Έπειτα από μια καλοκαιρινή καταιγίδα, η Κε Μιν ανοίγει το παράθυρο και αμέσως ένα δροσερό αεράκι μπαίνει μέσα στο δωμάτιο, διαλύοντας τη πνιγηρή ατμόσφαιρα που επικρατούσε μέσα σ’ αυτό. Η Κε Μιν επιστρέφει στο σαλόνι, κάθεται και ακούει πως η Λι Σουέ-μέι και η Τσεν Τσιά-τσιά συζητούν για την ταινία «Τα πάθη του Χριστού».
Τσεν Τσιά-τσιά: Κάθε φορά που βλέπω αυτή την ταινία, δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να νικηθώ να πλημμυρίσω συναισθήματα. Οι ιουδαίοι αρχιερείς και γραμματείς είχαν υπηρετήσει τον Θεό στον ναό για πολλές γενιές και περίμεναν τον ερχομό του Μεσσία, όμως όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να εκπληρώσει το έργο Του, ήταν πραγματικά ανίκανοι να αναγνωρίσουν πως Αυτός ήταν ο Μεσσίας που οι προφητείες έλεγαν πως θα έρθει, και έφτασαν μέχρι το σημείο να Τον καρφώσουν στον σταυρό.
Κε Μιν: Τσιά-τσιά, αν εμείς ήμασταν οι Ιουδαίοι που γεννήθηκαν δυο χιλιάδες χρόνια πριν, θα ήταν πιθανό να μην καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε τον Κύριο Ιησού, και επίσης να φτάσουμε ως το σημείο να Του αντισταθούμε.
Λι Σουέ-μέι: Έχεις δίκιο. Θυμάμαι πως ο Κύριος Ιησούς είπε: «Η γενεά αύτη είναι πονηρά» (Λουκ.11:29). Σε μια τέτοια διαβολική εποχή, όλοι ζούμε μέσα στην αμαρτία, οπότε εάν Εκείνος επέστρεφε σήμερα, πώς θα μπορούσαμε να μην Του αντισταθούμε;
Τσεν Τσιά-τσιά: Ωστόσο υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω.
Κε Μιν: Ποιο είναι αυτό; Πες μας και μπορούμε να το συζητήσουμε μαζί.
Τσεν Τσιά-τσιά: Οι Ρωμαίοι δεν αναγνώρισαν τον Κύριο Ιησού επειδή δεν πίστευαν στον Θεό, ωστόσο οι Ιουδαίοι πίστευαν στον Θεό για πολλές γενιές, ιδιαίτερα οι ιουδαίοι γραμματείς και Φαρισαίοι, οι οποίοι γνώριζαν την Παλαιά Διαθήκη πολύ καλά και κήρυτταν το ευαγγέλιο παντού. Όταν όμως ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να εκπληρώσει το έργο Του, δεν Τον αναγνώρισαν και έφτασαν μέχρι το σημείο να Τον καρφώσουν στον σταυρό. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί συνέβη αυτό.
Λι Σουέ-μέι: Κι εγώ νιώθω μπερδεμένη σχετικά μ’ αυτό το θέμα. Οι Ιουδαίοι διάβαζαν την Παλαιά Διαθήκη από νεαρή ηλικία, και από την προφητεία μέσα σ’ αυτό το βιβλίο γνώριζαν πως ο Σωτήρας Μεσσίας θα ερχόταν για να τους σώσει. Επίσης, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε, είδαν πως το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού συγκλόνισαν ολόκληρη την Ιουδαία και πως ο Κύριος έδειξε πολλά σημάδια και θαύματα, όπως το να ταΐσει πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε καρβέλια και δυο ψάρια, Τυφλοί ξαναβλέπουν, να επιτρέψει στον παράλυτο να περπατήσει, να αναστήσει έναν νεκρό άνδρα, και ούτω καθεξής. Το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού είναι γεμάτα από εξουσία και δύναμη, η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί από τον καθένα. Βλέποντας αυτό, εκείνοι που είχαν μια καρδιά που αναζητούσε έστω και στο ελάχιστο, θα αναγνώριζαν πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ακριβώς ο ερχόμενος Μεσσίας. Όμως, οι Ιουδαίοι όχι μόνο δεν αναγνώρισαν τον Κύριο Ιησού, αλλά επίσης Του αντιστάθηκαν και Τον καταδίκασαν. Είναι πραγματικά απίστευτο.
