(1) Η σημασία της απόκτησης του ονόματος Ιεχωβά από τον Θεό κατά την Εποχή του Νόμου

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Και είπεν έτι ο Θεός προς τον Μωϋσήν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών» (Έξ. 3:15).

Σχετικά λόγια του Θεού:

«Ιεχωβά» είναι το όνομα που πήρα κατά τη διάρκεια του έργου Μου στο Ισραήλ, και σημαίνει ο Θεός των Ισραηλιτών (ο εκλεκτός λαός του Θεού) ο οποίος μπορεί να λυπηθεί τον άνθρωπο, να καταραστεί τον άνθρωπο και να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου. Σημαίνει τον Θεό που κατέχει μεγάλη δύναμη και είναι γεμάτος σοφία. […] Δηλαδή, μόνο ο Ιεχωβά είναι ο Θεός του εκλεκτού λαού του Ισραήλ, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, ο Θεός του Ιακώβ, ο Θεός του Μωυσή κι ο Θεός όλου του λαού του Ισραήλ. Έτσι, στην τρέχουσα εποχή, όλοι οι Ισραηλίτες εκτός από τη φυλή του Ιούδα λατρεύουν τον Ιεχωβά. Κάνουν θυσίες σ’ Αυτόν στο θυσιαστήριο και Τον υπηρετούν φορώντας ιμάτια ιερέων στον ναό. Αυτό που ελπίζουν είναι η επανεμφάνιση του Ιεχωβά. […] Το όνομα Ιεχωβά είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τον λαό του Ισραήλ που έζησε κάτω από τον νόμο. Σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο του έργου, το όνομά Μου δεν είναι αβάσιμο, αλλά έχει αντιπροσωπευτική σημασία: Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει μία εποχή. Το «Ιεχωβά» αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου και είναι τιμητικό για τον Θεό που λατρεύτηκε από τον λαό του Ισραήλ.

από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Κατά την εποχή του Νόμου, το έργο της καθοδήγησης της ανθρωπότητας επιτελέστηκε υπό το όνομα του Ιεχωβά και το πρώτο στάδιο του έργου ξεκίνησε επί γης. Σε αυτό το στάδιο, το έργο συνίστατο στην οικοδόμηση του ναού και του βωμού, και ο νόμος χρησιμοποιήθηκε για να καθοδηγήσει τον λαό του Ισραήλ και να εργαστεί μεταξύ τους. Με την καθοδήγηση του λαού του Ισραήλ, εγκαινίασε τη βάση για το έργο Του επί γης. Από αυτή τη βάση, επέκτεινε το έργο Του πέρα από το Ισραήλ, δηλαδή ξεκινώντας από το Ισραήλ, επέκτεινε το έργο Του έξωθεν, έτσι ώστε αργότερα οι γενιές να γνωρίσουν σταδιακά ότι ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός και ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τα πάντα και ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε όλα τα πλάσματα. Διέδωσε το έργο Του μέσω του λαού του Ισραήλ έξωθεν και πέρα από αυτόν. Η γη του Ισραήλ ήταν ο πρώτος άγιος τόπος του έργου του Ιεχωβά επί γης και στη γη του Ισραήλ πήγε για πρώτη φορά ο Θεός να εργαστεί επί γης. Αυτό ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Κατά την διάρκεια της Εποχής του Νόμου, ο Ιεχωβά έδωσε πολλές εντολές για να παραδώσει ο Μωυσής στους Ισραηλίτες που τον ακολουθούσαν έξω από την Αίγυπτο. Οι εντολές αυτές δόθηκαν από τον Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και δεν είχαν καμία σχέση με τους Αιγύπτιους· είχαν σκοπό να συγκρατήσουν τους Ισραηλίτες. Χρησιμοποίησε τις εντολές για να θέσει αξιώσεις από αυτούς. Αν τηρούσαν το Σάββατο, αν σέβονταν τους γονείς τους, αν προσκυνούσαν είδωλα και ούτω καθεξής: αυτές ήταν οι αρχές με τις οποίες κρινόταν αν ήταν αμαρτωλοί ή δίκαιοι. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν κάποιοι που επλήγησαν από την φωτιά του Ιεχωβά, κάποιοι που λιθοβολήθηκαν μέχρι θανάτου και κάποιοι που έλαβαν την ευλογία του Ιεχωβά, και αυτό καθοριζόταν ανάλογα με το αν υπάκουαν στις εντολές αυτές ή όχι. Όσοι δεν τηρούσαν το Σάββατο, θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όσοι ιερείς δεν τηρούσαν το Σάββατο, θα έπεφτε πάνω τους η φωτιά του Ιεχωβά. Όσοι δεν έδειχναν σεβασμό στους γονείς τους, επίσης θα λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όλες αυτές οι εντολές παραδόθηκαν από τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά έκανε γνωστές τις εντολές Του και τους νόμους Του, ώστε, καθώς τους οδηγούσε στη ζωή τους, οι άνθρωποι θα άκουγαν και θα υπάκουαν στον λόγο Του και δεν θα επαναστατούσαν εναντίον Του. Χρησιμοποίησε τους νόμους αυτούς για να κρατήσει το νεογέννητο ανθρώπινο γένος υπό έλεγχο, για να θέσει το θεμέλιο για το μελλοντικό Του έργο. Κι έτσι, βάσει του έργου που έκανε ο Ιεχωβά, η πρώτη εποχή ονομάστηκε η Εποχή του Νόμου.

