Ο Θεός φανερώνει τις πράξεις Του ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και ανάμεσα σε όλα τα πράγματα κυριαρχεί και κατέχει τους νόμους για όλα τα πράγματα. Μόλις μιλήσαμε για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός κυριαρχεί επί των νόμων όλων των πραγμάτων καθώς επίσης και του τρόπου με τον οποίο παρέχει και θρέφει όλη την ανθρωπότητα μέσα στα πλαίσια αυτών των νόμων. Αυτή είναι μία πλευρά. Κατόπιν, θα μιλήσουμε για μια άλλη πλευρά, που είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Θεός ελέγχει τα πάντα. Έτσι ισορρόπησε τις σχέσεις ανάμεσα στα πράγματα αφού τα δημιούργησε. Και αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο θέμα για σας. Η ισορροπία των σχέσεων ανάμεσα σε όλα τα πράγματα – είναι αυτό κάτι που μπορεί να επιτύχει ο άνθρωπος; Οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν μπορούν. Οι άνθρωποι μπορούν μόνο να καταστρέψουν. Δεν μπορούν να ισορροπήσουν τις σχέσεις ανάμεσα σε όλα τα πράγματα. Δεν μπορούν να τα διαχειριστούν, ούτε έχουν τόσο μεγάλη εξουσία και δύναμη. Μόνο ο ίδιος ο Θεός έχει το είδος της δύναμης να κάνει κάτι τέτοιο. Ο στόχος του Θεού κάνοντας κάτι τέτοιο ποιος είναι; Ομοίως, έχει άμεση σχέση με την επιβίωση των ανθρώπων. Οτιδήποτε κάνει ο Θεός είναι απαραίτητο – δεν υπάρχει κάτι που κάνει κατ’ επιλογή. Προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωση των ανθρώπων και να δώσει στους ανθρώπους ένα κατάλληλο περιβάλλον για επιβίωση, υπάρχουν μερικά απαραίτητα, μερικά σημαντικά πράγματα που Αυτός πρέπει να κάνει για να διασφαλίσει την επιβίωσή τους.

Από την κυριολεκτική σημασία της φράσης «ο Θεός ισορροπεί τα πάντα», είναι ένα πολύ ευρύ θέμα. Πρώτα σου παρέχει την έννοια ώστε να ξέρεις ότι η εξισορρόπηση όλων των πραγμάτων είναι η αριστοτεχνία του Θεού επί όλων των πραγμάτων. Τι σημαίνει η λέξη «ισορροπία»; Πρώτον, η «ισορροπία» αναφέρεται στο να μην αφήνεις κάτι να είναι ανισόρροπο. Όλοι γνωρίζουν τη ζυγαριά. Όταν χρησιμοποιούμε ζυγαριά για να ζυγίσουμε κάτι, βάζουμε στη μία πλευρά το αντικείμενο και στην άλλη τα ζύγια. Το σύνολο των ζυγιών καθορίζει το βάρος του αντικειμένου – αυτό ονομάζεται εξισορρόπηση. Προκειμένου να υπάρξει ισορροπία, το βάρος των δύο πλευρών πρέπει να είναι το ίδιο. Ο Θεός δημιούργησε πολλά πράγματα ανάμεσα στο όλον – δημιούργησε πράγματα σταθερά, πράγματα που κινούνται, πράγματα ζωντανά και πράγματα που αναπνέουν καθώς και πράγματα που δεν αναπνέουν. Είναι εύκολο όλα αυτά τα πράγματα να επιτύχουν μια σχέση αλληλεξάρτησης, αμοιβαίας υποστήριξης και περιορισμού, αλληλοσύνδεσης; Σίγουρα υπάρχει μια βασική αρχή σε όλα αυτά. Παρόλο που είναι πολύ περίπλοκο, δεν είναι δύσκολο για τον Θεό. Ωστόσο, για τους ανθρώπους, είναι πολύ δύσκολο να το διερευνήσουν. Είναι μια πολύ απλή λέξη – ισορροπία. Παρόλα αυτά, εάν οι άνθρωποι την διερευνούσαν, αν οι άνθρωποι χρειαζόταν να δημιουργήσουν ισορροπία, τότε ακόμα κι αν όλοι οι ακαδημαϊκοί δούλευαν πάνω σ’ αυτό – βιολόγοι, αστρονόμοι, φυσικοί, χημικοί ακόμα και ιστορικοί – ποιο θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα της έρευνας; Το αποτέλεσμα θα ήταν μηδενικό. Αυτό οφείλεται στο ότι η δημιουργία των πάντων από τον Θεό είναι εντελώς απίστευτη και το ανθρώπινο γένος ποτέ δεν θα ξεκλειδώσει τα μυστικά της. Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, καθιέρωσε βασικές αρχές μεταξύ τους, καθιέρωσε διάφορους τρόπους επιβίωσης για αμοιβαίο περιορισμό, συμπληρωματικότητα και τροφή. Αυτές οι διάφορες μέθοδοι είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες. Δεν είναι απλής ή μονής κατεύθυνσης. Όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το μυαλό τους, τις γνώσεις τους και τα φαινόμενα που έχουν δει για να επιβεβαιώσουν ή να διερευνήσουν τις αρχές πίσω από τον έλεγχο του Θεού επί των πραγμάτων, αυτά τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλυφθούν. Επίσης είναι πολύ δύσκολο να ανακαλυφθεί ή να αποκτηθεί οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να έχουν αποτελέσματα, τους είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσουν την ισορροπία στηριζόμενοι στο μυαλό τους και τις γνώσεις τους για να κυβερνήσουν όλα τα όντα που δημιούργησε ο Θεός. Αυτό γίνεται επειδή αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τις βασικές αρχές επιβίωσης όλων των όντων, δεν γνωρίζουν πώς να προστατέψουν αυτόν τον τύπο ισορροπίας. Έτσι, αν υπήρχε περίπτωση οι άνθρωποι να κυβερνήσουν όλα τα όντα, πολύ πιθανόν θα κατέστρεφαν αυτή την ισορροπία. Με το που θα καταστρεφόταν, θα καταστρέφονταν και τα περιβάλλοντα επιβίωσής τους, και όταν αυτό θα συνέβαινε, θα ακολουθούσε μια κρίση για την επιβίωσή τους. Θα προκαλούσε καταστροφή. Όταν η ανθρωπότητα ζει εν μέσω καταστροφής, τι θα υπάρχει μπροστά της; Ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι δύσκολο να το μαντέψουμε, δύσκολο να το προβλέψουμε.

