Την σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η Βίβλος είναι ο Θεός και ότι ο Θεός είναι η Βίβλος. Επίσης, πιστεύουν ότι όλα όσα λέει η Βίβλος ήταν τα μόνα λόγια που εξέφρασε ο Θεός και ότι όλα ειπώθηκαν από τον Θεό. Όσοι πιστεύουν στον Θεό πιστεύουν ακόμη ότι παρόλο που και τα εξήντα έξι βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από ανθρώπους, όλα αυτά δόθηκαν με την έμπνευση του Θεού και αποτελούν καταγραφή των ομιλιών του Αγίου Πνεύματος. Αυτό αποτελεί τη λανθασμένη ερμηνεία των ανθρώπων και δεν συνάδει απόλυτα με τα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, εκτός από τα βιβλία των προφητειών, το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης αποτελεί ιστορικό αρχείο. Ορισμένες από τις επιστολές της Καινής Διαθήκης προέρχονται από τις εμπειρίες των ανθρώπων και ορισμένες προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι επιστολές του Παύλου, παραδείγματος χάριν, προέκυψαν από το έργο ενός ανθρώπου, ήταν όλες το αποτέλεσμα της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος και γράφτηκαν για τις εκκλησίες, ήταν λόγια προτροπής και ενθάρρυνσης για τους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών. Δεν ήταν λόγια που εξέφρασε το Άγιο Πνεύμα — ο Παύλος δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος, ούτε ήταν προφήτης, πολύ λιγότερο δε, είδε οράματα. Οι επιστολές του γράφτηκαν για τις εκκλησίες της Εφέσου, της Θεσσαλονίκης, της Γαλατίας και άλλων εκκλησιών. ... Εάν οι άνθρωποι βλέπουν τις επιστολές ή τα λόγια του Παύλου ως τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και τα λατρεύουν ως Θεό, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι δεν ξέρουν να κάνουν καμιά διάκριση. Για να μιλήσουμε πιο σκληρά, δεν είναι αυτό σαφώς βλασφημία; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλήσει εξ ονόματος του Θεού; Και πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να προσκυνήσουν ενώπιον των καταγραφών των επιστολών του και όσων εξέφρασε σαν να ήταν ένα ιερό βιβλίο ή ένα θεϊκό βιβλίο; Θα μπορούσε ο λόγος του Θεού τυχόν να εκφραστεί από έναν άνθρωπο; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλήσει εξ ονόματος του Θεού;

από «Σχετικά με τη Βίβλο (3)»

Ακόμα περισσότερο πιστεύουν ότι, όποιο κι αν είναι το νέο έργο του Θεού, θα πρέπει να επαληθεύεται μέσα από προφητείες, καθώς και ότι σε κάθε στάδιο ενός τέτοιου έργου πρέπει να προβάλλονται αποκαλύψεις, σε όσους Τον ακολουθούν με ειλικρινή καρδιά, διαφορετικά το εν λόγω έργο δεν μπορεί να είναι του Θεού. Ήδη δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την ανόητη καρδιά του ανθρώπου και την επαναστατική φύση του, τη γεμάτη έπαρση και υπεροψία, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού. Ο άνθρωπος ούτε μελετά προσεκτικά το νέο έργο του Θεού ούτε το αποδέχεται με ταπεινότητα. Αντιθέτως, ο άνθρωπος υιοθετεί μια περιφρονητική στάση, αναμένοντας τις αποκαλύψεις και την καθοδήγηση του Θεού. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά ανθρώπου που επαναστατεί και αντιτίθεται στον Θεό; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να λάβουν την έγκριση του Θεού;

από «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει ορίσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του, να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;»

Το έργο του Θεού συνεχίζει να εξελίσσεται και, παρόλο που ο σκοπός του έργου Του παραμένει αμετάβλητος, τα μέσα με τα οποία εργάζεται αλλάζουν συνεχώς, άρα και όσοι Τον ακολουθούν. Όσο περισσότερο έργο παράγει ο Θεός, τόσο πιο ενδελεχώς Τον γνωρίζει ο άνθρωπος, και η διάθεση του ανθρώπου αλλάζει αντιστοίχως μαζί με το έργο Του. Ωστόσο, επειδή το έργο του Θεού μεταβάλλεται διαρκώς, εκείνοι που δεν γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκείνοι οι ανόητοι που δεν γνωρίζουν την αλήθεια, μετατρέπονται σε αντιπάλους του Θεού. Ποτέ δεν συνάδει το έργο του Θεού με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, επειδή το έργο Του είναι πάντοτε νέο και ποτέ παλιό. Ποτέ δεν επαναλαμβάνει το παλιό έργο, αντιθέτως, προχωράει πάντοτε προς τα εμπρός με έργο που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν. Από τη στιγμή που ο Θεός δεν επαναλαμβάνει ποτέ το έργο Του, και ο άνθρωπος κατ’ εξακολούθηση κρίνει το έργο του Θεού σήμερα με βάση το έργο Του στο παρελθόν, γίνεται υπερβολικά δύσκολο για τον Θεό να φέρει εις πέρας κάθε στάδιο του έργου της νέας εποχής. Ο άνθρωπος θέτει υπερβολικά πολλά εμπόδια! Ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά στενόμυαλος στον τρόπο που σκέφτεται! Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει το έργο του Θεού, ωστόσο όλοι προσδιορίζουν το έργο Του. Μακριά από τον Θεό, ο άνθρωπος χάνει τη ζωή, την αλήθεια και τις ευλογίες του Θεού. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν αποδέχεται ούτε τη ζωή ούτε την αλήθεια, πόσο μάλλον τις μεγαλύτερες ευλογίες που ο Θεός δίνει στην ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να κερδίσουν τον Θεό, όμως είναι ανίκανοι να ανεχθούν τυχόν αλλαγές στο έργο του Θεού. Εκείνοι που δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού πιστεύουν ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο και ότι το έργο του Θεού παραμένει για πάντα στάσιμο. Πιστεύουν πως το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσουν την αιώνια σωτηρία από τον Θεό είναι να τηρούν τον νόμο και, εφόσον μετανοούν κι εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, η καρδιά του Θεού θα είναι για πάντα ικανοποιημένη. Είναι της άποψης ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός της τήρησης του νόμου και ο Θεός που σταυρώθηκε για τον άνθρωπο. Είναι επίσης άποψή τους ότι ο Θεός δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπερβεί τη Βίβλο. Είναι ακριβώς αυτές οι απόψεις που τους έχουν αλυσοδέσει σφιχτά στον παλιό νόμο και τους κρατούν δέσμιους άκαμπτων κανονισμών.