Κε Μιν: Κι εγώ επίσης δεν μπορούσα να αντιληφθώ αυτό το πρόβλημα, ώσπου διάβασα πρόσφατα ένα βιβλίο το οποίο απαντά σ’ αυτή την ερώτηση πολύ καθαρά. Ας το κοιτάξουμε μαζί.
Κε Μιν: «Οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι χρησιμοποίησαν τον νόμο του Μωυσή για να καταδικάσουν τον Ιησού. Δεν αναζητούσαν τη σύμπνοια με τον Ιησού εκείνης της εποχής, αλλά ακολούθησαν επιμελώς το γράμμα του νόμου, στον βαθμό που τελικά κάρφωσαν τον αθώο Ιησού στον σταυρό, αφού Τον είχαν κατηγορήσει ότι δεν ακολουθούσε τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και δεν ήταν ο Μεσσίας. Ποια ήταν η ουσία τους; Δεν ήταν, άραγε, ότι δεν αναζητούσαν την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια; Είχαν εμμονή με κάθε μία λέξη της Γραφής, χωρίς να δίνουν βάση στο θέλημά Μου και τα βήματα και τις μεθόδους του έργου Μου. Δεν ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την αλήθεια, αλλά άνθρωποι που προσκολλούνταν αυστηρά σε λόγια· δεν ήταν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό, αλλά άνθρωποι που πίστευαν στη Βίβλο. Ουσιαστικά, ήταν φύλακες της Βίβλου. Προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου και να υποστηρίξουν την ακεραιότητα της Βίβλου και να προστατεύσουν τη φήμη της Βίβλου, έφτασαν στο σημείο να καρφώσουν τον ελεήμονα Ιησού στον σταυρό. Αυτό το έκαναν κυρίως για χάρη της υπεράσπισης της Βίβλου και για χάρη της διατήρησης του κύρους κάθε μίας λέξης της Βίβλου στις καρδιές των ανθρώπων. Έτσι, προτιμούσαν να απαρνηθούν το μέλλον τους και την προσφορά περί αμαρτίας, με το να καταδικάσουν τον Ιησού, ο οποίος δεν συμμορφώθηκε με το δόγμα της Γραφής, σε θάνατο» (Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό). «Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; […] Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την αλήθεια που είπε ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν μάταια στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθονταν στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό είναι: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογες και γελοίες αυτές οι απόψεις;» (Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη).
Κε Μιν: Είναι καταγεγραμμένο στην Ιερή Βίβλο πως όταν ο Κύριος Ιησούς εκτελούσε το έργο Του, έκανε πολλά σημεία και θαύματα και εναπόθεσε πολλή χάρη στον άνθρωπο, κάτι το οποίο συγκλόνισε ολόκληρη την Ιουδαία. Πολλοί άνθρωποι ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού. Όμως, αντιμετωπίζοντας το γεγονός του έργου του Κύριου Ιησού, η πλειονότητα των Ιουδαίων, ειδικά εκείνοι οι κορυφαίοι αρχηγοί της ιουδαϊκής πίστης, δεν είχαν επιθυμία να αναζητήσουν ή να το διερευνήσουν, ανεξάρτητα από το πόση εξουσία είχαν τα λόγια Του ή πόσο σημαντική ήταν η επιρροή που είχε το έργο Του στους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Εκείνοι μόνο προσκολλήθηκαν τυφλά στα γραφόμενα της Βίβλου και επέμεναν στην άποψη πως δεν θα αναγνώριζαν ή αποδεχόντουσαν πως έχει έρθει ο Ένας, παρά μόνο αν αποκαλούνταν «ο Μεσσίας»∙ κατηγόρησαν τον Κύριο Ιησού πως παραβίασε τον νόμο του Μωυσή∙ αντιμετώπισαν το έργο του Θεού βασισμένοι στην αλαζονική φύση τους, οριοθετώντας το έργο του Θεού μέσα στο πλαίσιο της Βίβλου και μέσα στις δικιές τους έννοιες και φαντασίες. Με τέτοια συμπεριφορά, πώς θα μπορούσαν να λάβουν τις αποκαλύψεις του Αγίου Πνεύματος και να αναγνωρίσουν πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ερχόμενος Μεσσίας; Ήταν υπερβολικά αλαζονικοί και επέμεναν στις δικές τους έννοιες και φαντασίες, οπότε χρησιμοποιούσαν πάντοτε τη Βίβλο για να οριοθετήσουν το έργο Του Θεού και τελικά κάρφωσαν τον Κύριο στον σταυρό, διαπράττοντας ένα ειδεχθές έγκλημα, αυτό της αντίστασης προς τον Θεό.
Λι Σουέ-μέι: Ευχαριστώ τον Κύριο! Τα λόγια σ’ αυτό το βιβλίο εξηγούν τη ρίζα του προβλήματος, η οποία δεν μπορεί να ειπωθεί από συνηθισμένους ανθρώπους. Οι Ιουδαίοι εκείνης της εποχής έμαθαν πως θα ερχόταν ο Μεσσίας από την προφητεία στην Παλαιά Διαθήκη. Όμως περίμεναν τον Μεσσία απλώς βασισμένοι στην κατά γράμμα σημασία της προφητείας. Έτσι, όταν έφθασε ο Κύριος Ιησούς, οι Ιουδαίοι εκτίμησαν το έργο του Κυρίου Ιησού σύμφωνα με τα γραφόμενα της Παλαιάς Διαθήκης και δεν δέχθηκαν καθόλου το γεγονός του έργου του Θεού. Επειδή οι Ιουδαίοι χρησιμοποίησαν την Παλαιά Διαθήκη για να ορίσουν το έργο του Θεού, γι’ αυτόν τον λόγο δεν αναγνώρισαν τον Κύριο Ιησού.
Κε Μιν: Έχεις δίκιο. Ο Θεός είπε: «Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών» (Ησ.55:9). Το έργο του Θεού είναι θαυμάσιο, κι αυτό είναι κάτι το οποίο κανείς δεν μπορεί να το αντιληφθεί. Οι Ιουδαίοι χρησιμοποίησαν τη Βίβλο για να ορίσουν τον Θεό και το έργο Του, χωρίς να επιτρέπουν στο έργο του Θεού να υπερβεί τη Βίβλο. Πιστεύοντας στον Θεό με έναν τέτοιο τρόπο, δεν μπορούσαν παρά να καταλήξουν να αντιστέκονται στον Θεό.
Τσεν Τσιά-τσιά: Αφού άκουσα όσα είπες, θυμάμαι μια σκηνή στα «Πάθη του Χριστού»: οι Ιουδαίοι εκείνης της εποχής όρισαν και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού χρησιμοποιώντας την Παλαιά Διαθήκη. Αυτό καταγράφηκε στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, κεφάλαιο 19. Επίτρεψέ μου να το διαβάσω: «Ότε δε είδον αυτόν οι αρχιερείς και οι υπηρέται, εκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. Λέγει προς αυτούς ο Πιλάτος· Λάβετε αυτόν σεις και σταυρώσατε· διότι εγώ δεν ευρίσκω εν αυτώ έγκλημα. Απεκρίθησαν προς αυτόν οι Ιουδαίοι· Ημείς νόμον έχομεν, και κατά τον νόμον ημών πρέπει να αποθάνη, διότι έκαμεν εαυτόν Υιόν του Θεού» (Ιωάν.19:6-7). Οι Ιουδαίοι δεν διερεύνησαν ποτέ το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού, αλλά ακολούθησαν άκαμπτα τα λόγια της Παλαιάς Διαθήκης, νομίζοντας πως εφόσον το έργο του Θεού υπερέβαινε το πεδίο της Παλαιάς Διαθήκης, δεν θα το αποδεχόντουσαν. Προτίμησαν να χάσουν τη σωτηρία του Θεού παρά να χάσουν τη Βίβλο. Όπως ακριβώς αποκαλύπτουν τα λόγια σ’ αυτό το βιβλίο: «Προτιμούσαν να απαρνηθούν το μέλλον τους και την προσφορά περί αμαρτίας, με το να καταδικάσουν τον Ιησού, ο οποίος δεν συμμορφώθηκε με το δόγμα της Γραφής, σε θάνατο».
