Μόλις είχε φτάσει η άνοιξη του 2017, και ο αέρας ήταν ακόμη κάπως ψυχρός, όπως τον χειμώνα. Μια μέρα, πήγα να φέρω την κόρη μου ως συνήθως. Στον δρόμο, είδα την αδελφή Μου να στέκεται και να με περιμένει, παρά τον αέρα. Όταν με είδε, είπε: «Αδελφή, πώς είσαι αυτές τις μέρες;» Ακούγοντας την εγκάρδια φωνή της, ένιωσα ένα ανάμικτο αίσθημα χαράς και θλίψης. Μιλήσαμε πολύ εκείνη τη μέρα. Είπα στην αδελφή Μου τη δυσκολία μου και μετά μου διάβασε μερικά αποσπάσματα από τον λόγο του Θεού: «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα που κάνει ο Θεός σε σας είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη. […] Όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους είναι όταν ο Θεός τούς χρειάζεται να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς Εκείνον. Τίποτα σημαντικό δεν έχει συμβεί σ’ εσένα αυτή τη στιγμή και δεν γίνεσαι σπουδαίος μάρτυρας, αλλά κάθε λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής σου σχετίζεται με τη μαρτυρία προς τον Θεό. Εάν μπορείς να κερδίσεις τον θαυμασμό των αδελφών σου, των μελών της οικογένειάς σου και όλων γύρω σου· αν, μια μέρα, οι άπιστοι έρθουν και θαυμάσουν όλα όσα κάνεις και δουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι υπέροχα, τότε θα έχεις γίνει μάρτυρας». «Πρέπει να έχεις μέσα σου το θάρρος Μου και πρέπει να έχεις αρχές όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με συγγενείς που δεν πιστεύουν. Ωστόσο, για χάρη Μου, δεν πρέπει να υποχωρείς σε καμία από τις σκοτεινές δυνάμεις. Να βασίζεσαι στη σοφία Μου για να βαδίζεις στην τέλεια οδό. Μην επιτρέπεις να επικρατήσουν οι σκευωρίες του Σατανά. Κατάβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο να εναποθέσεις την καρδιά σου ενώπιόν Μου και Εγώ θα σε παρηγορήσω και θα σου προσφέρω γαλήνη και ευτυχία. Μην πασχίζεις να είσαι κάπως ενώπιον των άλλων ανθρώπων· δεν έχει μεγαλύτερη αξία και δεν είναι πιο βαρυσήμαντο να ικανοποιείς Εμένα; Ικανοποιώντας Με, δεν θα πλημμυρίσεις με αιώνια και ισόβια γαλήνη και ευτυχία; Το παρόν μαρτύριό σου υποδηλώνει ακριβώς πόσο σπουδαίες θα είναι οι μελλοντικές ευλογίες σου· είναι απερίγραπτες».

