε μια μάχη και κέρδιζα την εκτίμηση και τον θαυμασμό των συμπαικτών μου, ένιωθα πολύ δυνατός και είχα μια σημαντική αίσθηση ότι τα κατάφερα· σε κάποια παιχνίδια μπορούσα να αγοράσω κατοικίδια και, αν έπαιζα καλά, έλκυα πολλές παίκτριες να παίξουν μαζί μου. Αυτό πραγματικά ικανοποιούσε τη ματαιοδοξία μου, και η ενέργειά μου στο παίξιμο αυτών των παιχνιδιών γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Επίσης, όταν έπαιζα αυτά τα παιχνίδια, δεν χρειαζόταν να πάω πουθενά με τα πόδια ή να κάνω κάποια κοπιαστική δουλειά, αλλά, αντίθετα, μπορούσα να πραγματοποιήσω το άπιαστο όνειρο που όλοι μας μοιραζόμαστε, να είμαι δηλαδή σε θέση να ζω με όποιον τρόπο θέλω και να έχω τα πάντα χωρίς να υποφέρω. Γι’ αυτό, ήμασταν άθελά μας εθισμένοι για τα καλά σε όλα αυτά τα παιχνίδια και το απολαμβάναμε. Όμως, έπειτα από μια σύντομη περίοδο ικανοποίησης και απόλαυσης, νιώθαμε την καρδιά μας κενή και να πονάει, και ήμασταν απρόθυμοι να αποχωριστούμε την ευτυχισμένη ζωή μέσα στα παιχνίδια. Ό,τι ώρα και να ήταν, εμείς θέλαμε συνεχώς να βυθιστούμε σ’ αυτόν τον εικονικό κόσμο και βουλιάξαμε τόσο βαθιά μέσα του που δεν ήμασταν σε θέση να δραπετεύσουμε, εγκαταλείψαμε τις σπουδές μας και καταστρέψαμε το μέλλον μας. Μόλις τότε κατάλαβα επιτέλους πως τα διαδικτυακά παιχνίδια δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα φθηνό κόλπο που χρησιμοποιούσε ο διάβολος ο Σατανάς για να παρασύρει και να βάλει τους ανθρώπους σε πειρασμό, να τους εκφυλίσει και, στο τέλος, να τους κάνει κακό και να τους καταβροχθίσει. Ήταν ένα κακό μονοπάτι και ήταν τελείως αρνητικά πράγματα. Επειδή παλιότερα δεν είχα τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια για να τα χρησιμοποιήσω σαν όπλα, ήμουν ανίκανος να αντισταθώ στους πειρασμούς του Σατανά, κι έτσι αποπλανούμουν και ελεγχόμουν από τον Σατανά, κατέληξα να αποστραγγίζω την ενέργειά μου αναζητώντας ανούσιες απολαύσεις και παρήκμαζα και εκφυλιζόμουν όλο και περισσότερο. Μέσα από τις αποκαλύψεις στα λόγια του Θεού, έφθασα στο σημείο να μπορώ να διακρίνω αυτά τα παιχνίδια, είδα τις σοβαρές συνέπειες από το παίξιμό τους και αποφάσισα να τα αποφεύγω και να τα απαρνηθώ εντελώς.

Μια μέρα, ένας συνάδελφος στη δουλειά μού ζήτησε να παίξω ένα παιχνίδι μαζί του, λέγοντας πως ήταν το δημοφιλέστερο παιχνίδι της χρονιάς. Είπε πως αν κάποιος το έπαιζε πραγματικά καλά, θα μπορούσε να κερδίσει χρήματα από αυτό. Καθώς το είπε αυτό, μου έδειξε εικόνες του και μου είπε τα πάντα σχετικά μ’ αυτό. Αφού άκουσα τα όσα μου εξήγησε για το παιχνίδι, η καρδιά μου επηρεάστηκε λίγο και ήθελα να το δοκιμάσω. Όμως σκεφτόμενος τη ζημιά που είχε προκαλέσει παλιότερα στη ζωή και στην υγεία μου το να παίζω παιχνίδια και το κενό και τον πόνο που ένιωθα αφού τα έπαιζα, καθώς επίσης και τις αποκαλύψεις σχετικά με τα παιχνίδια στα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα πως το να παίζω παιχνίδια δεν είχε νόημα και πως δεν μπορούσε να με κάνει να καταλάβω την αλήθεια ή να βιώσω την ανθρώπινη ομοιότητα, αλλά μπορούσε μόνο να επιτρέψει στον Σατανά να συνεχίσει να μου κάνει κακό. Οπότε, είπα στον συνάδελφό μου: «Έχω υποφέρει πολύ στο παρελθόν από το να παίζω παιχνίδια. Δεν παίζουμε εμείς αυτά τα παιχνίδια· αυτά τα παιχνίδια “παίζουν” εμάς. Παρόλο που τα διαδικτυακά παιχνίδια μπορούν να μας δώσουν στιγμιαία χαρά, το να ενδίδουμε σ’ αυτά για πολύ καιρό μπορεί μόνο να μας εκφυλίσει όλο και περισσότερο και δεν έχουν κανένα όφελος για την καρδιά μας ή το μυαλό μας. Δεν τα παίζω πια». Ο συνάδελφός μου είδε τη σοβαρή στάση μου και δεν με παρότρυνε ξανά να παίξω διαδικτυακά παιχνίδια. Ήμουν τόσο ευγνώμων στον Θεό, επειδή αυτό το αποτέλεσμα επιτεύχθηκε μέσα από τα λόγια του Θεού. Ευχαριστώ τον Θεό!

