Ο πατέρας της πρωταγωνίστριας πιστεύει πολλά χρόνια στον Θεό. Εκτελούσε με συνέπεια το καθήκον του να μοιράζεται το ευαγγέλιο και μπορούσε να υποφέρει και να πληρώνει τίμημα. Ωστόσο, δεν επιδίωκε την αλήθεια αλλά τη φήμη, το όφελος και το γόητρο. Έσπερνε τη διχόνοια ανάμεσα σε αδελφούς και αδελφές. Έφτανε μάλιστα σε σημείο να αποκλείει και να επιτίθεται σε άλλους, διαταράσσοντας σοβαρά με αυτόν τον τρόπο την εκκλησιαστική ζωή και την είσοδο αδελφών στη ζωή. Του προσφέρθηκαν πολλές φορές συναναστροφή και βοήθεια, αλλά δεν μετανόησε ποτέ. Μέσα από τα λόγια του Θεού, η κεντρική ηρωίδα καταφέρνει να διακρίνει ότι ο πατέρας της είναι ένας μοχθηρός άνθρωπος που έχει απαυδήσει με την αλήθεια και μισεί την αλήθεια, και ότι πρέπει να αποπεμφθεί από την εκκλησία. Έχει συναισθηματικές αναστολές, όμως, και δεν τολμά να τον εκθέσει ή να τον αναφέρει. Αναζητά την αλήθεια διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και βλέπει τη φύση, τον κίνδυνο και τις επιπτώσεις της συναισθηματικής στάσης. Απελευθερώνεται από τα δεσμά των προσωπικών συναισθημάτων της και καταφέρνει να κάνει πράξη την αγάπη για όσα αγαπά ο Θεός και το μίσος για ό,τι μισεί ο Θεός, και εκθέτει την κακοήθη συμπεριφορά του πατέρα της. Η ζωή της εκκλησίας βελτιώνεται μετά την αποπομπή του, ελευθερωμένη από τη διατάραξη ενός μοχθηρού ανθρώπου.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός έχει ήδη επιστρέψει. Πώς μπορούμε να είμαστε φρόνιμες παρθένες και να παρευρεθούμε στο δείπνο με τον Κύριο;