Τότε πώς ισορροπεί ο Θεός τις σχέσεις μεταξύ όλων των πραγμάτων; Πρώτον, υπάρχουν κάποια μέρη στον κόσμο που είναι καλυμμένα με πάγους και χιόνι όλο τον χρόνο, ενώ σε μερικά μέρη, και οι τέσσερις εποχές είναι σαν άνοιξη. Ποτέ δεν θα δεις ούτε λίγο χιόνι ή μια χιονονιφάδα – δεν υπάρχει χειμώνας. Αυτός είναι ένας τρόπος – είναι από την οπτική ενός ευρύτερου κλίματος. Ο δεύτερος τύπος είναι όταν οι άνθρωποι βλέπουν βουνά γεμάτα πλούσια βλάστηση, όπου όλα τα είδη των φυτών καλύπτουν το έδαφος. Υπάρχουν τμήματα δασώδη και όταν τα διασχίζεις δεν μπορείς ούτε καν να δεις τον ήλιο. Σε άλλα βουνά δεν υπάρχει καν γρασίδι – υπάρχουν απανωτές στρώσεις άγονου, άγριου ορεινού εδάφους. Κοιτάζοντας από την εξωτερική πλευρά, και τα δύο είναι σωροί από στοιβαγμένο χώμα. Μια οροσειρά είναι γεμάτη πλούσια βλάστηση και η άλλη στερείται ακόμη και το γρασίδι. Αυτό είναι το δεύτερο είδος. Στο τρίτο είδος, μπορεί να δεις ατελείωτα βοσκοτόπια, ένα χωράφι με πρασινάδα που κυματίζει. Ή μπορεί να δεις μια έρημο μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Δεν βλέπεις καθόλου ζωή, πόσο μάλλον πηγή νερού. Το μόνο που υπάρχει είναι το σφύριγμα του ανέμου κατά μήκος της άμμου. Στο τέταρτο είδος, ένα μέρος καλύπτεται από θάλασσα, που αποτελείται από τεράστιες υδάτινες εκτάσεις, ενώ σ’ ένα άλλο μέρος δυσκολεύεσαι να βρεις νερό πηγής. Στο πέμπτο είδος, σε μια έκταση γης το ψιλόβροχο είναι τακτικό κι έχει ομίχλη και υγρασία, ενώ σε μια άλλη έκταση είναι συνηθισμένες οι έντονες ηλιόλουστες μέρες και δεν θα δεις ούτε σταγόνα βροχής. Στο έκτο, ένα είδος μέρους είναι οροπέδιο όπου ο αέρας είναι αραιός και δυσκολεύεσαι να αναπνεύσεις, και σ’ ένα άλλο μέρος υπάρχουν βάλτοι και πεδινές εκτάσεις που λειτουργούν ως οικότοπος για διάφορους τύπους αποδημητικών πτηνών. Υπάρχουν διάφορα είδη κλίματος, ή κλίμα ή περιβάλλον που αντιστοιχεί σε διαφορετικό γεωγραφικό περιβάλλον. Δηλαδή, ο Θεός ισορροπεί τα βασικά περιβάλλοντα επιβίωσης της ανθρωπότητας από την άποψη του ευρύτερου περιβάλλοντος, από το κλίμα μέχρι το γεωγραφικό περιβάλλον, από τα διαφορετικά συστατικά του εδάφους μέχρι την ποσότητα των πηγών νερού με σκοπό να επιτύχει ισορροπία στον αέρα, τη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος όπου επιβιώνουν οι άνθρωποι. Με αυτές τις αντιθέσεις των διαφορετικών γεωγραφικών περιβαλλόντων, οι άνθρωποι θα έχουν σταθερό αέρα και η θερμοκρασία και η υγρασία στις διαφορετικές εποχές θα είναι σταθερές. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό το είδος περιβάλλοντος επιβίωσης όπως πάντα. Πρώτον, το ευρύτερο περιβάλλον πρέπει να εξισορροπηθεί. Αυτό γίνεται μέσω της χρησιμοποίησης διαφορετικών γεωγραφικών τοποθεσιών και σχηματισμών καθώς επίσης και μεταβάσεων μεταξύ διαφορετικού τύπου κλίματος για αμοιβαίο περιορισμό με σκοπό να επιτευχθεί η ισορροπία που θέλει ο Θεός και που απαιτεί το ανθρώπινο γένος. Αυτό είναι από την οπτική του ευρύτερου περιβάλλοντος.