Λι Σουέ-μέι: Ναι. Υπάρχει επίσης μια ιστορία καταγεγραμμένη στη Βίβλο: ο Κύριος Ιησούς θεράπευσε έναν τυφλό το Σάββατο, και γι’ αυτό οι ιουδαίοι Φαρισαίοι αρνήθηκαν πως ο Κύριος Ιησούς είχε έρθει από τον Θεό και Τον καταδίκασαν σύμφωνα με τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης. Όταν αυτός ο τυφλός άνδρας είπε στους Φαρισαίους πως ο Κύριος Ιησούς ήταν αυτός που του ξανάδωσε την όρασή του, οι Φαρισαίοι είπαν: «Ούτος ο άνθρωπος δεν είναι παρά του Θεού, διότι δεν φυλάττει το σάββατον» (Ιωάν.9:16). Και επέπληξαν τον τυφλό: «Ελοιδόρησαν λοιπόν αυτόν και είπον· Συ είσαι μαθητής εκείνου· ημείς δε του Μωϋσέως είμεθα μαθηταί. Ημείς εξεύρομεν ότι προς τον Μωϋσήν ελάλησεν ο Θεός· τούτον όμως δεν εξεύρομεν πόθεν είναι» (Ιωάν.9:28-29). Από αυτά τα δύο εδάφια μπορούμε να δούμε πως οι Ιουδαίοι αναγνώριζαν και πίστευαν μόνο τη Βίβλο. Αν το έργο και τα λόγια του Θεού δεν ήταν καταγεγραμμένα στη Βίβλο, δεν τα αναγνώριζαν ούτε τα αποδεχόντουσαν. Ευχαριστώ τον Κύριο! Η σύγχυση που είχα για πολλά χρόνια επιτέλους λύθηκε.
Τσεν Τσιά-τσιά: Δοξασμένος να είναι ο Κύριος! Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι Ιουδαίοι δεν αναγνώρισαν τον Κύριο Ιησού σαν Μεσσία. Αδελφή Κε, αυτό το βιβλίο είναι πραγματικά ένα εξαιρετικό βιβλίο, το οποίο δίνει λύσεις σε όσα μας κρατούσαν σε σύγχυση για πολλά χρόνια, μόνο με λίγες λέξεις. Οι Ιουδαίοι περίμεναν τον ερχομό του Μεσσία κάθε μέρα∙ αλλά όταν ο Μεσσίας ήρθε πραγματικά, δεν Τον γνώρισαν και έφτασαν στο σημείο να Τον καταδικάσουν και να Του αντισταθούν. Αυτό είναι κάτι για το οποίο αξίζει να στοχαστούμε και πρέπει να το εκλάβουμε ως προειδοποίηση.
Λι Σουέ-μέι: Ναι, αυτό είναι πράγματι μια προειδοποίηση για εμάς. Όλα αυτά τα χρόνια, αυτό για το οποίο μιλούσαμε περισσότερο στην εκκλησία είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού. Τώρα, οι προφητείες στην Ιερή Βίβλο σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου Ιησού έχουν βασικά εκπληρωθεί. Και οι ιερείς και οι πρεσβύτεροι συχνά κηρύττουν πως ο Κύριος είναι στο κατώφλι μας. Όμως δεν έχουμε καλωσορίσει τον Κύριο. Τι συμβαίνει πραγματικά; Αδελφή Κε, τι λέει το βιβλίο γι’ αυτό το πρόβλημα;
Κε Μιν: Το βιβλίο πράγματι το αναφέρει αυτό. Ας το δούμε: «Δεδομένου ότι ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό, πρέπει να ακολουθήσει από κοντά τα βήματα του Θεού, βήμα-βήμα. Πρέπει να “ακολουθήσει τον Αμνό, όπου και εάν πηγαίνει”. Μόνο αυτοί είναι οι άνθρωποι που αναζητούν την αληθινή οδό, μόνο αυτοί είναι εκείνοι γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος» (). «Έτσι, λοιπόν, εφόσον αναζητούμε τα χνάρια του Θεού, πρέπει να αναζητήσουμε το θέλημα του Θεού, τα λόγια του Θεού, τις ομιλίες του Θεού —διότι εκεί που βρίσκονται τα νέα λόγια του Θεού, εκεί υπάρχει και η φωνή του Θεού, κι όπου υπάρχουν τα χνάρια του Θεού, εκεί είναι και τα έργα του Θεού. Όπου βρίσκεται η έκφραση του Θεού, εκεί εμφανίζεται ο Θεός, κι όπου εμφανίζεται ο Θεός, εκεί υπάρχει η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ενώ αναζητούσατε τα χνάρια του Θεού, αγνοήσατε τα λόγια που λένε ότι “ο Θεός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή”. Έτσι, όταν πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν την αλήθεια, δεν πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει τα