από «Το έργο την Εποχή του Νόμου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όλος ο λαός του Ισραήλ αποκαλούσε τον Ιεχωβά Κύριό του. Εκείνον τον καιρό, Τον θεωρούσαν την κεφαλή της οικογένειάς τους και ολόκληρο το Ισραήλ έγινε μια μεγάλη οικογένεια στην οποία όλοι λάτρευαν τον Κύριό τους Ιεχωβά. Το Πνεύμα του Ιεχωβά συχνά εμφανιζόταν σ’ αυτούς και τους μιλούσε και άκουγαν τη φωνή Του και χρησιμοποιούσε μια στήλη νέφους και ήχο για να καθοδηγήσει τη ζωή τους. Εκείνον τον καιρό, το Πνεύμα παρείχε την καθοδήγησή Του στο Ισραήλ απευθείας, μιλώντας και απευθύνοντας τη φωνή Του προς τον λαό και οι άνθρωποι έβλεπαν τα σύννεφα και άκουγαν τη βροντή του κεραυνού και κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγούσε τη ζωή τους για χιλιάδες χρόνια. Έτσι, μόνο ο λαός του Ισραήλ λάτρευε ανέκαθεν τον Ιεχωβά.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο Ιεχωβά, μετά που δημιούργησε την ανθρωπότητα, δεν τους δίδαξε ή τους καθοδήγησε από την εποχή του Αδάμ έως την εποχή του Νώε. Αντίθετα, μόνο μετά που ο κατακλυσμός κατέστρεψε τον κόσμο ξεκίνησε επίσημα να καθοδηγεί τους Ισραηλίτες, που ήταν οι απόγονοι του Νώε και, επίσης, του Αδάμ. Το έργο και τα λόγια Του στον Ισραήλ έδωσαν καθοδήγηση σε όλους τους ανθρώπους του Ισραήλ, καθώς ζούσαν τη ζωή τους σε όλη τη γη του Ισραήλ και, μ’ αυτόν τον τρόπο, έδειξαν στην ανθρωπότητα ότι ο Ιεχωβά δεν ήταν ικανός μόνο να δώσει πνοή στον άνθρωπο για να έχει ζωή από Εκείνον και να αναβαθμιστεί από χώμα σε ένα δημιουργημένο ανθρώπινο ον, αλλά θα μπορούσε επίσης να κάψει την ανθρωπότητα και να καταραστεί την ανθρωπότητα και να χρησιμοποιήσει το ραβδί Του για να κυβερνήσει την ανθρωπότητα. Έτσι, είδαν επίσης ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να καθοδηγήσει την ζωή του ανθρώπου στη γη και να μιλήσει και να κάνει έργο στην ανθρωπότητα σύμφωνα με τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Έκανε το έργο μόνο για να γνωρίσουν τα πλάσματά Του ότι ο άνθρωπος προήλθε από χώμα που Εκείνος πήρε στο χέρι Του και, επιπλέον, ότι ο άνθρωπος έχει φτιαχτεί από Εκείνον. Όχι μόνο αυτό, αλλά το έργο που ξεκίνησε στον Ισραήλ είχε το σκοπό άλλοι άνθρωποι και έθνη (που, ουσιαστικά, δεν ήταν ξεχωριστά από τον Ισραήλ, αλλά αντίθετα είχαν πάρει διαφορετικό δρόμο από τους Ισραηλίτες, ωστόσο ήταν απόγονοι του Αδάμ και της Εύας) να λάβουν το ευαγγέλιο του Ιεχωβά από τον Ισραήλ, ώστε όλα τα δημιουργημένα όντα στο σύμπαν να μπορούν να έχουν φόβο Θεού για τον Ιεχωβά και να Τον θεωρούν σημαντικό.

