Ακολουθήστε τα βήματα του Ιησού Χριστού

Η στάση του Θεού προς όσους δραπετεύουν κατά τη διάρκεια του έργου Του

Το συγκεκριμένο είδος ανθρώπου, θα το βρείτε παντού: Αφού βεβαιώνεται για τον δρόμο του Θεού, για διάφορους λόγους, αναχωρεί σιωπηλά και χωρίς να χαιρετήσει, για να φύγει και να πράξει ό,τι επιθυμεί η καρδιά του. Προς το παρόν, δεν θα υπεισέλθουμε στο γιατί το άτομο αυτό αποχωρεί. Πρώτα, θα ρίξουμε μια ματιά στη στάση του Θεού απέναντι στον συγκεκριμένο άνθρωπο. Είναι πολύ ξεκάθαρη! Από τη στιγμή που το άτομο αυτό φεύγει, στα μάτια του Θεού, η έκταση της πίστης του έχει λήξει. Και δεν την έληξε ο άνθρωπος, αλλά ο Θεός. Το ότι ο άνθρωπος αυτός άφησε τον Θεό, σημαίνει ότι έχει ήδη απορρίψει τον Θεό, ότι ήδη δεν Τον επιθυμεί. Σημαίνει ότι ήδη δεν αποδέχεται τη σωτηρία του Θεού. Αφού το άτομο αυτό δεν θέλει τον Θεό, είναι δυνατόν να εξακολουθεί να το θέλει ο Θεός; Επιπλέον, όταν ο άνθρωπος αυτός έχει αυτή τη στάση, αυτή την άποψη, και είναι αποφασισμένος να εγκαταλείψει τον Θεό, έχει κιόλας επιδεινώσει τη διάθεσή Του. Παρόλο που δεν ήταν έξαλλος από οργή και δεν καταριόταν τον Θεό, παρόλο που δε διατηρούσε φαύλη ή ακραία συμπεριφορά, και παρόλο που ο άνθρωπος αυτός σκέφτεται: Αν έρθει μια μέρα, κατά την οποία θα έχω χορτάσει από εξωτερικές διασκεδάσεις ή θα εξακολουθώ να χρειάζομαι τον Θεό για κάτι, θα επιστρέψω. Ή, αν ο Θεός με καλέσει, θα επανέλθω. Ή λέει: Όταν πληγωθώ, όταν δω ότι ο έξω κόσμος είναι πολύ σκοτεινός και πολύ κακός και δεν θέλω πλέον να πηγαίνω με το ρεύμα, θα επιστρέψω στον Θεό. Παρόλο που ο άνθρωπος αυτός έχει υπολογίσει στο μυαλό του σε ποιο σημείο θα επιστρέψει, αν και αφήνει την πόρτα ανοιχτή για την επιστροφή του, δεν συνειδητοποιεί ότι, ανεξάρτητα από το τι σκέφτεται και σχεδιάζει, όλο αυτό είναι απλώς ευσεβής πόθος. Το μεγαλύτερο λάθος του είναι ότι δεν γνωρίζει ξεκάθαρα το πώς αισθάνεται ο Θεός όταν εκείνος θέλει να φύγει. Από τη στιγμή που το άτομο αυτό αποφασίζει να φύγει από τον Θεό, ο Θεός το έχει κιόλας εγκαταλείψει ολοκληρωτικά· ο Θεός έχει ήδη καθορίσει μέσα στην καρδιά Του το αποτέλεσμά του. Ποιο αποτέλεσμα είναι αυτό; Ότι αυτό το άτομο ανήκει στους ποντικούς και θα χαθεί μαζί τους. Έτσι, οι άνθρωποι συχνά βλέπουν τέτοιες καταστάσεις: Κάποιος εγκαταλείπει τον Θεό, αλλά δεν λαμβάνει τιμωρία. Ο Θεός λειτουργεί σύμφωνα με τις δικές Του αρχές. Οι άνθρωποι είναι ικανοί να δουν μερικά πράγματα, και μερικά πράγματα κρατούνται μόνο στην καρδιά του Θεού, έτσι οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν το αποτέλεσμα. Εκείνο που βλέπουν οι άνθρωποι, δεν είναι απαραίτητα η αληθινή πλευρά των πραγμάτων· αλλά η άλλη πλευρά, η πλευρά που δεν βλέπεις —αυτή είναι οι πραγματικές σκέψεις και τα συμπεράσματα της καρδιάς του Θεού.

