(Γέν. 17:4-6) Εγώ, ιδού, η διαθήκη μου είναι προς σε· και θέλεις γείνει πατήρ πλήθους εθνών. Και δεν θέλει καλείσθαι πλέον το όνομά σου Άβραμ, αλλά το όνομά σου θέλει είσθαι Αβραάμ· διότι πατέρα πλήθους εθνών σε κατέστησα. Και θέλω σε αυξήσει σφόδρα σφόδρα, και θέλω σε καταστήσει εις έθνη, και βασιλείς θέλουσιν εξέλθει εκ σού.
(Γέν. 18:18-19) Ο δε Αβραάμ θέλει εξάπαντος γείνει έθνος μέγα και δυνατόν· και θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα τα έθνη της γής; Επειδή γνωρίζω αυτόν ότι θέλει διατάξει προς τους υιούς αυτού και προς τον οίκον αυτού, μεθ' εαυτόν, και θέλουσι φυλάξει την οδόν του Ιεχωβά, διά να πράττωσι δικαιοσύνην και κρίσιν, ώστε να επιφέρη ο Ιεχωβά επί τον Αβραάμ τα όσα ελάλησε προς αυτόν.
(Γέν. 22:16-18) Ώμοσα εις εμαυτόν, λέγει Ιεχωβά, ότι, επειδή έπραξας το πράγμα τούτο και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου: ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.
(Ιώβ 42:12) Και ευλόγησεν ο Ιεχωβά τα έσχατα του Ιώβ μάλλον παρά τα πρώτα· ώστε απέκτησε δεκατέσσαρας χιλιάδας προβάτων και εξακισχιλίας καμήλους και χίλια ζεύγη βοών και χιλίας όνους.
Πολλοί επιθυμούν να ζητήσουν και να λάβουν την ευλογία του Θεού, αλλά δεν μπορεί ο καθένας να λάβει αυτές τις ευλογίες, επειδή ο Θεός έχει τις δικές Του αρχές και δίνει την ευλογία Του στον άνθρωπο με τον δικό Του τρόπο. Οι υποσχέσεις που δίνει ο Θεός στον άνθρωπο και το πόση χάρη Εκείνος θα δώσει στον άνθρωπο, δίνονται με βάση τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων. Έτσι λοιπόν τι δείχνουν οι ευλογίες του Θεού; Τι μας λένε; Σ’ αυτό το σημείο, ας βάλουμε στην άκρη τη συζήτηση για το σε τι είδους ανθρώπους ο Θεός δίνει τις ευλογίες Του ή για τις αρχές του Θεού σύμφωνα με τις οποίες Εκείνος δίνει τις ευλογίες Του. Αντ’ αυτού, ας δούμε τις ευλογίες του Θεού προς τον άνθρωπο με σκοπό να γνωρίσουμε την εξουσία του Θεού, υπό το πρίσμα της γνώσης της εξουσίας του Θεού.
Οι τέσσερις παραπάνω παράγραφοι της γραφής είναι όλες καταγραφές της ευλογίας του Θεού προς τον άνθρωπο. Μας δίνουν μια λεπτομερή περιγραφή των αποδεκτών της ευλογίας του Θεού, όπως του Αβραάμ και του Ιώβ, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ο Θεός έδωσε τις ευλογίες Του και τι περιείχαν αυτές οι ευλογίες. Ο τόνος κι ο τρόπος των ομιλιών του Θεού και η προοπτική και η θέση από την οποία Εκείνος μίλησε, επιτρέπουν στον άνθρωπο να καταλάβει ότι Εκείνος που δίνει τις ευλογίες και ο αποδέκτης αυτών των ευλογιών έχουν ξεκάθαρα διαφορετικές ταυτότητες, υπόσταση και ουσία. Ο τόνος κι ο τρόπος αυτών των ομιλιών και η θέση από την οποία εκστομίστηκαν είναι μοναδικές στον Θεό, ο οποίος διαθέτει την ταυτότητα του Δημιουργού. Εκείνος έχει την εξουσία και την ισχύ, καθώς και την τιμή του Δημιουργού και ένα μεγαλείο που δεν αμφισβητείται από κανέναν άνθρωπο.