Κοιτάζοντας τις λεπτομέρειες, όπως η βλάστηση, πώς είναι δυνατόν να επιτευχθεί τέτοια ισορροπία; Δηλαδή, πώς μπορεί να επιτραπεί στη βλάστηση να συνεχίσει να επιβιώνει μέσα σ’ ένα ισορροπημένο περιβάλλον επιβίωσης; Αυτό γίνεται με τη διαχείριση του κύκλου ζωής, του ρυθμού ανάπτυξης και αναπαραγωγής των διαφόρων ειδών φυτών για να προστατευτεί το περιβάλλον επιβίωσής τους. Πάρτε για παράδειγμα το μικροσκοπικό γρασίδι. Την άνοιξη βλασταίνει, το καλοκαίρι ανθίζει και το φθινόπωρο καρποφορεί. Ο καρπός πέφτει στο έδαφος και το γρασίδι πεθαίνει. Την επόμενη χρονιά, ο σπόρος από τον καρπό βλασταίνει και συνεχίζει σύμφωνα με τους ίδιους νόμους. Ο κύκλος ζωής του γρασιδιού είναι πολύ μικρός. Κάθε σπόρος πέφτει στο έδαφος, βγάζει ρίζες και βλαστάρια, ανθίζει και παράγει καρπούς. Αυτή η διεργασία συμβαίνει μόνο την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Όλων των ειδών τα δένδρα έχουν τον δικό τους κύκλο ζωής και διαφορετικές περιόδους βλάστησης και καρποφορίας. Μερικά δένδρα πεθαίνουν μόλις μετά από 30 με 50 χρόνια. Έχουν ένα κύκλο ζωής 30 με 50 χρόνων αλλά οι καρποί τους πέφτουν στο έδαφος, που με τη σειρά τους βγάζουν ρίζες και βλαστάρια, λουλούδια και καρποφορούν, και ζουν για άλλα 30 με 50 χρόνια. Αυτός είναι ο ρυθμός επανεμφάνισής τους. Ένα γέρικο δένδρο πεθαίνει κι ένα νεαρό δένδρο μεγαλώνει – γι’ αυτό πάντα βλέπεις δένδρα να μεγαλώνουν στο δάσος. Έχουν, όμως, τον κανονικό κύκλο και διαδικασία γέννησης και θανάτου. Μερικά δένδρα μπορούν να ζήσουν πάνω από χίλια χρόνια, και μερικά μπορούν να ζήσουν ακόμα και τρεις χιλιάδες χρόνια. Δεν έχει σημασία τι τύπος είναι το φυτό ή πόσο μεγάλος είναι ο κύκλος της ζωής του, σε γενικές γραμμές, ο Θεός διαχειρίζεται την ισορροπία του βάσει της διάρκειας της ζωής του, της ικανότητάς του για αναπαραγωγή, της ταχύτητας αναπαραγωγής του καθώς επίσης της ποσότητας και του ρυθμού αναπαραγωγής. Αυτό τους επιτρέπει, από το γρασίδι μέχρι τα δένδρα, να μπορούν να συνεχίζουν να ευημερούν, να μεγαλώνουν μέσα σ’ ένα ισορροπημένο οικολογικό περιβάλλον. Έτσι όταν βλέπεις ένα δάσος στη γη, ασχέτως αν είναι δένδρα ή γρασίδι, αναπαράγεται διαρκώς και μεγαλώνει σύμφωνα με τους δικούς του νόμους. Δεν χρειάζεται τη βοήθεια των ανθρώπων. Δεν χρειάζεται καμιά επιπρόσθετη εργασία από τους ανθρώπους. Μόνο και μόνο επειδή έχουν αυτού του είδους την ισορροπία καταφέρνουν να διατηρούν το δικό τους περιβάλλον επιβίωσης. Μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα κατάλληλο περιβάλλον επιβίωσης μπορούν αυτά τα δάση, αυτοί οι βοσκότοποι να συνεχίσουν να επιβιώνουν στη γη. Η ύπαρξή τους θρέφει γενιές και γενιές ανθρώπων καθώς επίσης γενιές και γενιές όλων των ειδών τα ζωντανά όντα με οικότοπους στα δάση και τους βοσκότοπους – πουλιά και θηρία, έντομα και όλων των ειδών οι μικροοργανισμοί.

