Όταν ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση, τους εξαγνίζει, κι όσο πιο αγνοί είναι, τόσο πιο πολύ οδηγούνται στην τελείωση απ’ τον Θεό. Όταν η ακαθαρσία, η ανυποταξία, η εναντίωση και καθετί σαρκικό μέσα σου αποβληθεί, όταν εξαγνιστείς, τότε θ’ αγαπηθείς απ’ τον Θεό (και, μ’ άλλα λόγια, θα γίνεις άγιος). Όταν έχεις οδηγηθεί στην τελείωση απ’ τον Θεό και έχεις γίνει άγιος, θα βρίσκεσαι στη Χιλιετή Βασιλεία.
από «Μια Σύντομη Συζήτηση Σχετικά με το "Η Χιλιετής Βασιλεία Έχει Φτάσει"»
Η πρώτη ενσάρκωση έγινε για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία μέσω της σάρκας του Ιησού, δηλαδή, Αυτός έσωσε τον άνθρωπο από τον σταυρό, αλλά η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παρέμενε ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν πρέπει πλέον να χρησιμεύει ως προσφορά περί αμαρτίας, αλλά για να σώζει πλήρως όσους λυτρώθηκαν από την αμαρτία. Αυτό γίνεται έτσι ώστε όσοι συγχωρούνται να μπορούν να λυτρωθούν από τις αμαρτίες τους και να εξαγνιστούν πλήρως και να επιτύχουν αλλαγή της διάθεσής τους, σπάζοντας έτσι τα δεσμά της επιρροής του σκότους του Σατανά και επιστρέφοντας ενώπιον του θρόνου του Θεού. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αγιοποιηθεί πλήρως.
από «Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (4)»
Μπροστά στον Θεό, είναι τόσο εύκολο να τελειοποιηθεί κανείς σε άγιο ή δίκαιο άνθρωπο; Είναι κλισέ ότι «δεν υπάρχει δίκαιος άνθρωπος σ’ αυτή τη γη, οι δίκαιοι δεν είναι σ’ αυτόν τον κόσμο». Όταν εσείς έρχεστε μπροστά στον Θεό, σκεφτείτε τι φοράτε, σκεφτείτε τον κάθε λόγο και την κάθε πράξη σας, όλες τις σκέψεις και τις ιδέες σας και, ακόμη, τα όνειρα που βλέπετε κάθε μέρα – όλα αυτά είναι για χάρη δική σας. Δεν είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; «Δικαιοσύνη» δεν σημαίνει να δίνουμε τον οβολό μας, δεν σημαίνει να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό και δεν σημαίνει να μην μαλώνουμε, να μη φιλονικούμε, να μη ληστεύουμε ή να μην κλέβουμε. Δικαιοσύνη σημαίνει να παίρνουμε την εντολή του Θεού ως καθήκον μας και να υπακούμε στην ενορχήστρωση και τα σχέδια του Θεού ως κλίση προερχόμενη απ’ τον ουρανό, ανεξαρτήτως χρόνου ή τόπου, όπως όλα όσα έκανε ο Κύριος Ιησούς. Αυτή είναι η δικαιοσύνη για την οποία μιλά ο Θεός.
από «Οι ασεβείς πρέπει να τιμωρούνται»
Στο έργο των εσχάτων ημερών, ο λόγος είναι πιο δυνατός από την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων και η εξουσία του λόγου υπερβαίνει εκείνη των σημείων και των θαυμάτων. Ο λόγος αποκαλύπτει όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις στην καρδιά του ανθρώπου. Δεν είσαι σε θέση να τις αναγνωρίσεις μόνος σου. Όταν σου αποκαλυφθούν μέσω του λόγου, θα φτάσεις φυσικά στη συνειδητοποίηση. Δεν θα μπορείς να τις αρνηθείς, και θα πειστείς απόλυτα. Δεν είναι αυτή άραγε η εξουσία του λόγου; Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε από το σημερινό έργο του λόγου. Επομένως, ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί πλήρως από τις αμαρτίες του μέσω της θεραπείας της ασθένειας και της εκδίωξης των δαιμόνων και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως με την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων. Η εξουσία της θεραπείας των ασθενειών και της εκδίωξης των δαιμόνων απλώς δίνει χάρη στον άνθρωπο, αλλά η σάρκα του ανθρώπου εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παραμένει μέσα στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν έχει καθαρίσει, εξακολουθεί να ανήκει στην αμαρτία και την ακαθαρσία. Μόλις ο άνθρωπος καθαριστεί μέσω του λόγου, μπορεί να τον κερδίσει ο Θεός και να αγιοποιηθεί. Αν απλώς και μόνο εκδιωχθούν οι δαίμονες μέσα από τον άνθρωπο και λυτρωθεί, ξεφεύγει από τα χέρια του Σατανά και επιστρέφει στον Θεό. Ωστόσο, δεν έχει καθαριστεί ή αλλαχθεί από τον Θεό, και παραμένει διεφθαρμένος. Μέσα στον άνθρωπο εξακολουθεί να υπάρχει ακαθαρσία, αντίσταση και επαναστατικότητα. Ο άνθρωπος έχει επιστρέψει στον Θεό μόνο μέσω της λύτρωσης, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει και εξακολουθεί να αντιστέκεται και να προδίδει τον Θεό. Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του. Μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς του Σατανά, ο άνθρωπος διαθέτει ήδη μέσα του φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν ο άνθρωπος λυτρωθεί, πρόκειται μόνο για λύτρωση, όπου ο άνθρωπος αγοράζεται με υψηλό τίμημα, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος που είναι τόσο μιαρός πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή πριν αξιωθεί να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και του παιδέματος, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα είναι σε θέση να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα γίνεται για να καθαρίσει ο άνθρωπος και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και του παιδέματος του λόγου, καθώς και του ραφιναρίσματος, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να εξαγνιστεί.