Ας δούμε πρώτα στη Γένεση 17:4-6: «Εγώ, ιδού, η διαθήκη μου είναι προς σε· και θέλεις γείνει πατήρ πλήθους εθνών. Και δεν θέλει καλείσθαι πλέον το όνομά σου Άβραμ, αλλά το όνομά σου θέλει είσθαι Αβραάμ· διότι πατέρα πλήθους εθνών σε κατέστησα. Και θέλω σε αυξήσει σφόδρα σφόδρα, και θέλω σε καταστήσει εις έθνη, και βασιλείς θέλουσιν εξέλθει εκ σου». Τα λόγια αυτά ήταν η διαθήκη που κατάρτισε ο Θεός με τον Αβραάμ, καθώς και οι ευλογίες του Θεού προς τον Αβραάμ: ο Θεός θα έκανε τον Αβραάμ πατέρα των εθνών, θα τον έκανε εξαιρετικά γόνιμο και θα έκανε έθνη απ’ αυτόν και βασιλείς θα έβγαιναν από εκείνον. Βλέπεις την εξουσία του Θεού σ’ αυτά τα λόγια; Και πώς αντιλαμβάνεσαι αυτήν την εξουσία; Ποια πλευρά από την ουσία της εξουσίας του Θεού βλέπεις; Άμα εξετάσουμε από κοντά αυτά τα λόγια, δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε ότι η εξουσία και η ταυτότητα του Θεού αναδεικνύονται ξεκάθαρα στα λόγια των ομιλιών του Θεού. Για παράδειγμα, όταν ο Θεός λέγει «η διαθήκη μου είναι προς σε· και θέλεις… σε κατέστησα… Και θέλω σε …», φράσεις όπως «και θέλεις» «και θέλω», η διατύπωση των οποίων φέρει τη διαβεβαίωση της ταυτότητας και της εξουσίας του Θεού, είναι κατά μία άποψη, μια ένδειξη της πίστης του Δημιουργού. Κατά μία άλλη άποψη, είναι ιδιαίτερες λέξεις που χρησιμοποίησε ο Θεός, ο οποίος έχει την ταυτότητα του Δημιουργού – αποτελούν επίσης όμως μέρος του συμβατικού λεξιλογίου. Αν κάποιος πει ότι ελπίζει κάποιο άλλο πρόσωπο να είναι εξαιρετικά γόνιμο, ότι θα γίνουν έθνη από εκείνον και ότι βασιλείς θα βγουν απ’ αυτόν, αυτό αναμφίβολα είναι ένα είδος ευχής και δεν είναι υπόσχεση ή ευλογία. Κι έτσι οι άνθρωποι δεν τολμούν να πουν «Θα σε κάνω το και το, θα γίνεις το και το», διότι ξέρουν ότι δεν διαθέτουν τέτοιου είδους δύναμη. Δεν είναι στο χέρι τους κι ακόμα κι αν πουν τέτοια πράγματα, αυτά θα είναι κούφια λόγια κι ανοησίες, παρακινούμενα από τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους. Τολμάει κανένας να μιλήσει με αυτόν τον πομπώδη τρόπο όταν νιώθει ότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες του; Όλοι θέλουν το καλό για τους απογόνους τους κι ελπίζουν ότι θα διαπρέψουν και θα έχουν μεγάλες επιτυχίες. Τι τεράστια τύχη θα ήταν αν ένας από αυτούς γινόταν αυτοκράτορας! Αν κάποιος κατάφερνε να γίνει διοικητής θα ήταν επίσης καλό – αρκεί να γινόταν κάποιος σπουδαίος! Αυτά είναι όλα ευχές των ανθρώπων, αλλά οι άνθρωποι μπορούν μόνο να εύχονται ευλογίες για τους απογόνους τους και δεν μπορούν να εκπληρώσουν ούτε να διασφαλίσουν ότι κάποια από τις ευχές αυτές θα πραγματοποιηθεί. Βαθιά μέσα του καθένας ξέρει καθαρά ότι δεν διαθέτει τη δύναμη να καταφέρει τέτοια πράγματα, επειδή όλα όσα τον αφορούν είναι εκτός του ελέγχου του κι έτσι με ποιον τρόπο θα μπορούσε να ελέγξει αυτός τη μοίρα των άλλων; Αντιθέτως ο λόγος που ο Θεός μπορεί να πει τέτοια λόγια είναι επειδή ο Θεός διαθέτει τέτοια εξουσία και Εκείνος μπορεί να επιτελέσει και να πραγματοποιήσει όλες Του τις υποσχέσεις στους ανθρώπους και να υλοποιήσει όλες τις ευλογίες που τους έχει δώσει. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και για τον Θεό το να κάνει κάποιον ιδιαίτερα γόνιμο είναι παιχνιδάκι. Μία Του μόνο λέξη είναι αρκετή για να κάνει τους απογόνους κάποιου να ευημερήσουν. Δεν θα χρειαστεί ποτέ να ιδρώσει για να το επιτύχει αυτό, ούτε να κουράσει το μυαλό Του ή να σκοτίζεται. Αυτή ακριβώς είναι η δύναμη και η εξουσία του Θεού.