Ο Θεός επίσης ελέγχει την ισορροπία όλων των ειδών των ζώων. Πώς ελέγχεται αυτή η ισορροπία; Είναι παρόμοια με των φυτών – Αυτός διαχειρίζεται την ισορροπία τους και καθορίζει τους αριθμούς τους βάσει της ικανότητάς τους να αναπαράγονται, της ποσότητας και του ρυθμού αναπαραγωγής τους και των ρόλων που παίζουν ανάμεσα στα ζώα. Για παράδειγμα, τα λιοντάρια τρώνε ζέβρες, έτσι αν ο αριθμός των λιονταριών υπερέβαινε τον αριθμό των ζεβρών, ποια θα ήταν η μοίρα των ζεβρών; Θα εξαφανίζονταν. Κι αν οι ζέβρες αναπαράγονταν σε πολύ μικρότερους αριθμούς από τα λιοντάρια, ποια θα ήταν η μοίρα τους; Κι αυτές θα εξαφανίζονταν. Έτσι, ο αριθμός των ζεβρών πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των λιονταριών. Αυτό γίνεται επειδή οι ζέβρες δεν υπάρχουν μόνο για τον εαυτό τους. Υπάρχουν, επίσης, για τα λιοντάρια. Μπορείτε να πείτε επίσης ότι κάθε ζέβρα είναι ένα μέρος των ζεβρών, αλλά είναι επίσης η τροφή στο στόμα του λιονταριού. Η ταχύτητα αναπαραγωγής των λιονταριών δεν μπορεί να υπερβεί ποτέ αυτή των ζεβρών, κι έτσι οι αριθμοί τους δεν μπορεί ποτέ να είναι μεγαλύτεροι από τους αριθμούς των ζεβρών. Μόνο έτσι μπορεί να είναι εγγυημένη η πηγή τροφής των λιονταριών. Έτσι, παρόλο που τα λιοντάρια είναι φυσικοί εχθροί των ζεβρών, οι άνθρωποι συχνά τα βλέπουν να ξεκουράζονται χαλαρά στην ίδια περιοχή. Οι ζέβρες δεν θα μειωθούν ποτέ σε αριθμό ούτε θα εξαφανιστούν επειδή τα λιοντάρια τις κυνηγούν και τις τρώνε, και τα λιοντάρια ποτέ δεν θα αυξηθούν σε αριθμό εξαιτίας της θέσης τους ως «βασιλείς». Αυτή την ισορροπία τη θέσπισε ο Θεός πριν από πολύ καιρό. Δηλαδή, ο Θεός θέσπισε νόμους ισορροπίας ανάμεσα σε όλα τα ζώα έτσι ώστε να μπορούν να επιτύχουν ισορροπία, και αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι βλέπουν συχνά. Τα λιοντάρια είναι οι μόνοι φυσικοί εχθροί της ζέβρας; Όχι, και οι κροκόδειλοι τρώνε ζέβρες. Η θέα ενός κροκόδειλου να τρώει μια ζέβρα είναι επίσης βάρβαρη. Οι ζέβρες φαίνονται να είναι πραγματικά αβοήθητο είδος ζώων. Δεν έχουν την αγριότητα των λιονταριών, κι όταν έρχονται αντιμέτωπες με αυτά, αυτόν τον φοβερό εχθρό, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τρέξουν. Δεν μπορούν ούτε καν να αντισταθούν. Όταν δεν μπορούν να ξεπεράσουν σε ταχύτητα το λιοντάρι, μπορούν απλώς να αφεθούν να φαγωθούν από το λιοντάρι. Αυτό το βλέπουμε συχνά στο ζωικό βασίλειο. Ποια εντύπωση έχετε όταν βλέπετε ένα τέτοιο πράγμα; Λυπόσαστε τη ζέβρα; Απεχθάνεστε το λιοντάρι; Οι ζέβρες φαίνονται τόσο όμορφες! Αλλά τα λιοντάρια, διαρκώς τις τρώνε αχόρταγα με τα μάτια τους. Και σαν ανόητες, οι ζέβρες δεν τρέχουν μακριά. Βλέπουν το λιοντάρι να τις περιμένει κι αυτές απλώς περιμένουν χαλαρά στη σκιά ενός δένδρου. Ποιος ξέρει πότε θα τις φάει. Το ξέρουν αυτό ενδόμυχα, αλλά και πάλι δεν φεύγουν από αυτό το κομμάτι γης. Αυτό είναι υπέροχο. Αυτό το υπέροχο πράγμα εμπεριέχει τον προκαθορισμό του Θεού, τον νόμο Του. Λυπάσαι γι’ αυτήν τη ζέβρα αλλά δεν μπορείς να τη σώσεις, και νιώθεις ότι το λιοντάρι είναι απεχθές αλλά δεν μπορείς να το ξεφορτωθείς. Η ζέβρα είναι τροφή που ο Θεός προετοίμασε για το λιοντάρι. Όμως όσο και να τις τρώνε τα λιοντάρια, οι ζέβρες δεν θα εξαλειφθούν. Ο αριθμός των μικρών που γεννούν τα λιοντάρια είναι πραγματικά μικρός, και αναπαράγονται πολύ αργά, έτσι όσες ζέβρες και να φάνε, ο αριθμός τους δεν θα είναι μεγαλύτερος από αυτόν των ζεβρών. Αυτός είναι ένας τύπος ισορροπίας.

