27 Αυγούστου
Αγαπητή αδελφή Ουάνγκ,
σου εύχομαι γαλήνη εν τω Κυρίω! Είμαι πολύ χαρούμενη που έλαβα το γράμμα σου. Στο γράμμα σου λες: «Πίστευα πάντοτε πως εμείς, οι πιστοί στον Κύριο, έχουμε γίνει εντελώς νέες υπάρξεις επειδή έχουμε βαπτισθεί, οπότε έχουμε τα κατάλληλα προσόντα για να εισέλθουμε στην επουράνια βασιλεία όταν ο Κύριος επιστρέψει, επειδή ο Κύριος κάποτε είπε: “Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή” (Μάρκ. 16:16). Όμως κάποιοι αδελφοί και αδελφές είπαν: “Παρόλο που έχουμε βαπτισθεί και αποδεχτεί τη σωτηρία του Κυρίου, εξακολουθούμε να ζούμε μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούμε να απαλλαχθούμε από τα δεσμά της αμαρτίας, οπότε πρέπει να αποδεχθούμε το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού του Θεού τις έσχατες ημέρες για να γίνουμε δεκτοί στην επουράνια βασιλεία”. Έχω μεγάλη σύγχυση σχετικά με αυτό. Μπορούν οι άνθρωποι να εισέλθουν στην επουράνια βασιλεία μέσω του βαπτίσματος;»
Η ερώτηση που έθεσες προβληματίζει επίσης πολλούς αδελφούς και αδελφές εν Κυρίω. Κι εγώ δεν αποτελούσα εξαίρεση έως πρόσφατα, όταν παρευρέθηκα σε μια συνάντηση όπου η κήρυκας, η αδελφή Λι, έτυχε να κάνει ένα κήρυγμα σχετικά μ’ αυτό το θέμα, και το κήρυγμά της με έκανε να νιώσω μια ιδιαίτερη λάμψη μέσα στην καρδιά μου, επειδή έφθασα στο σημείο να κατανοήσω τη σχέση ανάμεσα στο βάπτισμα και την είσοδο στην επουράνια βασιλεία. Στη συνέχεια, θα μοιραστώ μαζί σου κάτι που η αδελφή συναναστράφηκε μαζί μας εκείνη τη μέρα, και όσα κέρδισα από αυτό. Η αδελφή Λι είπε: «Στο Κατά Ματθαίον 28: 19-20, λέει: “Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν”. Από αυτούς τους στίχους μπορούμε να δούμε το εξής: το βάπτισμα είναι απλώς ένα είδος τελετουργικού της αποδοχής του έργου του Κυρίου Ιησού και αντιπροσωπεύει το ότι επίσημα γινόμαστε χριστιανοί και επιστρέφουμε ενώπιον του Κυρίου. Επίσης αντιπροσωπεύει πως μπορούμε να απολαμβάνουμε τη φροντίδα και την προστασία του Κυρίου, όπως και τις ευλογίες Του, και πως έχουμε λάβει την προσφορά περί αμαρτίας. Όμως δεν σημαίνει πως μπορούμε να εισέλθουμε στην επουράνια βασιλεία. Πρέπει να παραδεχθούμε το γεγονός πως εξακολουθούμε να μην μπορούμε να σταματήσουμε να διαπράττουμε συχνά αμαρτίες, παρόλο που έχουμε συγχωρεθεί για τα αμαρτήματά μας. Για παράδειγμα, εξακολουθούμε να λέμε ψέματα και να εξαπατούμε, καθώς κυνηγούμε φήμη και κύρος. Όταν άλλοι βλάπτουν τα συμφέροντά μας, εξακολουθούμε να μπορούμε να τους μισούμε, εντελώς ανίκανοι να κάνουμε πράξη την ανεκτικότητα και την υπομονή όπως απαιτεί ο Κύριος Ιησούς. Όταν αντιμετωπίζουμε φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές ή δοκιμασίες και βάσανα, κατηγορούμε και προδίδουμε τον Θεό. Όταν το έργο του Θεού δεν εναρμονίζεται με τις δικές μας αντιλήψεις, τότε απαρνούμαστε, κρίνουμε και αντιτιθέμεθα στον Θεό. Αυτά είναι γεγονότα που μπορούν να τα δουν όλοι. Η Βίβλος λέει: “Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος” (1Πέτ. 1:16). Και ο Κύριος Ιησούς είπε: “Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε” (Ιωάν. 8:34-35). Γι’ αυτό, επειδή ο Θεός είναι άγιος, μόνο εκείνοι που έχουν απελευθερωθεί από την αμαρτία και έχουν καθαρθεί μπορούν να εισέλθουν στην επουράνια βασιλεία. Παρόλο που εμείς, οι πιστοί στον Κύριο, έχουμε βαπτισθεί, εξακολουθούμε να έχουμε διεφθαρμένες διαθέσεις και μπορούμε ακόμη να αμαρτάνουμε και να αντιστεκόμαστε στον Θεό. Δεν έχουμε ακόμη καθαρθεί, ούτε αλλάξει, και δεν έχουμε γίνει μια εντελώς νέα ύπαρξη. Οπότε, πώς μπορούμε να είμαστε κατάλληλοι για να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού;»
Έπειτα, η αδελφή μοιράστηκε μαζί μας ένα εδάφιο: «Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού».