χνάρια του Θεού, πόσο μάλλον δε, αναγνωρίζουν την εμφάνιση του Θεού. Πόσο σοβαρό λάθος είναι αυτό! Η εμφάνιση του Θεού δεν μπορεί να συμβιβασθεί με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, πόσο μάλλον δε, μπορεί ο Θεός να εμφανιστεί κατ’ εντολή του ανθρώπου. Ο Θεός κάνει τις δικές Του επιλογές κι έχει τα δικά Του σχέδια όταν εκτελεί το έργο Του. Επίσης, έχει τους δικούς Του σκοπούς, καθώς και τις δικές Του μεθόδους. Δεν είναι απαραίτητο για τον Θεό να συζητά το έργο που κάνει με τον άνθρωπο ούτε να ζητά τη συμβουλή του ανθρώπου, πόσο μάλλον να ενημερώνει κάθε άνθρωπο σχετικά με το έργο Του. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και, επιπλέον, θα πρέπει να αναγνωρισθεί απ’ όλους. Αν επιθυμείς να γίνεις μάρτυρας της εμφάνισης του Θεού, αν επιθυμείς να ακολουθήσεις τα χνάρια του Θεού, τότε πρέπει πρώτα να υπερβείς τις αντιλήψεις σου. Δεν πρέπει να απαιτείς από τον Θεό να κάνει αυτό ή εκείνο και, ακόμη περισσότερο, δεν θα πρέπει να Τον κλείσεις στα δικά σου όρια και να Τον περιορίσεις στις δικές σου αντιλήψεις. Αντίθετα, θα πρέπει να απαιτήσετε από τον εαυτό σας τον τρόπο που θα αναζητήσετε τα χνάρια του Θεού, που θα αποδεχτείτε την εμφάνιση του Θεού και που θα υποταχθείτε στο νέο έργο του Θεού. Αυτό θα πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Εφόσον ο άνθρωπος δεν είναι η αλήθεια και δεν κατέχει την αλήθεια, θα πρέπει να αναζητά, να αποδέχεται και να υπακούει» (Η εμφάνιση του Θεού έχει αναγγείλει μια νέα εποχή).
Τα λόγια αυτά δείχνουν έναν σαφή τρόπο για εμάς για να καλωσορίσουμε τον Κύριο: πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας τεντωμένα για τα λόγια και την ομιλία του Θεού, με την καρδιά μας. Αν ακούμε κάποιον να κηρύττει πως ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ή πως ο Κύριος έχει βγάλει ομιλία σε κάποιο μέρος, πρέπει να αναζητούμε με προσοχή και να διερευνούμε με ταπεινότητα. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να καλωσορίσουμε τον Κύριο. Επιπλέον, αυτά τα λόγια μάς λένε επίσης πως πρέπει να ακολουθούμε από κοντά, βήμα προς βήμα, τα βήματα του Θεού, να αναζητούμε και να υπακούμε ανεξάρτητα από το πώς ο Θεός εκτελεί το έργο Του, και να μην κάνουμε ποτέ το ίδιο λάθος όπως οι Ιουδαίοι —να ορίζουμε τον Θεό μέσα στο πλαίσιο των δικών μας αντιλήψεων και να οριοθετούμε το έργο του Θεού στο πλαίσιο της Βίβλου. Οι Ιουδαίοι περίμεναν με ανυπομονησία τον ερχομό του Μεσσία, ωστόσο κάρφωσαν τον Μεσσία που είχε έρθει —τον Σωτήρα Ιησού, στον σταυρό∙ σήμερα, λαχταράμε για την επιστροφή του Κυρίου Ιησού, όμως θα οριοθετήσουμε τον Θεό μέσα στο πλαίσιο της Βίβλου και έτσι θα χάσουμε την ευκαιρία να καλωσορίσουμε τον Κύριο; Εξαρτάται από τη δική μας επιλογή.
Τσεν Τσιά-τσιά: Ευχαριστώ τον Κύριο! Τώρα καταλαβαίνω: για να ψάξουμε για τα χνάρια του Θεού και να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, δεν πρέπει να βασιζόμαστε στον περιορισμένο λόγο της Βίβλου ή στις δικές μας έννοιες και αντιλήψεις. Αντίθετα, πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας τεντωμένα για τη φωνή του Θεού, επειδή όπου υπάρχει η έκφραση του Θεού, υπάρχει η εμφάνιση του Θεού. Αυτός είναι ο πιο ακριβής τρόπος για να μετρήσουμε το έργο του Θεού και την επιστροφή του Κυρίου.
Οι τρεις τους συνέχισαν τη συναναστροφή μέσα σε χαμόγελα και γέλιο…