Ποιος είναι ο στόχος του Θεού διατηρώντας αυτού του είδους την ισορροπία; Έχει να κάνει με τα περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων καθώς και με την επιβίωση των ανθρώπων. Αν οι ζέβρες, ή οποιαδήποτε παρόμοια λεία του λιονταριού – ελάφια ή άλλα ζώα – αναπαράγονται πολύ αργά και ο αριθμός των λιονταριών αυξηθεί δραστικά, τι είδους κίνδυνο θα αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι; Πρώτον, τα κοτόπουλα, οι πάπιες, οι χήνες και οι σκύλοι που εκτρέφει ο άνθρωπος θα γίνονταν βορά των λιονταριών, επειδή ζουν στο ύπαιθρο. Αρκούν αυτά ως τροφή των λιονταριών; Μερικά νοικοκυριά έχουν δύο γουρούνια. Αν κατέβαινε ένα λιοντάρι από το βουνό και τα έτρωγε, θα έφευγε αφού τελείωνε; Θα σκεφτόταν: «Δεν έχω τι να φάω στα βουνά, θα μείνω εδώ. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι στο σπίτι». Μόλις βγουν οι άνθρωποι, θα ορμήσει και θα τους φάει. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντισταθούν. Δεν θα ήταν τραγικό αυτό; Τα λιοντάρια που τρώνε ζέβρες είναι φυσιολογικό φαινόμενο, αλλά αν ένα λιοντάρι έτρωγε έναν άνθρωπο, θα ήταν τραγωδία. Αυτή η τραγωδία δεν είναι προκαθορισμένη από τον Θεό, δεν είναι μέσα στους νόμους Του, πόσο μάλλον αυτό που έχει επιφέρει στους ανθρώπους. Μάλλον είναι αυτό που οι άνθρωποι επέφεραν στον εαυτό τους. Έτσι, όπως το βλέπει ο Θεός, η ισορροπία ανάμεσα σε όλα τα πράγματα είναι κρίσιμη για την επιβίωση των ανθρώπων. Είτε είναι φυτά ή ζώα, δεν μπορούν να χάσουν τη σωστή ισορροπία τους. Τα φυτά, τα ζώα, τα βουνά και οι λίμνες – ο Θεός έχει προετοιμάσει ένα κανονικό οικολογικό περιβάλλον για τον άνθρωπο. Μόνο όταν έχουν αυτό το είδος οικολογικού περιβάλλοντος οι άνθρωποι – ένα ισορροπημένο περιβάλλον – είναι εξασφαλισμένη η επιβίωσή τους. Αν τα δένδρα ή το γρασίδι δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν ή η ταχύτητά αναπαραγωγής τους ήταν πολύ αργή, θα έχανε το έδαφος την υγρασία του; Αν έχανε το έδαφος την υγρασία του, θα εξακολουθούσε να είναι υγιές; Αν το έδαφος έχανε τη βλάστησή του και την υγρασία του, θα διαβρωνόταν γρήγορα και στη θέση του θα σχηματιζόταν άμμος. Όταν θα χειροτέρευε το έδαφος, το περιβάλλον επιβίωσης των ανθρώπων επίσης θα καταστρεφόταν. Μαζί με αυτήν την καταστροφή θα έρχονταν συμφορές. Χωρίς αυτήν την οικολογική ισορροπία, χωρίς αυτόν τον τύπο οικολογικού περιβάλλοντος, οι άνθρωποι συχνά θα υπέφεραν από συμφορές λόγω της ανισορροπίας μεταξύ όλων των πραγμάτων. Για παράδειγμα, όταν υπάρχει περιβαλλοντική ανισορροπία που οδηγεί στην καταστροφή του οικολογικού περιβάλλοντος του βατράχου, μαζεύονται όλοι μαζί, αυξάνονται ραγδαία οι αριθμοί τους και οι άνθρωποι βλέπουν ακόμα και μεγάλους αριθμούς βατράχων να διασχίζουν τους δρόμους των πόλεων. Αν μεγάλοι αριθμοί βατράχων καταλάμβαναν το περιβάλλον επιβίωσης των ανθρώπων, πώς θα ονομαζόταν αυτό; Καταστροφή. Γιατί θα ονομαζόταν καταστροφή; Αυτά τα μικρά ζώα που είναι ωφέλιμα για τους ανθρώπους είναι χρήσιμα για τους ανθρώπους όταν παραμένουν σ’ ένα μέρος που είναι κατάλληλο γι’ αυτά. Διατηρούν την ισορροπία του περιβάλλοντος επιβίωσης του ανθρώπου. Μόλις αποβούν καταστροφικά, θα έχουν αρνητικές συνέπειες για την ευταξία της ζωής των ανθρώπων. Όλα τα πράγματα κι όλα τα στοιχεία που φέρνουν μαζί τους οι βάτραχοι μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Ακόμα και τα όργανα του σώματος μπορεί να προσβληθούν – αυτό είναι ένα είδος συμφοράς. Ένα άλλο είδος συμφοράς, που οι άνθρωποι συχνά δοκιμάζουν – είναι η εμφάνιση μεγάλου αριθμού ακρίδων. Δεν είναι συμφορά αυτό; Είναι τρομακτική συμφορά. Δεν έχει σημασία πόσο ικανοί είναι οι άνθρωποι – οι άνθρωποι μπορούν να