από «Το έργο την Εποχή του Νόμου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Το όνομα Ιεχωβά δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει όλη τη διάθεση του Θεού. Το γεγονός ότι επιτέλεσε έργο την Εποχή του Νόμου δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός του νόμου. Ο Ιεχωβά θέσπισε νόμους για τον άνθρωπο και παρέδωσε εντολές, ζητώντας από τον άνθρωπο να χτίσει τον ναό και τους βωμούς. Το έργο που επιτέλεσε αντιπροσώπευε μόνο την Εποχή του Νόμου. Το έργο που επιτέλεσε δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι ο Θεός που ζητά από τον άνθρωπο να τηρήσει τον νόμο, ο Θεός στον ναό ή ο Θεός ενώπιον του θυσιαστηρίου. Αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί. Το έργο του νόμου μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο μία εποχή.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

(2) Η σημασία της απόκτησης του ονόματος Ιησούς από τον Θεό κατά την Εποχή της Χάριτος

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Ενώ δε αυτός διελογίσθη ταύτα, ιδού, άγγελος Κυρίου εφάνη κατ' όναρ εις αυτόν, λέγων· Ιωσήφ, υιέ του Δαβίδ, μη φοβηθής να παραλάβης Μαριάμ την γυναίκα σου· διότι το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ Πνεύματος Αγίου. Θέλει δε γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν· διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ. 1:20-21).

«Και είπεν ο άγγελος προς αυτήν· Μη φοβού, Μαριάμ· διότι εύρες χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού, θέλεις συλλάβει εν γαστρί και θέλεις γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος θέλει είσθαι μέγας και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή, και θέλει δώσει εις αυτόν Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος» (Λουκ. 1:30-33).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Η Εποχή της Χάριτος ξεκίνησε με το όνομα του Ιησού. Όταν ο Ιησούς ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του, το Άγιο Πνεύμα άρχισε να μαρτυρά στο όνομα του Ιησού και το όνομα του Ιεχωβά δεν αναφερόταν πλέον. Αντίθετα, το Άγιο Πνεύμα ανέλαβε το νέο έργο κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Όσοι πίστευαν σε Αυτόν γίνονταν μάρτυρες για τον Ιησού Χριστό και το έργο που επιτέλεσαν ήταν και αυτό για τον Ιησού Χριστό. Η ολοκλήρωση της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης σήμαινε ότι το έργο που διεξήχθη κυρίως υπό το όνομα του Ιεχωβά είχε τελειώσει. Εφεξής, το όνομα του Θεού δεν ήταν πλέον Ιεχωβά. Τουναντίον, ονομάστηκε Ιησούς και στο εξής το Άγιο Πνεύμα ξεκίνησε το έργο κυρίως υπό το όνομα του Ιησού.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο «Ιησούς» είναι ο Εμμανουήλ και σημαίνει την προσφορά περί αμαρτίας που είναι γεμάτη αγάπη, γεμάτη συμπόνια και λυτρώνει τον άνθρωπο. Εκείνος έκανε το έργο της Εποχής της Χάριτος κι αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης. […] Μόνο ο Ιησούς είναι ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Είναι η προσφορά περί αμαρτίας που λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Δηλαδή, το όνομα του Ιησού ήρθε από την Εποχή της Χάριτος και υπήρχε εξαιτίας του έργου της λύτρωσης στην Εποχή της Χάριτος. Το όνομα του Ιησού υπήρξε για να επιτρέψει στους ανθρώπους της Εποχής της Χάριτος να ξαναγεννηθούν και να σωθούν, κι είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Έτσι, το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει το έργο της λύτρωσης και υποδηλώνει την Εποχή της Χάριτος. […] Το «Ιησούς» αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και είναι το όνομα του Θεού όλων εκείνων που λυτρώθηκαν κατά την Εποχή της Χάριτος.