Η αδελφή Μου μού μετέφερε τα εξής συναναστρεφόμενη μαζί μου: «Απ’ έξω, φαίνεται σαν να είναι εμπόδιο από τον σύζυγό σου, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για πνευματικό πόλεμο. Ο Σατανάς βλέπει ότι έχουμε δεχτεί και λάβει τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες. Έτσι, έχει σκυλιάσει από τη μανία του. Χρησιμοποιεί κάθε είδους μεθόδους για να μας ενοχλήσει και να μας εμποδίσει να έλθουμε ενώπιον του Θεού. Εκμεταλλεύεται μάλιστα και τις αδυναμίες μας για να μας επιτεθεί, να μας κάνει αρνητικούς και αδύναμους, να χάσουμε την πίστη στον Θεό και τελικά να μας κάνει να απομακρυνθούμε από τον Θεό, να προδώσουμε τον Θεό και να χαθούμε με τον Σατανά. Αυτός είναι ο πονηρός σκοπός του Σατανά, οπότε μόνον όταν κατανοούμε τον πνευματικό πόλεμο όπως ακριβώς είναι, μπορούμε να ανιχνεύουμε τα τεχνάσματά του. Στην πραγματικότητα, οι πειρασμοί του Σατανά που συναντούμε στη ζωή μας έχουν όλοι την άδεια του Θεού. Ο Θεός χρησιμοποιεί κάθε περιβάλλον για να εξετάσει την πίστη μας σ’ Αυτόν, για να διαπιστώσει εάν μπορούμε να καταθέσουμε μαρτυρία γι’ Αυτόν». Τη στιγμή εκείνη κατάλαβα ότι αν και στην επιφάνεια φαινόταν να είναι ο σύζυγός μου που δεν μου επέτρεπε να έλθω σε επαφή με τις αδελφές και με παρεμπόδιζε να πιστεύω στον Θεό, ουσιαστικά ήταν ο πειρασμός του Σατανά που αντιμετώπιζα. Ο Σατανάς δεν επιθυμεί να με δει να επιτυγχάνω τη σωτηρία, γι’ αυτό και κάνει ό, τι είναι δυνατό για να με σταματήσει, επιδιώκοντας να καταστρέψει την πίστη μου στον Θεό και να με κάνει να προδώσω τον Θεό. Ο Σατανάς είναι τόσο κατάπτυστος και ξεδιάντροπος! Δεν πρέπει να με ξεγελούν τα τεχνάσματα του Σατανά. Ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο είναι, πρέπει να κρατήσω γερά την πίστη μου στον Θεό και να καταθέσω μαρτυρία γι’ Αυτόν. Εν τω μεταξύ, η καρδιά μου φωτίστηκε ξανά με ελπίδα και γέμισε με αρκετή πίστη ώστε να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Στη συνέχεια, η αδελφή Μου μού έδωσε το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» και μου είπε χαμογελώντας: «Αδελφή, ο λόγος του Θεού μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες μας. Όσο βασιζόμαστε περισσότερο στον Θεό και πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, ο λόγος του Θεού θα μας βοηθά να τα βγάζουμε πέρα σε κάθε δυσκολία». Κρατούσα το βιβλίο με ενθουσιασμό σαν να είχα πάρει ολόκληρο τον κόσμο στα χέρια μου.

Μετά από αυτό, προσευχόμουν κάθε βράδυ και διάβαζα τον λόγο του Θεού όταν ο σύζυγός μου δεν ήταν σπίτι. Διαβάζοντας τον λόγο του Θεού, κατάλαβα σταδιακά μερικές αλήθειες. Έφερα τον λόγο του Θεού στη ζωή, τη δουλειά και τις σπουδές μου, αφήνοντας τον λόγο του Θεού να είναι η πυξίδα για όλες μου τις πράξεις.

