Με λένε Πινγκ’αν και είμαι 65 χρονών. Τα μεσάνυχτα της 11^ης Δεκεμβρίου 2015, έπαθα ξαφνικά καρδιακή προσβολή. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά πολύ γρήγορα και ξαφνικά μου κόπηκε η ανάσα. Μετά από λίγο, ένιωσα σαν να σταμάτησε η καρδιά μου, για πάνω από μισό λεπτό. Εκείνη τη στιγμή ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι κι ένιωθα παντού μουδιασμένη. Δεν ένιωθα καθόλου το σώμα μου. Ήταν σαν να με πλησίαζε ο θάνατος. Στην καρδιά μου ένιωθα αβοήθητη και απελπισμένη και σκέφτηκα: «Αν αυτό συνεχίσει, πολύ φοβάμαι πως θα έχω πεθάνει πριν ξημερώσει».

Ενεργώντας με βάση το ένστικτο της επιβίωσης, έκανα μια τεράστια προσπάθεια να αγγίξω το κρεβάτι, όμως δεν μπορούσα να νιώσω τα χέρια μου. Μετά προσπάθησα να ξυπνήσω τον άντρα μου όμως δεν ήμουν σε θέση να βγάλω κάποιον ήχο από τον λαιμό μου. Μεμιάς, ένα κύμα φόβου με κατέλαβε. Ανήσυχη και τρομαγμένη, δεν μπόρεσα παρά να κλάψω. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, τα λόγια του Θεού ήρθαν στο νου μου: «Η μεγαλύτερη σοφία είναι να προστρέχει κανείς στον Θεό και να στηρίζεται στον Θεό στα πάντα». Τα λόγια του Θεού, μου έδειξαν την οδό της πρακτικής: Έπρεπε να προσευχηθώ στον Θεό και να βασιστώ σ’ Αυτόν σε όλα όσα αντιμετωπίζω. Ο Θεός είναι παντοδύναμος και πρακτικός, και πίστεψα πως καθόσον προσευχόμουν και βασιζόμουν σ’ Αυτόν, θα με οδηγούσε.

Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό σιωπηλά: «Θεέ, έχω πάθει καρδιακή προσβολή. Είμαι ανίκανη να κινήσω κάποιον μυ ή να αρθρώσω μια λέξη. Βρίσκομαι σε αγωνία και σχεδόν πνίγομαι. Δεν γνωρίζω αν θα βγάλω τη νύχτα. Θεέ, είσαι ο παντοδύναμος Θεός και όλα τα πράγματα βρίσκονται στα χέρια Σου. Το αν θα ζήσω ή θα πεθάνω απόψε είναι κι αυτό υπό τον έλεγχό Σου. Ακόμα κι αν πεθάνω απόψε, δεν θα παραπονεθώ. Είμαι πρόθυμη να υποταχθώ στην κυριαρχία Σου και τις διευθετήσεις Σου. Αμήν!» Μετά την προσευχή, η καρδιά μου ένιωσε λιγάκι καλύτερα. Το πιο θαυμαστό ήταν πως κατάφερα να βγάλω έναν ήχο: Έναν βαθύ αναστεναγμό. Μετά από λίγα λεπτά, ο άντρας μου ξαφνικά ξύπνησε και με ρώτησε βιαστικά: «Μήπως αναστέναξες μόλις τώρα;» Μη παίρνοντας απάντηση, γύρισε γρήγορα προς την πλευρά μου και είδε πως τα μάτια μου ήταν ανοιχτά. Τότε συνειδητοποίησε πως έπαθα καρδιακή προσβολή και γρήγορα με έβαλε να καθίσω και μου έδωσε φάρμακα για την καρδιά. Μετά από μια ώρα περίπου, άρχισα να συνέρχομαι. Γνώριζα πως ο Θεός άκουσε την προσευχή μου, και πως Αυτός ήταν που ώθησε τον άντρα μου να μου δώσει τα φάρμακα πάνω στην ώρα, διαφορετικά μπορεί να είχε σταματήσει η καρδιά μου να χτυπά. Ευχαρίστησα τον Θεό για την προστασία Του!

Αργότερα, καθώς είχε πρηστεί όλο μου το σώμα, ο άντρας μου με πήγε στο επαρχιακό νοσοκομείο για θεραπεία. Αφού έκανα μια εξέταση, ο γιατρός μου είπε: «Η ασθένειά σου είναι πολύ σοβαρή. Έτσι, πρέπει να πας σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο για να χειρουργηθείς, αλλιώς δεν θα σου μείνει πολύς χρόνος ζωής». Ακούγοντας αυτό, ένιωσα πολύ άβολα και σκέφτηκα: «Είμαι μόνο 63 ετών. Δεν θέλω να πεθάνω τώρα. Ίσως θα πρέπει να πάω σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο. Όμως, αν αποτύχει η εγχείρησή μου τότε…» Εκείνη τη στιγμή άρχισα να στριφογυρίζω στο κρεβάτι του νοσοκομείου, και όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο πιο πολύ αναστατωνόμουν. Αισθάνθηκα πως δεν υπήρχε πλέον ελπίδα για μένα και δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα που κυλούσαν στο πρόσωπό μου. Μέσα στον πόνο μου, προσευχήθηκα στον Θεό: «Ω Θεέ, ο γιατρός είπε ότι η ασθένειά μου είναι σοβαρή και πρέπει να πάω σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο για εγχείρηση. Όμως φοβάμαι πως θα πεθάνω αν αποτύχει η εγχείρησή μου. Θεέ: Σε εκλιπαρώ να προστατέψεις την καρδιά μου και να με οδηγήσεις να καταλάβω το θέλημά Σου. Αμήν!» Ακριβώς τότε, τα λόγια του Θεού ήρθαν στο μυαλό μου: «Όταν επέρχεται κάποια αρρώστια, οφείλεται στην αγάπη του Θεού, και πίσω από αυτήν βρίσκονται σίγουρα οι καλές Του προθέσεις. Ακόμα κι όταν το σώμα σου υποφέρει λίγο, μη σου περνάνε από το μυαλό ιδέες του Σατανά. Να αινείς τον Θεό εν μέσω ασθένειας και να απολαμβάνεις τον Θεό εν μέσω του αίνου σου. Μην αποθαρρύνεσαι εν όψει της ασθένειας, συνέχισε να αναζητάς ξανά και ξανά και μην τα παρατάς. Τότε ο Θεός θα σε φωτίσει με το φως Του. Πώς ήταν η πίστη του Ιώβ; Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ένας πανίσχυρος γιατρός! Αν παραμένεις στην αρρώστια, είσαι άρρωστος, αλλά αν παραμένεις στο πνεύμα, είσαι καλά. Αν σου έχει μείνει μονάχα μια ανάσα, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις». «Η πίστη μοιάζει με γέφυρα που αποτελείται από έναν κορμό δέντρου: Όσοι προσκολλώνται επίμονα στη ζωή θα δυσκολευτούν να τη διασχίσουν, αλλά όσοι είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν, θα μπορέσουν να περάσουν απέναντι με σιγουριά και δίχως ανησυχία. Αν ο άνθρωπος τρέφει άτολμες και φοβισμένες σκέψεις, είναι γιατί ο Σατανάς τον έχει ξεγελάσει, φοβούμενος πως θα διασχίσουμε τη γέφυρα της πίστης για να εισέλθουμε στον Θεό. Ο Σατανάς προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να μας στείλει τις σκέψεις του. Θα πρέπει να προσευχόμαστε ανά πάσα στιγμή να μας φωτίζει ο Θεός με το φως Του, να στηριζόμαστε ανά πάσα στιγμή στον Θεό για να μας εξαγνίζει από το δηλητήριο του Σατανά που έχουμε μέσα μας, να κάνουμε πράξη στο πνεύμα μας ανά πάσα στιγμή πώς να πλησιάζουμε τον Θεό και να αφήσουμε τον Θεό να κυριαρχήσει σε όλο μας το είναι». Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα πως το γεγονός ότι έπαθα καρδιακή προσβολή εκείνη τη μέρα, το είχε επιτρέψει ο Θεός και πως ήθελε να δοκιμάσει την πίστη μου μέσα από αυτό. Το αν θα ήταν επιτυχής η εγχείρηση ή όχι, το αν θα ζούσα ή θα πέθαινα, όλα βρίσκονταν στα χέρια του Θεού. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να εξαρτηθώ από τον Θεό, να προσβλέπω σ’ Αυτόν και να αφιερώσω τον εαυτό μου στα χέρια Του. Επίσης κατάλαβα ότι η ανησυχία μου και ο φόβος μου ως προς την αποτυχία της εγχείρησης, ήταν ο Σατανάς που προσπαθούσε να με ξεγελάσει και αυτό ήταν το δικό του κόλπο. Ήθελε να με κάνει να χάσω την πίστη στον Θεό, να παραμείνω άρρωστη, και ως αποτέλεσμα να παρεξηγήσω τον Θεό και να Του ρίξω το φταίξιμο. Μέσα σ’ αυτήν την κατάσταση, έπρεπε να βασιστώ στον Θεό, να έρχομαι πάντα πιο κοντά Του, και να προσέχω να ζω στην παρουσία Του έτσι ώστε να μην πιστεύω πια τα κόλπα του Σατανά.

Κατόπιν θυμήθηκα τον Ιώβ. Έχασε ξαφνικά αρκετά αρνιά και βόδια ικανά να γεμίσουν ένα βουνό, έχασε όλα τα παιδιά του, και καλύφθηκε με πληγές από το κεφάλι ως τα πόδια. Όμως όταν αντιμετώπισε μια τόσο μεγάλη δοκιμασία, υπάκουσε στον Θεό χωρίς παράπονα και ήταν σε θέση να ευχαριστεί και να δοξολογεί τον Θεό, να γίνει μάρτυρας για τον Θεό, και να ντροπιάσει τον Σατανά. Έτσι τελικά, έλαβε τις ευλογίες του Θεού. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιώβ είχε αληθινή πίστη στον Θεό! Έτσι γνώριζα ότι έπρεπε να μιμηθώ τον Ιώβ. Ανεξάρτητα με το τι έκανε ο Θεός, δεν πρέπει να χάσω την πίστη μου στον Θεό, αλλά θα πρέπει να δώσω τη ζωή μου στον Θεό και να υποταχθώ στις διευθετήσεις Του για τη ζωή και τον θάνατο. Με αυτά στο μυαλό, συχνά ερχόμουν ενώπιον του Θεού και ερχόμουν πιο κοντά Του. Σταδιακά απέκτησα την πίστη και το κουράγιο να αντιμετωπίσω την επερχόμενη εγχείρηση.

Στις 3 Ιανουαρίου 2016, η κόρη μου και ο άντρας μου με πήγαν στο Νοσοκομείο Πρώτου Πληθυσμού σε μια κοντινή πόλη για θεραπεία. Με εξέτασαν και τα αποτελέσματα έδειξαν πως όχι μόνο είχα συγγενή καρδιοπάθεια εκ γενετής (ο αρτηριακός πόρος είχε παραμείνει ανοικτός), αλλά είχα και πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, και πως το βάρος μου ήταν μόνο 36 κιλά. Μετά ο γιατρός μού είπε: «Παρόλο που αυτή η ελάχιστα επεμβατική εγχείρηση είναι απλώς μια μικρή επέμβαση, εξακολουθεί να περιλαμβάνει μερικά ρίσκα εφόσον είσαι μεγάλη σε ηλικία και είσαι σε αδύναμη φυσική κατάσταση. Επιπλέον, αν κάτι αναπάντεχο συμβεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης, θα πρέπει να μεταφερθείς άμεσα στο χειρουργικό τμήμα για να υποβληθείς σε μεγαλύτερη εγχείρηση. Και δεν τολμούμε να εγγυηθούμε πως δεν θα συμβεί τίποτα ανεπιθύμητο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, γι’ αυτό θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για το χειρότερο. Συζήτησέ το με την οικογένειά σου. Αν συμφωνείς να υποβληθείς στην εγχείρηση, υπέγραψε στο έντυπο συναίνεσης της εγχείρησης». Ακούγοντας αυτά τα λόγια, η καρδιά μου γέμισε με φόβο, υπερβολική αγωνία και θλίψη. Σκέφτηκα: «Αν δεν κάνω την εγχείρηση, θα μπορέσω να ζήσω για τουλάχιστον έξι μήνες με ένα χρόνο. Όμως, αν υπογράψω για να κάνω την εγχείρηση, και καταλήξει να αποτύχει, τότε θα… Τι πρέπει να κάνω;» Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά, δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια μου. Εκείνη τη στιγμή, συνειδητοποίησα ξαφνικά πως ζούσα και πάλι σε κατάσταση φόβου, κι έτσι προσευχήθηκα γρήγορα στον Θεό. Μετά την προσευχή, σκέφτηκα αυτά τα λόγια του Θεού: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ένας πανίσχυρος γιατρός! Αν παραμένεις στην αρρώστια, είσαι άρρωστος, αλλά αν παραμένεις στο πνεύμα, είσαι καλά. Αν σου έχει μείνει μονάχα μια ανάσα, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις». Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν εμπιστοσύνη και κουράγιο ακόμα μια φορά, και δεν ήμουν πλέον τόσο φοβισμένη. Ξαφνικά, θυμήθηκα τη νύχτα που έπαθα την καρδιακή προσβολή. Εκείνη τη νύχτα, μου είχε μείνει μόνο μια ανάσα, κι όμως ο Θεός δεν με άφησε να πεθάνω. Ο Θεός είναι πάντα δίπλα μου, με προσέχει και με προστατεύει, και επιπλέον, έχω δει την μεγάλη δύναμή Του, έτσι λοιπόν τι να φοβηθώ; Καθώς συλλογιζόμουν τη αγάπη του Θεού, ένιωσα πιο σταθερή μέσα στην καρδιά μου. Έτσι αποφάσισα να εμπιστευθώ τον εαυτό μου στον Θεό και να βρεθώ στην θέληση των διευθετήσεών Του. Αμέσως λοιπόν υπέγραψα το έντυπο συναίνεσης.

Το απόγευμα της 6^ης Ιανουαρίου, την ώρα που είχε οριστεί για να κάνω την εγχείρηση, έκανα μια προσευχή υποταγής στον Θεό: «Ω Θεέ! Πρόκειται να κάνω την εγχείρηση σ’ ένα λεπτό και εμπιστεύομαι τη ζωή μου σ’ Εσένα. Ανεξάρτητα με το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, είμαι πρόθυμη να Σε υπακούσω και να υποταχθώ στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Σου. Θεέ! Καθόσον μου μένει μια ανάσα, δεν θα Σε αφήσω ποτέ, θα Σε ακολουθώ και θα Σε λατρεύω». Αφού προσευχήθηκα κατ’ αυτόν τον τρόπο, ένιωσα ειρήνη στην καρδιά μου και ήμουν σε θέση να αντιμετωπίσω με ηρεμία την επερχόμενη επέμβαση. Όταν ήρθε η ώρα της επέμβασης, άκουσα αμυδρά ένα γιατρό να λέει στον επικεφαλής χειρουργό: «Λόγω της κατάστασης της ασθενούς, η επέμβαση θα είναι δύσκολη. Πολύ φοβάμαι πως δεν θα την εκτελέσω καλά, γι’ αυτό είναι καλύτερα να την κάνεις εσύ». Όταν το άκουσα αυτό, φοβήθηκα λιγάκι πάλι. Όμως αμέσως συνειδητοποίησα πως αυτή ήταν η ενόχληση του Σατανά, έτσι προσευχήθηκα στον Θεό και Του ζήτησα να προστατέψει την καρδιά μου ώστε να μπορώ να ζήσω ενώπιόν Του και να εμπιστευθώ τον εαυτό μου σ’ Αυτόν αντί να μείνω κολλημένη στην ασθένειά μου. Έτσι βασίστηκα στον Θεό κατά τη διάρκεια της όλης επέμβασης. Αργότερα άκουσα τον επικεφαλής των χειρουργών να λέει χαρούμενος: «Η επέμβαση ήταν επιτυχής». Την ίδια στιγμή, δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια μου. Ήμουν τόσο ευγνώμων για τη σωτηρία του Θεού που μου επέτρεψε να πάρω πίσω τη ζωή μου, ενώ αρχικά ήμουν ένα άτομο που πέθαινε. Μετά την επέμβαση, παρόλο που ήμουν σε αδύναμη φυσική κατάσταση, συνήλθα γρήγορα κι ακόμα πήρα 10 κιλά.

Ευχαριστώ τον Θεό για τη σωτηρία Του! Μέσα από αυτή την εμπειρία, κέρδισα κάποια πραγματική γνώση και κατανόηση της εξουσίας των λόγων του Θεού, και επίσης αυξήθηκε η πίστη μου. Επιπλέον, είδα και τα θαυμαστά έργα του Θεού. Όταν έπαθα την καρδιακή προσβολή και γι’ αυτό ζούσα στον φόβο, ο Θεός ήταν Αυτός που χρησιμοποίησε τα λόγια Του για να με οδηγήσει, γνωρίζοντάς μου τις προθέσεις Του, έτσι ώστε να γίνω δυνατή κι ελεύθερη στο πνεύμα μου, και ήμουν πρόθυμη να βασιστώ στον Θεό για να βιώσω την ασθένεια. Όταν εμπιστεύθηκα τον εαυτό μου στον Θεό, είδα το έλεός Του προς εμένα: Η επέμβαση είχε επιτυχία κι επίσης συνήλθα από αυτήν πολύ γρήγορα. Ευχαρίστησα τον Θεό για όλα όσα είχε κάνει σε μένα, τα οποία με έκαναν να νιώθω πως ό,τι κάνει ο Θεός είναι σωτηρία και αγάπη για την ανθρωπότητα. Η μόνη μου επιθυμία είναι να επιδιώκω την αλήθεια με ειλικρίνεια από εδώ και στο εξής, να βάζω την αλήθεια σε πράξη, και να κάνω το καλύτερο που μπορώ για να εκπληρώσω το καθήκον μου να ξεπληρώσω την αγάπη του Θεού για μένα.

Από την Πινγκ’αν, Κίνα

Εκτεταμένη ανάγνωση:

Η σωτηρία του Θεού: Ο Θεός είναι η υποστήριξή μου!