Αφού διαβάσετε «ο δε Αβραάμ θέλει εξάπαντος γείνει έθνος μέγα και δυνατόν· και θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα τα έθνη της γης» στη Γένεση 18:18, μπορείτε να νιώσετε την εξουσία του Θεού; Μπορείτε να αισθανθείτε πόσο εξαιρετικός είναι ο Δημιουργός; Μπορείτε να αισθανθείτε την υπεροχή του Δημιουργού; Τα λόγια του Θεού είναι βέβαια. Ο Θεός δεν λέει αυτά τα λόγια λόγω ή σαν έκφραση της βεβαιότητας την οποία έχει για την επιτυχία Του. Αντιθέτως, είναι λόγια που αποδεικνύουν την εξουσία της ομιλίας του Θεού κι είναι μια εντολή που εκπληρώνει τον λόγο του Θεού. Υπάρχουν εδώ δύο εκφράσεις στις οποίες θα πρέπει να δώσετε σημασία. Όταν ο Θεός λέγει «ο δε Αβραάμ θέλει εξάπαντος γείνει έθνος μέγα και δυνατόν· και θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα τα έθνη της γης», υπάρχει κανένα στοιχείο ασάφειας σ’ αυτά τα λόγια; Υπάρχει κανένα στοιχείο ανησυχίας; Υπάρχει κανένα στοιχείο φόβου; Λόγω των λέξεων «θέλει εξάπαντος» και «θέλουσιν» στην ομιλία του Θεού, αυτά τα στοιχεία που είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπου και που τα βλέπει κανείς συχνά σ’ αυτόν, δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με τον Δημιουργό. Κανένας δεν θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει τέτοια λόγια όταν εύχεται το καλό σε κάποιον, κανένας δεν θα τολμούσε να ευλογήσει κάποιον άλλον με ένα μεγάλο και σπουδαίο έθνος με τέτοια βεβαιότητα, ή να υποσχεθεί ότι όλα τα έθνη στη γη θα ευλογηθούν από αυτόν. Όσο πιο βέβαια είναι τα λόγια του Θεού, τόσο πιο καλά αποδεικνύουν κάτι – και τι είναι αυτό το κάτι; Αποδεικνύουν ότι ο Θεός έχει τέτοια εξουσία, ότι η εξουσία Του μπορεί να κατορθώσει αυτά τα πράγματα κι ότι η εκπλήρωσή τους είναι αναπόφευκτη. Ο Θεός ήταν ενδόμυχα βέβαιος, χωρίς καμία επιφύλαξη, για όλες τις ευλογίες Του προς τον Αβραάμ. Επιπλέον, όλα αυτά θα πραγματοποιούνταν σύμφωνα με τον λόγο Του και καμία δύναμη δεν θα ήταν ικανή να αλλάξει, να εμποδίσει, να βλάψει ή να διαταράξει την εκπλήρωσή τους. Ανεξάρτητα από το τι συνέβη, τίποτα δεν θα μπορούσε να ακυρώσει ή να επηρεάσει την εκπλήρωση και την πραγματοποίηση του λόγου του Θεού. Αυτή είναι η απόλυτη ισχύς του λόγου που εκστομίστηκε από το στόμα του Δημιουργού και η εξουσία του Δημιουργού που δεν ανέχεται την άρνηση του ανθρώπου! Έχοντας διαβάσει αυτά τα λόγια, αμφιβάλεις ακόμα; Αυτά τα λόγια βγήκαν από το στόμα του Θεού και υπάρχει δύναμη, μεγαλοπρέπεια και εξουσία στον λόγο του Θεού. Τέτοια δύναμη και εξουσία και το αναπόφευκτο της εκπλήρωσης των γεγονότων είναι άπιαστα από οποιοδήποτε δημιουργημένο αλλά και μη δημιουργημένο πλάσμα κι αξεπέραστα από οποιοδήποτε δημιουργημένο αλλά και μη δημιουργημένο πλάσμα. Μόνο ο δημιουργός μπορεί να συνδιαλεχθεί με το ανθρώπινο είδος σε τέτοιο τόνο και τονισμό και τα γεγονότα έχουν αποδείξει ότι οι υποσχέσεις Του δεν είναι κούφια λόγια και επιπόλαιοι κομπασμοί, αλλά είναι η έκφραση της μοναδικής εξουσίας που δεν μπορεί να ξεπεράσει κανένας και κανένα πράγμα ή αντικείμενο.