Όταν η σχέση μου με τον Θεό έγινε κανονική, η ατμόσφαιρα στο σπίτι έγινε πολύ πιο χαρούμενη και αλληλεπιδρούσα με την κόρη μου με γέλια. Ο σύζυγός μου παρατήρησε την αλλαγή μου και είπε με θαυμασμό: «Έχεις πραγματικά αλλάξει πολύ τελευταία. Είσαι τόσο ευγενική και ενάρετη τώρα. Είσαι η γυναίκα που ήξερα κάποτε». Του είπα: «Ο λόγος του Θεού με άλλαξε και μου επέτρεψε να βρω ξανά την κατεύθυνση και τον στόχο της ζωής». Ο σύζυγός μου σιώπησε, όμως ένιωθα ότι η στάση του άλλαζε. Προσευχήθηκα προς τον Θεό μέσα από την καρδιά μου: «Παντοδύναμε Θεέ, θέλω να καταθέσω μαρτυρία για το έργο Σου των εσχάτων ημερών στον σύζυγό μου και να τον φέρω ενώπιόν Σου. Οδήγησέ με Σε παρακαλώ». Από εκείνη την ημέρα, έπαιζα βίντεο με χορό και τραγούδι από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού όταν ήμουν ελεύθερη στο σπίτι και η κόρη μου μερικές φορές χόρευε στους ρυθμούς της μουσικής. Όταν ο σύζυγός μου μας είδε να απολαμβάνουμε τις όμορφες μελωδίες, με ρώτησε με σκεπτικισμό: «Νόμιζα ότι πάντα σας ενοχλούσε η δυνατή μουσική. Πώς γίνεται τώρα και την απολαμβάνετε, η κόρη μας κι εσύ; Με την ιδιοσυγκρασία σου, θα έπρεπε να έχεις ενοχληθεί μαζί της αμέσως μόλις άρχισε να πηδάει γύρω-γύρω στο σπίτι». Απάντησα μ’ ένα χαμόγελο: «Ο λόγος του Θεού άλλαξε τις κακές συνήθειές μου και μ’ έμαθε να ζω με βάση την κανονική ανθρώπινη φύση. Θα πρέπει κι εσύ να ρίξεις μια ματιά». Στη συνέχεια, έπαιξα το βίντεο «Ο Θεός Έχει Φέρει τη Δόξα Του στην Ανατολή». κι αυτό με χορό και τραγούδι. Ο σύζυγός μου εξεπλάγη πολύ με το βίντεο. Κούνησε το κεφάλι του και είπε: «Αυτό το τραγούδι κι ο χορός επηρεάζουν πραγματικά το πνεύμα. Δεν ξέρω γιατί αγγίζουν τόσο την καρδιά μου». Είπα με χαρά: «Έχεις τέτοια αισθήματα γιατί σε άγγιξε ο Θεός». Του έδειξα μερικά ακόμη βίντεο και συνέχισε να χειροκροτεί και να επαινεί: «Ο χορός και το τραγούδι τους είναι τόσο ειλικρινή, καθόλου επιτηδευμένα και πραγματικά αγγίζουν την καρδιά. Αυτά τα βίντεο μπορούν πραγματικά να μας προσδώσουν δύναμη και πίστη». Οι αλλαγές στη στάση του με έκαναν να κλαίω με δάκρυα χαράς και να ευχαριστώ τον Θεό από καρδιάς.

Ένα καλοκαιρινό βράδυ, όλη η οικογένειά μου έπαιρνε δείπνο. Προτού τελειώσουμε, ο σύζυγός μου ένιωσε έντονο πόνο στο στομάχι. Τον πήγαμε εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Ο γιατρός διέγνωσε οξεία ρήξη σκωληκοειδίτιδας, πολύ σοβαρή, που απαιτούσε άμεση χειρουργική επέμβαση. Όταν έκλεισαν οι πόρτες του χειρουργείου, πανικοβλήθηκα. Έκλεισα τα μάτια μου και προσευχόμουν συνεχώς στον Θεό: «Παντοδύναμε Θεέ, φοβάμαι πολύ τώρα. Δώσε μου πίστη Σε παρακαλώ για να μπορέσω να υποταχθώ στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Σου». Μετά την προσευχή, θυμήθηκα τι λέει ο Θεός: «[…] Ό,τι έχει ο άνθρωπος, ειρήνη και χαρά, ευλογίες και προσωπική ασφάλεια, είναι, στην ουσία, όλα υπό τον έλεγχο του Θεού, καθώς Εκείνος καθοδηγεί και αποφασίζει τη μοίρα όλων των ανθρώπων». Πόσο αλήθεια είναι. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και τα πάντα βρίσκονται στο χέρι Του. Όλα όσα αφορούν τον σύζυγό μου είναι επίσης μέρος της κυριαρχίας και των ρυθμίσεων του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι θα του συμβεί κατά τη διάρκεια και μετά την εγχείρηση, δεν πρέπει να διαμαρτύρομαι εναντίον του Θεού, αλλά να είμαι πρόθυμη να υποταχθώ στην κυριαρχία του Θεού. Ο λόγος του Θεού μού έδωσε πίστη και με ηρέμησε. Η πόρτα του χειρουργείου άνοιξε και ο γιατρός μού είπε ότι η εγχείρηση ήταν πολύ επιτυχημένη. Ήξερα ότι ήταν η χάρη του Θεού, γι’ αυτό κι απηύθυνα τις ευχαριστίες και τον έπαινό μου προς τον Θεό μέσα από την καρδιά μου.