από «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει ορίσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του, να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;»

Οι Ιουδαίοι εκείνον τον καιρό διάβαζαν όλοι την Παλαιά Διαθήκη και γνώριζαν την προφητεία του Ησαΐα, ότι ένα αρσενικό βρέφος θα γεννιόταν μέσα σε μια φάτνη. Τότε γιατί, εφόσον το γνώριζαν αυτό, παρόλα αυτά καταδίωξαν τον Ιησού; Αυτό δεν οφείλεται στην επαναστατική τους φύση και στην άγνοιά τους για το έργο του Αγίου Πνεύματος; Εκείνον τον καιρό, οι Φαρισαίοι πίστευαν ότι το έργο του Ιησού δεν έμοιαζε με αυτό που γνώριζαν από τις προφητείες για το αρσενικό βρέφος. Ο άνθρωπος του σήμερα απορρίπτει τον Θεό επειδή το έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν συμβαδίζει με τη Βίβλο. Δεν είναι η ίδια και απαράλλαχτη ουσία της επαναστατικότητάς τους απέναντι στον Θεό; Μπορείς να είσαι από αυτούς που αποδέχονται αναντίρρητα το έργο του Αγίου Πνεύματος στο σύνολό του; Αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε είναι το σωστό ρεύμα. Πρέπει να το αποδεχθείς χωρίς την παραμικρή αμφιβολία και όχι να επιλέγεις και να ξεδιαλέγεις τι θα αποδεχθείς. Αν αποκτήσεις κάποια γνώση από τον Θεό, και μετά Τον αντιμετωπίζεις με επιφύλαξη, δεν αποτελεί αυτό μια πραγματικά αδικαιολόγητη στάση; Αυτό που οφείλεις να κάνεις είναι να αποδέχεσαι οποιοδήποτε έργο, χωρίς την ανάγκη για περαιτέρω επιβεβαίωση από τη Βίβλο, εφόσον αυτό προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα, επειδή πιστεύεις στον Θεό για να ακολουθείς τον Θεό, όχι για να Τον ερευνάς. Δεν θα πρέπει να αναζητάς περαιτέρω αποδείξεις για Εμένα, προκειμένου να δεις ότι Εγώ είμαι ο Θεός σου. Αντιθέτως, θα πρέπει να διακρίνεις εάν έχεις όφελος από Εμένα, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ακόμα κι αν έχεις βρει τις πιο αδιάσειστες αποδείξεις στη Βίβλο, αυτές δεν μπορούν να σε θέσουν πλήρως ενώπιόν Μου. Είσαι κάποιος που ζει εντός των ορίων που θέτει η Βίβλος, όχι ενώπιόν Μου. Η Βίβλος δεν μπορεί να σε βοηθήσει να Με γνωρίσεις, ούτε μπορεί να κάνει πιο βαθιά την αγάπη σου για Εμένα. ... Το έργο του Θεού σε κάθε εποχή έχει ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές. Πραγματοποιεί μόνο το έργο της τρέχουσας εποχής και ποτέ το επόμενο στάδιο του έργου Του εκ των προτέρων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί το αντιπροσωπευτικό Του έργο για κάθε εποχή να έρθει στο προσκήνιο. Ο Ιησούς μίλησε μόνο για τα σημάδια των εσχάτων ημερών, για το πώς να είσαι υπομονετικός και πώς να σωθείς, πώς να μετανοείς και να εξομολογείσαι, καθώς και για το πώς να κουβαλάς τον σταυρό και να υπομένεις τα βάσανα. Δεν μίλησε ποτέ γι’ αυτό στο οποίο ο άνθρωπος των εσχάτων ημερών πρέπει να εισέλθει ή για το πώς να προσπαθήσει να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Βάσει αυτού, δεν θα αποτελούσε πλάνη να αναζητεί κανείς μέσα στη Βίβλο το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες; Τι μπορείς να διακρίνεις, κρατώντας απλώς τη Βίβλο στα χέρια σου; Είτε πρόκειται για ερμηνευτή της Βίβλου είτε για κήρυκα, ποιος μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων το σημερινό έργο;

από «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει ορίσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του, να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;»