Αδελφοί και αδελφές, όλοι γνωρίζουμε πως η προσευχή στον Θεό είναι ο πιο άμεσος τρόπος να επικοινωνούν οι χριστιανοί με τον Θεό. Για τον λόγο αυτόν, εκτός από τις πρωινές και βραδινές προσευχές, προσευχόμαστε και πολλές άλλες στιγμές, όπως όταν διαβάζουμε τη Βίβλο, στις συγκεντρώσεις, κατά την τήρηση του Σαββάτου ή όταν συναντάμε δυσκολίες. Μα συμφωνούν οι προσευχές μας με το θέλημα του Κυρίου και θα μας ακούσει Εκείνος; Αυτό είναι σημαντικό να το κατανοήσουν όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές· διαφορετικά, ανεξάρτητα με το πόσες φορές προσευχόμαστε ή για πόση ώρα, αυτές οι προσευχές δεν θα κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Στην πραγματικότητα, ο Κύριος Ιησούς μάς έδωσε αυτές τις απαντήσεις πολύ καιρό πριν, άρα ας αναζητήσουμε μαζί τι λέει η αλήθεια αναφορικά με αυτό το ζήτημα!
Στο Κατά Λουκάν 18:9-14, καταγράφεται: «Είπε δε και προς τινάς, τους θαρρούντας εις εαυτούς ότι είναι δίκαιοι και καταφρονούντας τους λοιπούς, την παραβολήν ταύτην· Άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν διά να προσευχηθώσιν, ο εις Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος σταθείς προσηύχετο καθ’ εαυτόν ταύτα· Ευχαριστώ σοι, Θεέ, ότι δεν είμαι καθώς οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και καθώς ούτος ο τελώνης· νηστεύω δις της εβδομάδος, αποδεκατίζω πάντα όσα έχω. Και ο τελώνης μακρόθεν ιστάμενος, δεν ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς να υψώση εις τον ουρανόν, αλλ’ έτυπτεν εις το στήθος αυτού, λέγων· Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Σας λέγω, Κατέβη ούτος εις τον οίκον αυτού δεδικαιωμένος μάλλον παρά εκείνος· διότι πας ο υψών εαυτόν θέλει ταπεινωθή, ο δε ταπεινών εαυτόν θέλει υψωθή». Είναι εύκολο να δούμε από την παραβολή του Κυρίου Ιησού πως ο Κύριος ενέκρινε την προσευχή του τελώνη και έδειξε απέχθεια προς την προσευχή του Φαρισαίου. Αυτό οφείλεται στο ότι η προσευχή του Φαρισαίου ήταν καθαρά για λόγους επίδειξης και αυτοπροβολής και για να απαριθμήσει τις πράξεις του για τον Θεό. Έθεσε τον εαυτό του σε πολύ υψηλή θέση, ακόμη και στο ίδιο επίπεδο με τον Θεό. Έκανε διαπραγματεύσεις με τον Θεό, πήρε τα εύσημα για το έργο του ίδιου του Θεού και στερούταν ακόμα και της παραμικρής ευσέβειας ενώπιόν Του. Στερούταν παντελώς του παραμικρού φόβου στην καρδιά του για τον Θεό κι αυτό προκάλεσε την περιφρόνηση και το μίσος του Θεού. Ο τελώνης όμως ήταν εντελώς διαφορετικός. Γνώριζε πως ήταν ένας ασήμαντος αμαρτωλός κι έτσι στην προσευχή του υπήρχε ο φόβος του Θεού και αποκάλυψε αυτά που είχε μέσα του, αναγνωρίζοντας τη δική του διαφθορά και ικετεύοντας ειλικρινά για τη συγχώρεση του Θεού, και στο τέλος έλαβε το έλεος του Θεού. Ο Θεός είχε διαφορετική στάση προς τον καθένα τους εξαιτίας της δικής τους διαφορετικής στάσης προς τον Θεό. Συγκρίνετε αυτό με τις δικές μας προσευχές. Συχνά υιοθετούμε τη λάθος στάση. Για παράδειγμα, ορισμένες φορές, όταν συναντάμε δυσκολίες, γνωρίζουμε πως αυτό που κάνουμε δεν συμφωνεί με τα λόγια του Κυρίου, μα εξακολουθούμε να είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε, και κατά τις προσευχές μας, θέλουμε μέχρι και ο Θεός να κάνει πράγματα σύμφωνα με το δικό μας θέλημα. Ή όταν καταφέρουμε κάτι στα καθήκοντά μας, όπως το να μην προδώσουμε τον Κύριο όταν έχουμε συλληφθεί, νιώθουμε ότι είμαστε κάποιοι που είναι πολύ αφοσιωμένοι στον Κύριο, οι οποίοι Τον αγαπούν πραγματικά, οπότε όταν προσευχόμαστε, ζητάμε ευλογίες ή στέμματα, και αν ο Θεός δεν μας ευλογεί, διαπληκτιζόμαστε μαζί Του. Ή όταν αρρωσταίνουμε ή κάτι τρομερό συμβαίνει στο σπίτι μας, στις προσευχές μας κατηγορούμε τον Θεό ότι δεν μας προστατεύει και προσπαθούμε μάλιστα να μεταπείσουμε τον Θεό και να λογαριαστούμε μαζί Του. Και ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ. Όλες αυτές οι προσευχές απαιτούν πράγματα από τον Θεό και προσπαθούν να Τον εξαναγκάσουν να δράσει με ορισμένο τρόπο. Έτσι Τον εκμεταλλευόμαστε, Τον κατηγορούμε και μάλιστα εναντιωνόμαστε και αντιτιθέμεθα σ’ Αυτόν. Αυτών των ειδών οι προσευχές στερούνται παντελώς συνείδησης και λογικής και μια τέτοια προσευχή σημαίνει αντίσταση στον Θεό. Η χριστιανική προσευχή θα πρέπει να στοχεύει στο να μας ακούσει ο Θεός και να προσευχόμαστε όπως έκανε ο τελώνης. Θα πρέπει να στεκόμαστε στη θέση ενός δημιουργήματος, να έχουμε ευσεβή στάση ενώπιόν Του και να προσευχόμαστε στον Θεό με την προϋπόθεση να είμαστε υπάκουοι. Δεν θα πρέπει να προσπαθούμε να επιβάλουμε τις επιθυμίες μας στον Θεό ή να απαιτούμε να δρα σύμφωνα με το δικό μας θέλημα. Θα πρέπει μόνο να ζητάμε από τον Θεό να εκτελεί τα πράγματα σύμφωνα με το δικό Του θέλημα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ακούσει ο Θεός τις προσευχές μας, να μας διαφωτίσει και να μας καθοδηγήσει.