Κατά την παραμονή του συζύγου μου στο νοσοκομείο, ανησυχούσε πολύ ότι το διάστημα εκτός εργασίας κατά τη διάρκεια της αργής ανάκαμψής του θα προκαλούσε οικονομική επιβάρυνση στην οικογένειά μας. Οι αδελφές από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού έμαθαν τι συνέβη στον σύζυγό μου. Ήρθαν στο νοσοκομείο να τον επισκεφτούν, πράγμα που πραγματικά θέρμανε τις καρδιές μας, αφού η κοινωνία είναι τόσο άπονη αυτές τις μέρες. Οι αδελφές μάς βοήθησαν μάλιστα να επικοινωνήσουμε με ένα κέντρο δραστηριοτήτων και να ζητήσουμε επιχορήγηση, η οποία κάλυψε τα περισσότερα από τα ιατρικά μας έξοδα. Ο σύζυγός μου και εγώ συγκινηθήκαμε πολύ. Μία μέρα, αφού οι αδελφές είχαν φύγει, ο σύζυγός μου μού είπε: «Στο παρελθόν, άκουγα φήμες και έτσι είχα προκαταλήψεις ενάντια στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και τους παρεξήγησα. Τώρα, που έρχομαι πραγματικά σε επαφή μαζί τους, συνειδητοποιώ ότι είναι όλοι καλοί και ευγενικοί. Τα λόγια, οι ενέργειες και η ζωή τους είναι όμοια με των αληθινών χριστιανών. Αισθάνομαι ότι μόνο μια εκκλησία σαν αυτή μπορεί πραγματικά να θεωρηθεί οικογένεια του Θεού». Του είπα: «Δόξα τω Θεώ! Ο Θεός όχι μόνο έστειλε τις αδελφές να μας βοηθήσουν, αλλά και σε νοιάστηκε και σε προστάτευσε στην εγχείρησή σου. Πριν από την εγχείρηση, ο γιατρός μού είπε ότι ήσουν σε πολύ σοβαρή κατάσταση. Εκείνη τη στιγμή, δεν ήξερα τί να κάνω, μπορούσα μόνο να συνεχίσω να καλώ τον Θεό και να προσεύχομαι σ’ Αυτόν. Ο Θεός σε προστάτευσε και βοήθησε την οικογένειά μας να ξεπεράσει τις δυσκολίες». Ο σύζυγός μου ένευσε καταφατικά και είπε: «Εντάξει, θα πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό μαζί σου». Αυτά τα λίγα απλά λόγια έκαναν τα μάτια μου να γεμίσουν δάκρυα. Δόξα τω Θεώ! Η μέρα που περίμενα τόσον καιρό είχε επιτέλους φτάσει.

Όταν μας βρήκε η ασθένεια, φαινόταν σαν κάτι κακό όταν το κοίταζες απ’ έξω, όμως η ασθένεια αυτή έκανε τον σύζυγό μου να ευλογηθεί μέσα στην ατυχία του. Όταν ο σύζυγός μου πήρε εξιτήριο, καταλήξαμε σε συμφωνία να κάνουμε ένα διάλειμμα από τη δουλειά μας για να επιστρέψουμε στην Κίνα να ξεκουραστούμε και να ανακάμψουμε. Την ημέρα πριν από την αναχώρησή μας, μπήκαμε για πρώτη φορά στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού.

Ένα μήνα αργότερα, γυρίσαμε και μπήκαμε ξανά μαζί στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, με το πρόσωπο και την καρδιά μας γεμάτα ευτυχία! Θεέ μου, Σε ευχαριστώ που μας οδήγησες και μας καθοδήγησες να έρθουμε ενώπιόν Σου!

Τέλος.

Κίνγκτσιν, Κορέα

Μέρος Πρώτο: Αφού αφήσαμε πίσω τις φήμες, ο σύζυγός μου κι εγώ βαδίσαμε στον δρόμο της πίστης στον Θεό (I)