Οι άνθρωποι που δραπετεύουν κατά τη διάρκεια του έργου του Θεού, είναι εκείνοι που εγκαταλείπουν την αληθινή οδό

Γιατί, λοιπόν, ο Θεός μπορεί να δώσει στον άνθρωπο αυτόν μια τόσο σοβαρή τιμωρία; Γιατί ο Θεός είναι τόσο εξοργισμένος απέναντί του; Πρώτα απ’ όλα, γνωρίζουμε ότι η διάθεση του Θεού είναι μεγαλοπρέπεια, είναι οργή. Δεν είναι πρόβατο προς σφαγή· ακόμα περισσότερο, δεν είναι μαριονέτα που ελέγχουν οι άνθρωποι όπως εκείνοι θέλουν. Ούτε και είναι κενός αέρας που παίρνει διαταγές από τους ανθρώπους. Εάν πραγματικά πιστεύεις ότι ο Θεός υπάρχει, θα πρέπει να έχεις καρδιά που σέβεται τον Θεό, και θα πρέπει να γνωρίζεις ότι η ουσία του Θεού δεν πρέπει να οργίζεται. Ο εν λόγω θυμός μπορεί να προκληθεί από μια λέξη· ίσως από κάποια σκέψη· ίσως από κάποια φαύλη συμπεριφορά· ίσως από μια ήπια συμπεριφορά, που είναι υποφερτή στα μάτια και την ηθική του ανθρώπου· ή, ίσως, προκαλείται από κάποιο δόγμα, μια θεωρία. Ωστόσο, από τη στιγμή που οργίζεις τον Θεό, η ευκαιρία σου έχει χαθεί και οι τελευταίες ημέρες σου είναι κοντά. Αυτό είναι τρομερό! Αν δεν καταλαβαίνεις ότι ο Θεός είναι αδύνατον να υβρισθεί, τότε ίσως δεν φοβάσαι τον Θεό, και ίσως Τον υβρίζεις συνεχώς. Εάν δεν γνωρίζεις πώς να σέβεσαι τον Θεό, τότε είσαι ανίκανος και να Τον σέβεσαι, και δεν γνωρίζεις πώς να κάνεις τον εαυτό σου να βαδίσει μέσα στον δρόμο Του —σεβόμενος τον Θεό και αποφεύγοντας το κακό. Μόλις αποκτήσεις επίγνωση, μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι ο Θεός είναι αδύνατον να υβρισθεί, και τότε θα μάθεις τι σημαίνει να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό.