από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, το όνομα του Θεού ήταν Ιησούς, δηλαδή ο Θεός ήταν ο Θεός που έσωσε τον άνθρωπο και ήταν ένας ευσπλαχνικός και στοργικός Θεός. Ο Θεός ήταν με τον άνθρωπο. Η αγάπη Του, η ευσπλαχνία Του και η σωτηρία Του συνόδευαν κάθε άνθρωπο. Μόνο με την αποδοχή του ονόματος του Ιησού και της παρουσίας Του, ο άνθρωπος ήταν σε θέση να κερδίσει τη γαλήνη και την αγαλλίαση, να λάβει την ευλογία Του, τις τεράστιες και πολυάριθμες χάρες Του και τη σωτηρία Του. Μέσω της σταύρωσης του Ιησού, όλοι όσοι τον ακολούθησαν έλαβαν σωτηρία και συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες τους.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν ήρθε ο Ιησούς, επιτέλεσε επίσης μέρος του έργου του Θεού και είπε μερικά λόγια — αλλά ποιο ήταν το κύριο έργο που ολοκλήρωσε; Αυτό που ολοκλήρωσε κατά κύριο λόγο ήταν το έργο της σταύρωσης. Έγινε όμοιος με την αμαρτωλή σάρκα για να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης και να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, και ήταν για χάρη της αμαρτίας όλης της ανθρωπότητας που χρησίμευσε ο ίδιος ως προσφορά περί αμαρτίας. Αυτό είναι το κύριο έργο που επιτέλεσε. Τελικά, πρόσφερε το μονοπάτι του σταυρού για να καθοδηγήσει αυτούς που ήρθαν αργότερα. Όταν ήρθε ο Ιησούς, επρόκειτο κυρίως να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης. Λύτρωσε όλη την ανθρωπότητα και έφερε το ευαγγέλιο της Βασιλείας των Ουρανών στον άνθρωπο και, επιπλέον, έφερε το μονοπάτι προς τη Βασιλεία των Ουρανών. Συνεπώς, όλοι αυτοί που ήρθαν μετά είπαν: «Θα πρέπει να περπατήσουμε στο μονοπάτι του σταυρού και να θυσιαστούμε για τον σταυρό». Φυσικά, στην αρχή ο Ιησούς επιτέλεσε επίσης κι άλλο έργο και είπε κάποια λόγια για να κάνει τον άνθρωπο να μετανοήσει και να εξομολογηθεί τις αμαρτίες του. Αλλά η διακονία Του εξακολουθούσε να είναι η σταύρωση και τα τριάμισι χρόνια που πέρασε κηρύττοντας την οδό ήταν προετοιμασία για την σταύρωση που ήρθε μετά. Επίσης, πολλές φορές προσευχήθηκε ο Ιησούς για χάρη της σταύρωσης. Η ζωή ενός κανονικού ανθρώπου που έζησε και τα τριάντα τρεισήμισι χρόνια που έζησε στη γη ήταν κυρίως για χάρη της ολοκλήρωσης του έργου της σταύρωσης, ήταν για να Του δώσουν τη δύναμη να αναλάβει αυτό το έργο, ως αποτέλεσμα του οποίου ο Θεός ανέθεσε σε Αυτόν το έργο της σταύρωσης.