φτιάξουν αεροπλάνα, κανόνια και ατομικές βόμβες – αλλά όταν οι ακρίδες εισβάλλουν στον χώρο των ανθρώπων, τι λύση υπάρχει; Μπορούν να χρησιμοποιήσουν κανόνια εναντίον τους; Μπορούν να τις πυροβολήσουν με πολυβόλα; Δεν μπορούν. Μπορούν να τις ψεκάσουν με εντομοκτόνα για να τις διώξουν; Ούτε αυτό είναι εύκολο. Τι έρχονται να κάνουν αυτές οι μικροσκοπικές ακρίδες; Συγκεκριμένα, τρώνε σοδειές και σιτηρά. Όπου πηγαίνουν οι ακρίδες, οι σοδειές και τα σιτηρά εξαλείφονται εντελώς. Έτσι, με την εισβολή των ακρίδων, εν ριπή οφθαλμού, η τροφή στην οποία βασίζονται οι αγρότες – η σοδειά του χρόνου – μπορεί να καταστραφεί εντελώς από τις ακρίδες. Για τους ανθρώπους, η άφιξη των ακρίδων δεν είναι μόνο μια ενόχληση – είναι συμφορά. Οι ακρίδες είναι μια μορφή συμφοράς, οπότε τι είναι τα ποντίκια; Αν δεν υπάρχουν αρπακτικά πτηνά για να φάνε τα ποντίκια, θα πολλαπλασιαστούν ραγδαία, γρηγορότερα απ’ ό,τι φαντάζεστε. Κι αν τα ποντίκια εξαπλωθούν ανεξέλεγκτα, μπορούν οι άνθρωποι να έχουν μια καλή ζωή; Τι θα αντιμετώπιζαν τότε οι άνθρωποι; (Πανώλη.) Μόνο πανώλη; Τα ποντίκια θα μασουλήσουν τα πάντα. Θα ροκανίσουν ακόμα και το ξύλο. Αν υπάρχουν δύο ποντίκια σ’ ένα σπίτι, όλοι στο σπίτι θα εκνευριστούν. Μερικές φορές κλέβουν λάδι και το τρώνε, μερικές φορές τρώνε τα σιτηρά. Κι όσα δεν τα τρώνε, απλώς τα ροκανίζουν και τα κάνουν χάλια. Μασουλάνε ρούχα, παπούτσια, έπιπλα – μασουλάνε τα πάντα. Μερικές φορές ανεβαίνουν στο ντουλάπι με τα πιάτα – μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν τα πιάτα; Ακόμα κι αν τα απολυμάνεις δεν θα νιώθεις άνετα, οπότε τα πετάς. Τέτοιους μπελάδες φέρνουν τα ποντίκια στους ανθρώπους. Είναι απλώς μικροσκοπικά ποντικάκια, αλλά οι άνθρωποι δεν έχουν τρόπο να τα αντιμετωπίσουν. Τα ποντίκια φτάνουν στο σημείο να τους εκφοβίζουν. Για να μην μιλήσουμε για ένα ολόκληρο τσούρμο ποντικιών – ένα ζευγάρι ποντίκια αρκεί να προκαλέσει αναστάτωση. Αν επρόκειτο να προκαλέσουν συμφορά, οι συνέπειες είναι ασύλληπτες. Κι αν τα μικροσκοπικά μυρμηγκάκια γίνονταν συμφορά, η ζημιά που θα προκαλούσαν στους ανθρώπους δεν θα ήταν αμελητέα. Είναι συχνό το φαινόμενο να ροκανίζουν τα μυρμήγκια το ξύλο σε σημείο που να πέφτει το σπίτι. Η δύναμή τους δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Ακούσατε για τα μυρμήγκια που έφαγαν ένα άλογο; Μια αποικία μυρμηγκιών κατέκλυσε ένα μεγάλο άλογο και το μόνο που έμεινε από το άλογο ήταν ο σκελετός. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; Κι όταν το είδε αυτό ο αναβάτης του αλόγου, προς τα πού διέφυγε; Εκεί κοντά υπήρχε μια λίμνη, οπότε έτρεξε προς τη λίμνη και τη διέσχισε κολυμπώντας. Έτσι επέζησε. Αφού όμως είδε κάτι τέτοιο, για όλη του τη ζωή δεν μπορούσε να ξεχάσει πώς τα μικροσκοπικά μυρμηγκάκια είχαν απρόσμενα τόση δύναμη. Παρ’ ολίγον να τον φάνε. Αν δεν είχε άλογο, τα μυρμήγκια σίγουρα θα έτρωγαν αυτόν, κι επειδή υπήρχε νερό μεταξύ τους, τα μυρμήγκια δεν κατάφεραν να φτιάξουν έγκαιρα μια γέφυρα για να τον φάνε. Αν δεν υπήρχε το νερό, και το άλογο και ο άνθρωπος θα είχαν φαγωθεί. Δεν μπορεί να παραβλεφθεί η δύναμη των μυρμηγκιών. Θα ήταν τρομακτικό αν διάφορα είδη πουλιών δημιουργούσαν μια συμφορά; (Ναι.) Για να το θέσω αλλιώς, δεν έχει σημασία τι είδους ζώα ή ζωντανά όντα είναι, αμέσως μόλις χάσουν την ισορροπία τους, θα αυξηθούν, θα αναπαραχθούν και θα ζήσουν σε ανώμαλο πεδίο, σε άτακτο πεδίο. Αυτό θα επέφερε ασύλληπτες συνέπειες για τους ανθρώπους. Θα είχε επίδραση στη ζωή και την επιβίωση των ανθρώπων, αλλά θα επέφερε συμφορές στο ανθρώπινο γένος επίσης, ακόμα και σε σημείο που οι άνθρωποι να αντιμετωπίσουν ολοσχερή εξόντωση, να υποστούν τη μοίρα της εξαφάνισης.

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, χρησιμοποίησε κάθε είδους μέθοδο και τρόπο για να τα ισορροπήσει, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα βουνά και τις λίμνες, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα φυτά και όλων των ειδών τα ζώα, τα πουλιά, τα έντομα – ο στόχος Του ήταν να επιτρέψει σε όλα τα είδη των έμβιων όντων να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν στο πλαίσιο των νόμων που είχε θεσπίσει. Κανένα ον δεν μπορεί να βγει εκτός αυτών των νόμων και δεν μπορούν να τους παραβούν. Οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν με ασφάλεια μόνο μέσα σε αυτού του τύπου το βασικό περιβάλλον, η μια γενιά μετά την άλλη. Αν οποιοδήποτε ον ξεπεράσει τον αριθμό ή το πεδίο που έχει ορίσει ο Θεός, ή αν ξεπεράσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, τη συχνότητα ή τους αριθμούς κάτω από τον νόμο Του, το περιβάλλον επιβίωσης του ανθρώπου θα μπορούσε να πληγεί από διάφορες βαθμίδες συμφορών. Ταυτόχρονα, θα απειλείτο η επιβίωση των ανθρώπων. Αν ένας τύπος έμβιου όντος είναι πολύ μεγάλος αριθμητικά, θα κλέψει την τροφή των ανθρώπων, θα καταστρέψει τις πηγές νερού των ανθρώπων και θα ρημάξει τις πατρίδες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η αναπαραγωγή των ανθρώπων ή η κατάσταση επιβίωσης θα δεχόταν άμεσα επιδράσεις. Για παράδειγμα, το νερό είναι πολύ σημαντικό για τα πάντα. Αν υπάρχουν πάρα πολλά ποντίκια, μυρμήγκια, ακρίδες, βάτραχοι ή κάθε είδους ζώα, θα πίνουν περισσότερο νερό. Καθώς θα αυξάνεται η ποσότητα νερού που θα πίνουν, μέσα στα όρια αυτού του καθορισμένου πεδίου πηγών πόσιμου νερού και υδατικών περιοχών, το πόσιμο νερό και οι πηγές νερού των ανθρώπων θα μειωθούν και θα έχουν έλλειψη νερού. Αν καταστραφεί, μολυνθεί ή μειωθεί το πόσιμο νερό των ανθρώπων, επειδή όλων των ειδών τα ζώα έχουν αυξηθεί αριθμητικά, σε ένα τέτοιου είδους αντίξοο περιβάλλον επιβίωσης, η επιβίωση του ανθρώπου θα απειληθεί σοβαρά. Αν υπάρχει ένας τύπος ή αρκετοί τύποι έμβιων όντων που υπερβαίνουν τους κανονικούς αριθμούς τους, ο αέρας, η θερμοκρασία, η υγρασία, ακόμα και η περιεκτικότητα του αέρα στον χώρο επιβίωσης του ανθρώπου θα δηλητηριαστεί και θα καταστραφεί σε διάφορους βαθμούς. Ομοίως, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η επιβίωση των ανθρώπων και η μοίρα τους θα υπόκεινται στην απειλή αυτού του είδους περιβάλλοντος. Έτσι, αν οι άνθρωποι χάσουν αυτές τις ισορροπίες, ο αέρας που αναπνέουν θα καταστραφεί, το νερό που πίνουν θα μολυνθεί και οι θερμοκρασίες που χρειάζονται επίσης θα αλλάξουν, θα δεχθούν διαφόρων βαθμίδων επιδράσεις. Αν συμβεί αυτό, τα γηγενή περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων θα υποστούν τεράστιες επιδράσεις και προκλήσεις. Κάτω από τέτοιου είδους συνθήκες όπου τα βασικά περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων έχουν καταστραφεί, ποια θα είναι η μοίρα κι η προοπτική των ανθρώπων; Είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα! Επειδή ο Θεός ξέρει τι είναι όλα τα πράγματα για τους ανθρώπους, ο ρόλος κάθε είδους όντος που Αυτός δημιούργησε, τι είδους επίδραση έχει στους ανθρώπους και τι μεγάλο όφελος φέρνει στους ανθρώπους, υπάρχει ένα σχέδιο για όλα αυτά στην καρδιά του Θεού και Αυτός διαχειρίζεται κάθε πτυχή όλων των πραγμάτων που δημιούργησε, έτσι για τους ανθρώπους, κάθε πράγμα που κάνει είναι πολύ σημαντικό – όλα είναι απαραίτητα. Έτσι όταν βλέπεις κάποιο οικολογικό φαινόμενο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, ή κάποιον φυσικό νόμο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, δεν θα αμφιβάλλεις πλέον για την αναγκαιότητα κάθε πράγματος που δημιούργησε ο Θεός. Δεν θα χρησιμοποιείς πλέον αδαή λόγια για να κάνεις αυθαίρετες κρίσεις για τις διευθετήσεις του Θεού για όλα τα πράγματα και τους διάφορους τρόπους παροχών Του για τους ανθρώπους. Επίσης δεν θα βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα για τους νόμους του Θεού για όλα τα πράγματα που δημιούργησε. Αυτό δεν είναι το θέμα;

Τι είναι όλα αυτά που συζητήσαμε; Σκέψου το. Ο Θεός έχει την δική του πρόθεση για κάθε πράγμα που κάνει. Παρόλο που οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν την πρόθεση αυτή, πάντα σχετίζεται κατά πολύ με την επιβίωση του ανθρώπου. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μ’ αυτήν – είναι απαραίτητη. Αυτό ισχύει γιατί ο Θεός δεν έχει κάνει ποτέ κάτι μάταιο. Για κάθε πράγμα που κάνει, το σχέδιό Του είναι μέσα στα όρια των θεωριών και των αρχών του, που περιέχουν τη σοφία Του. Ο στόχος πίσω από το σχέδιο και την πρόθεση είναι η προστασία των ανθρώπων, να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποτρέψουν την καταστροφή, την εισβολή από οποιοδήποτε έμβιο ον, και οποιαδήποτε βλάβη στους ανθρώπους από όλα τα πράγματα. Έτσι, από τις πράξεις του Θεού που είδαμε σε αυτό το θέμα που συζητάμε, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός παρέχει στους ανθρώπους με άλλο τρόπο; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός θρέφει και καθοδηγεί τους ανθρώπους έτσι; (Ναι.) Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ αυτού του θέματος και του τίτλου της συναναστροφής μας «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα»; (Ναι.) Υπάρχει στενή σχέση και αυτό το θέμα είναι μια πτυχή του. Πριν μιλήσουμε γι’ αυτά τα θέματα, οι άνθρωποι είχαν μια ασαφή εικόνα στη φαντασία τους για τον Θεό, τον ίδιο τον Θεό και τις πράξεις Του – δεν κατανοούσαν πραγματικά αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, όταν μαθαίνουν οι άνθρωποι για τις πράξεις Του και τα πράγματα που Αυτός έχει κάνει, μπορούν να καταλάβουν και να κατανοήσουν τις αρχές αυτών που κάνει ο Θεός και μπορούν να αποκτήσουν ξεκάθαρη εικόνα, σωστά; (Ναι.) Παρόλο που στην καρδιά του Θεού οι θεωρίες Του, οι αρχές και οι κανόνες Του είναι πολύ περίπλοκοι όταν κάνει οτιδήποτε, όταν δημιούργησε όλα τα πράγματα, και όταν κυριαρχεί επί όλων των πραγμάτων, αν μοιραστείτε ένα πράγμα στη συναναστροφή, δεν θα καταφέρετε να καταλάβετε ενδόμυχα ότι αυτές είναι οι πράξεις του Θεού και είναι πολύ συγκεκριμένες; (Ναι.) Οπότε πώς κατανοείτε επί του παρόντος τον Θεό σε σχέση με πριν; Ουσιαστικά διαφορετικά. Αυτό που καταλαβαίνατε πριν ήταν εντελώς κούφιο, ασαφές κι αυτό που καταλαβαίνετε τώρα περιέχει μεγάλο ποσοστό συγκεκριμένων στοιχείων για να στηρίξουν τις πράξεις του Θεού, για να συγκριθούν με αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Οπότε ό,τι είπα είναι σπουδαίο υλικό για να καταλάβετε τον Θεό.

Προηγούμενο: Παρότι η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί, αυτός ακόμα ζει υπό την κυριαρχία της εξουσίας του Δημιουργού

Επόμενο: 1η ιστορία. Ένας σπόρος, η γη, ένα δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και ο άνθρωπος