Συνιστώμενο άρθρο:
Γραφές της προσευχής για την μετάνοια — 3 βασικά σημεία για μετάνοια
Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε στους μαθητές Του: «Και όταν προσεύχησαι, μη έσο ως οι υποκριταί, διότι αγαπώσι να προσεύχωνται ιστάμενοι εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών, διά να φανώσιν εις τους ανθρώπους· αληθώς σας λέγω ότι έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών. Συ όμως, όταν προσεύχησαι, είσελθε εις το ταμείον σου, και κλείσας την θύραν σου προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ» (Κατά Ματθαίον 6:5-6). Μπορούμε να δούμε από όσα είναι γραμμένα στη Βίβλο πως όταν οι Φαρισαίοι προσεύχονταν, τους άρεσε συχνά να επιλέγουν ένα μέρος γεμάτο με ανθρώπους. Απολάμβαναν το να στέκονται στις συναγωγές ή σε σημεία συνάντησης για να προσευχηθούν και ύστερα συχνά απήγγελλαν τις Γραφές κι έκαναν μεγάλες, υποκριτικές προσευχές. Όλα γινόντουσαν για να τους δουν οι άλλοι, για να κάνουν τους άλλους να τους βλέπουν ως ευλαβείς και ευσεβείς και μέσω αυτού να κερδίσουν τον θαυμασμό και την εκτίμηση των ανθρώπων. Αυτού του είδους η προσευχή δεν είναι παρά έπαινος και επίδειξη των ίδιων· αποτελεί προσπάθεια εξαπάτησης του Θεού. Για τον λόγο αυτόν, ο Κύριος Ιησούς είπε ότι οι Φαρισαίοι ήταν υποκριτές και πως οι προσευχές τους ήταν υποκριτικές και απεχθείς στον Κύριο. Κατόπιν σκέψης, πολλές φορές όταν προσευχόμαστε, κρύβουμε κι εμείς λανθασμένα κίνητρα. Για παράδειγμα, όταν προσευχόμαστε στις συγκεντρώσεις, δεν μιλάμε στον Θεό για τις πραγματικές δυσκολίες ή για τη διαφθορά μας, δεν Του μιλάμε μέσα από την καρδιά μας, ούτε Του ζητάμε να μας οδηγήσει και να μας καθοδηγήσει. Αντίθετα, λέμε περίτεχνα λόγια και προσφέρουμε κενές δοξολογίες, ή εναλλακτικά απαγγέλουμε κεφάλαια από τη Βίβλο ή μιλάμε διαρκώς για τις Γραφές, καθώς πιστεύουμε πως όποιος απομνημονεύσει τις πιο πολλές γραφές και μιλά πιο εύγλωττα, προσεύχεται καλύτερα. Πιστεύουμε, επίσης, πως όσο πιο συχνά κάνουμε την πρωινή μας βάρδια και τις βραδινές προσευχές, ή όσο πιο πολύ προσευχόμαστε πριν από τα γεύματα κι ευχαριστούμε τη χάρη του Θεού αφού φάμε, και όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύουμε σε αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο πνευματικοί και ευλαβείς θα γίνουμε. Πιστεύουμε πως το να προσευχόμαστε με αυτόν τον τρόπο, συμφωνεί απόλυτα με το θέλημα του Κυρίου. Στην πραγματικότητα, με το να προσευχόμαστε με αυτόν τον τρόπο, δεν ανοίγουμε την καρδιά μας στον Κύριο και δεν Τον λατρεύουμε πραγματικά. Αντίθετα, παραμένουμε προσκολλημένοι στα δικά μας κίνητρα και στόχους και το κάνουμε για να δείξουμε στους άλλους πόσο καλά αναζητάμε, όταν χρησιμοποιούμε την προσευχή για να κάνουμε επίδειξη. Το να προσευχόμαστε με αυτόν τον τρόπο είναι σαν να το κάνουμε απλώς ως ρουτίνα, ακολουθώντας τυπικά τη διαδικασία και η προσευχή είναι σαν θρησκευτική τελετουργία. Είναι επιφανειακό προς τον Θεό και αποτελεί προσπάθεια να Τον ξεγελάσουμε, πράγμα που Του προκαλεί αποστροφή. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι» (Κατά Ιωάννην 4:24). Ο Θεός είναι ο Κύριος της δημιουργίας, έτσι όταν τα δημιουργήματα προσευχόμαστε ενώπιον του Δημιουργού, θα πρέπει να έχουμε μια καρδιά γεμάτη φόβο και να Τον λατρεύουμε με ειλικρίνεια, να αποδεχόμαστε την παρατήρησή Του και να μιλάμε στον Θεό ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Μόνο αυτού του είδους η προσευχή ευχαριστεί τον Θεό.
