Στην πραγματικότητα, η διάθεση του Θεού είναι ανοιχτή σε όλους και δεν είναι κρυμμένη, επειδή ο Θεός ποτέ δεν απέφυγε εσκεμμένα κανέναν άνθρωπο, ούτε και επιδίωξε ποτέ συνειδητά να κρύψει τον εαυτό Του, ώστε οι άνθρωποι να μην είναι ικανοί να Τον γνωρίσουν ή να Τον καταλάβουν. Η διάθεση του Θεού ήταν ανέκαθεν ανοιχτή και πάντα αντιμετώπιζε κάθε πρόσωπο με ειλικρίνεια. Κατά τη διάρκεια της διαχείρισης του Θεού, ο Θεός επιτελεί το έργο Του ενώπιον όλων· και το έργο Του επιτελείται πάνω σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Καθώς επιτελεί το έργο αυτό, αποκαλύπτει συνεχώς τη διάθεσή Του, χρησιμοποιώντας συνεχώς την ουσία Του και αυτό που έχει και είναι, προκειμένου να καθοδηγεί και να συνδράμει κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Σε κάθε εποχή και στάδιο, ανεξάρτητα από το αν οι συνθήκες είναι καλές ή κακές, η διάθεση του Θεού είναι πάντοτε ανοιχτή σε κάθε άτομο, και τα υπάρχοντα και το Είναι Του είναι πάντοτε ανοιχτά σε κάθε άτομο, με τον ίδιο τρόπο που η ζωή Του συνεχώς και αδιαλείπτως συνδράμει και υποστηρίζει το ανθρώπινο γένος. Παρ’ όλα αυτά, η διάθεση του Θεού παραμένει κρυμμένη σε κάποιους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι αυτοί ζουν μέσα στο έργο του Θεού και Τον ακολουθούν, ποτέ δεν προσπάθησαν να κατανοήσουν τον Θεό ή θέλησαν να γνωρίσουν τον Θεό, πόσο μάλλον να Τον πλησιάσουν. Για τους συγκεκριμένους ανθρώπους, κατανόηση της διάθεσης του Θεού σημαίνει έλευση του τέλους τους· σημαίνει ότι πρόκειται να κριθούν και να καταδικαστούν από τη διάθεση του Θεού. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν λαχτάρησαν να καταλάβουν τον Θεό ή τη διάθεσή Του και δεν επιθυμούν μια βαθύτερη κατανόηση ή γνώση του θελήματος του Θεού. Δεν σκοπεύουν να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού μέσα από ενσυνείδητη συνεργασία —απλώς απολαμβάνουν αδιάκοπα και ποτέ δεν κουράζονται να κάνουν αυτά που θέλουν· να πιστεύουν στον Θεό που εκείνοι θέλουν· να πιστεύουν στον Θεό που υπάρχει μόνο στη φαντασία τους, στον Θεό που υπάρχει μόνο στις αντιλήψεις τους· και να πιστεύουν σε έναν Θεό που δεν μπορεί να διαχωριστεί από αυτούς στην καθημερινότητά τους. Όταν πρόκειται για τον ίδιο τον αληθινό Θεό, είναι απολύτως απαξιωτικοί, χωρίς καμία επιθυμία να Τον κατανοήσουν, να Του δώσουν προσοχή, και έχουν ακόμη μικρότερη πρόθεση να έρθουν πιο κοντά Του. Χρησιμοποιούν τα λόγια που εκφράζει ο Θεός, μόνο για να προσθέσουν λούστρο πάνω τους, να αποκτήσουν ένα ωραίο εξωτερικό περίβλημα. Στα δικά τους μάτια, τούτο τους καθιστά κιόλας επιτυχημένους πιστούς και ανθρώπους που έχουν πίστη στην καρδιά τους για τον Θεό. Μέσα τους, καθοδηγούνται από τις φαντασιώσεις και τις αντιλήψεις τους, ακόμα και από τους προσωπικούς τους ορισμούς για τον Θεό. Ο ίδιος ο αληθινός Θεός, από την άλλη πλευρά, δεν έχει απολύτως καμία σχέση μαζί τους. Διότι, από τη στιγμή που θα καταλάβουν τον ίδιο τον αληθινό Θεό, την αληθινή διάθεση του Θεού, και το τι έχει και είναι ο Θεός, τούτο σημαίνει ότι οι πράξεις, η πίστη και οι επιδιώξεις τους θα καταδικαστούν. Τούτος είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν είναι πρόθυμοι να κατανοήσουν την ουσία του Θεού, αλλά και γιατί