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του λόγου του Θεού κι αυτού του ανθρώπου; Όταν διαβάζεις αυτά τα λόγια που είπε ο Θεός, αντιλαμβάνεσαι τη δύναμη του λόγου του Θεού και την εξουσία του Θεού. Πώς αισθάνεσαι όταν ακούς τους ανθρώπους να λένε τέτοια λόγια; Νομίζεις ότι είναι εξαιρετικά υπερόπτες και γεμάτοι κομπασμό και ότι κάνουν επίδειξη; Διότι δεν έχουν αυτή τη δύναμη, δεν διαθέτουν τέτοια εξουσία κι έτσι είναι απολύτως ανίκανοι να επιτύχουν τέτοια πράγματα. Το ότι είναι τόσο σίγουροι για τις υποσχέσεις τους, αποδεικνύει μόνο πόσο απρόσεχτα είναι τα σχόλιά τους. Αν κάποιος λέει τέτοια λόγια, τότε αναμφίβολα είναι υπερόπτης και υπέρ το δέον σίγουρος και προωθεί τον εαυτό του σαν ένα κλασσικό παράδειγμα της διάθεσης του αρχάγγελου. Αυτά τα λόγια προήλθαν από το στόμα του Θεού. Βλέπεις κάποιο στοιχείο υπεροψίας; Νομίζεις ότι ο λόγος του Θεού είναι μόνο ένα αστείο; Ο λόγος του Θεού είναι εξουσία, ο λόγος του Θεού είναι γεγονός και πριν εκστομιστούν αυτά τα λόγια, δηλαδή όταν Εκείνος αποφασίζει να κάνει κάτι, τότε αυτό το πράγμα έχει ήδη επιτευχθεί. Μπορεί να ειπωθεί ότι όλα όσα είπε ο Θεός στον Αβραάμ ήταν μια διαθήκη που συνήψε ο Θεός με τον Αβραάμ και μια υπόσχεση που δόθηκε από τον Θεό στον Αβραάμ. Αυτή η υπόσχεση ήταν ένα διαπιστωμένο γεγονός, όπως επίσης και ένα γεγονός που έχει περατωθεί κι αυτά τα γεγονότα σταδιακά εκπληρώθηκαν στη σκέψη του Θεού, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού. Κι έτσι, το ότι ο Θεός λέει αυτά τα λόγια, δεν σημαίνει ότι έχει μια αλαζονική διάθεση, διότι ο Θεός είναι ικανός να επιτύχει τέτοια πράγματα. Έχει αυτήν τη δύναμη και εξουσία κι είναι απολύτως ικανός να επιτύχει τέτοιες πράξεις και η επίτευξή τους είναι μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων Του. Όταν τέτοια λόγια εκστομίζονται από τον Θεό, αποτελούν μια αποκάλυψη και μια έκφραση της αληθινής διάθεσης του Θεού, μια τέλεια αποκάλυψη και απόδειξη της ουσίας και της εξουσίας του Θεού και τίποτε άλλο δεν είναι πιο αρμόζον και κατάλληλο για να αποδείξει την ταυτότητα του Δημιουργού. Ο τρόπος, ο τόνος και η διατύπωση αυτών των ομιλιών συνιστούν ακριβώς το σημάδι της ταυτότητας του Δημιουργού και αντιστοιχούν τέλεια στην έκφραση της ταυτότητας του ίδιου του Θεού και σ’ αυτές δεν υπάρχει προσποίηση ή ανηθικότητα. Είναι καθαρά και ξάστερα η τέλεια απόδειξη της ουσίας και της εξουσίας του Δημιουργού. Όσο για τα δημιουργήματα, αυτά δεν διαθέτουν ούτε αυτήν την εξουσία ούτε αυτήν την ουσία, πόσο μάλλον τη δύναμη που δίδεται