Αφού άκουσα αυτό το εδάφιο και τη συναναστροφή της αδελφής, κατάλαβα το εξής: την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς εκτέλεσε μόνο το έργο Του της λύτρωσης. Επειδή πιστεύουμε στον Κύριο, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και εμείς σωζόμαστε μέσω της πίστης μας. Αλλά αυτή η σωτηρία αναφέρεται στο ότι δεν καταδικαζόμαστε πια από τον νόμο, ούτε τιμωρούμαστε με θάνατο. Δεν σημαίνει πως είμαστε εντελώς άγιοι, πολύ δε λιγότερο σημαίνει πως μπορούμε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που η πίστη μας στον Κύριο Ιησού συγχωρεί τα αμαρτήματά μας, η αμαρτωλή φύση μας εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας, και εμείς μπορούμε ακόμη να αντιστεκόμαστε στον Θεό, να προδίδουμε τον Θεό και να θεωρούμε τον Θεό εχθρό. Προφανώς, αν η διεφθαρμένη σατανική διάθεσή μας δεν λυθεί, θα είμαστε ακατάλληλοι για να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών.
Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13). Τα λόγια του Κυρίου είναι πολύ σαφή. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς δεν έδωσε ποτέ στους ανθρώπους όλες τις αλήθειες που χρειάζονταν για να σωθούν. Υπάρχουν ακόμη πολλές βαθύτερες και υψηλότερες αλήθειες —οι αλήθειες που θα επιτρέψουν στους ανθρώπους να απελευθερωθούν από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή τους και να επιτύχουν την αγιότητα. Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε στην ανθρωπότητα αυτές τις αλήθειες επειδή εκείνη την περίοδο οι άνθρωποι δεν είχαν το αναγκαίο ανάστημα για να τις αντέξουν. Οι άνθρωποι πρέπει να περιμένουν ώσπου ο Κύριος Ιησούς να επιστρέψει για να επιτελέσει το έργο Του τις έσχατες ημέρες. Μέσω του έργου Του της κρίσεως και της παίδευσης, θα μας καθαρίσει πλήρως από την αμαρτωλή φύση μας και θα μας επιτρέψει να δραπετεύσουμε από τα δεσμά της αμαρτίας και να αποκτήσουμε αγιότητα, και να σωθούμε στην επουράνια βασιλεία. Αυτό εκπληρώνει τις προφητείες στη Βίβλο: «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν. 12:48). «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (1Πέτ. 4:17). Έτσι, το βάπτισμά μας δεν σημαίνει πως έχουμε γίνει μια εντελώς νέα ύπαρξη. Μόνο αποδεχόμενοι το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες μπορούμε να έχουμε την ευκαιρία να κατορθώσουμε να εξαγνισθούμε και να εισέλθουμε στην επουράνια βασιλεία.
Αδελφή Ουάνγκ, αυτή είναι λίγη από την κατανόησή μου, και ελπίζω πως θα μπορέσεις να επωφεληθείς από αυτήν. Αν έχεις κάποιες νέες γνώσεις ή διαφώτιση, σε παρακαλώ να μου γράψεις για να τις μοιραστείς μαζί μου!
Ειλικρινά δική σου,
Αδελφή Λιν