από «Όλα επιτυγχάνονται δια του λόγου του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όσο για το έργο της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήταν ο Θεός που έσωσε τον άνθρωπο. Αυτό που Αυτός είχε και ήταν, ήταν η χάρη, η αγάπη, η ευσπλαχνία, η επιείκεια, η υπομονή, η ταπεινοφροσύνη, η φροντίδα και η ανοχή, και το πιο μεγάλο μέρος του έργου που επιτέλεσε ήταν προς χάριν της λύτρωσης του ανθρώπου. Όσο για τη διάθεσή Του, ήταν γεμάτη ευσπλαχνία και αγάπη, και επειδή ήταν γεμάτος ευσπλαχνία και αγάπη, έπρεπε να καρφωθεί στον σταυρό για τον άνθρωπο, για να δείξει ότι ο Θεός αγάπησε τον άνθρωπο ως τον εαυτό Του τόσο πολύ ώστε προσφέρθηκε ο ίδιος στην ολότητά Του. Ο Σατανάς είπε: «Εφόσον Εσύ αγαπάς τον άνθρωπο, πρέπει να τον αγαπάς στον απόλυτο βαθμό: πρέπει να καρφωθείς στον σταυρό, να λυτρώσεις τον άνθρωπο από τον σταυρό, από την αμαρτία και να προσφέρεις τον εαυτό Σου ως αντάλλαγμα για όλη την ανθρωπότητα». Ο Σατανάς έβαλε το εξής στοίχημα: «Επειδή Εσύ είσαι ένας Θεός γεμάτος αγάπη και ευσπλαχνία, πρέπει να αγαπάς τον άνθρωπο στον απόλυτο βαθμό: άρα θα πρέπει να προσφέρεις τον εαυτό Σου στον σταυρό». Ο Ιησούς απάντησε: «Εφόσον είναι για την ανθρωπότητα, είμαι πρόθυμος να προσφέρω όλο Μου το είναι». Κατόπιν ανέβηκε επάνω στον σταυρό με απόλυτη αυταπάρνηση και λύτρωσε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Τότε, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήρθε για να λυτρώσει όλους τους έκπτωτους ανθρώπους (κι όχι μόνο του Ισραηλίτες). Έδειχνε έλεος και στοργικότητα απέναντι στους ανθρώπους. Ο Ιησούς, τον οποίο αντίκρισε ο άνθρωπος κατά την Εποχή της Χάριτος, ήταν γεμάτος στοργικότητα και φερόταν στον άνθρωπο πάντοτε με αγάπη, καθότι είχε έρθει για να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Είχε την ικανότητα να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων, μέχρι τη σταύρωσή Του, με την οποία λύτρωσε πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Θεός παρουσιάστηκε στους ανθρώπους δείχνοντας έλεος και στοργικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών για τον άνθρωπο και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε εκείνοι να μπορέσουν να συγχωρεθούν για πάντα. Ήταν ελεήμων, συμπονετικός, υπομονετικός και στοργικός. Και όλοι εκείνοι που ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος προσπαθούσαν να είναι υπομονετικοί και στοργικοί απέναντι στα πάντα. Υπέφεραν επί μακρόν και ποτέ δεν αντεπιτίθεντο, ακόμα και όταν τους χτυπούσαν, τους καταριόνταν ή τους λιθοβολούσαν.

από «Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Κατά την εποχή της Χάριτος, Ιησούς ήταν το όνομα του Θεού. Με άλλα λόγια, το έργο της Εποχής της Χάριτος επιτελέστηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Θεός αποκαλούταν Ιησούς. Ανέλαβε ένα στάδιο νέου έργου πέραν της Παλαιάς Διαθήκης και το έργο Του έληξε με τη σταύρωση. Αυτό ήταν ολόκληρο το έργο Του.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

(3) Η σημασία της απόκτησης του ονόματος Παντοδύναμος Θεός από τον Θεό κατά την Εποχή της Βασιλείας

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Και θέλεις ονομασθή με νέον όνομα, το οποίον του Ιεχωβά το στόμα θέλει ονομάσει» (Ησ. 62:2).

«Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ' αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον» (Αποκ. 3:12).

«Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ» (Αποκ. 1:8).

«Ευχαριστούμέν σοι, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην και εβασίλευσας» (Αποκ. 11:17).

«Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ· δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων» (Αποκ. 15:3).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Εφόσον έχει υπάρξει μαρτυρία του Παντοδύναμου Θεού, του Βασιλιά της Βασιλείας, η έκταση της διαχείρισης του Θεού έχει ξεδιπλωθεί εξ ολοκλήρου σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Όχι μόνο έχουν γίνει μάρτυρες της εμφάνισης του Θεού στην Κίνα, αλλά έχει υπάρξει μαρτυρία του ονόματος του Παντοδύναμου Θεού σε όλα τα έθνη και σ’ όλους τους τόπους. Όλοι τους φωνάζουν αυτό το άγιο όνομα, αναζητώντας να συναναστραφούν με τον Θεό με κάθε δυνατό τρόπο, κατανοώντας το θέλημα του Παντοδύναμου Θεού και υπηρετώντας συντονισμένα στην εκκλησία. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται κατ’ αυτόν τον θαυμαστό τρόπο.

«Κεφάλαιο 8» από «Ομιλίες του Χριστού στην αρχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αν και τα ονόματα Ιεχωβά, Ιησούς και Μεσσίας αντιπροσωπεύουν το Πνεύμα Μου, αυτά τα ονόματα υποδηλώνουν μόνο τις διαφορετικές εποχές στο σχέδιο διαχείρισής Μου και δεν Με αντιπροσωπεύουν στην ολότητά Μου. Τα ονόματα με τα οποία οι άνθρωποι στη γη Με αποκαλούν, δεν μπορούν να διατυπώσουν ολόκληρη τη διάθεσή Μου κι όλα όσα είμαι. Είναι απλώς διαφορετικά ονόματα με τα οποία ονομάζομαι κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών. Έτσι, όταν φτάσει η τελική εποχή - η εποχή των εσχάτων ημερών - το όνομά Μου θ’ αλλάξει και πάλι. Δεν θα ονομάζομαι Ιεχωβά ή Ιησούς, πολύ λιγότερο Μεσσίας, αλλά θα ονομάζομαι ο ισχυρός Παντοδύναμος Θεός ο ίδιος, και με αυτό το όνομα θα οδηγήσω ολόκληρη την εποχή στο τέλος της. Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή με αγαπούσαν και με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν - είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανεβαίνει στα άκρα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής - είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες.

από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Στο έσχατο έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδεμα και κρίση, στην οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα, προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει όσους τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά στην τελείωση. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη φτάσει. Τα πάντα στη δημιουργία θα ταξινομηθούν ανάλογα με το είδος τους και θα καταταχθούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει το αποτέλεσμα της ανθρωπότητας και τον προορισμό της. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδεμα και κρίση, τότε δεν υπάρχει τρόπος να αποκαλυφθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω του παιδέματος και της κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί το αποτέλεσμα όλης της δημιουργίας. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό πρέπει να καταταχθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα κατηγοριοποιηθούν ανάλογα με το είδος τους. Μέσω του παιδέματος και της κρίσης θα αποκαλυφθεί το αποτέλεσμα όλης της δημιουργίας, έτσι ώστε το κακό να τιμωρηθεί και το καλό να ανταμειφθεί και όλοι οι άνθρωποι θα υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω του δίκαιου παιδέματος και της κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του έχει φτάσει σε υπερβολικό βαθμό, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού, η οποία συνίσταται κυρίως στο παίδεμα και την κρίση και αποκαλύπτεται τις έσχατες ημέρες, μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει τον άνθρωπο πλήρως. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να αποκαλύψει το κακό και κατ’ αυτόν τον τρόπο να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. Επομένως, μια τέτοια διάθεση έχει εποχική σημασία, και η αποκάλυψη και η έκθεση της διάθεσής Του εκδηλώνεται χάριν του έργου κάθε νέας εποχής. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός αποκαλύπτει τη διάθεσή Του αυθαίρετα και άνευ σημασίας. Αν υποτεθεί ότι, αποκαλύπτοντας το αποτέλεσμα του ανθρώπου κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός θα προσφέρει στον άνθρωπο απεριόριστη ευσπλαχνία και αγάπη και θα συνεχίσει να είναι στοργικός απέναντί του, χωρίς να υποβάλει τον άνθρωπο σε δίκαιη κρίση, αλλά αντιθέτως θα τον αντιμετωπίζει με ανοχή, υπομονή και συγχώρεση, και θα δίνει άφεση αμαρτιών στον άνθρωπο όσο σοβαρές κι αν είναι οι αμαρτίες του, χωρίς ίχνος δίκαιης κρίσης, τότε πότε θα ολοκληρωνόταν όλη η διαχείριση του Θεού; Πότε θα μπορούσε μια τέτοια διάθεση να οδηγήσει τους ανθρώπους στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας; Πάρε ως παράδειγμα έναν δικαστή που είναι συνεχώς γεμάτος αγάπη, έναν δικαστή με καλοσυνάτο πρόσωπο και στοργική καρδιά. Αγαπά τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που μπορεί να έχουν διαπράξει, τους αγαπά και τους δείχνει επιείκεια όποιοι κι αν είναι. Σε αυτή την περίπτωση, πότε θα μπορέσει να καταλήξει σε μια δίκαιη απόφαση; Κατά τις έσχατες ημέρες, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να κατατάξει τον άνθρωπο ανάλογα με το είδος του και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλη η εποχή ολοκληρώνεται μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και του παιδέματος του Θεού.