από τον Θεό. Αν ο άνθρωπος προδώσει αυτήν τη συμπεριφορά, τότε οπωσδήποτε θα είναι η φραστική επίθεση της διεφθαρμένης του διάθεσης και θα οφείλεται στην επίδραση ενός συνονθυλεύματος της αλαζονείας και της τρελής φιλοδοξίας του ανθρώπου και της έκθεσης της κακόβουλης διάθεσης κανενός άλλου παρά μόνο του διαβόλου, του Σατανά, που επιθυμεί να παραπλανήσει τον άνθρωπο και να τον παρασύρει να προδώσει τον Θεό. Και πώς αντιμετωπίζει ο Θεός αυτό που αποκαλύπτεται από μια τέτοια γλώσσα; Ο Θεός θα έλεγε ότι εσύ θέλεις να σφετεριστείς τη θέση Του και θέλεις να Τον υποδυθείς και να Τον αντικαταστήσεις. Όταν μιμείσαι τον τόνο της ομιλίας του Θεού, η πρόθεσή σου είναι να αντικαταστήσεις τη θέση του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων και να οικειοποιηθείς το ανθρώπινο είδος, που εξ ορισμού ανήκει στον Θεό. Αυτός είναι ο Σατανάς, απλά και ξεκάθαρα. Αυτές είναι πράξεις των απογόνων του αρχάγγελου κι αυτό δεν είναι αποδεκτό από τους Ουρανούς! Ανάμεσά σας, υπάρχει κανείς που έχει μιμηθεί τον Θεό με ένα συγκεκριμένο τρόπο, λέγοντας λίγα λόγια, με την πρόθεση να παραπλανήσει και να εξαπατήσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να νομίσουν ότι τα λόγια και οι πράξεις αυτού του ανθρώπου διαθέτουν την εξουσία και τη δύναμη του Θεού, σαν να ήταν η ουσία και η ταυτότητα αυτού του ανθρώπου μοναδική κι ακόμα σαν ο τόνος των λόγων αυτού του ανθρώπου να ήταν παρόμοιος με αυτών του Θεού; Έχετε ποτέ κάνει κάτι τέτοιο; Έχετε ποτέ μιμηθεί τον τόνο του Θεού όταν μιλάτε, με χειρονομίες που παριστάνουν τη διάθεση του Θεού, με την υποτιθέμενη δύναμη και εξουσία; Μήπως οι περισσότεροι από σας έχετε κάποιες φορές δράσει, ή προγραμματίσατε να δράσετε με έναν τέτοιο τρόπο; Τώρα που αληθινά βλέπετε, διακρίνετε και γνωρίζετε την εξουσία του Δημιουργού και κοιτάτε πίσω σ’ αυτά που συνηθίζατε να κάνετε και τα μέσα που χρησιμοποιούσατε για να αποκαλυφθείτε, δεν νιώθετε άσχημα; Αναγνωρίζετε την ανεντιμότητά σας και την αδιαντροπιά σας; Έχοντας εξετάσει τη διάθεση και την ουσία αυτών των ανθρώπων, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι καταραμένοι και γεννήματα του διαβόλου; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλοι όσοι κάνουν αυτά τα πράγματα προσβάλλουν τον εαυτό τους; Αντιλαμβάνεστε τη σοβαρότητα αυτού του πράγματος; Και πόσο σοβαρό είναι αυτό; Η πρόθεση των ανθρώπων που δρουν με αυτόν τον τρόπο είναι να μιμηθούν τον Θεό. Θέλουν να γίνουν ο Θεός και να κάνουν τους ανθρώπους να τους λατρεύουν όπως τον Θεό. Θέλουν να ξεριζώσουν τη θέση του Θεού από τις καρδιές των ανθρώπων και να ξεφορτωθούν τον Θεό που εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους, με σκοπό να κατορθώσουν να ελέγξουν τους ανθρώπους και να τους καταβροχθίσουν και να τους κυριεύσουν. Όλοι