Το να βαδίζεις στον δρόμο του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού, δε σχετίζεται αναγκαστικά με το πόση αλήθεια γνωρίζεις, πόσες δοκιμασίες έχεις βιώσει ή πόσο πολλή πειθαρχία έχεις υποστεί. Αντίθετα, εξαρτάται από το ποια είναι η ουσία της καρδιάς σου ως προς τον Θεό, και τη στάση σου απέναντί Του. Η ουσία των ανθρώπων και οι υποκειμενικές στάσεις τους —τούτες είναι πολύ σημαντικές, είναι το κλειδί. Σχετικά με όσους αποποιήθηκαν και άφησαν τον Θεό, η ποταπή στάση τους απέναντί Του και οι καρδιές τους που περιφρονούν την αλήθεια, έχουν επιδεινώσει τη διάθεσή Του, έτσι, όσον αφορά τον Θεό, δεν πρόκειται ποτέ να λάβουν συγχώρεση. Έμαθαν για την ύπαρξη του Θεού, έλαβαν την πληροφορία ότι ο Θεός βρίσκεται κιόλας εδώ, έχουν, μάλιστα, βιώσει ακόμη και το νέο έργο Του. Η αναχώρησή τους δεν αποτελεί περίπτωση παραπλάνησης, ούτε είναι μπερδεμένοι ως προς αυτήν. Ακόμη λιγότερο, πρόκειται για περίπτωση εξαναγκασμού. Έχουν, μάλλον, συνειδητά και με καθαρό μυαλό, επιλέξει να εγκαταλείψουν τον Θεό. Η αναχώρησή τους δε σημαίνει ότι έχασαν τον δρόμο τους· ούτε ότι απορρίφθηκαν. Επομένως, στα μάτια του Θεού, δεν είναι το απολωλός πρόβατο, πόσο μάλλον ο άσωτος υιός που έχασε τον δρόμο του. Έφυγαν ατιμώρητα, και μια τέτοια κατάσταση, μια τέτοια περίσταση, επιδεινώνει τη διάθεση του Θεού και, εξαιτίας της επιδείνωσης αυτής, Εκείνος τους δίνει ένα απελπιστικό αποτέλεσμα. Δεν είναι τρομακτικό το εν λόγω αποτέλεσμα; Άρα, εάν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, μπορεί να Τον υβρίσουν. Δεν είναι λίγο αυτό! Αν κάποιος δεν λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν τη στάση του Θεού, και εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Θεός προσβλέπει στην επιστροφή του —επειδή είναι ένα από τα απολωλότα πρόβατά Του και ο Θεός τον περιμένει ακόμα να αλλάξει γνώμη— τότε ο άνθρωπος αυτός δεν βρίσκεται μακριά από την ημέρα της τιμωρίας του. Ο Θεός δεν θα αρνηθεί απλώς να τον δεχτεί. Τούτη είναι η δεύτερη φορά που επιδεινώνει τη διάθεσή Του· και αυτό είναι ακόμα πιο φοβερό ζήτημα! Η ασεβής στάση του συγκεκριμένου ατόμου έχει ήδη προσβάλει το διοικητικό διάταγμα του Θεού. Άραγε ο Θεός θα τον δεχτεί και πάλι; Οι αρχές του Θεού σχετικά με το ζήτημα αυτό είναι οι εξής: Εάν κάποιος είναι σίγουρος για την αληθινή οδό, κι όμως, μπορεί ακόμα συνειδητά και με καθαρό μυαλό να απορρίπτει τον Θεό και να αποστασιοποιείται από Αυτόν, τότε ο Θεός θα αποκλείσει τον δρόμο προς τη σωτηρία του, και η πύλη της Βασιλείας θα είναι από εδώ και πέρα κλειστή για αυτόν. Όταν το πρόσωπο αυτό χτυπήσει και πάλι την πόρτα, ο Θεός δεν πρόκειται να του την ανοίξει ξανά. Το άτομο αυτό θα αποκλειστεί για πάντα. Ίσως μερικοί από εσάς να έχουν διαβάσει στη Βίβλο την ιστορία του Μωυσή. Αφού ο Μωυσής χρίσθηκε από τον Θεό, οι 250 ηγέτες ήταν δυσαρεστημένοι με τον Μωυσή εξαιτίας των ενεργειών του και άλλων, διαφόρων λόγων. Ποιον αρνήθηκαν να υπακούσουν; Όχι, βέβαια, τον Μωυσή. Αρνήθηκαν να υπακούσουν στις διευθετήσεις του Θεού· αρνήθηκαν να υπακούσουν στο έργο του Θεού ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα. Είπαν τα εξής: «Αρκεί εις εσάς, διότι πάσα η συναγωγή, πάντες είναι άγιοι και ο Ιεχωβά είναι μεταξύ αυτών…» Στα μάτια του ανθρώπου, έχουν οι λέξεις αυτές καμιά σοβαρότητα; Καμία απολύτως! Τουλάχιστον η κυριολεκτική έννοια των λέξεων δεν είναι σοβαρή. Από νομική άποψη, δεν παραβιάζουν τους νόμους, διότι, επιφανειακά, δεν είναι εχθρική γλώσσα ή λεξιλόγιο, πολύ λιγότερο δε, έχουν κάποιο βλάσφημο νόημα. Το μόνο που υπάρχει, είναι μια κοινή πρόταση και τίποτα περισσότερο. Γιατί, ωστόσο, τα συγκεκριμένα λόγια μπορούν να πυροδοτήσουν τέτοια οργή εκ μέρους του Θεού; Επειδή δεν απευθύνονται στους ανθρώπους, αλλά στον Θεό. Η στάση και διάθεση που εκφράζουν, είναι ακριβώς αυτό που επιδεινώνει τη διάθεση του Θεού, ιδιαίτερα την πλευρά της διάθεσης του Θεού που είναι αδύνατον να υβρισθεί. Όλοι γνωρίζουμε ποιο ήταν το αποτέλεσμα τους στο τέλος. Σχετικά με αυτούς που εγκατέλειψαν τον Θεό, ποια είναι η άποψή τους; Ποια είναι η στάση τους; Και γιατί η άποψη και η στάση τους οδηγούν τον Θεό να τους αντιμετωπίσει με τέτοιον τρόπο; Ο λόγος είναι ότι γνωρίζουν σαφώς ότι είναι ο Θεός, κι όμως εξακολουθούν να επιλέγουν να Τον προδώσουν. Γι’ αυτό απογυμνώνονται εντελώς από την ευκαιρία τους για σωτηρία. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών» (Εβρ. 10:26). Το ξεκαθαρίσατε, τώρα, το ζήτημα;

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του