Βρίσκω την κατεύθυνσή μου και ξανακερδίζω την ελευθερία μου

Αργότερα, διάβασα έναν ύμνο από τα λόγια του Θεού που λέει: «Θα πρέπει να έχουν φιλοδοξίες, να προσπαθούν να προχωρούν, να μην απογοητεύονται, να πιστεύουν στη ζωή, στο μέλλον. Οι νέοι θα πρέπει να επιμένουν στην αλήθεια, να αναλώνουν τη ζωή τους στον Θεό. Να μην τους λείπει η αλήθεια, να μην κρύβουν την ψευτιά, την αδικία. Να παίρνουν πάντα τη σωστή θέση. Να μη ζουν χωρίς σκοπό. Να τολμούν να θυσιάζονται, να μάχονται για αλήθεια και δικαιοσύνη. Οι νέοι δεν θα πρέπει να ενδίδουν στην καταπίεση των δυνάμεων του σκότους. Πρέπει να ’χουν το κουράγιο το νόημα της ζωής τους ν’ αλλάξουν» («Τι πρέπει να επιδιώκουν οι νέοι» στο βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»). Αυτός ο ύμνος από τα λόγια του Θεού μού έδωσε κουράγιο και με κατέστησε ικανό να καταλάβω τις απαιτήσεις και τις ελπίδες του Θεού για μένα. Σκέφτηκα το παρελθόν, πώς είχα εξαπατηθεί από κακές τάσεις και είχα ξετρελαθεί με τα διαδικτυακά παιχνίδια, σπαταλώντας την ενέργειά μου σε ανούσιες απολαύσεις, πώς πορευόμουν άσκοπα σε μια ζάλη όλη μέρα, ζώντας σε σύγχυση σαν μέσα σε όνειρο, με την καρδιά μου κενή και να πονάει. Έχασα τη ζωή που θα έπρεπε να έχει ένα κανονικό άτομο, δεν είχα σωστή κατεύθυνση ή στόχους στη ζωή, δεν ήξερα το νόημα της ζωής και ζούσα δέσμιος του Σατανά και ως το παιχνιδάκι του Σατανά, μέσα σε αφόρητο πόνο. Προσφέρω ευχαριστίες στη σωτηρία του Θεού, επειδή ήταν ο Θεός που με έφερε ενώπιόν Του και, μέσα από τις ανακαλύψεις στα λόγια του Θεού, έφθασα στο σημείο να γνωρίσω την ουσία αυτών των παιχνιδιών, να είμαι σε θέση να διακρίνω τα πονηρά σχέδια του Σατανά, να καταλάβω σε βάθος την αισχρή πρόθεση του Σατανά να χρησιμοποιήσει αυτά τα παιχνίδια για να βλάψει και να κάνει κακό στους ανθρώπους, και κατάφερα να δραπετεύσω από τις απάτες και τη ζημία του Σατανά. Δεν θα ήμουν πια δέσμιος του Σατανά και έφθασα να ζω απελευθερωμένος και ελεύθερος ενώπιον του Θεού. Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν τη σωστή κατεύθυνση και τους στόχους που πρέπει να επιδιώξω και ήξερα πως θα έπρεπε να αδράξω αυτή την περίσταση για να πιστέψω στον Θεό και να ακολουθήσω τον Θεό με κάθε σοβαρότητα, να επιδιώξω την αλήθεια και να είμαι ένας έντιμος άνθρωπος, και να εκτελέσω καλά το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος για να ευαρεστήσω τον Δημιουργό. Μόνο αυτή είναι η ζωή με το πιο μεστό νόημα!

Τώρα είμαι επιτέλους ελεύθερος από τα δεσμά των διαδικτυακών παιχνιδιών. Κάθε μέρα εστιάζω στην επιδίωξη της αλήθειας και στο να είμαι ένας έντιμος άνθρωπος, διαδίδω το ευαγγέλιο και γίνομαι μάρτυρας του Θεού μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές μου, και ζω μια εμπλουτισμένη ζωή. Η καρδιά μου είναι γεμάτη ειρήνη και χαρά, και προσφέρω ευχαριστίες στον Θεό που με οδήγησε σ’ αυτή τη νέα ζωή!

Από τον Γιανγκγίνγκ, ΗΠΑ