έχουν τέτοιου είδους υποσυνείδητες επιθυμίες και φιλοδοξίες, και όλοι ζουν σε μια τέτοια διεφθαρμένη σατανική ουσία και ζουν με ένα τέτοιο σατανικό τρόπο, όπου είναι σε εχθρότητα με τον Θεό και προδίδουν τον Θεό κι επιθυμούν να γίνουν Θεός. Παρακολουθώντας τη συναναστροφή μου πάνω στο θέμα της εξουσίας του Θεού, ακόμα επιθυμείτε ή προσπαθείτε να υποδυθείτε τον Θεό ή να μιμηθείτε τον Θεό; Και επιθυμείτε ακόμα να γίνετε Θεός; Εύχεστε ακόμα να γίνετε Θεός; Ο άνθρωπος δεν μπορεί να μιμηθεί την εξουσία του Θεού και δεν μπορεί να υποδυθεί την ταυτότητα και την υπόσταση του Θεού. Παρότι μπορείς να μιμηθείς τον τόνο με τον οποίο μιλάει ο Θεός, δεν μπορείς να μιμηθείς την ουσία του Θεού. Παρότι μπορείς να πάρεις τη θέση του Θεού και να Τον υποδυθείς, ποτέ δεν θα μπορέσεις να κάνεις αυτό που προτίθεται να κάνει ο Θεός και ποτέ δεν θα μπορέσεις να διοικήσεις και να δώσεις εντολές σε όλα τα πράγματα. Στα μάτια του Θεού θα είσαι για πάντα ένα μικρό πλάσμα κι ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι οι ικανότητες και οι δεξιότητές σου κι ανεξάρτητα από τα προσόντα σου, η ύπαρξη είναι ολόκληρη υπό την κυριαρχία του Δημιουργού. Παρότι έχεις τη δυνατότητα να πεις μερικά αγενή λόγια, αυτό ούτε δείχνει ότι έχεις την ουσία του Δημιουργού, ούτε εκφράζει το ότι διαθέτεις την εξουσία του Δημιουργού. Η εξουσία και η δύναμη του Θεού είναι η ουσία του ίδιου του Θεού. Είναι κάτι που ούτε μαθαίνεται, ούτε μπορεί να προστεθεί εξωτερικά, αλλά είναι η έμφυτη ουσία του ίδιου του Θεού. Κι έτσι, η σχέση μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημάτων δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ. Όντας ένα από τα δημιουργήματα, ο άνθρωπος πρέπει να κρατά τη θέση του και να συμπεριφέρεται με συνείδηση και αίσθηση καθήκοντος και να διαφυλάσσει αυτό που του έχει εμπιστευτεί ο Δημιουργός. Κι ο άνθρωπος πρέπει να συμπεριφέρεται πάντα σωστά και να μην κάνει πράγματα που ξεπερνούν το εύρος των δυνατοτήτων του ή που είναι δυσάρεστα για τον Θεό. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να προσπαθεί να είναι σπουδαίος ή ξεχωριστός ή πάνω από τους άλλους, ούτε να προσπαθεί να γίνει Θεός. Αυτά είναι που δεν πρέπει να επιθυμεί ο άνθρωπος. Το να προσπαθεί κάποιος να γίνει σπουδαίος ή ξεχωριστός, είναι γελοίο. Το να ζητά να γίνει Θεός είναι ακόμη χειρότερο. Είναι αηδιαστικό και ποταπό. Εκείνο που είναι αξιέπαινο και που θα έπρεπε να ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε τα δημιουργήματα, είναι να γίνουν αληθινά δημιουργήματα. Αυτός θα πρέπει να είναι ο μοναδικός στόχος τον οποίον όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να προσπαθούν να πετύχουν.
Προηγούμενο: Ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο Του για να στήσει μια διαθήκη με τον άνθρωπο