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν ενσαρκώνεται ο Θεός αυτήν τη φορά, το έργο Του είναι να εκφράσει τη διάθεσή Του, κυρίως μέσα από παίδεμα και κρίση. Έχοντας αυτό ως θεμελιώδη λίθο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο, δείχνει περισσότερους τρόπους άσκησης και συνεπώς πετυχαίνει τον στόχο Του να κατακτήσει τον άνθρωπο, και να τον λυτρώσει από τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας.

από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν ακουστεί ο κρότος από τις επτά βροντές, θα έρθει η σωτηρία εκείνων που Με αγαπούν, που Με επιθυμούν με ειλικρινή καρδιά. Εκείνοι που ανήκουν σ’ Εμένα και τους οποίους έχω προκαθορίσει και επιλέξει, είναι όλοι ικανοί να έλθουν υπό το όνομά Μου. Μπορούν να ακούσουν τη φωνή Μου, η οποία είναι το κάλεσμα του Θεού. Ας δουν εκείνοι στα πέρατα τις γης ότι είμαι δίκαιος, είμαι πιστός, είμαι αγάπη, είμαι συμπόνια, είμαι μεγαλείο, είμαι μαινόμενη φωτιά και, τέλος, είμαι ανηλεής κρίση.

Ας δούνε όλοι στον κόσμο ότι είμαι ο ίδιος ο πραγματικός και πλήρης Θεός. Όλοι οι άνθρωποι έχουν πειστεί ειλικρινά και κανένας δεν τολμά να Μου αντισταθεί ξανά, να Με κρίνει ή να Με συκοφαντήσει. Διαφορετικά, αμέσως θα πέσουν επάνω τους κατάρες και καταστροφή. Μόνο θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους και θα επιφέρουν οι ίδιοι στον εαυτό τους την καταστροφή.

Ας το μάθουν όλοι οι λαοί, ας γίνει γνωστό στα πέρατα του σύμπαντος και είθε να το μάθουν άπαντες: Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο ένας και αληθινός Θεός. Και όλοι, ο ένας μετά τον άλλον, θα γονατίσουν για να Τον λατρέψουν, ενώ ακόμα και τα παιδιά που μόλις έμαθαν να μιλούν θα αναφωνήσουν «Παντοδύναμε Θεέ»!

«Κεφάλαιο 35» από «Ομιλίες του Χριστού στην αρχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Είναι ώστε σε αυτήν την τελευταία εποχή να δοξαστεί το όνομα Μου από τα έθνη των Εθνικών, οι πράξεις Μου να γίνουν αντιληπτές από τους Εθνικούς και εκείνοι να Με αποκαλούν Παντοδύναμο για τις πράξεις Μου, και ο λόγος Μου να πραγματοποιηθεί σύντομα. Θα κάνω όλους τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, αλλά και ο Θεός όλων των εθνών των Εθνικών, ακόμα και εκείνων που έχω καταραστεί. Θα αφήσω όλους να δουν ότι είμαι ο Θεός όλης της δημιουργίας. Αυτό είναι το μέγιστο έργο Μου, ο σκοπός του σχεδίου Μου για τις έσχατες μέρες και το μόνο έργο που πρέπει να εκπληρωθεί τις έσχατες ημέρες.

από «Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι επίσης το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»