είναι διστακτικοί και απρόθυμοι να αναζητήσουν ενεργά ή να προσευχηθούν για να καταλάβουν καλύτερα τον Θεό, να γνωρίσουν καλύτερα το θέλημά Του και να κατανοήσουν καλύτερα τη διάθεσή Του. Θα προτιμούσαν ο Θεός να είναι κάτι κατασκευασμένο, κούφιο και φευγαλέο. Θα προτιμούσαν ο Θεός να είναι ακριβώς όπως τον έχουν πλάσει στη φαντασία τους, κάποιος υπό τις διαταγές τους, με ανεξάντλητη συνδρομή και πάντα διαθέσιμος. Όταν θέλουν να απολαύσουν τη χάρη του Θεού, ζητούν από τον Θεό να είναι η χάρη αυτή. Όταν χρειάζονται την ευλογία του Θεού, ζητούν από τον Θεό να είναι η εν λόγω ευλογία. Όταν αντιμετωπίζουν αντιξοότητες, ζητούν από τον Θεό να τους ενθαρρύνει, να είναι το δίχτυ ασφαλείας τους. Η γνώση των ανθρώπων αυτών για τον Θεό έχει κολλήσει μέσα στην περιχαράκωση της χάριτος και της ευλογίας. Η κατανόησή τους για το έργο του Θεού, τη διάθεσή Του και τον Θεό περιορίζονται επίσης στις φαντασίες τους και σε απλά γράμματα και δόγματα. Υπάρχουν, όμως, και μερικοί άνθρωποι που ανυπομονούν να κατανοήσουν τη διάθεση του Θεού, θέλουν πραγματικά να δουν τον ίδιο τον Θεό, και να κατανοήσουν στ’ αλήθεια τη διάθεση του Θεού, καθώς και το τι έχει και είναι. Αυτοί οι άνθρωποι επιδιώκουν την πραγματικότητα της αλήθειας και τη σωτηρία του Θεού, προσπαθώντας να λάβουν την κατάκτηση, τη σωτηρία και την τελείωση του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την καρδιά τους ώστε να διαβάζουν τον λόγο του Θεού, να εκτιμούν κάθε κατάσταση και κάθε άνθρωπο, συμβάν, ή οτιδήποτε έχει οργανώσει για εκείνους ο Θεός, και να προσεύχονται και να επιζητούν με ειλικρίνεια. Αυτό που θέλουν περισσότερο είναι να γνωρίσουν το θέλημα του Θεού και να κατανοήσουν την πραγματική διάθεση και ουσία Του. Τούτο συμβαίνει, ώστε να μην προσβάλλουν πλέον τον Θεό και, μέσω των εμπειριών τους, να είναι ικανοί να κατανοούν περισσότερο την ομορφιά του Θεού και την αληθινή Του πλευρά. Συμβαίνει, επίσης, ώστε ένας αυθεντικά πραγματικός Θεός να υπάρχει μέσα στις καρδιές τους και να έχει μια θέση εκεί, έτσι ώστε να μην ζουν πλέον ανάμεσα σε φαντασίες, αντιλήψεις ή αοριστίες. Για τους συγκεκριμένους ανθρώπους, ο λόγος που νοιώθουν μια πιεστική επιθυμία να κατανοήσουν τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του είναι ότι η διάθεση και η ουσία του Θεού είναι πράγματα που η ανθρωπότητα θα μπορούσε να χρειαστεί οποτεδήποτε στις εμπειρίες της, πράγματα που παρέχουν ζωή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Τη στιγμή που θα κατανοήσουν τη διάθεση του Θεού, θα είναι ικανοί να έχουν μεγαλύτερο φόβο Θεού, να συνεργάζονται καλύτερα με το έργο Του, και να είναι πιο προσεκτικοί απέναντι στο θέλημά Του και να εκτελούν το καθήκον τους όσο καλύτερα μπορούν. Τούτοι είναι οι δύο τύποι ανθρώπων όσον αφορά στη στάση τους απέναντι στη διάθεση του Θεού. Οι πρώτοι δεν θέλουν να κατανοήσουν τη διάθεση του Θεού. Αν και λένε ότι θέλουν να κατανοήσουν τη διάθεση του Θεού, να καταφέρουν να γνωρίσουν τον ίδιο τον Θεό, να δουν τι έχει και είναι, και να εκτιμήσουν πραγματικά το θέλημά Του, βαθιά μέσα τους θα προτιμούσαν να μην υπάρχει. Τούτο οφείλεται στο ότι το συγκεκριμένο είδος ανθρώπων συστηματικά δεν υπακούει και αντιστέκεται στον Θεό· πολεμούν τον Θεό για μια θέση στις ίδιες τους τις καρδιές και συχνά υποπτεύονται ή και αρνούνται την ύπαρξη του Θεού. Δεν θέλουν να επιτρέψουν στη διάθεση του Θεού ή στον ίδιο τον πραγματικό Θεό να καταλάβει τις καρδιές τους. Θέλουν μόνο να ικανοποιούν τις δικές τους επιθυμίες, φαντασίες και φιλοδοξίες. Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να πιστεύουν στον Θεό, να Τον ακολουθούν, και μπορούν ακόμα και να εγκαταλείψουν τις οικογένειες και τις δουλειές τους για Αυτόν, αλλά δεν βάζουν ένα τέλος στους κακούς τους τρόπους. Μερικοί μάλιστα κλέβουν ή σπαταλούν προσφορές, ή καταριούνται τον Θεό όταν είναι μόνοι τους, ενώ άλλοι μπορεί να χρησιμοποιούν τη θέση τους προκειμένου να καταθέτουν επανειλημμένα για τον εαυτό τους, να μεγαλοποιούν εαυτούς ανταγωνιζόμενοι τον Θεό για ανθρώπους και κύρος. Χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους και μέτρα για να κάνουν τους ανθρώπους να τους λατρεύουν, προσπαθώντας συνεχώς να κερδίζουν ανθρώπους και να τους ελέγχουν. Μερικοί, ακόμη και εσκεμμένα, παραπλανούν τους ανθρώπους ώστε να σκέφτονται ότι είναι θεοί, προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Ποτέ δεν θα πουν στους ανθρώπους ότι έχουν διαφθαρεί, ότι είναι, ακόμα, διεφθαρμένοι και αλαζόνες και να μην τους λατρεύουν και ότι, ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα καταφέρνουν, όλα οφείλονται στην εξύψωση του Θεού και σε όσα πρέπει να πράττουν ούτως ή άλλως. Γιατί όμως δεν το λένε αυτό; Διότι τρέμουν από τον φόβο τους μήπως χάσουν τη θέση τους στις καρδιές των ανθρώπων. Τούτος είναι ο λόγος για τον οποίο τέτοιοι άνθρωποι ποτέ δεν εξυμνούν τον Θεό και ποτέ δεν γίνονται μάρτυρες του Θεού, καθώς ποτέ δεν έχουν προσπαθήσει να Τον κατανοήσουν. Είναι δυνατόν να γνωρίζουν τον Θεό χωρίς να Τον κατανοούν; Αδύνατον! Έτσι, ενώ οι λέξεις στο θέμα «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός» μπορεί να είναι απλές, η σημασία τους για τον καθένα είναι διαφορετική. Για κάποιον που συχνά δεν υπακούει στον Θεό, Του αντιστέκεται, και είναι εχθρικός απέναντί Του, σημαίνει καταδίκη· ενώ για κάποιον που επιδιώκει την πραγματικότητα της αλήθειας και συχνά έρχεται ενώπιον του Θεού για να αναζητήσει το θέλημά Του, είναι αναμφίβολα σαν το ψάρι στο νερό. Έτσι, όταν κάποιοι ανάμεσά σας ακούν για τη διάθεση και το έργο του Θεού, αρχίζουν να πονοκεφαλιάζουν, οι καρδιές τους γεμίζουν αντίδραση και νοιώθουν εξαιρετικά άβολα. Υπάρχουν όμως και άλλοι μεταξύ σας, που σκέφτονται: Το θέμα αυτό είναι ακριβώς ό,τι χρειάζομαι, επειδή μου κάνει τόσο καλό. Είναι ένα κομμάτι που δεν μπορεί να λείπει από τη βιωματική εμπειρία μου· είναι η ουσία της ουσίας, το θεμέλιο της πίστης στον Θεό και κάτι που η ανθρωπότητα δεν μπορεί να αντέξει να εγκαταλείψει. Για όλους εσάς, το συγκεκριμένο θέμα μπορεί να φαίνεται κοντά και μακριά, αμφότερα, άγνωστο, κι όμως γνωστό. Αλλά, ανεξάρτητα από όλα τα παραπάνω, τούτο είναι ένα θέμα που όλοι όσοι κάθονται εδώ πρέπει να ακούσουν, να γνωρίσουν και να καταλάβουν. Ανεξάρτητα από το πώς το αντιμετωπίζεις, από το πώς το βλέπεις ή από πώς το εκλαμβάνεις, η σημασία αυτού του θέματος δεν μπορεί να αγνοηθεί.
«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Α΄