από «Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (4)»
Ένας αμαρτωλός όπως εσύ, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ή τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να διεκδικεί την καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να αποκτήσεις αγιότητα αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου, κυριεύεσαι από ακαθαρσίες, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού - τι τύχη θα ήταν αυτή! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορέσεις να διεκδικήσεις την καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, δεν θα μπορέσεις να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελειοποίησης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, δεν μπορείς να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού.
από «Ονομασίες και Ταυτότητα»
Διότι την Εποχή της Χάριτος οι δαίμονες έφυγαν από τον άνθρωπο με το άγγιγμα των χεριών και την προσευχή, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπεύτηκε από την ασθένειά του και συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες του, αλλά δεν επιτελέστηκε το έργο για να αποβληθούν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος απλώς σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μέσω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει αμαρτίες μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου θα μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να επιλύσει το ζήτημα του πώς δεν μπορεί πλέον να αμαρτάνει και πώς η αμαρτωλή φύση του μπορεί να αποβληθεί εντελώς και να μεταμορφωθεί. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν εξαιτίας του έργου της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει με την παλιά, διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, ώστε η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου να αποβληθεί πλήρως και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, επιτρέποντας έτσι την αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό απαιτεί από τον άνθρωπο να κατανοήσει το μονοπάτι της εξέλιξης της ζωής, τον τρόπο ζωής και τον τρόπο αλλαγής της διάθεσής του. Απαιτείται επίσης ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεση του ανθρώπου να μπορεί σταδιακά να αλλάξει και να μπορεί να ζήσει κάτω από τη λάμψη του φωτός και να μπορεί να κάνει τα πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, και να αποδεσμευτεί από το σκότος της επιρροής του Σατανά, ώστε να αναδυθεί πλήρως από την αμαρτία. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα λάβει πλήρη σωτηρία. ... Ορισμένοι, μέσω της πίστης, θεραπεύτηκαν, αγγίζοντας απλώς την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί ήρθαν πίσω στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του και ούτε ήξερε πώς να την αποβάλλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολύ χάρη, όπως τη γαλήνη και την αγαλλίαση της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός, και τη θεραπεία των ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η θεία εμφάνισή τους. Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, θεωρείτο καλός πιστός. Μόνο αυτοί οι πιστοί θα μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σημαίνει ότι σώθηκαν. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν κατανόησαν διόλου την οδό της ζωής. Απλώς διέπρατταν αμαρτίες και στη συνέχεια εξομολογούνταν σε έναν συνεχή κύκλο χωρίς να ακολουθούν κανένα μονοπάτι προς την αλλαγή διάθεσης. Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, μετά την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου, ακολουθεί το έργο της κρίσης και του παιδέματος. Αυτό το στάδιο εξαγνίζει τον άνθρωπο μέσω του λόγου, έτσι ώστε να προσφέρει στον άνθρωπο ένα μονοπάτι για να το ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν καρποφόρο ή σημαντικό εάν συνεχιζόταν με την εκδίωξη των δαιμόνων, διότι η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν θα αποβαλλόταν και ο άνθρωπος θα σταματούσε μόνο στη συγχώρεση των αμαρτιών. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός έχει κυριαρχήσει επί του Σατανά. Ωστόσο, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του και ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, στο παρόν στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αποκαλύψει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου και ζητά από τον άνθρωπο να ενεργεί σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο σημαντικό από το προηγούμενο και πιο καρποφόρο, διότι τώρα ο λόγος παρέχει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Είναι ένα στάδιο του έργου πιο βαθύ. Επομένως, η ενσάρκωση των εσχάτων ημερών έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει ολοκληρώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.
από «Το Mυστήριο της Eνσάρκωσης (4)»
Μέρος Δεύτερο: