Αναζητώντας ευσυνείδητα ενώ ζεις αμαρτωλά

Το φθινόπωρο του 1987, δέχτηκα τη χάρη του Κυρίου Ιησού. Εκείνη την εποχή, ήμουν απόλυτα πρόθυμη να δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Κύριο και προσέβλεπα την ημέρα που ο Κύριος θα επέστρεφε και θα με έπαιρνε στον ουρανό. Προτού καλά-καλά το καταλάβω, πέρασαν καμιά δεκαριά χρόνια και ανακάλυψα ότι η εκκλησία μου ρήμαζε ολοένα και περισσότερο και οι αδικίες γίνονταν όλο και πιο συνηθισμένες. Τα κηρύγματα του ποιμένα ήταν πάντοτε το ίδιο ξεπερασμένα και ένιωθα ότι οι αμαρτίες μου με κρατούσαν γερά δεμένη. Δεν μπορούσα να ακολουθήσω τις διδασκαλίες του Κυρίου και άρχισα να αμφιβάλλω αν η πίστη μου ήταν πραγματικά ικανή να μου εξασφαλίσει τη σωτηρία και αν θα με οδηγούσε στη βασιλεία των ουρανών όταν επέστρεφε ο Κύριος. Ρώτησα λοιπόν τον ποιμένα σχετικά και βρήκε ένα χωρίο στη Βίβλο για να με ενθαρρύνει. Έλεγε: «“Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν” (Ρωμ. 10:10), κάτι που σημαίνει ότι όταν έλθει ο Κύριος, σίγουρα θα οδηγηθούμε στον ουρανό». Δεν μπορούσα όμως να μην θυμηθώ και ένα ακόμη χωρίο στη Βίβλο: «Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος» (1Πέτ. 1:16), και έτσι παρέμενα μπερδεμένη και συχνά υπέφερα επειδή αισθανόμουν ότι ζούσα αμαρτωλά.

Μία μέρα, πήγα σε συνάντηση μιας άλλης εκκλησίας και συνάντησα εκεί μια αδελφή. Ανησυχούσε και εκείνη για τον τρόπο με τον οποίο ήταν παγιδευμένη στο να ζει αμαρτωλά και κάναμε μια όμορφη κουβέντα σχετικά και συμφωνήσαμε να αποκαλούμε η μία την άλλη αδελφή. Βλέποντας την κατάσταση στην εκκλησία να γίνεται όλο και χειρότερη, αποφασίσαμε να κοιτάξουμε παντού αναζητώντας ένα εκκλησίασμα που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Θέλαμε διέξοδο από τις αμαρτίες μας. Μετά από αυτό, πήγα σε πάνω από 20 διαφορετικές εκκλησιαστικές συναντήσεις, όμως εξακολουθούσα και πάλι να είμαι απογοητευμένη. Εκείνη την περίοδο αισθανόμουν σωματικά και ψυχικά εξαντλημένη και ένιωθα ότι η πίστη μου λιγόστευε μέρα με την ημέρα. Ακόμη και όταν πληροφορήθηκα ότι υπήρχε ένα εκκλησίασμα που είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν έμπαινα στον κόπο να πάω. Αποφάσισα να αφιερώσω όλη μου την ενέργεια για να προοδεύσω στον υλικό κόσμο και σύντομα άρχισα να παρατηρώ ότι η συμπεριφορά και η νοοτροπία μου δεν ήταν πολύ διαφορετικές από των άπιστων. Η αγωνία στην καρδιά μου με έκανε μερικές φορές να φωνάζω στον Κύριο: «Κύριε! Που είσαι; Η καρδιά μου είναι αδύναμη, σε παρακαλώ λοιπόν να μου δείξεις τη σωστή κατεύθυνση…»

Η πρώτη φορά που έμαθα νέα για την έλευση του Κυρίου

Μία μέρα το 2017, στον γάμο του γιου μου, είδα την αδελφή με την οποία είχα πάει κάποτε στη συνάντηση της εκκλησίας. Μου είπε ότι ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει, αλλά δεν την πίστεψα. Τρεις μέρες αργότερα, η αδελφή μου ήρθε στο σπίτι μου και μου έδωσε ένα μικρό φυλλάδιο, το οποίο είπε ότι περιείχε τα λόγια του Κυρίου μετά την επιστροφή Του. Επειδή δεν είχα μπορέσει να βρω ένα εκκλησίασμα που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, ακόμη και μετά από πολλά χρόνια έρευνας, το πνεύμα μου είχε νεκρωθεί. Όταν λοιπόν άκουσα την αδελφή μου να μιλά για την επιστροφή του Κυρίου, όλα έμοιαζαν λίγο σαν παραμύθι. Όταν έφυγε η αδελφή μου, έβαλα αμέσως το φυλλάδιο στη βιβλιοθήκη.

Μία μέρα που δεν είχα τίποτα να κάνω, σκέφτηκα ξαφνικά το φυλλάδιο που είχε φέρει η αδελφή μου και αποφάσισε να του ρίξω μια ματιά. Το περιεχόμενό του περιέγραφε πώς η εξουσία και οι ρυθμίσεις του Θεού βρίσκονται στα πάντα, από τα πιο μεγάλα ως τα πιο μικρά. Σε αυτά περιλαμβάνονται η γέννησή μας, η ανατροφή μας, η ανεξαρτησία μας, ο γάμος μας, οι απόγονοί μας και ο θάνατός μας. Και οι 6 αυτές καμπές στη ζωή διέπονται και ρυθμίζονται από τον Θεό. Κατά τη γνώμη μου, τα λόγια στο φυλλάδιο ήταν γεμάτα εξουσία και μεγαλοπρέπεια. Σίγουρα δεν ήταν λόγια που μπορούσε να προφέρει οιοδήποτε ανθρώπινο ον! Ζήτησα αμέσως από την αδελφή μου να μου στείλει ένα ακόμη βιβλίο αυτού του είδους. Όταν το πήρα και το διάβασα, βρήκα το περιεχόμενό του ακόμη πιο ελκυστικό. Εξηγούσε πολύ γνωστά γεγονότα, όπως ο Κύριος να ταΐζει πέντε χιλιάδες άτομα με πέντε άρτους και δύο ιχθείς και ο Κύριος να τρώει άρτο και να εξηγεί τις γραφές μετά την ανάστασή Του. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που κάλεσα αμέσως την αδελφή μου για να της ζητήσω να στείλει περισσότερα βιβλία το συντομότερο δυνατό. Η αδελφή μου μού είπε ότι υπήρχε η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού στη Σεούλ και πρότεινε να πάω να ρίξω μια ματιά όταν έχω χρόνο. Έτσι, κανόνισα μαζί της ώρα και ημέρα για να πάω στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού.

Ο λόγος για τον οποίο ρήμαζε τόσο η εκκλησία μου

Όταν η αδελφή μου κι εγώ πήγαμε στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί μας δέχθηκαν πολύ θερμά. Όταν διαπίστωσαν ότι έψαχνα παντού για πολλά χρόνια για ένα εκκλησίασμα που έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, ένας από τους αδελφούς συνόψισε τον λόγο για την ερήμωση των ναών την Εποχή του Νόμου και έπειτα συναναστράφηκε μαζί μου ως προς τους λόγους για τους οποίους η θρησκευτική κοινότητα σήμερα ρήμαζε κι αυτή τόσο. Είπε ότι αυτό οφείλεται στο ότι ο Θεός βασίζεται στο θεμέλιο του έργου της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού για να πραγματοποιήσει ένα στάδιο του έργου Του που αφορά την κρίση και την κάθαρση και το επίκεντρο του έργου του Αγίου Πνεύματος έχει στραφεί στο έργο του Θεού των εσχάτων ημερών. Για να αποφευχθεί η ερήμωση, η θρησκευτική κοινότητα πρέπει να συμβαδίζει με το έργο του Θεού, και μόνο τότε θα της παρασχεθεί το ύδωρ το ζων της ζωής.

Αφού άκουσα τη συναναστροφή του αδελφού, ενθουσιάστηκα πολύ και δεν μπόρεσα να συγκρατήσω λίγα δάκρυα. Είχα καταλάβει τελικά γιατί, αφού πήγα σε τόσο πολλές εκκλησίες και άκουσα τόσους πολλούς ποιμένες να κάνουν κήρυγμα, δεν ήμουν σε θέση να βρω μια πρόβλεψη για τη ζωή μου. Ήταν επειδή ο Θεός επιτελεί νέο έργο και το έργο του Αγίου Πνεύματος έχει μετατοπιστεί! Θυμήθηκα επίσης πώς ο ποιμένας μου μιλούσε συχνά για τα δόγματα της «αιτιολόγησης με την πίστη και μόνο» και το «αν σωθείς μια φορά, έχεις σωθεί για πάντα», λέγοντας ότι αυτό μας εγγυάτο ότι όταν επέστρεφε ο Κύριος θα μας έπαιρνε στον ουρανό. Όμως εκείνη την ημέρα ο αδελφός έλεγε ότι για να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών πρέπει πρώτα να υποβληθούμε σε κρίση και παίδευση. Ήμουν λίγο μπερδεμένη, όμως όταν θυμήθηκα πώς τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού φέρουν τέτοια εξουσία και μεγαλοπρέπεια και ότι δεν είχα ακούσει ποτέ οπουδήποτε πριν τόσο διαφωτιστική συναναστροφή, σκέφτηκα για λίγο προσεκτικά και έπειτα αποφάσισα να μείνω και να συνεχίσω να διερευνώ περισσότερο. Έτσι, προσευχήθηκα ειλικρινά στον Κύριο μέσα από την καρδιά μου: «Κύριε! Είναι ο Παντοδύναμος Θεός πραγματικά η επιστροφή Σου; Σε παρακαλώ να μου δώσεις καθοδήγηση και μια καρδιά που να ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος».

Το νόημα της σωτηρίας και της επίτευξης πλήρους σωτηρίας

Αφού προσευχήθηκα, ρώτησα τον αδελφό: «Αδελφέ, υπάρχει ένα θέμα που με προβληματίζει εδώ και πολύ καιρό. Όλα αυτά τα χρόνια ζω αμαρτωλά, ακολουθώ εγκόσμιες τάσεις και δεν συμμορφώνομαι με τις διδασκαλίες του Κυρίου και, έτσι, ποτέ δεν ήμουν σίγουρη εάν θα μπορώ να εισέλθω στον ουρανό ή όχι. Όμως οι ποιμένες λένε συχνά ότι επειδή πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού έχουμε ήδη σωθεί και ότι αν σωθείς μια φορά, έχεις σωθεί για πάντα, οπότε, όταν επιστρέψει ο Κύριος, θα εισέλθουμε αυτομάτως στη βασιλεία των ουρανών μαζί Του. Είναι επίσης γραμμένο στη Βίβλο ότι: “Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν” (Ρωμ. 10:10). Τι στο καλό σημαίνουν όλα αυτά; Οι αμαρτωλοί, όπως εμείς, θα μπορέσουμε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών ή όχι;»

Ο αδελφός είπε: «Στους θρησκευτικούς κύκλους, πολλοί πιστεύουν ότι η σταύρωση του Κυρίου Ιησού έγινε για τη λύτρωση από τις αμαρτίες μας. Έχουμε λοιπόν αιτιολόγηση με την πίστη και μόνο, αν σωθούμε μια φορά, έχουμε σωθεί για πάντα, και όταν ο Κύριος επιστρέψει θα μας αρπάξει άμεσα στη βασιλεία των ουρανών. Όμως στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν είναι παρά δικές μας αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες και δεν συμφωνούν με τον λόγο του Θεού. Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε ποτέ ότι η αιτιολόγηση με την πίστη και μόνο είναι αρκετή για να μας οδηγήσει στη βασιλεία των ουρανών. Η Βίβλος λέει: “Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος” (1Πέτ. 1:16). Και ο Κύριος Ιησούς είπε: “Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε” (Ιωάν. 8:34-35). Από αυτά τα εδάφια μπορούμε να δούμε ότι για να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών πρέπει να απαλλαγούμε από την αμαρτία και να καθαριστούμε. Όμως εξακολουθούμε να ζούμε συνήθως αμαρτωλά, εξακολουθούμε να διαπράττουμε αμαρτίες κατά τη διάρκεια της ημέρας και να ομολογούμε τις αμαρτίες μας τη νύχτα. Δεν είμαστε κατάλληλοι να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών».

Όταν το άκουσα αυτό, λες και ένα λαμπρό φως φώτισε την καρδιά μου. Σκέφτηκα: «Ναι, όσον αφορά την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών, πρέπει πραγματικά να αξιολογήσω την κατάσταση σωστά χρησιμοποιώντας τα λόγια του Κυρίου Ιησού».

Ο αδελφός μού μετέφερε στη συνέχεια τα εξής συναναστρεφόμενος μαζί μου: «Τι σημαίνει να σωθείς; Το εδάφιο 32 του κεφαλαίου 2 στο Βιβλίο του Ιωήλ λέει: “Και πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή”. Εδώ αναφέρει “σωθή”. Όλοι γνωρίζουμε ότι κατά την Εποχή του Νόμου, ο Ιεχωβά καθόρισε τις εντολές και απαίτησε οι άνθρωποι να κάνουν προσφορές όταν αμάρταναν. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι κέρδισαν την προστασία του Ιεχωβά για να μην πεθάνουν στο ουράνιο πυρ, να μην συνθλιβούν από βράχους κλπ., προσευχόμενοι σε Αυτόν και ακολουθώντας τις εντολές Του. Ουσιαστικά, αυτό σήμαινε να σωθεί κανείς την Εποχή του Νόμου. Προς το τέλος της Εποχής του Νόμου, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πλέον να τηρούν τον νόμο και δεν είχαν αρκετές προσφορές αμαρτίας για να εξιλεώνονται για τις αμαρτίες τους, κι έτσι κινδύνευαν να παραβιάζουν τους νόμους και να τιμωρούνται με θάνατο. Για να σώσει την ανθρωπότητα, ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε και ήλθε στη γη την Εποχή της Χάριτος και ανέβηκε στον σταυρό για να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας. Μετά από αυτό, εφόσον οι άνθρωποι ομολογούσαν τις αμαρτίες τους και μετανοούσαν, δεν θα καταδικάζονταν από τον νόμο και θα μπορούσαν να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Αυτό είναι το νόημα της σωτηρίας κατά την Εποχή της Χάριτος, όπως λέγεται στο εδάφιο 8 του κεφαλαίου 2 της προς Εφεσίους επιστολής: “Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως”. Όμως σωτηρία δεν σημαίνει ότι γινόμαστε αυτομάτως δεκτοί στη βασιλεία των ουρανών, επειδή η αμαρτωλή μας φύση δεν έχει εξαλειφθεί. Ας διαβάσουμε μερικά αποσπάσματα του λόγου του Παντοδύναμου Θεού που θα μας βοηθήσουν να διευκρινίσουμε αυτό το σημείο.

«Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: “Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσοι πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σε Αυτόν, θα σε λύτρωνε· αν πίστευες σε Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτή ήταν η σημασία της σωτηρίας και της δικαίωσης μέσω πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους το επαναστατικό στοιχείο και το στοιχείο της αντίστασης στον Θεό —στοιχεία τα οποία έπρεπε σιγά-σιγά να απομακρυνθούν. Η σωτηρία δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος είχε κερδηθεί πλήρως από τον Ιησού, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια αμαρτωλός, ότι οι αμαρτίες του είχαν συγχωρεθεί. Εφόσον πίστευες, δεν θα ήσουν ποτέ πια αμαρτωλός”.

“Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού”».

Ο αδελφός μού μετέφερε στη συνέχεια τα εξής συναναστρεφόμενος μαζί μου: «Από τον λόγο του Θεού, μπορούμε να καταλάβουμε ότι κατά την Εποχή της Χάριτος, αν και ο Κύριος Ιησούς εξαγόρασε τις αμαρτίες μας και δεν μας θεωρούσε πια αμαρτωλούς, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αμαρτάνουμε πλέον. Κάτι τέτοιο συμβαίνει επειδή η τάση μας προς την αμαρτία είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας. Κυριαρχούμαστε από σατανικές διαθέσεις, όπως αλαζονεία, πονηρία, απάτη, εγωισμό, αχρειότητα, απληστία και κακία. Δεν μπορούμε να μείνουμε προσκολλημένοι στις διδασκαλίες του Κυρίου και συνήθως ζούμε δεσμευμένοι από την αμαρτία. Διαπράττουμε αμαρτίες και αντιστεκόμαστε στον Θεό. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι και η μεγαλοψυχία, και η υπομονή και η γεμάτη αγάπη καλοσύνη είναι απαιτήσεις του Θεού, όμως κάθε φορά που κάποιος παραβιάζει τα συμφέροντά μας ή την αξιοπρέπειά μας, τότε αναπτύσσουμε προκαταλήψεις εναντίον του. Δεν είμαστε πλέον τόσο ανεκτικοί, υπομονετικοί και μεγαλόθυμοι, μερικές φορές μάλιστα αρχίζουμε και να μισούμε αυτό το πρόσωπο. Ακολουθούμε επίσης τις τάσεις και τις μόδες του κόσμου και, σχεδόν άθελά μας, αναζητούμε τον πλούτο και τη φήμη και το γόητρο. Θέλουμε σωματικές απολαύσεις και είμαστε άπληστοι όσον αφορά τις αμαρτωλές χαρές. Για να προστατεύσουμε την αξιοπρέπεια και τη θέση μας, είμαστε πρόθυμοι να εξαπατήσουμε και να πούμε ψέματα όποτε είναι απαραίτητο. Ζούμε αμαρτωλά, είμαστε δεσμευμένοι από την αμαρτία, και αυτό εξηγεί γιατί δεν έχουμε ακόμη καθαριστεί. Έτσι, η αποδοχή της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού σημαίνει απλώς ότι έχουμε σωθεί, δεν σημαίνει όμως ότι έχουμε επιτύχει τη σωτηρία. Πρέπει επιπλέον να αποδεχθούμε την κρίση και την κάθαρση του έργου του Θεού των εσχάτων ημερών. Πρέπει να απαλλαγούμε από τη διεφθαρμένη, σατανική διάθεσή μας, να επιτύχουμε μετασχηματισμό της διάθεσής της ζωής μας και τότε επιτυγχάνουμε τη σωτηρία και εισερχόμαστε στη βασιλεία των ουρανών».

«Ας διαβάσουμε μερικά ακόμη λόγια του Παντοδύναμου Θεού. “Όταν οι άνθρωποι απαλλάσσονται από τα ακάθαρτα, διεφθαρμένα στοιχεία του Σατανά, κερδίζουν τη σωτηρία του Θεού. Ωστόσο, αν και πάλι δεν απαλλαγούν από την ακαθαρσία και τη διαφθορά, τότε εξακολουθούν να ζουν υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Η πονηρία, η δολιότητα και η ατιμία του ανθρώπου είναι όλα στοιχεία του Σατανά. Η σωτηρία σου από τον Θεό αποσκοπεί να σε απελευθερώσει από αυτά τα πράγματα του Σατανά. Το έργο του Θεού δεν μπορεί να κάνει λάθος· γίνεται, στο σύνολό του, για να σωθούν οι άνθρωποι από το σκοτάδι. Όταν πιστεύεις σε κάποιο βαθμό και μπορείς να απαλλαγείς από τη διαφθορά της σάρκας, και δεν είσαι πλέον δέσμιος αυτής της διαφθοράς, δεν θα έχεις σωθεί; Όταν ζεις υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά, είσαι ανίκανος να εκδηλώσεις τον Θεό, είσαι μίασμα και δεν μπορείς να λάβεις την κληρονομιά του Θεού. Μόλις καθαρθείς και τελειωθείς, θα γίνεις άγιος, θα είσαι κανονικός άνθρωπος και θα είσαι ευλογημένος από τον Θεό και θα ευφραίνεις τον Θεό”.

“Η φάση των εσχάτων ημερών, κατά την οποία επίκειται η κατάκτηση του ανθρώπου, αποτελεί το ύστατο στάδιο στη μάχη με τον Σατανά, καθώς και το έργο για την ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου από την κυριαρχία του Σατανά. Η εσωτερική έννοια της κατάκτησης του ανθρώπου είναι η επιστροφή της ενσωμάτωσης του Σατανά, του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από αυτόν, στον Δημιουργό μετά την κατάκτησή του, διά του οποίου θα εγκαταλείψει τον Σατανά και θα επιστρέψει εντελώς στον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος θα έχει σωθεί ολοκληρωτικά”».

Ο αδελφός συνέχισε τη συναναστροφή μαζί μου με τα εξής: «Από τα λόγια του Θεού μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η αληθινή σωτηρία επιτυγχάνεται αφού υποβληθούμε στην κρίση και την κάθαρση του Θεού, στον βαθμό που καθαρίζονται και μετασχηματίζονται οι διάφορες διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μας. Τα δηλητήρια του Σατανά, οι κανόνες επιβίωσής του όπως “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”, “Η ζωή έχει να κάνει μόνο με το φαγητό και το ντύσιμο”, “Η ζωή έχει να κάνει μόνο με το φαγητό και το ντύσιμο”, “Όπως ο φλοιός είναι ο λόγος ύπαρξης ενός δένδρου, έτσι κι η υπόληψη είναι ο λόγος ύπαρξης του ανθρώπου”, κλπ. και ο, τιδήποτε άλλο σατανικό, πρέπει να εξαλειφθούν από την καρδιά μας και να αντικατασταθούν με αλήθειες, ώστε να μπορούμε να ζούμε με αυτές τις αλήθειες και να μην αντιστεκόμαστε πια, ούτε να προδίδουμε τον Θεό, αλλά να Τον λατρεύουμε και να Τον υπακούμε πραγματικά. Αυτή είναι η πραγματική σωτηρία».

Όταν ο αδελφός τελείωσε τη συναναστροφή, ένιωθα σαφέστερα στο μυαλό μου τη διαφορά μεταξύ σωτηρίας και επίτευξης πλήρους σωτηρίας. Πριν από 20 χρόνια είχα αμφιβολίες για το εάν θα μπορούσα να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών επειδή ζούσα αμαρτωλά, και τώρα είχα τελικά την απάντηση. Μ’ έναν αναστεναγμό ανακούφισης είπα: «Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ο Κύριος Ιησούς επιτελούσε το έργο της λύτρωσης, και ότι όταν προσευχόμαστε στο όνομα του Κυρίου, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται από τον Κύριο. Αυτό σημαίνει σωτηρία την Εποχή της Χάριτος. Όμως η σωτηρία δεν είναι το ίδιο με την επίτευξη πλήρους σωτηρίας. Γι’ αυτό, πρέπει να αποδεχθούμε την κρίση και την κάθαρση του Θεού, να απαλλαγούμε από τη διεφθαρμένη διάθεση, να αποκτήσουμε τις αλήθειες ως βάση της ζωής μας και μόνο τότε θα επιτύχουμε πλήρη σωτηρία και θα εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών».

Εύρεση του δρόμου προς τη σωτηρία και είσοδος στη Βασιλεία των Ουρανών

Ρώτησα τότε: «Αδελφέ, βιάσου σε παρακαλώ και πες μου, πώς γίνεται και μάς οδηγεί στην επίτευξη της σωτηρίας το έργο του Θεού της κρίσης και της κάθαρσης των εσχάτων ημερών;»

Ο αδελφός διάβασε δύο χωρία του λόγου του Θεού για μένα: «Το έργο του Θεού κατά τη διάρκεια τούτης της εποχής είναι κυρίως η παροχή των λόγων σχετικά με τη ζωή του ανθρώπου, η έκθεση της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου και της ουσίας της φύσης του ανθρώπου, και η εξάλειψη θρησκευτικών αντιλήψεων, φεουδαρχικού και ξεπερασμένου τρόπου σκέψης, καθώς και η γνώση και ο πολιτισμός του ανθρώπου. Όλα αυτά πρέπει να απογυμνωθούν και να εξαγνιστούν μέσω των λόγων του Θεού. Κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια, και όχι σημεία και θαύματα, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Χρησιμοποιεί τα λόγια Του για να εκθέσει τον άνθρωπο, να τον κρίνει, να τον παιδεύσει και να τον οδηγήσει στην τελείωση, έτσι ώστε μέσα στα λόγια του Θεού, ο άνθρωπος να καταφέρει να διακρίνει τη σοφία και την ομορφιά Του και να κατανοήσει τη διάθεσή Του, ώστε, μέσω των λόγων Tου, ο άνθρωπος να δει τις πράξεις του Θεού».

«Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός».

Ο αδελφός μού μετέφερε και τα εξής συναναστρεφόμενος μαζί μου: «Από τα λόγια του Θεού καταλαβαίνουμε ότι ο Παντοδύναμος Θεός των εσχάτων ημερών έχει έλθει κυρίως για να εκφράσει τις αλήθειες που θα κρίνουν όλες τις διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μας, και μέσα από τον λόγο Του να αποκαλύψει και να αναλύσει την ομιλία μας, τις σκέψεις μας, τις συμπεριφορές μας και κάθε λανθασμένη άποψη που έχουμε. Στη ζωή μας, θα οργανώσει κάθε είδους δοκιμασίες για να μας τελειοποιήσει και να αποκαλύψει τα ελαττώματα και τις ελλείψεις μας, έτσι ώστε να γνωρίζουμε την ουσία της διαφθοράς μας και τη δίκαιη διάθεσή Του. Ταυτόχρονα, μέσα από τα λόγια κρίσης και παίδευσής Του, θα μας πει όλες τις αλήθειες που χρειαζόμαστε και θα μας δείξει την οδό για να μεταμορφώσουμε τη διάθεσή μας. Όσο περισσότερες αλήθειες καταλαβαίνουμε, τόσο σαφέστερα θα κατανοήσουμε την πραγματικότητα και την ουσία της διαφθοράς μας. Όταν είμαστε ικανοί να μισούμε τους εαυτούς μας, τότε είμαστε σε θέση να προδώσουμε όλες αυτές τις σατανικές διαθέσεις και τα δηλητήρια τους και κανόνες. Με τον τρόπο αυτό, όλα όσα στην καρδιά μας ανήκουν στον Σατανά θα ξεριζωθούν σταδιακά και θα αρχίσουμε σιγά-σιγά να ζούμε με βάση τις αλήθειες και θα μπορέσουμε να καθαριστούμε και να μεταμορφωθούμε. Μετά την κάθαρση της διεφθαρμένης διάθεσής μας, μπορούμε να γίνουμε άνθρωποι που υπακούουν πραγματικά και αγαπούν τον Θεό, και μόνο τότε θα επιτύχουμε πλήρη σωτηρία».

Μετά τη συναναστροφή του αδελφού, κατάλαβα λίγο περισσότερο το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών. Κατάλαβα τότε ότι για να μπορέσει κανείς να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών πρέπει να υποβληθεί στην κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και την τελειοποίηση του Θεού προκειμένου να γνωρίσει καλά τη διεφθαρμένη του διάθεση και να καθαριστεί και να μεταμορφωθεί. Ένιωσα τρομερά ενθουσιασμένη από όλα αυτά και αισθάνθηκα ότι το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες ήταν εξαιρετικά πρακτικό.

Μετά από μια περίοδο κατά την οποία παρευρισκόμουν τακτικά στις συναντήσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές και διάβαζα τον λόγο του Θεού, επαλήθευσα τελικά πλήρως το έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών. Είμαι ευγνώμων στον Θεό που μου επέτρεψε να βρω τον δρόμο προς τη σωτηρία και την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών ενώ είμαι ακόμη ζωντανή. Να είναι δοξασμένος ο Παντοδύναμος!

Τσενβέν, Νότια Κορέα

Προτεινόμενο:

Το μονοπάτι για την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών