Ιαπωνία
6 Σεπτεμβρίου 2016
Αγαπητή Τσια-γιν,
Ειρήνη σε σένα εν τω Κυρίω! Έχουν κυλήσει πολλοί μήνες. Πώς είσαι τώρα τελευταία; Θυμάμαι πως όταν μελετούσαμε μαζί τη Βίβλο, συχνά διαβάζαμε την Πρώτη προς Θεσσαλονικείς Επιστολή, 4:16-17, όπου λέει τα εξής: «Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου». Όποτε βλέπαμε αυτές τις λέξεις, νιώθαμε πολύ ενθουσιασμένες και δεν μπορούσαμε παρά να νιώθουμε μια γλύκα. Φτάναμε ακόμη και στο σημείο να χαμογελάμε πλατιά στα όνειρά μας. Πιστεύαμε πως με την επιστροφή του Κυρίου, εμείς που είμαστε ζωντανοί θα αρπαχθούμε μέσα σε σύννεφα για να συναντήσουμε τον Κύριο στους αιθέρες. Τι λαμπρή σκηνή που θα ήταν! Όμως, αφότου γύρισα στην Ιαπωνία, μέσα από τη συναναστροφή μου με τους αδελφούς και τις αδελφές εδώ, κατάλαβα το εξής: αυτοί οι στίχοι είναι λόγια του Παύλου, όχι λόγια του Κυρίου Ιησού. Τα λόγια του Παύλου δεν είναι η αλήθεια· ακόμη περισσότερο, δεν μπορούν να πάρουν τη θέση της αλήθειας. Μόνο ο λόγος του Κυρίου Ιησού είναι η αλήθεια. Πρέπει να πιστεύουμε στον Κύριο σύμφωνα με τα δικά του λόγια, και δεν μπορούμε να κάνουμε τα λόγια του ανθρώπου στόχο των επιδιώξεών μας. Η φράση «θα αρπαχθούμε» που αναφέρεται σ’ αυτά τα λόγια δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Στο παρελθόν, όλοι νομίζαμε πως η φράση «θα αρπαχθούμε» στις γραφές σήμαινε πως η επιστροφή του Κυρίου θα πήγαινε όλους εκείνους που παρέμεναν πιστοί στο όνομα του Κυρίου, στους αιθέρες, και στη συνέχεια θα ζούσαν στον ουρανό. Στην πραγματικότητα, αυτό που νομίζαμε είναι λάθος. Ο λόγος που σκεφτόμαστε έτσι είναι επειδή δεν καταλαβαίνουμε το αληθινό νόημα αυτών των στίχων. Πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, οι αδελφοί και οι αδελφές επικοινώνησαν μαζί μου σχετικά με την αλήθεια αυτής της όψης, ώστε να καταλάβω τι είναι η αληθινή αρπαγή. Τώρα θα μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σου.
Η αδελφή Λιου συναναστράφηκε μαζί μου το εξής: «Υπάρχουν στίχοι που μπορούν να λύσουν αυτό το μπέρδεμα. Στη Γένεση 2:7-8 λέει: “Και έπλασε Ιεχωβά ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης. και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν. Και εφύτευσε Ιεχωβά ο Θεός παράδεισον εν τη Εδέμ κατά ανατολάς και έθεσεν εκεί τον άνθρωπον, τον οποίον έπλασε”. Από αυτό, μπορούμε να δούμε πως ο προπάτοράς μας ζούσε στον Κήπο της Εδέμ, ο οποίος ήταν πάνω στη γη όχι στον ουρανό. Στην αρχή, ο Θεός έπλασε το ανθρώπινο γένος με το χώμα από τη γη, μας επέτρεψε να ζούμε πάνω στη γη και να διαχειριζόμαστε τα υπόλοιπα δημιουργήματά Του, ζήτησε από εμάς να Τον υπακούμε, να Τον λατρεύουμε και να Τον δοξάζουμε, και όρισε πως ο προορισμός μας είναι πάνω στη γη και όχι στον ουρανό. Επίσης, στο Κατά Ματθαίον 6:10, η Κυριακή Προσευχή που μας δίδαξε ο Κύριος Ιησούς λέει: “Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γής”. Από αυτόν τον στίχο, μπορούμε να δούμε πως όταν έρθει η βασιλεία του Θεού, εμείς θα επιτελέσουμε το θέλημά Του πάνω στη γη. Εξάλλου, το θέλημά Του μπορεί να επιτελεστεί στη γη ακριβώς όπως και στον ουρανό. Αυτό αποδεικνύει πως όσοι απομείνουν ζωντανοί όταν τελειώσει το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών, εξακολουθούν να ζουν στη γη, όχι στον ουρανό. Μπορούμε να δούμε πως ο Θεός θα εγκαθιδρύσει τη βασιλεία Του στη γη και τα βασίλεια αυτού του κόσμου πρέπει να γίνουν η βασιλεία του Χριστού μας. Όταν το έργο του Θεού στη γη φθάσει στο τέλος του, Εκείνος θα οδηγεί τους ανθρώπους από τον ουρανό και οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να ζουν στη γη. Άρα, η βασιλεία του Θεού τελικά θα πραγματωθεί στη γη. Αν υποστηρίζουμε πως η φράση “θα αρπαχθούμε” αναφέρεται στο ότι θα ανυψωθούμε στον ουρανό, τότε δεν είναι μάταιες όλες αυτές οι προφητείες; Η βασιλεία του Θεού είναι πάνω στη γη· αν εξακολουθούμε να επιδιώκουμε να αρπαχθούμε στον ουρανό, δεν πηγαίνουμε ενάντια στη θέλησή Του; Στην πραγματικότητα, ο Θεός επιτελεί το έργο Του της σωτηρίας της ανθρωπότητας πάνω στη γη από την αρχή μέχρι το τέλος, και εμείς οι άνθρωποι επίσης ζούμε πάνω στη γη. Ο Κύριος θα επιτελέσει το θέλημά Του στη γη, όχι στον ουρανό. Τελικά, ο προορισμός του ανθρώπου είναι πάνω στη γη και έχει προκαθοριστεί πριν από τις Εποχές. Κανείς δεν μπορεί να το παραβιάσει αυτό, και είναι ένας επουράνιος νόμος.
«Ας διαβάσουμε ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού. Ο Θεός λέει: “Ο Θεός που εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι δεν θα επιτελεί πλέον το έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα που εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι όλη η ανθρωπότητα θα ζήσει μέσα στο φως του Θεού και κάτω από τις ευλογίες Του. Δεν θα υπάρξει καμία από τις διαφθορές του Σατανά, ούτε θα γίνουν αδικίες. Η ανθρωπότητα θα ζήσει κανονικά στη γη και κάτω από τη φροντίδα του Θεού. Όταν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, αυτό θα σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει σωθεί και ότι ο Σατανάς έχει καταστραφεί, ότι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο έχει ολοκληρωθεί εντελώς. Ο Θεός δεν θα συνεχίσει να εργάζεται μέσα στον άνθρωπο και ο άνθρωπος δεν θα ζει πλέον υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Ως εκ τούτου, ο Θεός δεν θα είναι πλέον απασχολημένος και ο άνθρωπος δεν θα τρέχει πλέον. Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση ταυτόχρονα. Ο Θεός θα επιστρέψει στην αρχική Του θέση και κάθε άτομο θα επιστρέψει στην αντίστοιχη θέση του. Αυτοί είναι οι προορισμοί που ο Θεός και ο άνθρωπος θα διαμείνουν αντίστοιχα μετά το τέλος ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού. Ο Θεός έχει τον προορισμό του Θεού και ο άνθρωπος έχει τον προορισμό του ανθρώπου. Ενώ αναπαύεται, ο Θεός θα συνεχίσει να καθοδηγεί όλη την ανθρωπότητα στη ζωή τους πάνω στη γη. Ενώ βρίσκεται υπό το φως του Θεού, ο άνθρωπος θα λατρεύει τον έναν αληθινό Θεό στον ουρανό. […] Όταν η ανθρωπότητα εισέρχεται στην ανάπαυση, αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει γίνει μια πραγματική δημιουργία· η ανθρωπότητα θα λατρεύει τον Θεό από τη γη και θα έχει φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Οι άνθρωποι δεν θα είναι πλέον ανυπάκουοι στον Θεό ούτε θα αντιστέκονται στον Θεό· θα επιστρέψουν στην αρχική ζωή του Αδάμ και της Εύας. Αυτές είναι οι αντίστοιχες ζωές και οι προορισμοί του Θεού και της ανθρωπότητας μετά την είσοδό τους στην ανάπαυση. Η ήττα του Σατανά είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη στον πόλεμο μεταξύ του Θεού και του Σατανά. Με αυτόν τον τρόπο, η είσοδος του Θεού στην ανάπαυση μετά την ολοκλήρωση του έργου διαχείρισής Του και η πλήρης σωτηρία και η είσοδος του ανθρώπου στην ανάπαυση, θα γίνουν αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο τόπος ανάπαυσης του ανθρώπου είναι στη γη και ο τόπος ανάπαυσης του Θεού είναι στον ουρανό. Ενώ ο άνθρωπος λατρεύει τον Θεό στην ανάπαυση, θα ζήσει επί της γης, κι ενώ ο Θεός καθοδηγεί το υπόλοιπο τμήμα της ανθρωπότητας στην ανάπαυση […] Αφού ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση, ο Σατανάς δεν θα υπάρχει πλέον και, όπως ο Σατανάς, έτσι και αυτοί οι πονηροί άνθρωποι δεν θα υπάρχουν πλέον. Πριν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση, εκείνοι οι κακοί άνθρωποι που κάποτε εκδίωκαν τον Θεό πάνω στη γη και οι εχθροί επί της γης που ήταν ανυπάκουοι σε Αυτόν, θα έχουν ήδη καταστραφεί· θα έχουν συντριβεί από τις μεγάλες καταστροφές των έσχατων ημερών. Αφού τα κακά αυτά άτομα έχουν καταστραφεί εντελώς, η γη δεν θα γνωρίσει ποτέ ξανά την ενόχληση του Σατανά. Η ανθρωπότητα θα αποκτήσει πλήρη σωτηρία, και μόνο τότε θα ολοκληρωθεί το έργο του Θεού. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για τον Θεό και τον άνθρωπο ώστε να εισέλθουν στην ανάπαυση” (Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Ο λόγος του Θεού μάς έχει πει ξεκάθαρα πως όταν το έργο διαχείρισης του Θεού ολοκληρωθεί, εκείνοι οι φαύλοι άνθρωποι που κάποτε Τον εξεδίωξαν και οι εχθροί που ήταν ανυπάκουοι προς Εκείνον θα έχουν ήδη καταστραφεί από τις μεγάλες καταστροφές των εσχάτων ημερών. Στη συνέχεια, ο Θεός και ο άνθρωπος θα αναπαυτούν συγχρόνως. Το μέρος της ανάπαυσης του Θεού είναι στον ουρανό, ενώ του ανθρώπου είναι στη γη, ακριβώς όπως είναι και τώρα. Δηλαδή, ο άνθρωπος θα απολαύσει μια επουράνια ζωή πάνω στη γη. Αυτή η ζωή είναι αυτό που ο Θεός προετοιμάζει για τον άνθρωπο, και επίσης, αυτό που ο Θεός θα εκπληρώσει. Πρέπει τώρα να καταλάβουμε πως εμείς οι άνθρωποι ζούσαμε πάνω στη γη στην αρχή, πως ο Θεός επίσης επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπινου είδους πάνω στη γη, και πως στο τέλος, όταν ο άνθρωπος θα αναπαυθεί, θα εξακολουθεί να ζει πάνω στη γη. Γνωρίζοντας αυτό, θα εξακολουθούμε να επιδιώκουμε να αρπαχθούμε στον ουρανό; Δεν είναι αυτό ο δικός μας εκκεντρικός πόθος; Είναι ευθυγραμμισμένος με την αλήθεια; Στην πραγματικότητα, πολλοί στίχοι αναφέρουν τη φράση “θα αρπαχθούν”. Ας δούμε στις Πράξεις των Αποστόλων 8:39-40: “Ότε δε ανέβησαν εκ του ύδατος, Πνεύμα Κυρίου ήρπασε τον Φίλιππον, και δεν είδεν αυτόν πλέον ο ευνούχος· αλλ’ επορεύετο την οδόν αυτού χαίρων. Ο δε Φίλιππος ευρέθη εις Άζωτον, και διερχόμενος εκήρυττεν εις πάσας τας πόλεις, εωσού ήλθεν εις Καισάρειαν”. Σύμφωνα με τις δικές μας ανθρώπινες ιδέες, ο Φίλιππος αρπάχθηκε από τον Κύριο, δηλαδή, αρπάχθηκε στον ουρανό. Όμως το γεγονός είναι πως “Ο δε Φίλιππος ευρέθη εις Άζωτον” (Πράξ. 8:40), και πως συνέχισε να κηρύττει το ευαγγέλιο του Κυρίου σε όλες τις πόλεις και επιτέλεσε το θέλημα του Κυρίου πάνω στη γη. Είναι εύκολο να καταλάβουμε πως ο Φίλιππος δεν αρπάχθηκε στον ουρανό αλλά εξακολουθούσε να ζει πάνω στη γη. Η προφητεία της Αποκάλυψης αναφέρει τα εξής: “Αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων”. Αυτές οι προφητείες αρκούν για να αποδείξουν πως όταν θα έχουμε πραγματικά σωθεί, θα εξακολουθούμε να ζούμε πάνω στη γη, και όχι στον ουρανό. Δεν θα ανυψωθούμε στον ουρανό όπως νομίζουμε. Οπότε, η αρπαγή δεν σημαίνει πως θα αρπαχθούμε στους αιθέρες όπως έχουμε φανταστεί. Αυτή προέρχεται από τη δική μας φαντασία και δεν ισχύει».
Όσο περισσότερο άκουγα τη συναναστροφή της τόσο περισσότερο ξεκάθαρη γινόμουν. Μόνο τότε συνειδητοποίησα πως αυτό που νόμιζα πριν ήταν παράλογο, παιδαριώδες και γελοίο. Σκέφτηκα: «Ένας άνθρωπος δεν μπορεί καν να σκαρφαλώσει πάνω σε ένα σπίτι χωρίς μια σκάλα, πόσο μάλλον να ανέβει στον ουρανό. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε θνητά όντα∙ πώς μπορούμε να ανεβούμε στον ουρανό; Αν ήταν έτσι, τότε όλα τα απαραίτητα που ο Θεός προετοίμασε για τον άνθρωπο πάνω στη γη δεν θα ήταν για το τίποτα; Ο Παύλος είπε: “Έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου” (1Θεσ. 4:17). Οπότε εγώ σχημάτισα τη φαντασίωση πως “θα αρπαχτώ στον ουρανό”, νομίζοντας πως η επιστροφή του Θεού θα μας πήγαινε ψηλά στον ουρανό. Πόσο παράλογη είναι η ιδέα μου για την αρπαγή!» Ακριβώς τότε, ένιωσα πως η αρπαγή δεν ήταν τόσο απλή όσο μπορεί να υποθέταμε. Πρέπει να υπάρχει μια αλήθεια την οποία πρέπει να αναζητήσουμε.
Λίγες μέρες αργότερα, επιδίωξα τη συναναστροφή με την αδελφή Λιου. Είπα: «Από τη στιγμή που η αρπαγή δεν σημαίνει πως θα αρπαχθούμε στους αιθέρες για να πάμε να συναντήσουμε τον Κύριο όπως φανταζόμασταν, αλλά στην πραγματικότητα σημαίνει πως θα εξακολουθήσουμε να ζούμε στη γη αφότου θα έχουμε σωθεί από τον Θεό, τότε σε τι αναφέρεται αυτό;» Εκείνη επικοινώνησε υπομονετικά μαζί μου ως εξής: «Σχετικά με την αρπαγή, όλοι οι πιστοί τω Κυρίω συνεχώς κοπιάζουν γι’ αυτήν και τη λαχταρούν. Στην πραγματικότητα, η αληθινή αρπαγή αναφέρεται σε εμάς που ακολουθούμε τα βήματα του Αμνού, προσερχόμαστε ενώπιον του Θεού και αποδεχόμαστε το υψηλότερο και πιο πρόσφατο έργο Του. Όσο για το μυστήριο της αρπαγής, ένα εδάφιο μπορεί να μας δώσει την απάντηση: “‘Θα αρπαγούν’ δεν σημαίνει ότι θα ανυψωθούν από χαμηλά στα ψηλά, όπως φαντάζονται οι άνθρωποι. Αυτό συνιστά μέγα σφάλμα. Η φράση ‘θα αρπαγούν’ αναφέρεται στον προκαθορισμό και εν συνεχεία, στην επιλογή Μου. […] Αυτό είναι εντελώς ασύμβατο με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Όσοι συμμετέχουν στον οίκο Μου στο μέλλον είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν αρπαγεί ενώπιόν Μου. Αυτό ισχύει απόλυτα, είναι απαράλλαχτο και δεν μπορεί να διαψευσθεί από κανέναν. Αυτή είναι η αντεπίθεση κατά του Σατανά. Όποιοι έχουν προκαθοριστεί από Μένα, θα αρπαγούν ενώπιόν Μου” («Κεφάλαιο 104» του «Ομιλίες του Χριστού στην αρχή»). Από αυτό το εδάφιο, μαθαίνουμε την αληθινή σημασία της αρπαγής. Αρπαγή δεν σημαίνει πως το σαρκίο μας θα αρπαχθεί στον ουρανό για να συναντήσει τον Θεό όπως εμείς φανταζόμαστε, αλλά σημαίνει πως αναγνωρίζουμε τη φωνή του Θεού, προσερχόμαστε ενώπιόν Του, υπακούμε στο έργο Του και αποδεχόμαστε τα λόγια που Εκείνος εκφέρει. Αυτή είναι η αληθινή σημασία της αρπαγής».
Από τα λόγια που η αδελφή διάβασε και τη συναναστροφή της, κατάλαβα τι είναι η πραγματικά αρπαγή. Συνειδητοποίησα επίσης ότι βασίζομαι στη σκέψη και τη φαντασία μου και στην κατανόηση της γραμματικής σημασίας της Βίβλου για να ερμηνεύσω τι είναι η αρπαγή είναι πραγματικά παράλογη. Ελπίζω ότι αυτό που είχα κερδίσει μπορεί επίσης να σας βοηθήσει. Αν έχετε διαφορετική κατανόηση ή κάποια σύγχυση, παρακαλώ μη διστάσετε να μου γράψετε, μπορούμε να συζητήσουμε και να επικοινωνήσουμε μαζί.
Ειλικρινά δική σου,
Λι Τινγκ