Επί σειρά ετών, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του Χριστιανισμού, μιας από τις τρεις κύριες θρησκείες του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απόκλιση από τη Βίβλο δεν είναι πίστη στον Κύριο, η απόκλιση από τη Βίβλο είναι σατανική λατρεία και αίρεση και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την ερμηνεία της Βίβλου. Δηλαδή, αν λες ότι πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, να τρως και να πίνεις τη Βίβλο και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν αφορά τη Βίβλο. Αν το πράξεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που δημιουργήθηκε η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο ήταν η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέμε ότι πιστεύουν στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι έχουν αρχίσει να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέμε ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο. Και αντί να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν υψηλότερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι ζουν χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, εάν δεν μπορούν να αισθανθούν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν — αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και τις ρήσεις της Βίβλου, τότε νιώθουν σαν να έχουν χάσει τη ζωή τους. Έτσι, μόλις οι άνθρωποι πιστέψουν στον Κύριο, αρχίζουν να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο και να απομνημονεύουν τη Βίβλο, και όσο πιο πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο είναι σε θέση να απομνημονεύσουν, τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι αγαπούν τον Κύριο και ότι διαθέτουν μεγάλη πίστη. Όσοι έχουν αναγνώσει τη Βίβλο και μπορούν να μιλάνε γι’ αυτή στους άλλους είναι όλοι καλοί αδελφοί και αδελφές. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, η πίστη και η αφοσίωση των ανθρώπων στον Κύριο υπολογίζεται βάσει του βαθμού κατανόησης της Βίβλου. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν κατανοούν γιατί θα πρέπει να πιστεύουν στο Θεό, ούτε πώς να πιστεύουν στον Θεό και δεν κάνουν τίποτα παρά ν’ αναζητούν στα τυφλά στοιχεία για να αποκρυπτογραφήσουν τα κεφάλαια της Βίβλου. Δεν έχουν επιδιώξει ποτέ την καθοδήγηση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Όλον αυτόν τον καιρό, δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο παρά να μελετούν απεγνωσμένα και να διερευνούν τη Βίβλο και κανείς δεν έχει βρει ποτέ νεότερο έργο του Αγίου Πνεύματος πέραν της Βίβλου, κανείς δεν έχει απομακρυνθεί ούτε έχει τολμήσει να απομακρυνθεί από τη Βίβλο. Οι άνθρωποι έχουν μελετήσει τη Βίβλο καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ετών, έχουν ανακαλύψει τόσες πολλές ερμηνείες κι έχουν κάνει τόσο πολύ κόπο. Επίσης, έχουν πολλές διαφορές απόψεων σχετικά με τη Βίβλο, τις οποίες συζητούν ασταμάτητα με αποτέλεσμα τη σήμερον ημέρα να έχουν σχηματιστεί πάνω από δύο χιλιάδες διαφορετικά δόγματα. Όλοι θέλουν να βρουν κάποιες ιδιαίτερες ερμηνείες ή πιο βαθιά μυστήρια στη Βίβλο, θέλουν να την εξερευνήσουν και να βρουν σε αυτή το υπόβαθρο του έργου του Ιεχωβά στο Ισραήλ ή το υπόβαθρο του έργου του Ιησού στην Ιουδαία ή περισσότερα μυστήρια που κανείς άλλος δεν γνωρίζει. Οι άνθρωποι προσεγγίζουν τη Βίβλο με εμμονή και πίστη και κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σαφής σχετικά με την πραγματική ιστορία ή την ουσία της Βίβλου. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι ότι την σήμερον ημέρα οι άνθρωποι εξακολουθούν να διακατέχονται από μια απερίγραπτη αίσθηση μαγικότητας όσον αφορά τη Βίβλο. Πολύ περισσότερο δε, διακατέχονται από εμμονή με αυτήν και πιστεύουν σε αυτήν. Την σήμερον ημέρα, όλοι θέλουν να βρουν τις προφητείες του έργου των εσχάτων ημερών στη Βίβλο, θέλουν να ανακαλύψουν τι έργο επιτελεί ο Θεός τις έσχατες ημέρες και ποια είναι τα σημεία των εσχάτων ημερών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λατρεία τους στη Βίβλο γίνεται πιο ένθερμη και όσο πιο πολύ πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες, τόσο μεγαλύτερη αξιοπιστία προσδίδουν στις προφητείες της Βίβλου, ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τις έσχατες ημέρες. Με τέτοια τυφλή πίστη στη Βίβλο, με τέτοια εμπιστοσύνη στη Βίβλο, δεν διαθέτουν καμία επιθυμία να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, πιστεύουν ότι μόνο η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μόνο στη Βίβλο μπορούν να βρουν τα βήματα του Θεού. Μόνο στη Βίβλο βρίσκονται κρυμμένα τα μυστήρια του έργου του Θεού. Μόνο η Βίβλος — όχι άλλα βιβλία ή άνθρωποι — μπορεί να διευκρινίσει τα πάντα για τον Θεό και το συνολικό έργο Του. Η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο των επουράνιων στη γη. Και η Βίβλος μπορεί να εκκινήσει και να ολοκληρώσει τις εποχές. Με αυτές τις αντιλήψεις, οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά διάθεση να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο βοήθησε η Βίβλος τους ανθρώπους στο παρελθόν, έχει μετατραπεί σε εμπόδιο στο πιο πρόσφατο έργο του Θεού. Χωρίς τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν τα βήματα του Θεού αλλού, εντούτοις, την σήμερον ημέρα τα βήματά Του περιέχονται στη Βίβλο και η επέκταση του πιο πρόσφατου έργου Του έχει γίνει δύο φορές πιο δύσκολη και ο δρόμος είναι ανηφορικός. Όλα αυτά οφείλονται στα περίφημα κεφάλαια και τις ρήσεις της Βίβλου, καθώς και στις διάφορες προφητείες της Βίβλου. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε είδωλο στο μυαλό των ανθρώπων, έχει μετατραπεί σε γρίφο στο μυαλό τους και απλώς αδυνατούν να πιστέψουν ότι ο Θεός μπορεί να εργαστεί αποκλειστικά εκτός της Βίβλου, είναι ανίκανοι να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό εκτός της Βίβλου, πολύ λιγότερο δε, αδυνατούν να πιστέψουν ότι ο Θεός θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη Βίβλο κατά τη διάρκεια του τελικού έργου και να ξεκινήσει εκ νέου. Αυτό το θεωρούν αδιανόητο οι άνθρωποι. Αδυνατούν να το πιστέψουν και αδυνατούν να το φανταστούν. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε μεγάλο εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή του νέου έργου του Θεού από τους ανθρώπους και έχει δυσχεράνει τη διεύρυνση αυτού του νέου έργου.
από «Σχετικά με τη Βίβλο (1)»