www.freepik.com
Στο Κατά Ματθαίον 6:9-10, 13 ο Κύριος Ιησούς είπε: «Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς· Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γής· […] και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ελευθέρωσον ημάς από του πονηρού». Από τότε που ο Σατανάς διέφθειρε την ανθρωπότητα, ο Θεός εργάζεται για να σώσει τους ανθρώπους, να μας επιτρέψει να ξεφύγουμε από το κακό, να δραπετεύσουμε από την υποδούλωση και το πλήγμα του Σατανά και τέλος να αποκτηθούμε από τον Θεό. Έτσι, ο Θεός ελπίζει ότι οι άνθρωποι είναι σε θέση να έρθουν ενώπιόν Του και να αποδεχθούν τη σωτηρία Του. Ελπίζει επίσης ότι οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τα λόγια Του και Τον σέβονται πάνω απ’ όλα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, στις προσευχές μας, δεν μπορούμε απλώς να ζητάμε πράγματα για τον εαυτό μας. Πρέπει επίσης να λαμβάνουμε υπόψη το θέλημα του Θεού, να προσευχόμαστε ώστε το θέλημα του Θεού να πραγματοποιηθεί στη γη, να προσευχόμαστε για την εμφάνιση της βασιλείας του Χριστού στη γη και να προσευχόμαστε για να εξαπλωθεί το ευαγγέλιο του Θεού σε κάθε γωνιά του κόσμου. Αυτό είναι ένα ακόμη μονοπάτι πράξεων κατά το οποίο η χριστιανική προσευχή μπορεί να είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Για παράδειγμα, όταν αντιμετωπίζουμε διάφορες δυσκολίες, χλευασμό και κακουχίες κατά την εξάπλωση του ευαγγελίου και νιώθουμε αδύναμοι και αρνητικοί, θα πρέπει να προσευχόμαστε με ειλικρίνεια στον Θεό και να Του ζητάμε να μας δώσει πίστη και δύναμη, να μας επιτρέψει να απαρνηθούμε τη σάρκα και να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες, και να μην υποκείμεθα στους περιορισμούς των δυνάμεων του εχθρού. Όταν εργαζόμαστε και κηρύττουμε, θα πρέπει να προσευχόμαστε στον Θεό με ένα βάρος, ζητώντας Του να μας διαφωτίσει και να μας καθοδηγήσει για να κατανοήσουμε τα λόγια Του, ώστε να μπορέσουμε να μοιραστούμε το θέλημά Του όταν συναναστρεφόμαστε κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων. Τότε θα μπορούμε να οδηγήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας στο να κάνουν πράξη και να βιώσουν τον λόγο του Θεού και να τους φέρουμε ενώπιον του Θεού. Όταν βλέπουμε ανήθικα, κακά πράγματα να γίνονται στην εκκλησία, θα πρέπει να προσευχόμαστε στον Θεό και να Του ζητάμε πίστη και θάρρος, καθώς και κατανόηση της αλήθειας για να δούμε πίσω από τα κόλπα του Σατανά και να υποστηρίξουμε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Και ούτω καθεξής. Αν προσευχόμαστε συχνά να έρθει η βασιλεία του Θεού και να γίνει το θέλημά Του και είμαστε σε θέση να προσφέρουμε τη δική μας μικρή δύναμη για την εξάπλωση του ευαγγελίου Του, τότε ο Θεός θα εγκρίνει τις προσευχές μας και αυτές θα είναι σύμφωνες με το θέλημά Του. Υπάρχουν, στην πραγματικότητα, ορισμένες προσευχές στη Βίβλο που κέρδισαν την έγκριση του Θεού, όπως όταν ο βασιλιάς Δαβίδ έχτισε ναό για τον Ιεχωβά, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να λατρεύουν τον Θεό μέσα σε αυτόν. Εκείνος προσευχόταν συχνά στον Θεό γι’ αυτό και στη συνέχεια το έκανε πράξη. Αυτές οι παρακλήσεις κέρδισαν την έγκριση του Θεού και τελικά ο Δαβίδ έγινε κάποιος που ήταν σύμφωνος με το θέλημα του Θεού. Αφού ο Σολομών έγινε βασιλιάς και ο Θεός εμφανίστηκε σ’ αυτόν σε όνειρο, ρωτώντας τι θα ζητούσε, ο Σολομών δεν ζήτησε πλούτη ή μακροζωία, αλλά αντίθετα ζήτησε από τον Θεό να του δώσει σοφία, ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει καλύτερα τον λαό του Θεού, και τότε ο λαός Του θα μπορούσε καλύτερα να λατρεύει τον Θεό. Ο Θεός ενέκρινε τις προσευχές του και δεν του έδωσε μόνο σοφία, αλλά και τα πλούτη και τη μακροζωία που δεν είχε καν ζητήσει. Είναι σαφές ότι η προσευχή για να πράξουμε το θέλημα του Θεού είναι μια προσευχή που είναι απόλυτα σύμφωνη με το θέλημά Του.
Στο Κατά Λουκάν 18:1-8 λέει: «Έλεγε δε και παραβολήν προς αυτούς περί του ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχωνται και να μη αποκάμνωσι, λέγων· Κριτής τις ήτο εν τινί πόλει, όστις τον Θεόν δεν εφοβείτο και άνθρωπον δεν εντρέπετο. Ήτο δε χήρα τις εν εκείνη τη πόλει και ήρχετο προς αυτόν, λέγουσα· Εκδίκησόν με από του αντιδίκου μου. Και μέχρι τινός δεν ηθέλησε· μετά δε ταύτα είπε καθ’ εαυτόν· Αν και τον Θεόν δεν φοβώμαι και άνθρωπον δεν εντρέπωμαι, τουλάχιστον επειδή με ενοχλεί η χήρα αύτη, ας εκδικήσω αυτήν, διά να μη έρχηται πάντοτε και με βασανίζη. Και είπεν ο Κύριος· Ακούσατε τι λέγει ο άδικος κριτής· ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι’ αυτούς; σας λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» Αυτή η παραβολή δείχνει ότι όταν προσευχόμαστε στον Κύριο για να αναζητήσουμε το θέλημα του Θεού ή να ζητήσουμε κάτι, δεν μπορούμε να είμαστε βιαστικοί για την πραγματοποίησή του. Πρέπει να μάθουμε να περιμένουμε, να αναζητούμε και να υπακούμε. Ο Θεός είναι παντοδύναμος, καθώς και πρακτικός. Δεν κάνει υπερφυσικά πράγματα, αλλά το έργο Του της καθοδήγησης και της παροχής για την ανθρωπότητα βασίζεται εξ ολοκλήρου στο πραγματικό ανάστημα των ανθρώπων και γίνεται όλο με βάση αυτό που πραγματικά μπορούν να επιτύχουν οι άνθρωποι. Όσο οι παρακλήσεις μας είναι σύμφωνες με το θέλημά Του, Αυτός σίγουρα θα εκπληρώνει τις προσευχές μας, άρα πρέπει να έχουμε πίστη στον Θεό. Όλοι έχουμε περάσει τέτοιου είδους πράγματα: Ορισμένες φορές όταν συναντάμε μια δυσκολία και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, καταφεύγουμε στον Θεό με προσευχή και διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και έχοντας συναναστροφή με αδελφούς και αδελφές, ο Θεός πολύ γρήγορα μας διαφωτίζει και μας οδηγεί, δίνοντας μας ένα μονοπάτι να κάνουμε πράξη. Ή ορισμένες φορές, προσευχόμαστε για κάτι για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν έχουμε λάβει απάντηση από τον Θεό, και εκείνες τις στιγμές πρέπει οι καρδιές μας να ηρεμήσουν και να περιμένουμε να μας αποκαλυφθεί το θέλημα του Θεού. Άλλες στιγμές, ο Θεός δοκιμάζει την πίστη μας για να δει εάν είμαστε σε θέση να στηριχτούμε πραγματικά σ’ Αυτόν. Μερικές φορές ο Θεός στοχεύει στο να εκθέσει τη νοθεία μέσα μας και να εξαγνίσει τη διαφθορά μας. Κάποιες φορές ο Θεός χρειάζεται να κινητοποιήσει ή να κανονίσει για τους ανθρώπους κάποια πράγματα ή γεγονότα που θα εκπληρώσουν τις προσευχές μας και αυτό απαιτεί χρόνο και κάποια ορισμένη διαδικασία. Υπάρχουν επίσης και στιγμές κατά τις οποίες ο Θεός βλέπει ότι το τωρινό μας ανάστημα είναι μικρό και δεν μπορούμε να χειριστούμε, ούτε να επιτύχουμε κάτι από μόνοι μας, κι έτσι περιμένει μέχρι το ανάστημα μας να μεγαλώσει λίγο και στη συνέχεια το εκτελεί για μας …. Ανεξάρτητα από το αν οι προσευχές μας προς τον Θεό έχουν εκπληρωθεί, πρέπει να έχουμε πίστη στον Θεό και να πιστεύουμε ότι όλα όσα κάνει σε εμάς είναι καλά, ότι όλα είναι ευεργετικά για την ανάπτυξή μας στη ζωή και ότι οι καλές προθέσεις του Θεού υπάρχουν σε όλα τα πράγματα. Έτσι, ανεξάρτητα από το αν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε αφορούν την καθημερινή μας ζωή ή την υπηρεσία μας προς τον Θεό, δεν μπορούμε να αποκαρδιωνόμαστε ή να αποθαρρυνόμαστε. Πρέπει να είμαστε σαν τη χήρα που αναζητά δικαιοσύνη, να είμαστε σταθεροί, να έχουμε αληθινή πίστη στον Θεό, να ερχόμαστε συχνά ενώπιόν Του για προσευχή, να αναζητάμε και να περιμένουμε να μας αποκαλυφθεί το θέλημά Του. Πρέπει να πιστεύουμε ότι όταν έρθει η ώρα του Θεού, θα κερδίσουμε τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και θα δούμε τη δύναμη του Θεού, τη σοφία και τις θαυμαστές πράξεις Του.
Τα τέσσερα παραπάνω στοιχεία της προσευχής αποτελούν ένα μονοπάτι πράξεων για τη χριστιανική προσευχή και αν μπορούμε να τα κάνουμε καθημερινά πράξη, θα μπορέσουμε να εδραιώσουμε μια κανονική σχέση με τον Θεό και να κατανοήσουμε την αλήθεια μέσα στα λόγια του Κυρίου. Οι προοπτικές για τις ψυχές μας θα βελτιώνονται διαρκώς, και θα έχουμε όλο και περισσότερη εμπιστοσύνη στην πίστη μας και στο γεγονός ότι ακολουθούμε τον Θεό. Οι προσευχές μας θα κερδίσουν επίσης την έγκριση του Θεού!
Από τη Γιανγκ Γιανγκ
Το πώς να προσευχόμαστε ώστε να κερδίσουμε την έγκριση του Θεού είναι μια αλήθεια στην οποία πρέπει επειγόντως να εισέλθουμε. Αυτό το δοκίμιο δείχνει ένα μονοπάτι για το πώς μπορούν οι χριστιανοί να προσευχηθούν ώστε να εισακούσει ο Κύριος: να προσευχόμαστε ειλικρινά στον Θεό με την καρδιά μας, να λέμε στον Θεό τι υπάρχει στις καρδιές μας, να στεκόμαστε στη θέση ενός δημιουργήματος και συχνά να προσφέρουμε προσευχές για να γίνει το θέλημα του Θεού. Πιστεύω ότι αν κάνουμε πράξη αυτές τις τέσσερις αρχές, οι προσευχές μας θα εισακουστούν από τον Θεό.
Προτεινόμενα:
Πως μπορώ να έχω σωστή σχέση με τον Θεό;
Βιβλικοί στίχοι σχετικά με την προστασία — Βρίσκοντας το μονοπάτι προστασίας
Όταν φτάνουν οι καταστροφές, πώς κάνουμε μετανοίες για τις αμαρτίες;